Ευρωπαϊκο Δίκτυο για το Δικαίωμα στην Υγεία -Διακήρυξη της Ναντέρ

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για το Δικαίωμα στην Υγεία συστάθηκε κατά την ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη που διεξήχθη στην Ναντέρ (Παρίσι, Γαλλία) στις 12 και 13 Μαϊου 2012, όπου συγκεντρώθηκαν αντιπρόσωποι συλλογικοτήτων, συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων που αγωνίζονται για την υπεράσπιση των συστημάτων υγείας από Γερμανία, Βέλγιο, Ισπανία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Ιρλανδία, Πολωνία και Σλοβακία.

Κατά τη συνδιάσκεψη αυτή διαπιστώθηκε ότι σε όλη την Ευρώπη μαίνεται μια ταυτόχρονη, συγκροτημένη και συντονισμένη πολιτική ιδιωτικοποίησης των συστημάτων υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής προστασίας, φορολόγησης των ασθενών και των ασφαλισμένων, κλεισίματος νοσοκομείων και απάλειψης τοπικών υπηρεσιών υγείας. Η ασκούμενη πολιτική χρησιμοποιεί σαν πρόσχημα την κρίση και το χρέος.

Πρόκειται για μια διαδικασία που εγείρει ισχυρές αντιστάσεις, όχι μόνο εκ μέρους των επαγγελματιών υγείας και των συνδικαλιστικών οργανώσεών τους αλλά και εκ μέρους συλλογικοτήτων και κομμάτων. Σε πολλές χώρες οι κινητοποιήσεις οργανώνονται από κοινού από χρήστες των υπηρεσιών υγείας, τοπικούς πληθυσμούς, επαγγελματίες υγείας, συλλογικότητες, κόμματα και συνδικάτα.

Μια από τις αποφάσεις της ευρωπαϊκής συνδιάσκεψης είναι η ταυτόχρονη πραγματοποίηση συνεντεύξεων Τύπου στις 5 Ιουνίου προκειμένου να ανακοινωθούν οι πρώτες αποφάσεις και οι συντονισμένες δράσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την υπεράσπιση των συστημάτων υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής προστασίας.

Διακήρυξη της Διεθνούς Συνδιάσκεψης της Ναντέρ

13 – 14 Μαϊου 2012

Σε μια συγκυρία βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού, η υγεία των λαών επιδεινώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο από την οικονομική, οικολογική και κοινωνική κρίση που ενισχύει τις ανισότητες.

Η χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από μια επιτάχυνση της κρίσης στην Ευρώπη. Μια δεύτερη τραπεζική κρίση διαφαίνεται τον ορίζοντα. Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες από την Ευρωπαϊκή Ενωση επιφέρουν μια γενικευμένη κάμψη της οικονομίας ή ακόμα, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, μια βαθιά ύφεση.

Οι ευρωπαίοι ηγέτες επιδιώκουν την σταδιακή επιβολή μιας ακόμα σκληρότερης και μη ανακλητής λιτότητας που περνά μέσα από την επικύρωση του Δημοσιονομικού Συμφώνου και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.

Το δημόσιο χρέος, η ανεργία, η φτώχεια και οι ανισότητες αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς.

Η λιτότητα και το χρέος που παρουσιάζονται σαν αναπόφευκτες και αναγκαίες λύσεις, έχουν γίνει παντού πρόσχημα για ολομέτωπες επιθέσεις ενάντια στα συστήματα δημόσιας υγείας και κοινωνικής προστασίας και στα κοινωνικά δικαιώματα. Η Ελλάδα αποτελεί μια εμβληματική περίπτωση και βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια ανθρωπιστική και υγειονομική κρίση άνευ προηγουμένου. Οι πλέον θιγόμενες χώρες σήμερα είναι αυτές της Νότιας και της Ανατολικής Ευρώπης.

Τα μέτρα λιτότητας στους τομείς της Υγείας και της Κοινωνικής Προστασίας λαμβάνονται κάτω από ισχυρές πιέσεις πολυεθνικών και ιδιωτικών ασφαλιστικών οργανισμών. Οι εν λόγω πολυεθνικές παίζουν έναν μείζονα ρόλο στην καταστρατήγηση των κοινωνικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων (συλλογική διαπραγμάτευση, ελευθερία συνδικαλιστικής δράσης, συνθήκες εργασίας… ) και των συλλογικών συμβάσεων, στη μείωση των μισθών και του μισθολογικού κόστους επί του ΑΕΠ (που θα επιδεινώσει η νέα οικονομική επιτήρηση, με τον έλεγχο του «ενιαίου μισθολογικού κόστους») και στην αύξηση των επισφαλών θέσεων εργασίας (επιστροφή στην ημερήσια εργασία, έκρηξη της εποχικής εργασίας, στάτους αυτο-απασχολούμενου…)

Αυτές οι πολιτικές λιτότητας που διαλύουν τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας και αφορούν όλους τους ασφαλισμένους πλήττουν ιδιαίτερα κάποιες κατηγορίες πολιτών :

1. Οι γυναίκες, μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στους εν λόγω δημόσιους τομείς, κατέχουν τις πιο επισφαλείς θέσεις εργασίας, είναι οι πρώτες που έρχονται αντιμέτωπες με τις απολύσεις κατά το κλείσιμο των νοσοκομείων, των βρεφονηπιακών σταθμών, των δομών βοήθειας ΑμεΑ, και επιβαρύνονται με το μεγαλύτερο μέρος του «έργου κοινωνικής αναπαραγωγής» που οι πολιτικές λιτότητας επαναφέρουν μαζικά στην οικιακή σφαίρα.

2. Οι ίδιοι οι ασθενείς, οι οποίοι φορολογούνται ολοένα και περισσότερο. Τα ΑμεΑ, τα μεγάλα θύματα στο βωμό της κρίσης, όχι μόνο αποκλείονται από την πρόσβαση στην εργασία αλλά όλο και πιο συχνά και από την πρόσβαση σε δομές υποδοχής.

3. Οι μετανάστες χωρίς-χαρτιά, που συχνά αποκλείονται από τα συστήματα υγείας και κοινωνικής προστασίας.

Πέρα από την αναγκαίες εθνικές αντιστάσεις σε κάθε χώρα ξεχωριστά, τα μέτρα αυτά χρήζουν μιας κοινής και συντονισμένης δράσης των επαγγελματιών υγείας, των ασθενών και όλων των πολιτών. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των εμπειριών των εθνικών αγώνων προάσπισης της δημόσιας υγείας και κοινωνικής προστασίας, καθώς και την οργάνωση κοινών αγώνων και συντονισμού για τη διαμόρφωση και ανάληψη διεθνών πρωτοβουλιών υπεράσπισης μιας δημόσιας, ισόνομης, καθολικής και αλληλέγγυας Υγείας.

Κατά τη διεθνή μας συνάντηση στη Ναντέρ (Παρίσι, Γαλλία), στις 12 και 13 Μαϊου 2012, οι συμμετέχοντες, μέλη συνδικάτων και συλλογικοτήτων από όλη την Ευρώπη που αγωνίζονται για την προστασία της υγείας και της κοινωνικής προστασίας υπερασπιζόμενοι ένα ποιοτικό σύστημα δημόσιας υγείας εκφράστηκαν υπέρ :

- της συγκρότησης ενός ευρωπαϊκού δικτύου ανταλλαγών, ανάληψης κινητοποιήσεων και δράσεων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των συστημάτων υγείας και κοινωνικής προστασίας, ανοιχτό σε όλους όσους επιθυμούν να αναλάβουν δράση ενάντια στη λιτότητα επί της Υγείας των λαών, την υποβάθμιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και της κοινωνικής προστασίας.

- της διαμόρφωσης ενός εναλλακτικού ευρωπαϊκού προγράμματος σε ευθεία αντίθεση με νεοφιλελεύθερες στοχεύσεις, το οποίο θα υπερασπίζεται την υγεία και την κοινωνική προστασία ως καθολικά κοινά αγαθά που δεν θα υπηρετούν τα συμφέροντα των μετόχων των ιδιωτικών οργανισμών υγείας ή κοινωνικής προστασίας. Ενα τέτοιο πρόγραμμα προϋποθέτει την καθολική και δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, τη δημοκρατική διαχείριση και τη δημόσια και συλλογική χρηματοδότησή τους.

- λογιστικών ελέγχων επί του χρέους, ειδικότερα στα νοσοκομεία και στους οργανισμούς κοινωνικής προστασίας, με ιδιαίτερη έμφαση στις επιπτώσεις του χρέους στις γυναίκες.

- της συγκρότησης ενός δικτύου διαλόγου/ανταλλαγών, πρωτοβουλιών και δράσεων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των συστημάτων υγείας και κοινωνικής προστασίας, ενάντια στη μετακύληση του κόστους στους ασθενείς, ενάντια σε κάθε μέτρο που αποβλέπει στη συρρίκνωση της καθολικής πρόσβασης στην Υγεία.

- της οργάνωσης συντονισμένων συνεντεύξεων Τύπου στη βάση αυτής της διακήρυξης, στις 5 Ιουνίου 2012, και της κοινοποίησης ενός καλέσματος αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό.

- της οργάνωσης σε κάθε χώρα μιας εβδομάδας κοινής ευρωπαϊκής δράσης για το δικαίωμα των λαών στην Υγεία, ενάντια στη διάλυση και στην εμπορευματοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας.

- την εκπροσώπηση κάθε χώρας στο « Λευκό Ευρωπαϊκό χωριό » (συνάντηση προσωπικού υγείας) στην Βαρσοβία κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας δράσης.

- του συντονισμού μια κοινής εκστρατείας ενημέρωσης με κοινό υλικό (αφίσες, κείμενο προς υπογραφή – πετίσιον, κ.λπ.).

Με πλήρη συνείδηση ότι η δράση για ένα δημόσιο και καθολικό σύστημα δημόσιας υγείας και κοινωνικής προστασίας δεν θα μπορούσε να είναι υπόθεση μόνο των επαγγελματιών υγείας και των συλλογικοτήτων προάσπισης της δημόσιας υγείας, αλλά ότι αφορά το σύνολο της κοινωνίας, οι συμμετέχοντες στη συνάντηση :

- επιθυμούν να εντάξουν την ιδιαιτερότητα αυτού του αγώνα σε κάθε πρωτοβουλία διαμόρφωσης ενός νέου ευρωπαϊκού δημόσιου χώρου, εντός του οποίου θα διεξάγεται μια διαρκής εκστρατεία υπεράσπισης του θεμελιώδους δικαιώματος σε δημόσιες και καθολικές υπηρεσίες υγείας.

- συμμετέχουν στην ευρωπαϊκή εκστρατεία για την μη-επικύρωση του ευρωπαϊκού συμφώνου σταθερότητας και για την απόσυρση του Μηχανισμού Οικονομικής Σταθερότητας.

Ναντέρ, 13 Μαϊου 2012