La Commune de Paris: un saut de tigre dans le passé
Par Michael Lowy
Toute révolution est, comme l’écrivait Walter Benjamin, « un saut de tigre dans le passé » : ce fut le cas de la Commune de Paris de 1871, qui avait, dans la Commune parisienne de 1793-94 une de ses principales références ;
CHAOUAT Gérard (Vingtras, Vallès)
Né le 6 mai 1944 à Alger (Algérie), mort le 23 avril 2021 à Paris (XXe arr.) ; militant de l’UEC et du PC, du FUA et de la JCR, de l’International Marxist Group 1974, de la LC/LCR jusqu’en 1980 ; pendant ses études de médecine, mili
Latin America has once again entered a period of strong social and political turbulence
Interview with Franck Gaudichaud
Franck Gaudichaud recently wrote and coordinated two collective works drawing a critical assessment of “progressive” political attempts to challenge neoliberal hegemony in Latin America.
Équateur : De Rafael Correa à Guillermo Lasso en passant par Lenin Moreno
par Eric Toussaint
Le 11 avril 2021, lors du deuxième tour des élections présidentielles, Guillermo Lasso (52,4 %), le candidat de la droite, a devancé Andres Arauz (47,6 %), le candidat soutenu par Rafael Corr
The Paris Commune of 1871, banks and debt
by Eric Toussaint
On the occasion of the 150th anniversary of the extraordinary experience of the Paris Commune, it is fundamental to draw a number of lessons from it. The measures a government takes regarding its Central Bank, the debts of working class people, public
En mémoire de Patrice Lumumba assassiné le 17 janvier 1961
par Eric Toussaint
Ce 17 janvier 2021, nous commémorons le 60e anniversaire de l’assassinat de Patrice Lumumba (1925-1961).
Suite à une victoire éclatante aux premières véritables élections auxquelles les Congolais ont partic
What Trump's Doing Is Crazy and Dangerous—and It Ain't Over Yet
Trump still threatens us, and discussing the election in the past tense is stupid.
by Jeffrey C. Isaac
Ever since November 7, when the election was more or less authoritatively “called” by all major media, a wide range of pundits have spoken
Photograph by Nathaniel St. Clair
The Rolling Constitutional-Fascist Coup in the World's Most Dangerous Nation
by Paul Street
“We Want to Get Rid of the Ballots”
We are in the middle of a rolling authoritarian and even fascist coup that is working with and through the United States Constitution to no smal
Will the Military Support a Declaration of Martial Law
Garett Reppenhagen, Veterans for Peace, Interviewed by Bill Resnick
August 27, 2020
Recently, Veterans for Peace issued a statement condemning the deployment of troops in the U.S.:
“Veterans For Peace condemns the inflammatory statements of Dona
Ernest Mandel
et l’écosocialisme
par Michael Löwy*
La préoccupation de l'environnement apparaît avec force dans les écrits de Mandel seulement à partir des années 1970. Elle ne figure pratiquement pas, par exemple, dans le Traité d'économie marxiste (1962). Il est vrai qu’on trou
A boot is crushing the neck of American democracy
by Cornel West
The fundamental question at this moment is: can the United States be reformed?
Here we go again. Another black person killed by the US police. Another wave of multiracial resistance. Another cycle of race talk on the corporate media. Another displ
COVID-19:
The murderous state!
by SUD Santé
We are publishing this text from the SUD Santé Sociaux federation, because it reflects the reality encountered by staff in this sector in our different countries.
On 17 November 2019, in the city of Wuhan, China, the coronavirus 2019 (COVID 19) appeared. On January
El activista y expreso político del franquismo Chato Galante fallece por coronavirus
Era miembro de la asociación de presos y represaliados de la dictadura franquista La Comuna y pertenecía a la Liga Comunista Revolucionaria cuando fue detenido y torturado hasta en cuatro ocasiones entre los años 1969 y 197
The Capitalist Pandemic,
Coronavirus and the Economic Crisis (Part 1)
by Eric Toussaint
A public health crisis
The coronavirus pandemic is a serious public health problem and the human suffering caused by the spread of this virus will be enormous. If it massively affects countries of the Global South with ver
Η ηλιακή ενέργεια έχει καταστεί ο φθηνότερος τρόπος για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg. Η έκθεση έδειξε ότι το κόστος της ηλιακής ενέργειας σε 58 χώρες χαμηλότερου εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Βραζιλίας και της Ινδίας, έχει πέσει περίπου στο ένα τρίτο των επιπέδων του 2010 και είναι τώρα λίγο φθηνότερο από την αιολική ενέργεια.
Μπορεί αυτές τις μέρες να κυριάρχησαν στα ΜΜΕ και στις συζητήσεις η πτώση του Ρέντζι και οι λοιπές ιταλικές περιπέτειες αλλά εκεί που παίζεται η τύχη όλων μας δεν είναι ούτε στη Ρώμη, ούτε στη Βιέννη, ούτε καν στο Βερολίνο ή στο Παρίσι. Είναι στο… Standing Rock της μακρινής βόρειας Ντακότα των ΗΠΑ, μέσα στη χιονοθύελλα και με 20 υπό το μηδέν! (1)
Πρώτον, αυτή η δόση προέρχεται από ένα αθέμιτο χρέος, καθώς μόνο το 5% των δανείων που χορηγήθηκαν το 2010 και το 2012 διατέθηκε για τον κρατικό προϋπολογισμό. Το υπόλοιπο 95% χρησίμευσε στην αποπληρωμή των ξένων - κυρίως ιδιωτικών - τραπεζών και στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Αυτά τα ποσοστά δεν είναι πόρισμα κάποιας επαναστατικής οργάνωσης αλλά προκύπτουν από μία έρευνα που διεξήγαγε το νεοφιλελεύθερο γερμανικό 
Η Αρκτική έχει χάσει σχεδόν το 95% της κάλυψης παλαιότερου πάγου της από το 1984, σύμφωνα με τη NASA. Ο πάγος στην Αρκτική μεγαλώνει και συρρικνώνεται κατά τη διάρκεια του έτους, και αποτελείται από εποχιακό και μακροχρόνιο πάγο πολλών ετών. Ο «αιώνιος» θαλάσσιος πάγος που έχει δημιουργηθεί με την πάροδο των ετών τείνει να είναι πιο παχύς και λιγότερο ευάλωτος στη θερινή τήξη από ό,τι ο νεότερος εποχιακός πάγος. Σύμφωνα με τους επιστήμονες στη NASA, η περιοχή της Αρκτικής που καλύπτεται από πάγους θάλασσας τουλάχιστον τεσσάρων ετών μειώθηκε από 1,86 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα τον Σεπτέμβριο του 1984, σε 110.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα το Σεπτέμβριο το 2016.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει -ή μάλλον να προφητέψει- κατά πόσο ο Τραμπ θα παραμείνει πιστός στις –αγριανθρωπικές- προεκλογικές του υποσχέσεις. Αντίθετα όμως, είναι ήδη περισσότερο από βέβαιο ότι η εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ θα δώσει φτερά στην χειρότερη ακροδεξιά σε όλο τον κόσμο, και φυσικά στην Ευρώπη και στην… Ελλάδα. Έστω λοιπόν και για αυτό μόνο το λόγο, η κατάσταση είναι αρκούντως κρίσιμη και καθιστά ανεύθυνη ή και εγκληματική κάθε συμπεριφορά και τοποθέτηση που υποβαθμίζει τον κίνδυνο, καθησυχάζει τις εύλογες ανησυχίες και παραλύει τη δίκαιη αντίδραση των πολιτών.
Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (ΠΜΟ) επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 1,2 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, με τους τελευταίους 12 μήνες να αποτελούν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί. Το 2016 ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ κατά 0,2 βαθμούς Κελσίου, το οποίο σημειώθηκε μόλις πέρυσι. Μάλιστα, τα τελευταία 16 χρόνια είναι στα 17 θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί ποτέ, μαζί με το 1998. Η προκαταρκτική έκθεση δημοσιεύτηκε νωρίτερα από ό,τι συνήθως, ώστε να συμπέσει με τις συνομιλίες του ΟΗΕ για το κλίμα στο Μαρακές του Μαρόκο.
Πολλές οι εκτιμήσεις και οι αναλύσεις, τα σχόλια και οι τοποθετήσεις για την εκλογή του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Και έχουν όλες τους ένα κοινό χαρακτηριστικό: ότι αδιαφορούν πλήρως για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η εκλογή για τους Αμερικανούς πολίτες, ότι απουσιάζει από αυτές οποιαδήποτε αναφορά στις αντιδράσεις αυτών των πολιτών που είναι σαν να μην υπάρχουν. Με άλλα λόγια, όλες αυτές οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, τοποθετήσεις και εκτιμήσεις «ξεχνούν» όχι μόνο ότι η αμερικανική κοινωνία είναι ταξική, αλλά και ότι μαίνεται σε αυτήν, τώρα περισσότερο παρά ποτέ, η ταξική πάλη και σύγκρουση!...
Πανηγυρική συνεδρίαση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο 5, 6 και 7 Νοεμβρίου 2016 στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (Ακαδημίας 60).
Οι συγκλονιστικές εικόνες κρατικής βίας αλλά και λαϊκής αντίστασης που θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί δεν είναι από κάποιο από τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα της Μέσης Ανατολής, έστω και αν σε αυτές πρωταγωνιστούν οι ένοπλες δυνάμεις της παγκόσμιας υπερδύναμης. Είναι από το ίδιο το εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών, από τη Βόρεια Ντακότα όπου εδώ και έξι μήνες (!) οι Ιθαγενείς Σιού και οι υποστηρικτές τους κλιμακώνουν αυτό που πιθανόν είναι η πιο χειροπιαστή, σημαντική και σημαδιακή πάλη ενάντια στους πρωταίτιους της κλιματικής καταστροφής, στις πολυεθνικές του πετρελαίου.
Η νέα σύγκρουση Μαδρίτης-Βαρκελώνης αυτή τη φορά για τις… ταυρομαχίες μπορεί να προκαλέσει μειδιάματα μόνο στους αφελείς και στους απληροφόρητους. Όμως, αυτή ειδικά η κρίση δεν προσφέρεται ούτε για μειδιάματα ούτε για αστειάκια. Καθώς μάλιστα πρόκειται για τη νιοστή πρόκληση των επιγόνων του Φράνκο ενάντια στη κυβέρνηση και στο πληθυσμό της Καταλονίας την ώρα που αυτή οδεύει προς την οριστική απόσχιση και την κήρυξη της ανεξαρτησίας της, τα πάντα είναι πια πιθανά. Ακόμα και μια τόσο «απίθανη και όμως αληθινή» αιτία να πυροδοτήσει τη γενικευμένη σύρραξη…
Όταν στις 14 του περασμένου Αυγούστου διαπιστώναμε την «κατάρρευση του αμερικανικού δικομματισμού» (1) σχεδόν κανένας δεν φάνηκε να παίρνει στα σοβαρά αυτή τη διαπίστωση και τις κατακλυσμικές πλανητικές συνέπειές της. Σήμερα, δηλαδή μόλις δυο μήνες αργότερα και λιγότερο από τρεις εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου, όχι μόνο αυτή η κατάρρευση βγάζει κυριολεκτικά μάτια, αλλά και μπορούμε πια άνετα να διαπιστώσουμε κάτι πολύ πιο σοβαρό και… πολλά υποσχόμενο: την χωρίς προηγούμενο –τουλάχιστον από την εποχή του μεγάλου κραχ του 1929- πολιτική αλλά και κοινωνική κρίση της βορειοαμερικανικής (αστικής) δημοκρατίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει προσεχώς σε κοινωνικές εκρήξεις και πολιτικές ανατροπές ιστορικών διαστάσεων!
Συνέντευξη στον Benjamin Lemoine, 
Το κείμενο του Αντρέου (Αντρές στα Ισπανικά) Νιν που ακολουθεί ενδιαφέρει για τουλάχιστον τρεις λόγους: Καταρχήν επειδή φωτίζει τις περίφημες «ημέρες του Μάη 1937» στη Βαρκελώνη, που σε σημαντικό βαθμό έκριναν την πορεία του ισπανικού εμφυλίου πολέμου και οδήγησαν στην ήττα την επανάσταση. Κατόπιν, επειδή πρόκειται για μια μαρτυρία από πρώτο χέρι ενός πρωταγωνιστή αυτών των γεγονότων, που ταυτόχρονα ήταν και η πιο εμβληματική προσωπικότητα της ισπανικής επανάστασης. Και τέλος, επειδή όλα δείχνουν ότι αυτό το κείμενο και ο συγγραφέας του επιστρέφουν στην πιο καυτή καταλανική επικαιρότητα καθώς είναι πια βέβαιο ότι το 2017 θα δει όχι μόνο την ανεξάρτητη Καταλονική Δημοκρατία να παίρνει σάρκα και οστά (το τελικό δημοψήφισμα για την οριστική απόσχιση από το Ισπανικό Κράτος ορίστηκε για το Σεπτέμβρη 2017) αλλά και τη σύγκρουση μεταξύ του αστικού και του επαναστατικού καταλανισμού να κυριαρχεί στη πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
Σίγουρα, ο ηγέτης της ισπανικής σοσιαλδημοκρατίας (PSOE - Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) Πέδρο Σάντσες δεν είναι Τζέρεμι Κόρμπιν. Ωστόσο, το ενδοκομματικό πραξικόπημα που αντιμετωπίζει από προχτές μοιάζει σαν δυο σταγόνες νερό με εκείνο που αντιμετώπισε αυτό το καλοκαίρι –προς το παρόν με επιτυχία- ο δημοφιλής και δημοκρατικά (επαν)εκλεγμένος ηγέτης του Βρετανικού Εργατικού κόμματος. Σημείο των καιρών; Προφανώς ναι, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι μέσα σε 3-4 μήνες, οι δεξιές νεοφιλελεύθερες πτέρυγες και το διεφθαρμένο κατεστημένο δυο μεγάλων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης δεν δίστασαν να οργανώσουν ενδοκομματικά πραξικοπήματα και να διασπάσουν τα κόμματά τους προκειμένου να ανατρέψουν τις δημοκρατικά εκλεγμένες ηγεσίες τους επειδή αυτές αρνούνται να συνεχίσουν να στηρίζουν άνευ όρων τις πολιτικές λιτότητας!
Συνέντευξη στον Benjamin Lemoine, 
«Επίσης, ο κ. Τσίπρας, είπε χωρίς να αναφέρεται στους οκτώ, ότι γενικώς οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα.» (ΜΜΕ)
Οι κρίσεις του χρέους της περιφέρειας συνδέονται με κρίσεις που συμβαίνουν στις πιο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και χρησιμοποιούνται για την υποταγή των κρατών. Το κείμενο τοποθετεί τις κρίσεις του χρέους των χωρών της «περιφέρειας» από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα εντός μιας ιστορικής προοπτικής. Από την Λατινική Αμερική έως την Κίνα, περνώντας από την Ελλάδα, την Τυνησία, την Αίγυπτο και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το χρέος χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο εξουσίας και ως μέσο συσσώρευσης πλούτου προς όφελος των κυρίαρχων τάξεων.
Πυροδότης αλλά συνάμα και γνήσιο τέκνο μιας κρίσης που κλονίζει τα θεμέλια της αμερικανικής κοινωνίας, το μαζικό κίνημα που γεννήθηκε και γιγαντώθηκε υποστηρίζοντας την υποψηφιότητα του Μπέρνι Σάντερς γίνεται τώρα το πλαίσιο μέσα από το οποίο ξεπηδούν, το ένα μετά το άλλο, τα κινήματα που όχι μόνο αμφισβητούν αλλά και έρχονται σε σύγκρουση με το ίδιο το βορειοαμερικανικό σύστημα! Και φυσικά, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σε αυτό τον –ιστορικών διαστάσεων- ξεσηκωμό είναι περίπου αναπόφευκτο να πρωταγωνιστούν οι πιο καταπιεσμένοι από τους καταπιεσμένους: Οι λαοί των ιθαγενών εθνών που μας έμαθαν να αποκαλούμε «ερυθρόδερμους», η κοινότητα των Αφροαμερικανών απογόνων των πρώην σκλάβων, και οι κατ’εξοχήν μισθωτοί σκλάβοι που είναι οι κάθε λογής επισφαλώς εργαζόμενοι. 
Η εβδομάδα που πέρασε σημαδεύτηκε από εξελίξεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν καίρια το παρόν και το μέλλον των ΗΠΑ, αλλά και όλου του κόσμου. Στην κυριότερη από αυτές τις εξελίξεις, διαψεύδοντας τις ποικίλες Κασσάνδρες που είχαν προβλέψει τη διάλυσή του, το πρωτοφανές σε διαστάσεις κίνημα που δημιουργήθηκε για να στηρίξει την εκλογική καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς μετεξελίσσεται τώρα σε ένα λαϊκό ενωτικό κίνημα/οργάνωση με το όνομα «Η Επανάστασή μας» (Our Revolution), που θα λειτουργεί και θα δρα ανεξάρτητα από εκλογικές σκοπιμότητες και αναμετρήσεις!
Τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην πλανητική υπερδύναμη που επηρεάζει όσο καμιά άλλη τις τύχες της ανθρωπότητας; Δεν είναι μόνον ότι την προεδρία της διεκδικούν ο Τράμπ και η Χίλαρι, οι δυο πολιτικοί που, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, είναι οι πιο αποκρουστικοί και μισητοί για τους Αμερικανούς πολίτες. Ούτε καν ότι τα δυο μεγάλα κόμματά της που μονοπωλούν εδώ και δυο αιώνες (!) την εξουσία κλυδωνίζονται επικίνδυνα και είναι περίπου ετοιμόρροπα. Είναι και ότι μέσα στις 3-4 τελευταίες μέρες, είδαμε και ακούσαμε πρώτα τον ένα από τους υποψηφίους προέδρους, τον άκρως επικίνδυνο Ντόναλντ Τραμπ να απειλεί με ελάχιστα καλυμμένο τρόπο με δολοφονία την αντίπαλό του Χίλαρι Κλίντον. Και αμέσως μετά τον «σύμβουλο στρατηγικής» της Κας Κλίντον να ζητάει χωρίς κανένα ενδοιασμό, και μάλιστα σε ζωντανή μετάδοση από το CNN, να δολοφονηθεί ο «μπάσταρδος» («son of a bitch») πασίγνωστος ιδρυτής των Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ!
Σε όλους αυτούς που κλαίνε και οδύρονται επειδή «εξαγριωμένοι Βραζιλιάνοι» πολίτες προσπαθούσαν σχεδόν κάθε μέρα να σβήσουν την «ολυμπιακή φλόγα», έχουμε να πούμε δυο πράγματα. Πρώτον, ότι τα ίδια και χειρότερα είχαν συμβεί στην πρώτη λαμπαδηδρομία του 1936 όταν –διορατικοί, όπως αποδείχτηκε- Τσέχοι πολίτες πετροβολούσαν τους γερμανόφωνους λαμπαδηδρόμους που διέσχιζαν τη χώρα τους, καθώς ήταν φανερό ότι η διαδρομή που ακολουθούσαν διέγραφε τα όρια του μεγάλου Τρίτου Ράιχ που θα γινόταν εφιαλτική πραγματικότητα τέσσερα χρόνια αργότερα. Και κατόπιν, ότι περιμένουμε εδώ και δεκαετίες με αδημονία τη στιγμή που αυτή η φλόγα θα σβήσει οριστικά και αμετάκλητα! Γιατί; Μα, απλούστατα επειδή «η ολυμπιακή φλόγα» είναι «μια θαυμάσια ιδέα του Δρος Γκέμπελς», όπως σωστά διαπίστωνε ο τίτλος του ολοσέλιδου άρθρου της «ημετέρας» Εστίας τον Αύγουστο του 1936…
Από πρώτη άποψη, το λάθος μπορεί να φαίνεται ανώδυνο, όμως η τακτική του επανάληψή του δεν μπορεί να είναι τυχαία, ειδικά στους σημερινούς δύσκολους και «πονηρούς» καιρούς μας. Ο λόγος για την χτεσινή περίπου πανηγυρική παρουσίαση δημοσκόπησης που φέρει την Χίλαρι Κλίντον να προηγείται αισθητά («κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες») του Ντόναλντ Τράμπ. Για νιοστή φορά, η είδηση είναι πολλαπλά ψευδής και αποπροσανατολιστική. Και ιδού το γιατί.
Ο παραπάνω τίτλος δεν είναι δικός μας, είναι της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας Γουάσινγκτον Ποστ, αλλά τον υιοθετούμε χωρίς κανένα δισταγμό επειδή αποτυπώνει πιστά τη δραματική πραγματικότητα των υπό εξέλιξη ιστορικών γεγονότων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλιστα, ο τίτλος/διαπίστωση της Γουάσινγκτον Ποστ αποκτά μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι προέρχεται από μια εφημερίδα που μαζί με τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης αποτελούν το δίδυμο των πιο φανατικών υπερμάχων της Χίλαρι Κλίντον –και αντιπάλων του Μπέρνι Σάντερς- στον αμερικανικό γραπτό τύπο. Εξάλλου, για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία, ιδού οι χτεσινοί εύγλωττοι τίτλοι τόσο των Τάϊμς της Νέας Υόρκης («Ο Σάντερς μπροστά στο καθήκον να χαλιναγωγήσει την εξέγερση που ο ίδιος άρχισε»), όσο και του ιστορικού περιοδικού Τάϊμ («Ο Σάντερς έχασε τον έλεγχο της Πολιτικής του Επανάστασης»)!...
(…) Από κοντά εκδηλώθηκαν διάφορες «ευαίσθητες ψυχές» που εντρυφώντας στο Διεθνές Δίκαιο, απαιτούν θαρραλέα να μην εκδοθούν στην Τουρκία οι 8 στρατιωτικοί που «διέφυγαν» με στρατιωτικό ελικόπτερο Black Hawk και «πέρασαν» ανεμπόδιστα τα, κατά τα άλλα, αδιαπέραστα εναέρια σύνορα μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Μια τέτοια πράξη, λέει, θα ήταν...προσκύνημα στον Σουλτάνο, ενώ είναι μάλλον προτιμότερο το προσκύνημα στο πόρισμα που θα εκδώσουν τελικά για την υπόθεση...η CIA και το επιτελείο του ΝΑΤΟ. Ο «αριστερός» αντιτουρκισμός δεν είναι πλέον ατνι-ιμπεριαλιστικός ούτε ως προς τα προσχήματα, γίνεται ανοιχτή σύμπλευση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ!
Αν και είναι πολύ νωρίς για να βγουν οριστικά συμπεράσματα, όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι έχουμε ήδη μπει στη δεύτερη φάση της «πολιτικής» αλλά και κοινωνικής «επανάστασης» που κήρυξε πριν από ένα χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ο Μπέρνι Σάντερς! Με άλλα λόγια, όχι μόνο δεν φαίνεται να συμβαίνει αυτό που όλοι απεύχονταν, δηλαδή η δικαιολογημένη αποστράτευση που θα μπορούσε να προκαλέσει η δήλωση υποστήριξης της Χίλαρι Κλίντον από την Μπέρνι Σάντερς, αλλά και διαπιστώνουμε έναν οργασμό ζυμώσεων που έχουν όλες ως κοινό τους παρονομαστή τη διάθεση συνέχισης, κλιμάκωσης και εμβάθυνσης της μαζικής κινητοποίησης ενάντια στο βορειοαμερικανικό κατεστημένο και στο δικομματικό του σύστημα…
Στην παρουσίαση των «Θέσεων του Μαρξ για τον Φόιερμπαχ» (1845), που δημοσίευσε μετά το θάνατό του, ο Ένγκελς περιέγραψε το έργο σαν «το πρώτο κείμενο στο οποίο φυτεύτηκε ο λαμπρός σπόρος μιας νέας τάξης πραγμάτων». Όντως, σε αυτό το σύντομο κείμενο, ο Μαρξ ξεπερνά με τη μέθοδο της διαλεκτικής –το περίφημο Aufhebung: άρνηση/διατήρηση/ανάταση– τους προϋπάρχοντες υλισμό και ιδεαλισμό, και διαμορφώνει μια νέα θεωρία, την οποία περιγράφει ως τη φιλοσοφία της πράξης. Ενώ οι Γάλλοι υλιστές του 18ου αιώνα επέμεναν στην αναγκαιότητα της αλλαγής των υλικών συνθηκών για να αλλάξουν οι άνθρωποι, οι Γερμανοί ιδεαλιστές ισχυρίζονταν ότι η κοινωνία μπορούσε να αλλάξει μέσω της δημιουργίας μιας νέας συνείδησης στα υποκείμενα.
Η 5η Ιουλίου του 2015 θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας, ως η μέρα εκείνη που ο ελληνικός λαός απέρριψε ξεκάθαρα για ακόμη μια φορά τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων.