Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις
της ιστορίας!
Between 3.6 million to 4.5 million people marched today. In the United States alone. That makes today the largest protest in American history.
Between 3.6 million to 4.5 million people marched today. In the United States alone. That makes today the largest protest in American history.
Eric Toussaint
Η μελέτη αυτή αποδεικνύει ότι η ελληνική κρίση που ξέσπασε το 2010 προήλθε από τον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα. Δεν είναι αποτέλεσμα υπέρμετρων δημόσιων δαπανών. Το υποτιθέμενο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας σχεδιάστηκε για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιωτών τραπεζιτών καθώς και των χωρών που κυριαρχούν στην ευρωζώνη. Η υιοθέτηση του ευρώ από την Ελλάδα έπαιξε καίριο ρόλο μεταξύ των παραγόντων που συνέβαλαν στην κρίση. Η ανάλυση που περιέχεται σε αυτό το κείμενο παρουσιάστηκε στην Αθήνα, την 6η Δεκεμβρίου 2016, κατά την συνάντηση της Ελληνικής Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους.
Για την περίοδο 1996-2008, εκ πρώτης όψεως, η εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας μοιάζει με σαξές στόρυ! Η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, από το 2001, στην ευρωζώνη μοιάζει να πετυχαίνει. Το ποσοστό οικονομικής ανάπτυξης είναι υψηλό, υψηλότερο από αυτό των πιο ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης.
του Γιώργου Μητραλιά
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο «Η αφόρητη επικαιρότητα του πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» για –τουλάχιστον- τρεις λόγους:
1. Επειδή ο τεράστιος ανοικτός λογαριασμός με τους «εξέχοντες» μακελάρηδες και η ηθική υποχρέωση απέναντι στους δεκάδες εκατομμύρια πληβείους/θύματά τους δεν μπορούν να εξαντληθούν σε μια ρουτινιέρικη επετειακή υπενθύμιση του είδους «1914-2014, πριν από ένα αιώνα, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος», όπως συνέβη πριν από δυο-τρία χρόνια. Για αυτό το λόγο, όχι μόνο τώρα το 2017, αλλά και του χρόνου το 2018, και τον επόμενο το 2019, και τον μεθεπόμενο… μέχρι να υπάρξει η τελική μεγάλη Κάθαρση της κοινωνικής δικαιοσύνης, θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε και να θυμίζουμε το μεγάλο έγκλημα των «από πάνω» και τη μεγάλη σφαγή των «από κάτω», που μας έμπασε οριστικά στη σύγχρονη εποχή του αγριανθρωπισμού και συνάμα όλων των υπαρξιακών διλημμάτων της ανθρωπότητας.
2. Επειδή ποτέ άλλοτε όσο σήμερα δεν ήταν –δυστυχώς- τόσο «αφόρητη η επικαιρότητα του Πρώτου Παγκοσμίου μακελειού», την ώρα που πληθαίνουν τα λουτρά αίματος των αμέτρητων –πια- «τοπικών» πολέμων που μας περικυκλώνουν, που η ακροδεξιά, ο νεοφασισμός και ο πιο άγριος ρατσισμός σαρώνουν και πάλι την Ευρώπη, και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού ένας σύγχρονος ακροδεξιός Καλιγούλας με το όνομα Donald Trump ετοιμάζεται να κυβερνήσει την αμερικανική υπερδύναμη.
3. Επειδή μόνον η συνειδητοποίηση και εμβάθυνση αυτής της «αφόρητης επικαιρότητας του Πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» από μέρους των «από κάτω» -και των ηγεσιών τους- μπορεί να προσανατολίσει ρεαλιστικά και αποτελεσματικά τις πολιτικές και άλλες επιλογές τους, και να ορίσει τα άμεσα καθήκοντά τους σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της ανθρωπότητας.
του Γιώργου Μητραλιά
Είναι ή δεν είναι φασίστας ο Ντόναλντ Τραμπ; Καίριο το ερώτημα και όχι άδικα αρχίζει να απασχολεί τους -ήδη- όλο και πιο αγριανθρωπικούς καιρούς μας. Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τη σημασία των ατομικών χαρακτηριστικών του κ. Τραμπ, θα μας ήταν όμως πιο χρήσιμο να διατυπωθεί ως εξής: Φασιστικό ή όχι το καθεστώς που προτίθεται να εγκαθιδρύσει στις ΗΠΑ ο Τραμπ και οι συνεργάτες του;
Η ηλιακή ενέργεια έχει καταστεί ο φθηνότερος τρόπος για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg. Η έκθεση έδειξε ότι το κόστος της ηλιακής ενέργειας σε 58 χώρες χαμηλότερου εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Βραζιλίας και της Ινδίας, έχει πέσει περίπου στο ένα τρίτο των επιπέδων του 2010 και είναι τώρα λίγο φθηνότερο από την αιολική ενέργεια.
Τον Αύγουστο, σε διαγωνισμό για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας στη Χιλή σημειώθηκε το ρεκόρ χαμηλής τιμής των 27,9 ευρώ ανά μεγαβατώρα, περίπου το μισό της αντίστοιχης τιμής του άνθρακα. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι μία αξιόπιστη φθηνή λύση για τις αναπτυσσόμενες χώρες που προσπαθούν να προσθέσουν περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια στα εθνικά τους δίκτυα. Ωστόσο, στις πλούσιες χώρες όπου η νέα παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας πρέπει να ανταγωνίζεται τους υφιστάμενους σταθμούς παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, το κόστος μπορεί να είναι υψηλότερο. Στις περισσότερες από αυτές τις χώρες εξακολουθούν να υπάρχουν κρατικές επιδοτήσεις για τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων.
Του Γιώργου Μητραλιά
Μπορεί αυτές τις μέρες να κυριάρχησαν στα ΜΜΕ και στις συζητήσεις η πτώση του Ρέντζι και οι λοιπές ιταλικές περιπέτειες αλλά εκεί που παίζεται η τύχη όλων μας δεν είναι ούτε στη Ρώμη, ούτε στη Βιέννη, ούτε καν στο Βερολίνο ή στο Παρίσι. Είναι στο… Standing Rock της μακρινής βόρειας Ντακότα των ΗΠΑ, μέσα στη χιονοθύελλα και με 20 υπό το μηδέν! (1)
“Φυσικά”, δεν έχετε ακουστά για το Standing Rock επειδή τα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ κάνουν καλά τη δουλειά τους. Όμως, αυτό δεν εμποδίζει τους 20.000 αγωνιστές, Ινδιάνους Σιού και τους υποστηρικτές τους 3.000 βετεράνους του αμερικανικού στρατού, οικολόγους ή απλώς συνδικαλιστές και αριστερούς κινηματίες, να δίνουν εκεί –εδώ και 8 μήνες (!)- τη μεγαλύτερη ίσως οικολογική, και όχι μόνο, μάχη με αντιπάλους τους γίγαντες του πετρελαίου, το τραπεζικό σύστημα και τη φοβερή κατασταλτική μηχανή της παγκόσμιας υπερδύναμης. Και μάλιστα να κερδίζουν, τουλάχιστον προς το παρόν, αυτή μάχη!(2)
των Renaud Vivien και Eric Toussaint
για το CADTM international
Στις 7 Δεκεμβρίου του 2016, το ΔΝΤ περιμένει από την Ελλάδα την πληρωμή μίας δόσης 299 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό το χρέος αντιστοιχεί σε ένα μέρος του δανείου "σωτηρίας", που είχε χορηγηθεί από το ΔΝΤ το 2010. Η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να τολμήσει να αρνηθεί να πληρώσει αυτό το ποσό στο ΔΝΤ για τέσσερις τουλάχιστον λόγους.
Πρώτον, αυτή η δόση προέρχεται από ένα αθέμιτο χρέος, καθώς μόνο το 5% των δανείων που χορηγήθηκαν το 2010 και το 2012 διατέθηκε για τον κρατικό προϋπολογισμό. Το υπόλοιπο 95% χρησίμευσε στην αποπληρωμή των ξένων - κυρίως ιδιωτικών - τραπεζών και στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Αυτά τα ποσοστά δεν είναι πόρισμα κάποιας επαναστατικής οργάνωσης αλλά προκύπτουν από μία έρευνα που διεξήγαγε το νεοφιλελεύθερο γερμανικό think-tank European School of Management and Technology. Βεβαίως, ισχύει πως πρόκειται για μία επιχείρηση διάσωσης - αλλά όχι όπως παρουσιάζεταιαπό την επίσημη αφήγηση.
Η Αρκτική έχει χάσει σχεδόν το 95% της κάλυψης παλαιότερου πάγου της από το 1984, σύμφωνα με τη NASA. Ο πάγος στην Αρκτική μεγαλώνει και συρρικνώνεται κατά τη διάρκεια του έτους, και αποτελείται από εποχιακό και μακροχρόνιο πάγο πολλών ετών. Ο «αιώνιος» θαλάσσιος πάγος που έχει δημιουργηθεί με την πάροδο των ετών τείνει να είναι πιο παχύς και λιγότερο ευάλωτος στη θερινή τήξη από ό,τι ο νεότερος εποχιακός πάγος. Σύμφωνα με τους επιστήμονες στη NASA, η περιοχή της Αρκτικής που καλύπτεται από πάγους θάλασσας τουλάχιστον τεσσάρων ετών μειώθηκε από 1,86 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα τον Σεπτέμβριο του 1984, σε 110.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα το Σεπτέμβριο το 2016.
Ερίκ Τουσέν
Είναι καθοριστικής σημασίας να διαλύσουμε το παραπέτασμα καπνού της ιστορικής αφήγησης που κατασκευάζουν οι δανειστές και να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια. Γενικευμένες διαγραφές χρεών έχουν συμβεί επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της ιστορίας.
Ο Κώδικας του Χαμουραμπί βρίσκεται σήμερα στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Αλλά ο όρος “κώδικας” είναι μάλλον ακατάλληλος, αφού ο Χαμουραμπί μας κληροδότησε στην ουσία ένα σύνολο κανόνων και αποφάσεων που αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των δημόσιων αρχών και των πολιτών. Η βασιλεία του Χαμουραμπί, «βασιλιά» της Βαβυλώνας (σημερινό Ιράκ), ξεκίνησε το 1792 π.Χ. και διήρκησε 42 χρόνια. Αυτό που δεν αναφέρουν όμως τα περισσότερα εγχειρίδια ιστορίας, είναι πως ο Χαμουραμπί, όπως και άλλοι κυβερνήτες των κρατών-πόλεων της Μεσοποταμίας, ανακήρυξε επανειλημμένα τη γενική διαγραφή των χρεών των πολιτών προς τις δημόσιες αρχές, τους ανώτερους διοικητικούς υπαλλήλους και τους αξιωματούχους τους. Ο αποκαλούμενος “Κώδικας του Χαμουραμπί” συντάχθηκε κατά πάσα πιθανότητα το 1762 π.Χ. Ο επίλογος του διακηρύσσει πως “ο ισχυρός δεν μπορεί να καταπιέζει τον αδύναμο, η δικαιοσύνη πρέπει να προστατεύει την χήρα και το ορφανό… έτσι ώστε να αποδίδεται δικαιοσύνη στους καταπιεσμένους”. Χάρη στην αποκρυπτογράφηση πολλών εγγράφων σε σφηνοειδή γραφή, οι ιστορικοί ανακάλυψαν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις για τέσσερις γενικές διαγραφές χρέους κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Χαμουραμπί (το 1792, 1780, 1771 και 1762 π.Χ.).
Του Γιώργου Μητραλιά
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει -ή μάλλον να προφητέψει- κατά πόσο ο Τραμπ θα παραμείνει πιστός στις –αγριανθρωπικές- προεκλογικές του υποσχέσεις. Αντίθετα όμως, είναι ήδη περισσότερο από βέβαιο ότι η εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ θα δώσει φτερά στην χειρότερη ακροδεξιά σε όλο τον κόσμο, και φυσικά στην Ευρώπη και στην… Ελλάδα. Έστω λοιπόν και για αυτό μόνο το λόγο, η κατάσταση είναι αρκούντως κρίσιμη και καθιστά ανεύθυνη ή και εγκληματική κάθε συμπεριφορά και τοποθέτηση που υποβαθμίζει τον κίνδυνο, καθησυχάζει τις εύλογες ανησυχίες και παραλύει τη δίκαιη αντίδραση των πολιτών.
Ωστόσο, αρκεί μια ματιά στις πρώτες αντιδράσεις των αμερικανικών και διεθνών ΜΜΕ για να οδηγηθούμε –δυστυχώς- στη θλιβερή διαπίστωση ότι τα παθήματα δεν έχουν γίνει μαθήματα καθώς το σήμερα αρχίζει να παρουσιάζει σατανικές ομοιότητες με το χτες. Συγκεκριμένα, γινόμαστε ήδη μάρτυρες μιας συντονισμένης (;) προσπάθειας εφησυχασμού της κοινής γνώμης. Πώς; Μέσα από την παρουσίαση ενός Τραμπ που τώρα τα γυρίζει καθώς «είναι καταδικασμένος να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα», ενός Τραμπ που τελικά, δεν είναι τόσο ακραίος όσο φάνηκε στην αρχή, που είναι καλοπροαίρετος, συνεννοήσιμος, συνεργάσιμος, και βέβαια,… οικογενειάρχης και καλός πατέρας…
Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (ΠΜΟ) επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 1,2 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, με τους τελευταίους 12 μήνες να αποτελούν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί. Το 2016 ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ κατά 0,2 βαθμούς Κελσίου, το οποίο σημειώθηκε μόλις πέρυσι. Μάλιστα, τα τελευταία 16 χρόνια είναι στα 17 θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί ποτέ, μαζί με το 1998. Η προκαταρκτική έκθεση δημοσιεύτηκε νωρίτερα από ό,τι συνήθως, ώστε να συμπέσει με τις συνομιλίες του ΟΗΕ για το κλίμα στο Μαρακές του Μαρόκο.
Του Γιώργου Μητραλιά
Πολλές οι εκτιμήσεις και οι αναλύσεις, τα σχόλια και οι τοποθετήσεις για την εκλογή του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Και έχουν όλες τους ένα κοινό χαρακτηριστικό: ότι αδιαφορούν πλήρως για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η εκλογή για τους Αμερικανούς πολίτες, ότι απουσιάζει από αυτές οποιαδήποτε αναφορά στις αντιδράσεις αυτών των πολιτών που είναι σαν να μην υπάρχουν. Με άλλα λόγια, όλες αυτές οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, τοποθετήσεις και εκτιμήσεις «ξεχνούν» όχι μόνο ότι η αμερικανική κοινωνία είναι ταξική, αλλά και ότι μαίνεται σε αυτήν, τώρα περισσότερο παρά ποτέ, η ταξική πάλη και σύγκρουση!...
5-7 Νοεμβρίου 2016 στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (Ακαδημίας 60)
Πανηγυρική συνεδρίαση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο 5, 6 και 7 Νοεμβρίου 2016 στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (Ακαδημίας 60).
Είναι πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής υπό τη νέα της νομική μορφή, μετά την απόφαση παύσης της λειτουργίας της από το μνημονιακό καθεστώς, ακριβώς πριν ένα χρόνο.
Του Γιώργου Μητραλιά
Οι συγκλονιστικές εικόνες κρατικής βίας αλλά και λαϊκής αντίστασης που θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί δεν είναι από κάποιο από τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα της Μέσης Ανατολής, έστω και αν σε αυτές πρωταγωνιστούν οι ένοπλες δυνάμεις της παγκόσμιας υπερδύναμης. Είναι από το ίδιο το εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών, από τη Βόρεια Ντακότα όπου εδώ και έξι μήνες (!) οι Ιθαγενείς Σιού και οι υποστηρικτές τους κλιμακώνουν αυτό που πιθανόν είναι η πιο χειροπιαστή, σημαντική και σημαδιακή πάλη ενάντια στους πρωταίτιους της κλιματικής καταστροφής, στις πολυεθνικές του πετρελαίου.
Με λίγα λόγια, όλα άρχισαν όταν ο τεράστιος πετρελαιαγωγός που έχει σχεδιαστεί να διασχίσει τέσσερις πολιτείες των ΗΠΑ (Νότια και Βόρεια Ντακότα, Άϊοα και Ιλινόϊ) έφτασε στα εδάφη των Σιού και οι κατασκευαστές του άρχισαν τις εργασίες για να τον περάσουν κάτω από τον ποταμό Μισούρι που δίνει νερό και ζωή στους Σιού και σε εκατομμύρια κατοίκων της περιοχής. Πολύ γρήγορα, συνέβη κάτι μοναδικό στην ιστορία των Ιθαγενών Εθνών αλλά και των ΗΠΑ: Από παντού συνέρρευσαν αντιπροσωπείες όλων των 284 Ιθαγενών φυλών και εθνών όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και όλης της αμερικανικής ηπείρου, από τον Καναδά και την Αμαζονία μέχρι τη Γη του Πυρός! Και επιπλέον, μέρα με τη μέρα πλήθαιναν οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε δεκάδες πόλεις των ΗΠΑ αλλά και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού, στο Λονδίνο ή στο Δουβλίνο, με αποκορύφωμα τη χτεσινή κατάληψη από αλληλέγυους διαδηλωτές του κεντρικού προεκλογικού κέντρου της Κας Κλίντον στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης! Ο λόγος προφανής: Ο ηρωικός και συνάμα παραδειγματικός αγώνας στο Standing Rock είναι μοναδικός στα παγκόσμια χρονικά καθώς είναι ταυτόχρονα... πολλοί αγώνες μαζί! Όπως το λέει θαυμάσια ο μεγάλος Τεξανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και αγωνιστής Jim Hightower, «δεν είναι μια απλή είδηση αλλά η πανοραμική ιστορία των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι πραγματικό ρεάλιτι σόου (real reality show) –ένα πολιτιστικό, πολιτικό και ηθικό δράμα με πρωταγωνιστές τη γενναιότητα των από κάτω, τον ταξικό πόλεμο, τις πανάρχαιες ιεροτελεστίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους υπερασπιστές των κοινών αγαθών, και τους πιο αποτρόπαιους Τεξανούς πετρελαιάδες…». Θα προσθέταμε και τις αρκετές μεγάλες τράπεζες που χρηματοδοτούν τον πετρελαιαγωγό (3,5 δις. δολάρια) και φυσικά το αμερικανικό κράτος και τις –κατασταλτικές και άλλες- αρχές του που κάνουν επίδειξη ωμής βίας αλλά και μπαμπεσιάς καθώς δεν διστάζουν να παραβιάσουν, για νιοστή φορά, τις συμφωνίες που οι κυβερνήσεις τους είχαν συνυπογράψει με τους Σιού ανά τους αιώνες!
Του Γιώργου Μητραλιά
Η νέα σύγκρουση Μαδρίτης-Βαρκελώνης αυτή τη φορά για τις… ταυρομαχίες μπορεί να προκαλέσει μειδιάματα μόνο στους αφελείς και στους απληροφόρητους. Όμως, αυτή ειδικά η κρίση δεν προσφέρεται ούτε για μειδιάματα ούτε για αστειάκια. Καθώς μάλιστα πρόκειται για τη νιοστή πρόκληση των επιγόνων του Φράνκο ενάντια στη κυβέρνηση και στο πληθυσμό της Καταλονίας την ώρα που αυτή οδεύει προς την οριστική απόσχιση και την κήρυξη της ανεξαρτησίας της, τα πάντα είναι πια πιθανά. Ακόμα και μια τόσο «απίθανη και όμως αληθινή» αιτία να πυροδοτήσει τη γενικευμένη σύρραξη…
Του Γιώργου Μητραλιά
Όταν στις 14 του περασμένου Αυγούστου διαπιστώναμε την «κατάρρευση του αμερικανικού δικομματισμού» (1) σχεδόν κανένας δεν φάνηκε να παίρνει στα σοβαρά αυτή τη διαπίστωση και τις κατακλυσμικές πλανητικές συνέπειές της. Σήμερα, δηλαδή μόλις δυο μήνες αργότερα και λιγότερο από τρεις εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου, όχι μόνο αυτή η κατάρρευση βγάζει κυριολεκτικά μάτια, αλλά και μπορούμε πια άνετα να διαπιστώσουμε κάτι πολύ πιο σοβαρό και… πολλά υποσχόμενο: την χωρίς προηγούμενο –τουλάχιστον από την εποχή του μεγάλου κραχ του 1929- πολιτική αλλά και κοινωνική κρίση της βορειοαμερικανικής (αστικής) δημοκρατίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει προσεχώς σε κοινωνικές εκρήξεις και πολιτικές ανατροπές ιστορικών διαστάσεων!
Συνέντευξη στον Benjamin Lemoine, ερευνητή κοινωνιολογίας στο CNRS (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών), με ειδίκευση στο δημόσιο χρέος και τις σχέσεις μεταξύ κρατών και χρηματοπιστωτικών θεσμών.[1]
Μετάφραση Πάνος Αγγελόπουλος
Πώς, παρά τη μετριοπαθή στάση που υιοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από την περίοδο 2013-2014, ο λογιστικός έλεγχος του χρέους κατάφερε να ξεκινήσει μετά την εκλογική νίκη της 25ης Ιανουαρίου 2015;
Καταρχάς, κάποιες προσωπικότητες που είχαν εξαρχής στηρίξει μια τέτοια προοπτική έγιναν μέλη της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος Χουντής[1] διορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Να σημειώσουμε άλλωστε ότι ήδη στις αρχές Ιανουαρίου 2015, ο Νίκος Χουντής, με τη σύμφωνη τότε γνώμη του Αλέξη Τσίπρα, είχε αναθέσει στον Γιώργο Καραβέλη, πρώην υπάλληλο στην Γενική Γραμματεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και άρτι συνταξιούχο, να εργαστεί μαζί μου για την προετοιμασία ενός λογιστικού ελέγχου. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης που διορίστηκε Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τουτέστιν τέθηκε στην ηγεσία ενός από τα λεγόμενα υπερ-υπουργεία αυτής της κυβέρνησης, είχε στηρίξει από το 2011 την Επιτροπή για έναν Λογιστικό Έλεγχο του χρέους (ΕΛΕ) και ήταν υπέρ της αναστολής πληρωμών.[2] Η Νάντια Βαλαβάνη, την οποία είχα γνωρίσει το 2011, έγινε Αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομικών.[3] Η Ράνια Αντωνοπούλου, καθηγήτρια στο Levy Economics Institute στη Νέα Υόρκη, ήταν Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αρμόδια για την καταπολέμηση της ανεργίας.[4] Είχε επικοινωνήσει μαζί μου λίγες μέρες πριν τις εκλογές για να μου πει ότι συμφωνεί με την πρόταση για λογιστικό έλεγχο. Ο Δημήτρης Στρατούλης[5] διορίστηκε Υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ ο Κώστας Ήσυχος, με τον οποίο ήμασταν σε τακτική επαφή από το 2011, χρίστηκε Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Τέλος, ο Γιώργος Κατρούγκαλος[6], ενεργό μέλος της ΕΛΕ, με τον οποίο επίσης βρισκόμασταν σε συστηματική επικοινωνία από τον Μάιο του 2011, διορίστηκε Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Μεταρρύθμισης. Τον συνάντησα με την άφιξή μου στην Αθήνα στις 13 Φεβρουαρίου 2015 και του ζήτησα να έλθει σε επαφή με την Πρόεδρο της Βουλής, ώστε να διερευνήσουμε τη δυνατότητα σύστασης μιας επιτροπής ελέγχου. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μόλις είχε εκλεγεί στη θέση Προέδρου του Κοινοβουλίου με 290 ψήφους, δηλαδή με ποσοστό 90%. Με τη μεσολάβηση του Γ. Κατρούγκαλου, ανταποκρίθηκε άμεσα και θετικά στην έκκληση.
Του Γ. Μητραλιά
Το κείμενο του Αντρέου (Αντρές στα Ισπανικά) Νιν που ακολουθεί ενδιαφέρει για τουλάχιστον τρεις λόγους: Καταρχήν επειδή φωτίζει τις περίφημες «ημέρες του Μάη 1937» στη Βαρκελώνη, που σε σημαντικό βαθμό έκριναν την πορεία του ισπανικού εμφυλίου πολέμου και οδήγησαν στην ήττα την επανάσταση. Κατόπιν, επειδή πρόκειται για μια μαρτυρία από πρώτο χέρι ενός πρωταγωνιστή αυτών των γεγονότων, που ταυτόχρονα ήταν και η πιο εμβληματική προσωπικότητα της ισπανικής επανάστασης. Και τέλος, επειδή όλα δείχνουν ότι αυτό το κείμενο και ο συγγραφέας του επιστρέφουν στην πιο καυτή καταλανική επικαιρότητα καθώς είναι πια βέβαιο ότι το 2017 θα δει όχι μόνο την ανεξάρτητη Καταλονική Δημοκρατία να παίρνει σάρκα και οστά (το τελικό δημοψήφισμα για την οριστική απόσχιση από το Ισπανικό Κράτος ορίστηκε για το Σεπτέμβρη 2017) αλλά και τη σύγκρουση μεταξύ του αστικού και του επαναστατικού καταλανισμού να κυριαρχεί στη πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
Του Γιώργου Μητραλιά
Σίγουρα, ο ηγέτης της ισπανικής σοσιαλδημοκρατίας (PSOE - Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) Πέδρο Σάντσες δεν είναι Τζέρεμι Κόρμπιν. Ωστόσο, το ενδοκομματικό πραξικόπημα που αντιμετωπίζει από προχτές μοιάζει σαν δυο σταγόνες νερό με εκείνο που αντιμετώπισε αυτό το καλοκαίρι –προς το παρόν με επιτυχία- ο δημοφιλής και δημοκρατικά (επαν)εκλεγμένος ηγέτης του Βρετανικού Εργατικού κόμματος. Σημείο των καιρών; Προφανώς ναι, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι μέσα σε 3-4 μήνες, οι δεξιές νεοφιλελεύθερες πτέρυγες και το διεφθαρμένο κατεστημένο δυο μεγάλων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης δεν δίστασαν να οργανώσουν ενδοκομματικά πραξικοπήματα και να διασπάσουν τα κόμματά τους προκειμένου να ανατρέψουν τις δημοκρατικά εκλεγμένες ηγεσίες τους επειδή αυτές αρνούνται να συνεχίσουν να στηρίζουν άνευ όρων τις πολιτικές λιτότητας!