Η πατριαρχία αντεπιτίθεται: Ο νόμος Ραχόϊ αφετηρία ακροδεξιάς ευρωπαϊκής σταυροφορίας
Σόνια Μητραλιά
Ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις της, η επίθεση που εξαπέλυσε η ισπανική αντιδραστική και νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση ενάντια στις γυναίκες του Ισπανικού Κράτους με το νόμο που ουσιαστικά καταργεί το δικαίωμα στην έκτρωση, έχει ήδη ξεπεράσει τα ισπανικά σύνορα και... διεθνοποιείται. Στην πραγματικότητα, τείνει μάλιστα να αποτελέσει οργανικό και κεντρικό στοιχείο της γενικευμένης επίθεσης των ελάχιστων «από πάνω» ενάντια στους αμέτρητους «από κάτω», που μοιάζει όλο και περισσότερο με αληθινό ευρωπαϊκό κοινωνικό πόλεμο μέχρις εσχάτων... Της Σόνιας Μητραλιά
Το Απεχθές Χρέος και η Άμεση Ανάγκη για τον εντοπισμό του
Μία επίκαιρη συζήτηση στο Vmedia: Μωυσής Λίτσης, Μιχάλης Μπούργος, Γιώργος Κατρούγκαλος, Γιαννης Τολιος
Featured
Hits: 18015
Βοσνία: «Δεν είναι πια μια εξέγερση,είναι μια κοινωνική επανάσταση»!
του Γιώργου Μητραλιά
{youtube}fH7ARvD9SAM{/youtube}
(Στο κόκκινο πανό γράφει: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε)
«Δεν είναι πια μια εξέγερση, είναι μια κοινωνική επανάσταση». Η δήλωση είναι του προέδρου του συνδικάτου Polihema Σαχίμπ Κόπιτς, έγινε προχτές Πέμπτη και συμπυκνώνει όλη την ουσία της –πάντα υπό εξέλιξη- μαζικής εξέγερσης των εξαθλιωμένων εργαζομένων, ανέργων και καταφρονεμένων της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ενάντια στη φτώχεια, στην ανεργία, στις ιδιωτικοποιήσεις των εργοστασίων τους και στη διαφθορά των κυβερνητών τους.
Το τέλος του φθηνού χρήματος προκαλεί νέες χρηματοοικονομικές αναταράξεις στις αναδυόμενες αγορές και επιτείνει την ανησυχία όσον αφορά τη διεθνή οικονομική σταθερότητα.
Τι κοινό έχουν η Τουρκία, η Αργεντινή, η Ινδία, η Νότιος Αφρική και η Ουκρανία; Τίποτα πέραν του ότι για τους γύπες των αγορών ανήκουν συλλήβδην στο «καλάθι» των αναδυόμενων οικονομιών: οικονομιών που αναπτύσσονται ταχέως χάρη στα δολάρια που δανείζει η Γουόλ Στριτ, κάνοντας τα εθνικά τους νομίσματα ευάλωτα σε υποτιμήσεις και αυξήσεις επιτοκίων για την ανάσχεση του πληθωρισμού, δημιουργώντας παράλληλα με τις εντεινόμενες κοινωνικές και πολιτικές ταραχές ιδίως στην Τουρκία(αλλά και την Αργεντινή και την Ουκρανία) ένα νέο εκρηκτικό μείγμα, που έφερε αυτόματα στο νου των διεθνών οικονομικών αναλυτών το προηγούμενο της κρίσης στις αναδυόμενες αγορές του 1997.
Το απεχθές –και όχι επαχθές- χρέος και η άμεση ανάγκη εντοπισμού του από τους «από κάτω»
του Γιώργου Μητραλιά
Και μόνο το γεγονός ότι το νιοστό περί το ελληνικό δημόσιο χρέος διακομματικό μαλλιοτράβηγμα γίνεται στο όνομα του «επαχθούς» χρέους, είναι ενδεικτικό της άγνοιας –αν όχι της ασχετοσύνης και του ερασιτεχνισμού- που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει το πολιτικό προσωπικό της χώρας όταν αυτό καταπιάνεται με το ζωτικής σημασίας ζήτημα του ελληνικού χρέους. Πράγματι, η χρησιμοποίηση της λέξης «επαχθές» για ένα χρέος που δεν μπορεί να είναι –αν βέβαια είναι- παρά απεχθές, δεν συνιστά ένα απλό γλωσσικό μπέρδεμα. Σημαίνει κάτι πολύ πιο σημαντικό και σημαδιακό, επειδή προδίδει μια βαθύτερη άγνοια του προβλήματος. Δηλαδή, άγνοια του διεθνούς δικαίου, καθώς και της διεθνούς και εσχάτως και ελληνικής, βιβλιογραφίας (1), αλλά και –κυρίως- των αγωνιστικών εμπειριών που είχαν και έχουν για αντικείμενό τους την ταυτοποίηση του απεχθούς χρέους προκειμένου αυτό να καταγγελθεί και να μην πληρωθεί!
Μπορεί ο θάνατος του Αριέλ Σαρόν να μονοπωλεί τα ισραηλινά ΜΜΕ, μερικές ημέρες ωστόσο πριν βασικό θέμα που απασχόλησε την κοινή γνώμη ήταν ο επί μέρες κλιμακούμενος αγώνας των Αφρικανών μεταναστών, καθώς και η απεργία στην οποία προχώρησαν ξένοι εργάτες και εργάτριες που εργάζονται ως βοηθητικό προσωπικό για τη φροντίδα ηλικιωμένων κλπ. Εξέλιξη που ήλθε να μας υπενθυμίσει τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ισραηλινή κοινωνία.
Η Ευρώπη επιστρέφει στον Μεσαίωνα λέει ο διάσημος πιανίστας Αντράς Σιφ
Ο Αντράς Σιφ έχει κατ΄ επανάληψη ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπαν για τις σχέσεις της με το ξενοφοβικό και αντισημιτικό κόμμα Jobbik
Ο Αντράς Σιφ είναι ένας από τους σημαντικότερους πιανίστες της γενιάς του. Ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα - έχει εμφανιστεί επανειλημμένως στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών -, θεωρείται παράλληλα ο μεγαλύτερος μουσικός που έχει «γεννήσει» η Ουγγαρία από την εποχή των συνθετών Μπέλα Μπάρτοκ και Ζόλταν Κοντάι στο πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
Η συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Αντιφασιστικού Μανιφέστου και του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αντιφασιστών Κοινοβουλευτικών έγινε την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου στο Ευρωκοινοβούλιο των Βρυξελλών. Στη συνέντευξη τύπου έλαβαν μέρος η Γκάμπι Τσίμερ, Πρόεδρος της GUE/NGL (Ευρωομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς), ο ευρωβουλευτής του Σύριζα Νίκος Χουντής, η Γερμανίδα βουλευτής (Die Linke) Ανέτ Γκροτ και ο βουλευτής του Σύριζα Δημήτρης Τσουκαλάς.
Αφού δήλωσε ότι η GUE/NGL έβαλε το Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο στην ημερήσια διάταξή της, η Γκάμπι Τσίμερ τόνισε πόσο άμεση και σοβαρή είναι σήμερα στην Ευρώπη η ακροδεξιά και φασιστική απειλή, και κατάληξε καλώντας την ευρωπαϊκή Αριστερά να υποστηρίξει το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αντιφασιστών Κοινοβουλευτικών και να κινητοποιηθεί στον αντιφασιστικό αγώνα.
Η παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Αντιφασιστικού Μανιφέστου (http://www.antifascismeuropa-ellada.gr) έγινε από το Δημήτρη Τσουκαλά, ενώ ο Νίκος Χουντής και η Ανέτ Γκροτ υπογράμμισαν ότι αυτή η τόσο επικίνδυνη άνοδος της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού σχεδόν παντού στην Ευρώπη θέτει την ευρωπαϊκή Αριστερά μπροστά στις ευθύνες της και την υποχρεώνει να δώσει προτεραιότητα στην αντιφασιστική κινητοποίησή της πριν είναι πολύ αργά.
Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αντιφασιστών Κοινοβουλευτικών ξεκινάει με την υποστήριξη και συμμετοχή 25 βουλευτών από τη Βρετανία, την Ελλάδα, το Ισπανικό Κράτος, την Ιρλανδία, την Αυτόνομη Κοινότητα της Βαλένθια, τη Γερμανία, τη Σουηδία, το Ισραήλ, το Λουξεμβούργο, την Καταλονία, τη Πορτογαλία και την Ολλανδία, ενώ το Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο έχει ήδη υπογραφεί από τουλάχιστον 110 κοινοβουλευτικούς διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών (53 είναι του Σύριζα).
Τα δυο ντοκουμέντα που ακολουθούν είναι το βίντεο της συνέντευξης τύπου και το κείμενο της παρουσίασης του Ευρωπαϊκού Αντιφασιστικού Μανιφέστου που έγινε από το Δημήτρη Τσουκαλά.
Ομιλία του Δ. Τσουκαλά στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο στις 4 Δεκεμβρίου 2013
Αγαπητές φίλες και συντρόφισσες, αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,
Πριν από όλα, το Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο θέλει να κηρύξει γενικό συναγερμό και κινητοποίηση ενάντια στη θανατερή απειλή που συνιστά η μεγάλη άνοδος της ρατσιστικής και νεοφασιστικής δεξιάς σε όλη την Ευρώπη! Κι αυτό επειδή πρέπει τώρα να το παραδεχτούμε: Αυτή η απειλή είναι σήμερα άμεση. Δεν αφορά πια μόνο μια χώρα, όπως για παράδειγμα τη δικιά μου χώρα την Ελλάδα, αλλά όλους μας. Ποιος θα τολμούσε να πει σήμερα ότι στην Ευρώπη δεν γινόμαστε μάρτυρες της επιστροφής και της νεκρανάστασης των χειρότερων δαιμόνων της δεκαετίας του 1930;
ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: ΕΝΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΕΧΟΝΤΩΝ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!
Της Σόνιας Μητραλιά*
Γνωρίζαμε ήδη ότι η βία κατά των γυναικών χρησιμοποιείται συχνά σαν όπλο πολέμου, με στόχο να τις τιμωρήσει, να τις ταπεινώσει και να τις κάνει να μην είναι πια ανθρώπινα όντα. Κυρίως όμως, στοχεύει να καταστείλει και να συντρίψει με κάθε δυνατό μέσο τη συλλογικότητα στην οποία αυτές ανήκουν. Στις ένοπλες συρράξεις, αυτή η βία θεωρήθηκε περισσότερο μια εξουσιαστική κίνηση παρά ένα εργαλείο καταστροφής. Γνωρίζουμε επίσης ότι σε περιόδους ειρήνης, η βία κατά των γυναικών θεωρείται κυρίως αποτέλεσμα ατομικών πράξεων βίαιων ανδρών, και όχι «στρατηγικό» όπλα συντριβής του αντιπάλου.
Κακά μαντάτα για το κλίμα «Πολύ μεγαλύτερες» οι εκπομπές μεθανίου στο Βόρειο Ημισφαίριο
Φυσαλίδες μεθανίου σε λίμνη της Σιβηρίας. Το αέριο σχηματίζεται μεταξύ άλλων από την αποσύνθεση οργανικών ουσιών σε εδάφη που ξεπαγώνουν. (Φωτογραφία: Associated Press )
Για να μην μας σαρώσει το ευρωπαϊκό ακροδεξιό τσουνάμι που πλησιάζει, άμεση ενωτική αντιφασιστική κινητοποίηση τώρα!
του Γιώργου Μητραλιά
Περισσότερο κι από ειρωνεία της ιστορίας είναι … τραγωδία της ιστορίας ότι μετά από 40 χρόνια, το σύνθημα των εξεγερμένων του Πολυτεχνείου «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» όχι απλώς παραμένει επίκαιρο αλλά είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Κι όποιος αμφιβάλει, ας αναρωτηθεί: μήπως δεν είναι τώρα που λέμε περισσότερο κι από τότε το ψωμί ψωμάκι;… Όμως, μια άλλη φετινή επέτειος, τα 80 χρόνια από την άνοδο στην εξουσία των Γερμανών ναζιστών οδηγεί σε ακόμα πιο απαισιόδοξες σκέψεις. Ο λόγος ευνόητος: Πάνω από τη Γηραιά μας ήπειρο πλανώνται και πάλι οι δαίμονες του μεσοπολέμου καθώς γίνεται όλο και πιο άμεση η ακροδεξιά απειλή σε όλες τις παραλλαγές της! Είναι σα να πορευτήκαμε για 80 χρόνια νομίζοντας ότι πάμε μπροστά και ξαφνικά να ανακαλύπτουμε ότι δεν έχουμε κάνει παρά ένα κύκλο και ξαναβρισκόμαστε εκεί από όπου ξεκινήσαμε…
Από τον 12ο αιώνα έως τις αρχές του 14ου, το Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών, παρόν σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, μετατράπηκε σε τραπεζίτη των ισχυρών και συμμετείχε στη χρηματοδότηση ορισμένων σταυροφοριών.
Στις αρχές του 14 ου αιώνα, έγινε ο μεγαλύτερος πιστωτής του βασιλιά της Γαλλίας, Φιλίππου Δ' του Ωραίου (Philippe le Bel).
Αντιμέτωπος με το βάρος ενός χρέους που επιβάρυνε τα οικονομικά του, ο Φίλλιπος ο Ωραίος ξεφορτώθηκε τους πιστωτές και το χρέος του δαιμονοποιώντας το Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών, κατηγορώντας το για πολλαπλά εγκλήματα[2]. Το Τάγμα απαγορεύτηκε, δημεύτηκε η περιουσία του και οι ηγέτες του εκτελεστήκαν.
Έλειπε ένα κράτος και μια γη στο Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών για να αντιμετωπίσει τον βασιλιά της Γαλλίας. Ο στρατός (δεκαπέντε χιλιάδες άνδρες εκ των οποίων 1.500 Ιππότες), η περιουσία και οι πιστώσεις που είχε χορηγήσει το Τάγμα δεν το προστάτεψαν από την ισχύ ενός Κράτους που είχε αποφασίσει να αφανίσει τον κυριότερο πιστωτή του.
Ο Thomas Coutrot είναι μέλος του επιστημονικού Συμβουλίου της Attac, ο Patrick Saurin είναι ένας από τους εκπροσώπους του γαλλικού συνδικάτου SUD BPCE και ο Éric Toussaint είναι Πρόεδρος της CADTM (Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου) Βελγίου.
Με αφορμή την έκδοση δύο σημαντικών βιβλίων: «Το Χρέος, 5.000 χρόνια ιστορίας» και «Το Κεφάλαιο στον εικοστό πρώτο αιώνα» ο ιστότοπος Mediapart οργάνωσε μια συνάντηση των συγγραφέων τους, δηλαδή τον David Graeber και τον Thomas Piketty. Οι σχετικές συζητήσεις είναι αναρτημένες στον ιστοτόπο της αντίστοιχης ηλεκτρονικής εφημερίδας [1].
Πώς να βγούμε από το χρέος, αυτό το κεντρικό ζήτημα που τίθεται στην εισαγωγή μας για αυτό το διάλογο βρίσκεται στο επίκεντρο της σκέψης και της δράσης μας. Αυτός είναι ο λόγος που θέλουμε να δώσουμε μια εποικοδομητική συνέχεια στις ανταλλαγές απόψεων, προτείνοντας το παρακάτω κείμενο, αποτέλεσμα ενός συλλογικού προβληματισμού που αποσαφηνίζει, σχολιάζει, θέτει ερωτήματα και κριτικάρει τις γνώμες και τα επιχειρήματα που προώθησαν οι δύο συγγραφείς.
Οι μέσες θερινές θερμοκρασίες στην ανατολική Αρκτική του Καναδά ήταν φέτος υψηλότερες από κάθε άλλη φορά τα τελευταία 44.000 έως 120.000 χρόνια, όπως καταδεικνύουν τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπόλντερ υποστηρίζουν ότι οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν αυτές που επικρατούσαν κατά την πρώιμη ολόκαινο εποχή, όταν η ποσότητα ηλιακής ενέργειας που έφθανε στο βόρειο ημισφαίριο κατά τους θερινούς μήνες ήταν περίπου 9% μεγαλύτερη σε σχέση με σήμερα. «Το βασικό στοιχείο εδώ είναι πόσο πρωτοφανής είναι η υπερθέρμανση στην Αρκτική του Καναδά», αναφέρει σε ανακοίνωση ο ερευνητής Γκίφορντ Μίλερ, η ομάδα του οποίου παρουσιάζει τα αποτελέσματα της μελέτης της στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters.
Για ένα ευρωπαϊκό αντιφασιστικό κίνημα πριν είναι πολύ αργά…
του Γιώργου Μητραλιά
23 Μαΐου 2013
Το βάθεμα και η γενίκευση της κρίσης σε –σχεδόν- όλη την Ενωμένη Ευρώπη κάνει ώστε να μπορούμε πια να συλλάβουμε όχι μόνο τη δυναμική και τα χαρακτηριστικά αυτής της κρίσης, αλλά και τα καθήκοντα που πρέπει να επωμιστεί κατά απόλυτη προτεραιότητα η αριστερά που δεν παραιτείται και επιμένει να αντιστέκεται.
1. Έτσι, μπορούμε από εδώ και πέρα να μιλάμε για μια τάση προς την… «ελληνοποίηση» -τουλάχιστον- του ευρωπαϊκού νότου, στο μέτρο που η μια μετά την άλλη χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία ή ακόμα και η Γαλλία βλέπουν το πολιτικό τους τοπίο να αλλοιώνεται βαθειά κατά το πρότυπο των τεκταινόμενων στην Ελλάδα εδώ και 2-3 χρόνια. Με διαφορετική ένταση αλλά όλο και πιο ξεκάθαρα, το θεμέλιο του πολιτικού τους συστήματος, δηλαδή ο παραδοσιακά ακλόνητος δικομματισμός τους μπαίνει σε βαθειά κρίση (Γαλλία, Ισπανία,…) ή ακόμα και καταρρέει (Ελλάδα, Ιταλία,…) προς όφελος πολιτικών δυνάμεων, μέχρι τότε συχνά άγνωστων, που ανήκουν στα δυο άκρα της πολιτικής σκακιέρας. Σε χρόνο ρεκόρ, τα δυο μεγάλα νεοφιλελεύθερα κόμματά τους της δεξιάς και της αριστεράς που εναλλάσσονταν σταθερά στην εξουσία και άθροιζαν 70%, 80% ή ακόμα και μεγαλύτερα ποσοστά ψήφων, υποχωρούν ή χειρότερα, αποσυντίθενται αθροίζοντας πια λιγότερο από 50%, 40% ή ακόμα και…30% των προτιμήσεων των πολιτών.
Νωπό είναι ακόμη το αίμα του νεαρού ράπερ και αντιφασίστα και ακτιβιστή της αριστεράς Παύλου Φύσσα που μαχαιρώθηκε από Χρυσαυγίτες τα ξημερώματα της προηγούμενης Τετάρτης, προκαλώντας μία πρωτοφανή αντιφασιστική κινητοποίηση χιλιάδων κόσμου στο κέντρο του Κερατσινίου, εκεί που τελέσθηκε το έγκλημα των νεοναζί.
Είχε προηγηθεί η δολοφονική απόπειρα στο Πέραμα κατά μελών του ΚΚΕ, η αντισημιτική δικαστική δίωξη κατά του γνωστού αγωνιστή της επαναστατικής αριστεράς Σάββα Μιχαήλ και του πρώην πρύτανη του ΕΜΠ Κ. Μουτζούρη, η δολοφονία πέρυσι του Πακιστανού εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, δεκάδες άλλες επιθέσεις κατά μεταναστών που δεν βγήκαν καν στη δημοσιότητα, οι συνεχείς φραστικές και μη προκλήσεις της Χρυσής Αυγής, η κοινοβουλευτική παρουσία της οποίας χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τα ΜΜΕ για την προβολή των θέσεων της. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κόμμα, δεν πρεσβεύει ιδεολογία ή διαφορετικές πολιτικές απόψεις. Είναι εγκληματική νεοναζιστική οργάνωση, κάτι άλλωστε που τα ηγετικά της στελέχη ουδέποτε έκρυψαν, γράφοντας ύμνους στον Χίτλερ, τον Γκαίμπελς και όσους αιματοκύλησαν την Ευρώπη στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ζιλμπέρ Ασκάρ, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών (SOAS) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, δεν έχει καμία αμφιβολία ότι τα χημικά τα έριξε ο Άσαντ. Ο διαπρεπής Λιβανέζος αναλυτής πιστεύει ότι η διείσδυση των σκληρών ισλαμιστών στον συριακό εμφύλιο είναι "περιορισμένη" και πως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν έχουν στόχο την ανατροπή του καθεστώτος.
Συνέντευξη στην Αναστασία Γιάμαλη
* Ο Ρόμπερτ Φισκ αναρωτήθηκε αυτή την εβδομάδα αν "γνωρίζει ο Ομπάμα πως πολεμάει στη μεριά της Αλ Κάιντα". Γιατί πιστεύετε πως η Δύση στην περίπτωση της Αιγύπτου τάσσεται κατά των ισλαμιστών και στην περίπτωση της Συρίας υπέρ;
Στο πρόσωπο του Σπύρου Μαρκέτου και του Χαράλαμπου Κουρουνδήδιώκεται η αντιρατσιστική δράση, διώκεται η αλληλεγγύη
Η Πρωτοβουλία για την σύσταση επιτροπής λογιστικού ελέγχου (ΕΛΕ) καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το νέο φασιστικό κρούσμα της κυβέρνησης με την σύλληψη του πανεπιστημιακού και δικηγόρου Σπύρου Μαρκέτου και του δικηγόρου Χαράλαμπου Κουρουνδή από την αστυνομία του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης. Η σύλληψη έγινε για παράβαση του νόμου περί παράνομης διαμονής μεταναστών με βάση τον φασιστικό νόμο που ποινικοποιεί την βοήθεια προς τρίτους (πχ συνοδεία σε αεροδρόμιο ή σε νοσοκομείο, την προσφορά φαγητού ή στέγης κτλ.), παρά το γεγονός ότι η ανήλικη κοπέλα την οποία συνόδευαν ήταν νόμιμα στη χώρα μας.
Υπό τη διεύθυνση των Damien Millet και Eric Toussaint
Μετάφραση: Λουίζα Μιζάν
Κεφάλαιο 5
Ελλάδα: Το Απόλυτο Σύμβολο
του Παράνομου Χρέους
Το ελληνικό δημόσιο χρέος ήρθε στην επικαιρότητα τη στιγμή που οι ιθύνοντες της χώρας αποδέχτηκαν τη θεραπεία λιτότητας που απαίτησαν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που πυροδότησε σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010. Από πού προέκυψε όμως αυτό το ελληνικό χρέος; Όσον αφορά το χρέος που επιβαρύνει τον ιδιωτικό τομέα, η αύξησή του είναι πρόσφατη: μια πρώτη αύξηση ακολουθεί την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη το 2001, μια δεύτερη έκρηξη του χρέους εκδηλώνεται μετά το 2007, όταν η οικονομική βοήθεια που δόθηκε στις τράπεζες από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων των Η.Π.Α., από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) χρησιμοποιήθηκε μερικώς από τους τραπεζίτες για χρηματοδότηση προς την Ελλάδα και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία. Όσο για το δημόσιο χρέος, η ανάπτυξή του ήταν παλαιότερη. Πέρα από το χρέος που κληρονομήθηκε από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η προσφυγή σε δανεισμό από τη δεκαετία του 1990 και μετά χρησίμευσε στην κάλυψη της τρύπας που είχε ανοίξει στα δημοσιονομικά με τη μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και στα υψηλά εισοδήματα. Άλλωστε, εδώ και δεκαετίες, πολλαπλά δάνεια είχαν επιτρέψει την χρηματοδότηση αγοράς στρατιωτικού υλικού κυρίως από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Δεν πρέπει ακόμα να ξεχνάμε την εξωπραγματική χρέωση του Δημοσίου για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Τα γρανάζια του δημόσιου χρέους λιπάνθηκαν και από τα λαδώματα των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, με στόχο την αποκόμιση συμβολαίων: η Siemens αποτελεί ένα εμβληματικό παράδειγμα.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα κυβερνήσουν μαζί για μια ακόμη φορά. Την τελευταία. Αποτελεί πράξη ποιητικής δικαιοσύνης ότι τα δύο κόμματα του πάλαι ποτέ δικομματισμού καταδικάσθηκαν να συνυπάρξουν σε μια παρωδία «μεγάλου συνασπισμού», στο πλαίσιο των τελικών σπασμών του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης. Στην πραγματικότητα όμως μαζί κυβερνούσαν και τις τέσσερις προηγούμενες δεκαετίες. Παρά τις μεταξύ τους θεατρικές συγκρούσεις, τάχα φωτός-σκότους, συμπλήρωναν το ένα το άλλο σε μία συμβιωτική σχέση, βασισμένη στην εναλλαγή τους στην εξουσία. Μαζί δημιούργησαν το πλέγμα πελατειακών σχέσεων που ακόμη δυναστεύει τη χώρα. Και η πατρωνεία δεν περιορίζεται μόνον στην δημόσια διοίκηση, ούτε στους διορισμούς των εκλεκτών ή των δυστυχισμένων που αναζητούσαν και εύρισκαν «προστασία». Η βασικότερη εκδήλωση των πελατειακών σχέσεων εκδηλώνεται στην κορυφή, όπου πολιτικές και οικονομικές ελίτ συμφύρονται σε ένα τρίγωνο νόμιμης διαφθοράς που ενώνει κόμματα, μεγαλοεργολάβους και ΜΜΕ στο μέρισμα του δημόσιου χρήματος.