Ομιλία της Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους

 Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας στη σημερινή, ιστορικής σημασίας, διαδικασία, που σηματοδοτεί την έναρξη της αποπληρωμής μιας πραγματικής οφειλής: της οφειλής αλήθειας και λογοδοσίας προς τον ελληνικό λαό και την κοινωνία, σχετικά με το πώς δημιουργήθηκε και πώς διογκώθηκε το δημόσιο χρέος, που σήμερα επικρέμαται, ως δαμόκλειος σπάθη, πάνω από τα κεφάλια των πολιτών και των νεότερων γενεών. Το δημόσιο χρέος που χρησιμοποιείται ως εργαλείο εκβιασμού και εξανδραποδισμού, ως μέσο υποταγής, σε συνθήκες που πόρρω απέχουν από τον ευρωπαϊκό καταστατικό σκοπό της ευημερίας των λαών και των κοινωνιών, συνθήκες που, αντί να εγγυώνται την υπηρέτηση των οικουμενικών αρχών της δημοκρατίας, της ισότητας, της ισοτιμίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και της κοινωνικής προκοπής, παράγουν περιστολή των δημοκρατικών λειτουργιών, διακρίσεις, αποκλεισμούς, δυστυχία, ανθρωπιστική κρίση.

Τύνιδα: Το Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Φόρουμ ενάντια στο «σύστημα χρέος»

 Του Salaheddine Lemaizi

 Το Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Φόρουμ  διεξήχθη στις 27 Μαρτίου, στην Τύνιδα. Αυτό το γεγονός που είναι ανοιχτό σε όλους τους κοινοβουλευτικούς που συμφωνούν με την Χάρτα του Πόρτο Αλέγκρε, καθώς και στους συμμετέχοντες στο ΠΚΦ άρχισε τις δραστηριότητες του με μια συνέλευση που είχε για θέμα «Να αντιταχθούμε μαζί στο χρέος, εργαλείο κυριαρχίας επί των λαών».

 Σε ένα αμφιθέατρο γεμάτο από 200 άτομα, οι συνδιοργανωτές αυτής της εκδήλωσης  Γκάμπι Τσίμερ (Gabi Zimmer), πρόεδρος της ομάδας ευρωβουλευτών της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/ Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) και ο Χάμα Χαμάμι (Hamma Hamami), του Λαϊκού Μετώπου της Τυνησίας, έδωσαν το τόνο των συζητήσεων. Ο Χαμάμι δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «το χρέος όπλο καταστροφής των λαών». Θύμισε ότι «η Τυνησία δανείζεται σήμερα για να εξοφλήσει τα χρέη του (ανατραπέντος δικτάτορα) Μπεν Αλί». Ο Τυνήσιος πολιτικός ηγέτης απαίτησε  από τους παρόντες ευρωπαίους κοινοβουλευτικούς να ασκήσουν πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ακυρώσει το χρέος της Τυνησίας: «Αν είστε πραγματικά αλληλέγγυοι στη Τυνησία  απέναντι στη τρομοκρατία, τότε ακυρώστε το χρέος» τόνισε στους παρόντες στην αίθουσα κοινοβουλευτικούς. Το Λαϊκό Μέτωπο έκανε στο παρελθόν σχετικά  διαβήματα προς τις ευρωπαϊκές αρχές.  Το δίκτυο CADTM-international καθώς και η συλλογικότητα ACET (Να ελέγξουμε τις πιστώσεις προς την Τυνησία) κάνουν ανάλογα διαβήματα από το 2012.

Ελλάδα: Οι «θεσμοί» είναι πάντα στη παρανομία*

Του Renaud Vivien**

  Η συμφωνία της 20^ης Φεβρουαρίου μεταξύ της Ελλάδας και 18 άλλων κρατών της Ευρωζώνης παρατείνει για 4 μήνες το πρόγραμμα που είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση με την Τρόικα (ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή) που  μετονομάστηκε τώρα σε   «θεσμούς». Αυτοί θα ξεμπλοκάρουν ένα νέο δάνειο υπό τον όρο ότι αποδέχονται τις μεταρρυθμίσεις που θα τους παρουσιάσει η ελληνική κυβέρνηση. Σε αυτή τη συμφωνία, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε επίσης να πληρώσει στο ακέραιο το χρέος της μέσα στις δοσμένες διορίες.

 Ωστόσο, αυτό το χρέος είναι σε μεγάλο βαθμό αμφισβητήσιμο. Στις 4 Μαρτίου, η πρόεδρος του ελληνικού Κοινοβουλίου Ζωή Κωνσταντοπούλου ανακοίνωσε εξάλλου τη δημιουργία επιτροπής λογιστικής ελέγχου για να ταυτοποιηθεί ο απεχθής, άνομος ή παράνομος χαρακτήρας των χρεών που συνάφθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Με δεδομένο το βάρος αυτού του χρέους, η αναστολή της αποπληρωμής του για τη διάρκεια αυτού του λογιστικού ελέγχου εμφανίζεται ως η καλύτερη επιλογή. Αυτή η δυνατότητα έχει μάλιστα νόμιμη βάση.

Ερίκ Τουσέν: Ο έλεγχος θα δείξει τι πραγματικά συνέβη με την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια

Συνέντευξη: Κώστας Παπαγιάννης

 Ο Ερίκ Τουσέν είναι παγκοσμίου φήμης ειδικός για θέματα διαγραφής παράνομου και επονείδιστου χρέους και θα αναλάβει τον επιστημονικό συντονισμό της διεθνούς ομάδας ειδικών που θα συμμετέχουν στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους που συγκροτήθηκε με απόφαση της προέδρου της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου.

 Υπάρχει μια εκστρατεία για να παραχαράξουν την πραγματικότητα σχετικά με τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα - Θετικές οι πρώτες ενέργειες της κυβέρνησης, άκαμπτη η θέση των εταίρων, η κυβέρνηση να δει αν θα συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις όπως μέχρι σήμερα ή αν θα πάρει μια ισχυρότερη θέση.

Δημιουργία της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους από την πρόεδρο της ελληνικής Βουλής

(Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους

του Τρίτου Κόσμου) 

 Η πρόεδρος της ελληνικής Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου ανακοίνωσε την Τρίτη 17 Μαρτίου 2015 στη διάρκεια συνέντευξης τύπου, τη δημιουργία επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους.  Αυτή η επιτροπή θα συντονίζεται σε επιστημονικό επίπεδο από τον Ερίκ Τουσέν, εκπρόσωπο της διεθνούς Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) και πρώην μέλος της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους του Ισημερινού το 2007-2008.  «Ο στόχος είναι να εντοπιστεί ο ενδεχόμενος απεχθής, παράνομος ή άνομος χαρακτήρας  των δημόσιων χρεών που συνάφθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση», ο λαός «έχει το δικαίωμα να ζητήσει να διαγραφεί το τμήμα του χρέους που είναι παράνομο – αν αυτό αποδειχθεί με το πέρας των εργασιών της επιτροπής», δήλωσε η πρόεδρος του ελληνικού Κοινοβουλίου.

Γιατί ο λογιστικός έλεγχος του χρέους της Ελλάδας

Του Ερίκ Τουσέν(1)

 Η πρόεδρος του ελληνικού Κοινοβουλίου Ζωή Κωνσταντοπούλου που αποφάσισε να συγκροτήσει επιτροπή λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους μού ζήτησε να συνεργαστώ ενεργά με αυτή. Η ανταποκρίτρια της γαλλικής εφημερίδας Le Monde στην Αθήνα έγραψε πρόσφατα: «Η πρόεδρος υποσχέθηκε πριν από όλα τη δημιουργία τις επόμενες εβδομάδες μιας επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους». Και αναφερόμενη σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς και στην αδιαφάνεια που περιβάλλει την αγορά όπλων από τη χώρα της, διευκρίνισε ότι «στόχος της θα είναι να εντοπίσει τον ενδεχόμενο απεχθή, παράνομο ή άνομο χαρακτήρα των δημόσιων χρεών που συνάφθηκαν  από την ελληνική κυβέρνηση». Και κατέληξε: «Ο λαός έχει δικαίωμα να ζητήσει να διαγραφεί το μέρος του χρέους που θα κριθεί ότι είναι παράνομο από το πόρισμα της επιτροπής».

(Καθώς μας χωρίζουν μόνο λίγες μέρες από την επίσημη συγκρότηση και παρουσίαση της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους, νομίζουμε ότι είναι χρήσιμο να προσφύγουμε στις υπηρεσίες του καθηγητή Ερίκ Τουσέν που μαζί με τον Νταμιεν Μιγιέ, υπογράφουν το παρακάτω σημαντικό κείμενο με τον εύγλωττο τίτλο «Ελλάδα: Το απόλυτο σύμβολο του παράνομου χρέους». Ένα κείμενο που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει εισαγωγικό σημείωμα στις εργασίες αυτής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου, στην οποία θα μετέχει εξάλλου ο ίδιος ο Ερίκ Τουσέν...)

Γ. Μητραλιάς

Ελλάδα:

Το Απόλυτο Σύμβολο

του Παράνομου Χρέους*

των Damien Millet και Eric Toussaint 

 Το ελληνικό δημόσιο χρέος ήρθε στην επικαιρότητα τη στιγμή που οι ιθύνοντες της χώρας αποδέχτηκαν τη θεραπεία λιτότητας που απαίτησαν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που πυροδότησε σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010. Από πού προέκυψε όμως αυτό το ελληνικό χρέος; Όσον αφορά το χρέος που επιβαρύνει τον ιδιωτικό τομέα, η αύξησή του είναι πρόσφατη: μια πρώτη αύξηση ακολουθεί την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη το 2001, μια δεύτερη έκρηξη του χρέους εκδηλώνεται μετά το 2007, όταν η οικονομική βοήθεια που δόθηκε στις τράπεζες από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων των Η.Π.Α., από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) χρησιμοποιήθηκε μερικώς από τους τραπεζίτες για χρηματοδότηση προς την Ελλάδα και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία. Όσο για το δημόσιο χρέος, η ανάπτυξή του ήταν παλαιότερη. Πέρα από το χρέος που κληρονομήθηκε από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η προσφυγή σε δανεισμό από τη δεκαετία του 1990 και μετά χρησίμευσε στην κάλυψη της τρύπας που είχε ανοίξει στα δημοσιονομικά με τη μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και στα υψηλά εισοδήματα. Άλλωστε, εδώ και δεκαετίες, πολλαπλά δάνεια είχαν επιτρέψει την χρηματοδότηση αγοράς στρατιωτικού υλικού κυρίως από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Δεν πρέπει ακόμα να ξεχνάμε την εξωπραγματική χρέωση του Δημοσίου για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Τα γρανάζια του δημόσιου χρέους λιπάνθηκαν και από τα λαδώματα των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, με στόχο την αποκόμιση συμβολαίων: η Siemens αποτελεί ένα εμβληματικό παράδειγμα.

Ο λογιστικός έλεγχος των δημόσιων χρεών από πολίτες στην Ευρώπη: ένα εργαλείο για να νικήσουμε τη λιτότητα

Της CAC Γαλλίας (Συλλογικότητα για ένα Λογιστικό Έλεγχο του Δημόσιου Χρέους)*

 Η συλλογικότητα για λογιστικό έλεγχο από πολίτες του δημόσιου χρέους  (CAC) χαιρετίζει την επιλογή του ελληνικού λαού να απορρίψει μαζικά τις πολιτικές λιτότητας στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Αυτή η νίκη ανοίγει μια ρωγμή στην Ευρώπη του χρηματιστικού κεφαλαίου, των φιρμανιών των δημόσιων χρεών και των πολιτικών λιτότητας. Ας χωθούμε μέσα σε αυτή τη ρωγμή: Μια άλλη Ευρώπη γίνεται εφικτή!

 Παρά την επέμβαση στα εσωτερικά του και τη πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ελληνικός λαός αποφάσισε θαρραλέα να πάρει τις τύχες του στα χέρια του και να τελειώσει με τις πολιτικές λιτότητας που βύθισαν τη χώρα στην εξαθλίωση και την ύφεση. Στις χώρες θύματα της Τρόικα, αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αυτή η νίκη γίνεται δεκτή σαν μια τεράστια ενθάρρυνση για αγώνα που θα τερματίσει τις πολιτικές που είναι επωφελείς για τις χρηματαγορές και καταστροφικές για τους πληθυσμούς.

Οκτώ του Μάρτη- Ώρα για τo Σπίτι των Γυναικών!

Της Σόνιας Μητραλιά

 Εδώ και μερικές εβδομάδες, έχει αρχίσει και συνεχίζεται η καμπάνια συλλογής υπογραφών για τη δημιουργία του Σπιτιού των Γυναικών στην Αθήνα. Είναι μια ευτυχής χρονική στιγμή: το ιστορικό αποτέλεσμα των εκλογών και ο σχηματισμός της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην ιστορία της χώρας δημιουργούν νέες συνθήκες, πολύ πιο ευνοϊκές, για την ικανοποίηση βαθύτατα κοινωνικών και προοδευτικών αιτημάτων, όπως αυτό του Σπιτιού των Γυναικών. Το Σπίτι των Γυναικών, που υπάρχει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες,  στην δυτική και ανατολική, αλλά και στη Θεσσαλονίκη, μπορεί επιτέλους, με καθυστέρηση μερικών δεκαετιών, να δημιουργηθεί και στην Αθήνα.

Citizen Public Debt Audit - Experiences and methods

by Maria Lucia Fattorelli

 Μέσω του Διαδικτύου, η CADTM είναι στην ευχάριστη θέση να θέσει στη διάθεση ενός πλατύτερου κοινού το βιβλίο Citizen Public Debt Audit – Experiences and methods,  που το συνέγραψε μια συλλογικότητα συγγραφέων συντονισμένη από την Maria Lucia Fattorelli (Έλεγχος του χρέους – Βραζιλία, μέλος της CADTM). Η έκδοσή του πραγματοποιήθηκε από και χάρη στο CETIM (Centre Europe - Tiers Monde) που εργάστηκε σε στενή συνεργασία με τη CADTM. Αυτό το εγχειρίδιο λογιστικού ελέγχου του χρέους από πολίτες είναι διαθέσιμο στα ισπανικά, στα γαλλικά, στα πορτογαλικά και βέβαια στα αγγλικά. Αυτό το βιβλίο μπορούν να το ανεβάσουν ελεύθερα άλλες ιστοσελίδες  υπό τον όρο να ειδοποιήσουν τους συγγραφείς και να κάνουν γνωστή την ιστοσελίδα www.cadtm.org. Μπορεί να αναπαραχθεί για χρήση αποκλειστικά μη εμπορική. Μην διστάσετε να στείλετε τα σχόλιά σας και πληροφορίες σχετικά με την ατομική ή συλλογική χρήση που κάνετε αυτού του βιβλίου. Τα μηνύματά σας θα διαβιβαστούν στους συγγραφείς.

27 Φεβρουαρίου 1953 : όταν οι Σύμμαχοι ακύρωναν μέρος του χρέους της Γερμανίας

συνέντευξη του Ερίκ Τουσέν στον Ερβέ Νατάν*

- Με την ανάληψη της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε στην ημερήσια διάταξη την ακύρωση χρεών της Γερμανίας κατά τη συμφωνία του Λονδίνου στις 27 Φεβρουαρίου 1953. Με την ίδια ευκαιρία, πληροφορούμαστε ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα μπορούσε να χρωστά σημαντικά ποσά στο ελληνικό κράτος… Σε τι ακριβώς συνίστανται αυτές οι αξιώσεις;

 Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση κάνει λόγο για δυο διαφορετικά είδη χρέους. Το ένα προέρχεται από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που επέβαλαν οι ναζί κατακτητές στις ελληνικές αρχές την περίοδο 1941-1944. Επρόκειτο για ένα δάνειο ύψους 476 εκατ. Reichmarks (το νόμισμα της Γερμανίας μέχρι το 1948), το οποίο στην πραγματικότητα μετακυλούσε το κόστος της κατοχής στους ίδιους τους κατακτημένους. Το δάνειο αυτό ουδέποτε εξοφλήθηκε παρά τα σχετικά αιτήματα των ελληνικών κυβερνήσεων. Αν εφαρμόζαμε στο χρέος αυτό ένα μέτριο ετήσιο επιτόκιο, της τάξης του 3%, θα καταλήγαμε πράγματι σε ένα σημαντικό ποσό της τάξης των 12 με 15 δισ. σημερινών ευρώ ^. ποσό που αντιστοιχεί στα περίπου 15 δισ. ευρώ που το Βερολίνο δέχθηκε να δανείσει – με 4,5% επιτόκιο – στην Ελλάδα το 2010 με τη σύναψη του πρώτου Μνημονίου. Σήμερα, το γερμανικό κράτος είναι επίσημος πιστωτής της Ελλάδας για ένα ποσό που ανέρχεται στα 15 δισ. ευρώ.

Λογιστικός έλεγχος του χρέους:

Ένα θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα!

Ενώ όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι επίκειται η συγκρότηση επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους με πρωτοβουλία της προέδρου του Κοινοβουλίου Ζωής Κωνσταντοπούλου, οι αλλεπάλληλες δηλώσεις της και οι άλλες σχετικές ειδήσεις κάνουν ήδη το γύρο της Ευρώπης προκαλώντας ενδιαφέρον και ενθουσιασμό  στις τάξεις των κοινωνικών κινημάτων και ειδικά εκείνων για τον έλεγχο του χρέους σε χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ιταλία, η Ιρλανδία και κυρίως, η Ισπανία! Την ίδια ώρα στη χώρα μας, φαίνεται να αυξάνονται η περιέργεια αλλά και οι απορίες για αυτόν τον λογιστικό έλεγχο που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστος και μυστηριώδης. Τίποτα λοιπόν πιο χρήσιμο  για να φωτιστούν κάποιες πτυχές του, και συγκεκριμένα οι νομικές, από την παράθεση ενός σχετικού αποσπάσματος από το βιβλίο «Ανοίγουμε τα Βιβλία του Χρέους – Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους», που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.*

Γ. Μητραλιάς

Πλανήτης πνιγμένος στα χρέη

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ*

 Έκθεση καταπέλτης από την εταιρεία συμβούλων McKinsey διαπιστώνει αύξηση του χρέους στις περισσότερες χώρες από το 2007.

 Ασχολίαστη δημοσιεύθηκε από τις περισσότερες οικονομικές εφημερίδες και ιστοσελίδες η πρόσφατη έκθεση καταπέλτης της εταιρείας συμβούλων McKinsey, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, προειδοποιεί για τα δυσθεώρητα ύψη χρέους που έχουν συσσωρευτεί παγκοσμίως και τα οποία εγκυμονούν την επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση.
 Η εφημερίδα Financial Times παρουσιάζοντας προ ημερών την έκθεση της εν λόγω εταιρείας, χρησιμοποίησε μάλιστα τον εύγλωττο  τίτλο «Η συσσώρευση χρέους δημιουργεί φόβους για μια νέα κρίση».

Κάποια διδάγματα από την αποτυχία της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους το 2012

Συνέντευξη του Ερίκ Τουσέν στην Maud Bailly

 Το 2012 η Τρόικα προέβη σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους η οποία δεν αποδείχτηκε ευεργετική. Μπορείς να μας εξηγήσεις τους λόγους; (1)

Πράγματι. Τα συμφραζόμενα ήταν τα εξής: από τις αρχές του 2010, η Ελλάδα έγινε στόχος κερδοσκοπικών επιθέσεων από τις χρηματοπιστωτικές αγορές οι οποίες απαίτησαν εξαιρετικά υψηλά επιτόκια ως αντιστάθμισμα της αναγκαίας χρηματοδότησης για την αποπληρωμή του χρέους της χώρας. Η Ελλάδα βρέθηκε στα πρόθυρα της πτώχευσης καθώς αδυνατούσε να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της συνάπτοντας δανειακές συμβάσεις με λογικά επιτόκια. Η Τρόικα παρενέβη με ένα σχέδιο δομικής αναπροσαρμογής υπό τη μορφή «Μνημονίων». Θα χορηγούσε νέες πιστώσεις στην Ελλάδα υπό τον όρο ότι αυτή θα αποπλήρωνε του πιστωτές της, δηλαδή, πριν από όλους, τις ιδιωτικές ευρωπαϊκές τράπεζες, και μάλιστα με συγκεκριμένη σειρά προτεραιότητας: τις γαλλικές, γερμανικές, ιταλικές, βελγικές τράπεζες... Οι πιστώσεις αυτές βέβαια συνοδεύτηκαν από μέτρα λιτότητας τα οποία είχαν βάναυσες ή και καταστροφικές συνέπεις σε ό,τι αφορά τόσο όρους διαβίωσης του πληθυσμού όσο και την ίδια την οικονομική δραστηριότητα της χώρας.

Τι είναι και σε τι αποσκοπεί ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους;

 Την ώρα που το ζήτημα του χρέους κυριαρχεί στο πολιτικό προσκήνιο αλλά και στις ζωές μας, και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου δηλώνει ότι «δρομολογήθηκαν πρωτοβουλίες λογιστικού ελέγχου του χρέους», είναι τουλάχιστον χρήσιμο να θυμηθούμε ή να μάθουμε τι είναι, τι θέλει και πως γίνεται αυτός ο λογιστικός έλεγχος του χρέους. Να λοιπόν γιατί αναδημοσιεύουμε ένα σχετικό απόσπασμα του βιβλίου «Ανοίγουμε τα βιβλία του χρέους - Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους» των Ερίκ Τουσέν, Μαρία Λουσία Φατορέλλι, CADTM και Jubilee South, με επιμέλεια, προλεγόμενα και μετάφραση του Γ. Μητραλιά, που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.

                                                                                 Γιώργος Μητραλιάς

ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ

Άρθρο του Μανώλη Γλέζου

 Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.
 Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.  Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.  Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.  Κρίμα και πάλι κρίμα.
 Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.

Συνέντευξη  Ερίκ Τουσέν στο Vmedia​:
Μέρκελ, Ραχόι και λοιποί εταίροι επιδιώκουν την ελληνική αποτυχία

Μέρκελ και Ραχόι χρησιμοποιούν κάθε μέσο προκειμένου να εμποδίσουν την ελληνική κυβέρνηση να αποκλίνει από το δρόμο της λιτότητας, κάνουν τα πάντα προκειμένου να αποτύχει και να μην αποτελέσει το καλό παράδειγμα για άλλους ευρωπαϊκού λαούς, τονίζει ο Ερίκ Τουσέν, εκπρόσωπος της  Επιτροπής  για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM)  και μέλος της ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους του Ισημερινού το 2007, μιλώντας στην εκπομπή «Περπατάμε Μαζί» του Vmedia

{youtube}zM51raXZGzI{/youtube}

«Οι Βέλγοι θα πληρώσουν για τους Έλληνες;»

Του Renaud Vivien*

 Στις 31 Ιανουαρίου, ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Luc Coene δήλωσε ότι οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε στις άλλες χώρες. Αναφορικά με το Βέλγιο, δήλωσε ότι «Η χώρα μας χρειάστηκε να δανειστεί χρήματα για να τα δώσει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ). Αν αυτά τα χρήματα χαθούνε, αυτό σημαίνει ότι οι Βέλγοι πολίτες πρέπει να κάνουν πρόσθετες οικονομίες για να αντισταθμίσουν τις απώλειες που προκάλεσε η Ελλάδα»

 Αυτή η δήλωση προκαλεί πολλά σχόλια, αρχής γενομένης από την υπενθύμιση των γεγονότων. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του κυρίου Coene, ο ελληνικός πληθυσμός δεν ωφελήθηκε από τα ποσά που χορήγησε το Βέλγιο. Αυτά τα χρήματα πήγαν στα ταμεία των ξένων τραπεζών που ήταν οι κύριοι πιστωτές της Ελλάδας πριν από τη παρέμβαση που έκαναν τα ευρωπαϊκά κράτη για να τις σώσουν. Υπενθυμίζουμε ότι αυτές οι τράπεζες (πρωτίστως γαλλικές, γερμανικές, βελγικές και ιταλικές) είχαν κερδοσκοπήσει πάρα πολύ  δανείζοντας μαζικά στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι το έκαναν χωρίς να διστάσουν, ακόμα και μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οφείλεται στο ότι γνώριζαν ότι, σε περίπτωση δυσκολιών της Ελλάδας  να τις εξοφλήσει,  τις προστάτευαν τα Κράτη. Και δεν έκαναν λάθος…

Πλαστά διλήμματα, ένας οδηγός για την κρίση

Χριστίνα Λασκαρίδη

 Τελικά θα το πληρώσουμε το χρέος; Αυτό θα εξαρτηθεί από το αν οι δηλώσεις των φίλων της Μέρκελ, όπως για παράδειγμα του φινλανδού πρωθυπουργού Αλεξάντερ Σταμπ, που επιμένει ανυποχώρητα ότι όλο το ελληνικό χρέος πρέπει να πληρωθεί, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Μετά την εκλογική νίκη του Σύριζα μάλιστα ακούμε ακόμη πιο αδιάλλακτες, και ακόμη πιο επιθετικές, τέτοιες δηλώσεις. Ωστόσο, όπως μας εξήγησε ο πρόεδρος της Κομισιόν και τέως πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, «όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, πρέπει να λέμε ψέματα». Και το πιο συνηθισμένο ψέμα αφορά τους λόγους για τους οποίους έγιναν πρώτα πρώτα οι παρεμβάσεις της Τρόικας.

Tα διαπραγματευτικά σενάρια με τους πιστωτές μας

 Εχουμε ξεπεράσει πλέον την άρνηση της πραγματικότητας. Ποιος τολμά να ισχυριστεί στην Ευρώπη τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους; Κανείς. Ποιος τολμά ωστόσο, στην Ευρώπη, να μιλήσει για ακύρωση, έστω και μερική, του ελληνικού χρέους; Κανείς. Εκτός, φυσικά, από τη δημοκρατικά εκλεγμένη, νέα ελληνική κυβέρνηση, της οποίας το μόνο μεγάλο λάθος θα ήταν ακριβώς να πει την αλήθεια ζητώντας τη μερική διαγραφή του χρέους!

 Γιατί να ζητηθεί η τήρηση των δεσμεύσεων, όταν όλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι αξιόπιστες ή ρεαλιστικές; Ποια συμφέροντα προστατεύονται με τόσο εξωφρενικό τρόπο; Οι διαπραγματευτές, κατά πρώτο λόγο οι Γερμανοί διαπραγματευτές, θέλουν όλοι να διατηρήσουν την ευρωζώνη ή ορισμένοι εξ αυτών στοχεύουν στη διάλυσή της;