CADTM
(Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου)
Η CADTM καταγγέλλει την εκστρατεία παραπληροφόρησης για το ελληνικό χρέος και το σχέδιο διάσωσης των ιδιωτών πιστωτών
10 Μαρτίου 2012
Πάνω από το 85% των ιδιωτών πιστωτών (τράπεζες, ασφάλειες, συνταξιοδοτικά ταμεία…) δέχτηκαν την Πέμπτη το βράδυ να μετάσχουν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους διαγράφοντας 107 δισεκατομμύρια ευρώ. Στα χαρτιά, αυτοί οι πιστωτές παραιτούνται έτσι από το 53,5% των απαιτήσεών τους. Όμως, τα φαινόμενα απατούν και η CADTM βεβαιώνει ότι αυτή η επιχείρηση αποτελεί πρωτίστως μια καλή είδηση για τις ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες (κυρίως γαλλικές και γερμανικές), όχι για τον ελληνικό λαό στον οποίο υπόσχονται και νέα επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσής του.
Πράγματι, οι πιστωτές και η ελληνική κυβέρνηση έστησαν ένα περίπλοκο μοντάζ: οι ιδιώτες πιστωτές ανταλλάσσουν τους ελληνικούς τίτλους τους με νέους κατώτερης (ονομαστικής) αξίας. Έτσι, για ένα ανταλλαγμένο ομόλογο αρχικού ποσού 100 ευρώ, οι πιστωτές θα δεχτούν ένα νέο τίτλο ονομαστικής αξίας 46,5 ευρώ. Αντί να χάνουν με αυτό το παιχνίδι, οι ιδιώτες πιστωτές ανταλλάσσουν τίτλους που πουλιόνταν μεταξύ 15 και 30 ευρώ στη δευτερογενή αγορά, με άλλους πολύ πιο σίγουρους τίτλους.
Επιπλέον, η Τρόικα χορηγεί ένα νέο δάνειο 130 δισεκατομμυρίων υπό τον όρο ότι αυτό το ποσό θα χρησιμοποιηθεί για να πληρωθεί το χρέος και να υποστηριχτούν οι τράπεζες. Ενώ όλα τα μεγάλα ΜΜΕ υιοθετούν το επίσημο ρεφρέν σύμφωνα με το οποίο το ελληνικό χρέος έχει μειωθεί κατά 107 δισεκατομμύρια ευρώ, ξεχνούν να ενσωματώσουν τα 130 δισεκατομμύρια ευρώ των χορηγημένων από την Τρόικα νέων δανείων που το αυξάνουν. Σε τελευταία ανάλυση, οι πιστωτές τη βγάζουν και με το παραπάνω καθαρή και αντικαθίστανται από διεθνείς δημόσιους πιστωτές (ΕΚΤ, κράτη της Ευρωζώνης, ΔΝΤ) που θα ασκήσουν συνεχή πίεση πάνω στις ελληνικές αρχές προκειμένου να επιδεινώσουν τα αντικοινωνικά μέτρα.
Επιπλέον, ενώ σε περίπτωση δικαστικής διαφοράς το 85% των τίτλων εξαρτιόταν από την ελληνική νομοθεσία, το σύνολο των νέων τίτλων θα διέπεται από το δίκαιο του Λονδίνου. Στόχος των πιστωτών είναι να περιορίσουν τη δυνατότητα της Ελλάδας να κηρύξει στάση πληρωμών ή διαγραφή του χρέους.
Για τη CADTM, αυτό το νέο σχέδιο είναι μια απάτη επειδή, με το πρόσχημα ότι βοηθάει την Ελλάδα, διασώζει τα λεφτά των ιδιωτών πιστωτών παρόλο που αυτοί έχουν σοβαρή ευθύνη για τη καταχρέωση του ελληνικού έθνους. Οι τράπεζες χρησιμοποίησαν ένα μέρος του δημόσιου χρήματος που τους δόθηκε για να τις σώσει από τη χρεοκοπία το 2008-2009 για να κερδοσκοπήσουν πάνω στο ελληνικό χρέος και μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν τεράστια κέρδη πριν σπρώξουν την Ελλάδα στη μεγάλη κρίση που περνάει.
Σύμφωνα με τη CADTM, όλα τα δάνεια της Τρόικα στην Ελλάδα που χορηγήθηκαν από το Μάη του 2010 είναι απεχθή και άκυρα επειδή συνιστούν μια διαρκή παραβίαση των οικονομικών, κοινωνικών, αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών.
Η CADTM νοιώθει την υποχρέωση να χαιρετίσει για μιαν ακόμα φορά το θάρρος και την αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού που αγωνίζεται ενάντια στις απάνθρωπες πολιτικές λιτότητας που επιβάλει η Τρόικα. Το ΑΑΑ των πιστωτών (Austerité Austerité Austérité = Λιτότητα Λιτότητα Λιτότητα) πρέπει να δώσει τη θέση του στο ΑΑΑ των λαών: Audit Annulation Autre Politique = Λογιστικός Έλεγχος Ακύρωση Άλλη Πολιτική).
Για τη CADTM, η λύση περνάει απαραίτητα μέσα από την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής. Στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες υπό τη Τρόικα, πρέπει να τερματιστεί η αποπλήρωση του χρέους και να εγκαταλειφθούν τα αντικοινωνικά μέτρα. Για να παλέψουμε ενάντια στην εκστρατεία ψεύδους για την ελληνική κρίση, πρέπει να ενισχυθεί ο λογιστικός έλεγχος από πολίτες του δημόσιου χρέους για να καταλήξει στη καταγγελία του άνομου ή απεχθούς τμήματός του. Η CADTM στηρίζει πέρα για πέρα την Καμπάνια λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους και τις επιτροπές λογιστικού ελέγχου που δημιουργούνται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η CADTM απευθύνει κάλεσμα για να πληθύνουν οι δράσεις αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό και για να δημιουργηθεί ένα πλατύ ευρωπαϊκό κοινωνικό μέτωπο ενάντια στις πολιτικές λιτότητας.
