Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία των Εργαζομένων (15-02-2012)
Κρίση Δημοκρατίας στην Ευρώπη
του Μικαέλ Λεβί
Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία των Εργαζομένων (15-02-2012)
του Μικαέλ Λεβί
Επιστροφή στις μάζες
του Ηλία Ιωακείμογλου
1. Κάνε το όπως στις ΗΠΑ
Οι αστικές τάξεις της Ευρώπης, αυτή η τάξη ανθρώπων για τους οποίους λέει ο Άνταμ Σμιθ ότι "έχουν συμφέρον να εξαπατούν, ακόμη και να καταπιέζουν τους πολίτες, και σε πολλές περιπτώσεις και τους εξαπάτησαν και τους καταπίεσαν", έχουν συγκροτήσει έναν μεγάλο σχηματισμό μάχης που ετοιμάζεται να κλείσει παλιούς λογαριασμούς, όχι μόνο με το εργατικό κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις πολιτικές οργανώσεις των εργαζομένων και την μαρξιστική θεωρία, αλλά και με το κοινωνικό κράτος και τον κεϊνσιανισμό.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
12 Φεβρουαρίου 2012
Η νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο που συνοδεύουν το κούρεμα του δημοσίου χρέους σπρώχνουν τον ελληνικό λαό στην εξαθλίωση. Φέρνουν δραματική επιδείνωση των όρων ζωής και εργασίας, κι εξευτελιστική υποδούλωση της χώρας στα δεσμά των δανειστών. Μαζική πείνα και μισθοί των 300 ή 400 ευρώ θ’ ακολουθήσουν τη μείωση αμοιβών και συντάξεων, την κατάργηση στην πράξη των κλαδικών συμβάσεων (κατά παράβαση των συνταγματικών προβλέψεων, Άρθρο 22), και τις 150.000 απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων. Η ανεργία, που ήδη καλπάζει ανεξέλεγκτη, θα φτάσει στο 30%. Η νέα μείωση των κοινωνικών δαπανών, ειδικά αυτών για την υγεία, θα ρίξει το προσδόκιμο ζωής και θ’ αυξήσει τη θνησιμότητα σε επίπεδα Αφρικής. Το νέο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα δώσει βορά σε αρπακτικά την περιουσία του ελληνικού λαού, στερώντας το δημόσιο από μελλοντικά έσοδα. Η υπαγωγή των νέων ομολόγων στο δίκαιο της Αγγλίας και του δουκάτου του Λουξεμβούργου (Άρθρο 13) δεν είναι μόνο βαθειά εξευτελιστική για ένα κυρίαρχο κράτος, άλλα και στερεί το δημόσιο από το πιο προφανές μέσο αναδιαπραγμάτευσης του χρέους του. Επίσης θωρακίζει τους πιστωτές από το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Κατάληψη και αυτοδιαχείριση στο νοσοκομείο του Κιλκίς !
Οι εργαζόμενοι στο Γενικό Νοσοκομείο Κιλκίς απαντάμε στον εκφασισμό τους με δημοκρατία. Καταλαμβάνουμε το δημόσιο νοσοκομείο μας και το θέτουμε υπό τον άμεσο και πλήρη έλεγχό μας. Το Γ. Ν. Κιλκίς, πλέον θα αυτοδιοικείται και το μόνο αρμόδιο όργανο λήψης αποφάσεων διοικητικού περιεχομένου θα είναι η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων σε αυτό.
Ανθρωπιστική κρίση χωρίς προηγούμενο στην Ελλάδα
της Σόνιας Μητραλιά*
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την έναρξη της θεραπείας-σοκ που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο απολογισμός της είναι καταστροφικός, εξοργιστικός και απάνθρωπος.
Κατ’αρχήν, ακόμη και οι εμπνευστές αυτών των πολιτικών παραδέχονται τώρα ανοιχτά όχι μόνο την παταγώδη αποτυχία τους, αλλά και ότι οι συνταγές τους ήταν από την αρχή εντελώς λαθεμένες, εξωπραγματικές, αναποτελεσματικές ή ακόμα και αντιπαραγωγικές. Και ιδού ένα παράδειγμα που αφορά όχι σε ένα δευτερεύον ζήτημα, αλλά στην καρδιά του προβλήματος, δηλαδή στο ίδιο το ελληνικό δημόσιο χρέος. Σύμφωνα με όλους τους υπεύθυνους της ελληνικής καταστροφής, αν οι πολιτικές τους (κάτι περισσότερο από δρακόντειας λιτότητας) αποδεικνύονταν 100% αποτελεσματικές, κάτι που είναι επίσης εντελώς ουτοπικό, το δημόσιο χρέος θα μειωνόταν το 2020 στο 120% του ΑΕΠ , δηλαδή στο ποσοστό που είχε... το 2009, όταν άρχισε όλο αυτό το μακελειό! Με λίγα λόγια, αυτό που μας λένε τώρα κυνικά είναι ότι κατέστρεψαν μια ολάκερη ευρωπαϊκή κοινωνία …για το τίποτα!
Λογιστικός έλεγχος, να πώς τον κάνουν στην Ευρώπη
του Σαλβατόρε Κανναβό
Στη Γαλλία το κάλεσμα ξεπέρασε τις 50.000 υπογραφές υποστήριξης, στο Βέλγιο οι συλλογικότητες ATTAC και CADTM προσέφυγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας ενάντια στα 54 δισεκατομμύρια για τη διάσωση της τράπεζας Dexia, στην Ελλάδα δραστηριοποιείται μια Επιτροπή λογιστικού ελέγχου εδώ και ένα χρόνο. Ας ξεκινήσουμε και εδώ στην Ιταλία.
Μετά από μια σειρά άρθρα, χάρη και στο ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Manifesto, το ζήτημα του λογιστικού ελέγχου στο δημόσιο χρέος, δηλαδή η έρευνα για το πώς δημιουργήθηκε, πώς γίνεται η διαχείρισή του, ποια συμφέροντα ικανοποιεί και ποιες ανάγκες συνθλίβει, αποτελεί όλο και περισσότερο κομβικό ζήτημα της πολιτικής συζήτησης. Και, ίσως, να μπορέσει να αποτελέσει κίνητρο για πολιτική πρωτοβουλία, κυρίως δημοκρατική πρωτοβουλία, που να συνδέεται με τη συμμετοχή και την ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος. Για τις τεχνικές πλευρές, αλλά και την ανάγκη να έρθει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος η δημοκρατική συμμετοχή, ιδιαίτερα από τα κάτω και σε τοπικό επίπεδο, έχουν γράψει με αρτιότητα ο Guido Viale και ο Francesco Gesualdi (www.rivoltaildebito.org).
Μερικά χρήσιμα διδάγματα από τις εμπειρίες της καμπάνιας για μια Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους, ένα χρόνο μετά τη συγκρότησή της
Ποιες προτεραιότητες, καθήκοντα και φιλοδοξίες για το λογιστικό έλεγχο από τους πολίτες του δημόσιου χρέους στην Ευρώπη στο καιρό της Τρόικας;
του Γιώργου Μητραλιά
Την ώρα που η ελληνική καμπάνια για το λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους βρίσκει μιμητές σχεδόν παντού στην Ευρώπη, επιβάλλεται ένας πρώτος απολογισμός της δράσης της για να εξαχθούν διδάγματα χρήσιμα για όλους. Πράγματι, με δεδομένο ότι αυτή η ελληνική καμπάνια έκανε τα πρώτα της βήματα ακριβώς πριν από ένα χρόνο και ότι ήταν η πρώτη που προχωρούσε σε αυτό το πείραμα που ήταν μέχρι τότε χωρίς κανένα προηγούμενο στον παγκόσμιο Βορρά, είναι παραπάνω από φυσικό να μας απασχολήσουν τα επιτεύγματα και τα διλήμματά της, οι επιτυχίες και τα αδιέξοδά της ώστε να ξεκινήσει, επιτέλους (!), η συζήτηση όχι πια για το ίδιο το χρέος, αλλά μάλλον για την πολιτική, κοινωνική και κυρίως την κινηματική και χειραφετητική διάσταση της πάλης για τον ανεξάρτητο και «από τα κάτω» έλεγχό του.
Βίντεο της δράσης/διαμαρτυρίας με θέμα "Πριν από 2011 χρόνια, η Παναγιά γεννούσε τζάμπα" που έγινε στην οδό Ερμού στις 29/12/2011
Γυναίκες ενάντια στο Xρέος και στα Μέτρα Λιτότητας.
Θεατρική ομάδα “ODC”
Στο πεζούλι της Καπνικαρέας
της Κ. Στυψανέλη
Στο πεζούλι της Καπνικαρέας, παραμονές πρωτοχρονιάς, μέσα στο πολύβουο πλήθος χτίζεται η αλληλεγγύη, η αγάπη, η ανθρωπιά, στις μικρές καλλιτεχνικές ομάδες.
Στο πεζούλι συναντήσαμε το νεαρό που κάνει χρήση ουσιών, το κορίτσι που παίζει τη μαριονέτα του πρίγκηπα του Ζίγκφριντ (απόκοσμη και εξωγήινη μαριονέτα), με μουσική υπόκρουση της «Λίμνης των Κύκνων».
Συναντήσαμε τη μαριονέτα Muppet pig, που παίζει στο πιάνο κομμάτι από το la vie en rose.
Συναντήσαμε την καλλιτεχνική ομάδα ODC για τη δράση, διαμαρτυρία «η Παναγία γέννησε τσάμπα πριν 2011 χρόνια», σε συνεργασία με την «Πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στο χρέος και τα μέτρα λιτότητας».
Βάλτε επιτέλους φραγμούς στην κίνηση των κεφαλαίων! (Επίκαιρα 29.12.2011)
του Λεωνίδα Βατικιώτη
Ανέκδοτο έχει γίνει πάλι η Ελλάδα στην Ευρώπη. Αφορμή αυτή τη φορά είναι τα δισεκατομμύρια που φεύγουν κάθε μήνα από τις ελληνικές τράπεζες για το εξωτερικό και συγκεκριμένα για πιο ασφαλείς προορισμούς. Το τελευταίο, καθόλου τιμητικό, δημοσίευμα ήρθε από τον βρετανικό Guardian, ενώ πλήθος σχετικών αναφορών έχει ακόμη δει το φως της δημοσιότητας από τις στήλες του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel και πολλών άλλων μέσων.Aθήνα 22/ 12 / 2011
ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΠΕΜΠΤΗ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 4 ΜΜ:
ΔΡΑΣΗ/ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ:«ΠΡΙΝ 2011 ΧΡΟΝΙΑ, Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΕΝΝΟΥΣΕ ΤΖΑΜΠΑ.»
Η ΓΕΝΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕMΠΟΡΕΥΜΑ! ΔΩΡΕΑΝ ΤΟΚΕΤΟΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ!
Η θεατρική ομάδα "ODC", μαζί με την Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο Χρέος και στα Μέτρα Λιτότητας, παρουσιάζουν την δράση-διαμαρτυρία παρουσιάζουν την δράση-διαμαρτυρία «Πριν 2011 χρόνια, η Παναγιά γεννούσε τζάμπα!» την Πέμπτη 29 του Δεκέμβρη στις 4μμ στο Σύνταγμα. Συμμετέχουν οι περφόρμερς Ηλέκτρα Τσακαλία, Βάλια Παπαχρήστου, Πολίν Ουγκέ, Γιάννης Βουλγαράκης, Αναστασία Έδεν.
Τότε, οι τρεις μάγοι έφερναν δώρα στο νεογέννητο και στην οικογένειά του. Τώρα, οι τρεις μάγοι ονομάζονται ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Τρόικά τους αντί για δώρα φέρνει Μνημόνια, ανεργία, φτώχεια και λιτότητα στον αιώνα τον άπαντα. Τότε, άγγελοι υμνούσαν τη λεχώνα και το μωρό της. Τώρα, τραπεζίτες και τοκογλύφοι τους πίνουν το αίμα και ΜΑΤ τους σπάζουν τα κεφάλια. Τότε, η γέννα δεν ήταν εμπόρευμα. Τώρα, κοστίζει χιλιάρικο και βάλε. Τότε, τα μωρά γεννιόνταν τζάμπα. Τώρα, αν δεν περάσεις πρώτα από το ταμείο, δεν ξεγεννάς…
Με λίγα λόγια: Όμορφος κόσμος καπιταλιστικός, αγγελικά πλασμένος!
Ο Καρλ Μαρξ για το δημόσιο χρέος
(Το Κεφάλαιο, τόμος πρώτος, βιβλίο 1, απόσπασμα από το τελευταίο κεφάλαιο)
"Το σύστημα της δημόσιας πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανουφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολέμους του χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Ετσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι τού λεγόμενου εθνικoύ πλούτου, που στoυς σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού είναι το δημόσιο χρέος τους 1. Γι’ αυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Κι από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματoς ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης άπέναντι στο δημόσιο χρέος.
Ιστορική διαδήλωση χιλιάδων γυναικών στο Κάϊρο ενάντια στη στρατιωτική χούντα και στα εγκλήματά της (20/12/2011)
Στρατιωτικός τρόμος χτες Σάββατο 17 του Δεκέμβρη στο Κάϊρο - Αλληλεγγύη στον εξεγερμένο λαό της Αιγύπτου
Μία Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου επί του Ιταλικού Χρέους
του Guido Viale*
Εφόσον το ανθρώπινο γένος επιβιώσει, από την κλιματική κρίση και ο πολιτισμός , από την οικονομική καταστροφή , τα τελευταία τριάντα χρόνια θα φαίνονται ,στους ιστορικούς του μέλλοντος ,ως αυτά που πραγματικά ήταν: μια περίοδος συσκότισης, δικτατορίας της άγνοιας , ηγεμονίας της ενιαίας φιλελεύθερης σκέψης ,που συνοψίζεται στη σύνθεση των ‘’αποφθεγμάτων’’ των δύο κυριότερων εκφραστών της: «Η κοινωνία δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο άτομα », δηλαδή τα υποκείμενα των ανταλλαγών, δηλαδή η αγορά (Margaret Thatcher), και" Η κυβέρνηση δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα », δηλαδή, πρέπει να κυβερνά η αγορά ! (Ronald Reagan). Ο φιλελευθερισμός έχει πράγματι απαλλάξει από το βάρος της σκέψης και της δράσης το σύνολο των μελών του, είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι . Για την οικονομική και την κοινωνική διακυβέρνηση καθώς και κάποιες διορθωτικές αλλαγές προνοεί πλέον η αγορά.
Η γκολντμανοσακσοποίηση της Ευρώπης
Πραξικόπημα ενάντια στη δημοκρατία.
Η λιτότητα εναντίον της δημοκρατίας
του Jérôme Duval*
Παραπαίουσα και εξασθενημένη, η δημοκρατία , τείνει να καταρρεύσει συμπαρασύροντας ένα δικομματικό σύστημα ,θεσμικά δομημένο με τρόπο που να εξυπηρετεί, παρασκηνιακά, τα συμφέροντα των πιστωτών. Όλη η Ευρώπη, κατευθύνεται προς τις ίδιες πολιτικές λιτότητας, που απαιτούνται από τους τεχνοκράτες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) . Όχι μόνο έχει αποδειχθεί , μέσω του ελληνικού παραδείγματος, η αναποτελεσματικότητα αυτού του σχεδίου(τουλάχιστον για τον λαό), αλλά και επιβεβαιώνεται όταν παρακαλούν για τη διεξαγωγή εκλογών ώστε να θέσουν σε εφαρμογή αυτές τις πολιτικές , ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών. Ο λαός δεν έχει πια τη δυνατότητα επιλογής , γιατί η οικονομική πολιτική εξαρτάται εκ των προτέρων από τους πιστωτές, όπως έγινε στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία στις παραμονές των εκλογών. Η Τρόικα (που αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ) επιβάλλει τις πολιτικές της και ο υποψήφιος νικητής της κάλπης ,θα είναι εκεί μόνο για να τις εφαρμόσει, εξαπατώντας τους ψηφοφόρους ,με την υποτιθέμενη διαφορετικότητα της οικονομικής πολιτικής ,του κόμματός του.
ΠΕΜΠΤΗ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Η Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ)
του Χρέους σας προσκαλεί στην εκδήλωση συζήτηση:
ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ: ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ-ΔΙΑΓΡΑΦΗ
στις 19:00 στην ΕΣΗΕΑ, (Ακαδημίας 20)
Θα μιλήσουν:
- Γιώργος Κατρούγκαλος νομικός/συνταγματολόγος
- Σπύρος Μαρκέτος, ιστορικός
- Γιώργος Μητραλιάς ακτιβιστής κατά του χρέους
- Γιώργος Παπαλεξίου, εργαζόμενος στο Δημόσιο
- Καιτη Στυψανέλλη, Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο Χρέος και στα μέτρα Λιτότητας
- Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών επιστημών
Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011, enet.gr
Δημόσια νοσοκομεία αρνήθηκαν να περιθάλψουν ετοιμόγεννες, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν!
«Η γέννα δεν είναι προνόμιο για τους πλούσιους, ζητάμε δωρεάν τοκετό, τα λεφτά των τοκοχρεολυσίων να πάνε αμέσως στην υγεία». Με αυτά τα κεντρικά αιτήματα, η «Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο χρέος & στα μέτρα λιτότητας» και η «Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών» επιχειρούν να γνωστοποιήσουν σε όλη την ελληνική κοινωνία, τα πρόσφατα περιστατικά άρνησης δημόσιων νοσοκομείων να περιθάλψουν ετοιμόγεννες γυναίκες, επειδή αδυνατούσαν να προκαταβάλουν το ορισθέν αντίτιμο!
Ο Παπαδήμος, η Τριμερής και ο Αριστοτέλης
του Άρη Χατζηστεφάνου
Η Τριμερής Επιτροπή δέχτηκε ιδιαίτερα σκληρή κριτική από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, το 1973. Καθώς, όμως, η πλειονότητα όσων ασχολούνταν μαζί της προερχόταν είτε από το χώρο της φασίζουσας άκρας Δεξιάς είτε ανήκε σε ομάδες ανυπόστατων συνωμοσιολόγων, το αποτέλεσμα της κριτικής ήταν πολύ συχνά το αντίθετο από το αναμενόμενο, καθώς όσοι τολμούσαν να εκφράσουν και την ελάχιστη ανησυχία για τη δράση της κατατάσσονταν αυτομάτως σε μία από τις δύο αυτές ομάδες
Χρειάστηκαν λίγα μόλις 24ωρα έως ότου δύο χώρες της Μεσογείου, η Ελλάδα και η Ιταλία, βρεθούν με ένα μη εκλεγμένο πρωθυπουργό, ο οποίος τυχαίνει να είναι και μέλος της περιβόητης Τριμερούς Επιτροπής – ενός πανίσχυρου λόμπι επιχειρηματιών, τραπεζιτών και πολιτικών. Πρόκειται, ίσως, για τη σημαντικότερη παρουσία που έχει πετύχει η Επιτροπή στη διεθνή σκηνή από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν είχε σχεδόν απόλυτο έλεγχο στην κυβέρνηση Κάρτερ.
Ελλάδα 1803 – 2011
του Antoni Mari*
Στη τοιχογραφία Weimar 1803, ο Otto Knille απεικόνισε την πιο διάσημη λογοτεχνική συντροφιά της πόλης. Στο κέντρο της εικόνας μια προτομή σεβαστών διαστάσεων του Ομήρου με τον αυλικό σύμβουλο Γκαίτε που στηρίζει το δεξί μπράτσο του πάνω στο γλυπτό. Το δεξί τμήμα της τοιχογραφίας –που έχει μεγάλη συνθετική πυκνότητα- το καταλαμβάνει ο Σίλερ που παρακολουθεί τα πάντα από απόσταση. Ολόγυρα οι αδελφοί Humboldt, ο Wieland, ο Schleimarcher, ο Herder, ο Gauss, ο Wilhelm Schlegel, ο Klinger, ο Tieck, ο Jean-Paul, ο Pestalozzi… συνοδευόμενοι από την Τερψιχόρη, τη μούσα του χορού και του χορικού άσματος.