Η πρόεδρος του ελληνικού Κοινοβουλίου Ζωή Κωνσταντοπούλου που αποφάσισε να συγκροτήσει επιτροπή λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους μού ζήτησε να συνεργαστώ ενεργά με αυτή. Η ανταποκρίτρια της γαλλικής εφημερίδας Le Monde στην Αθήνα έγραψε πρόσφατα: «Η πρόεδρος υποσχέθηκε πριν από όλα τη δημιουργία τις επόμενες εβδομάδες μιας επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους». Και αναφερόμενη σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς και στην αδιαφάνεια που περιβάλλει την αγορά όπλων από τη χώρα της, διευκρίνισε ότι «στόχος της θα είναι να εντοπίσει τον ενδεχόμενο απεχθή, παράνομο ή άνομο χαρακτήρα των δημόσιων χρεών που συνάφθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση». Και κατέληξε: «Ο λαός έχει δικαίωμα να ζητήσει να διαγραφεί το μέρος του χρέους που θα κριθεί ότι είναι παράνομο από το πόρισμα της επιτροπής».
(Καθώς μας χωρίζουν μόνο λίγες μέρες από την επίσημη συγκρότηση και παρουσίαση της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους, νομίζουμε ότι είναι χρήσιμο να προσφύγουμε στις υπηρεσίες του καθηγητή Ερίκ Τουσέν που μαζί με τον Νταμιεν Μιγιέ, υπογράφουν το παρακάτω σημαντικό κείμενο με τον εύγλωττο τίτλο «Ελλάδα: Το απόλυτο σύμβολο του παράνομου χρέους». Ένα κείμενο που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει εισαγωγικό σημείωμα στις εργασίες αυτής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου, στην οποία θα μετέχει εξάλλου ο ίδιος ο Ερίκ Τουσέν...)
Γ. Μητραλιάς
Ελλάδα:
Το Απόλυτο Σύμβολο
του Παράνομου Χρέους*
των Damien Millet και Eric Toussaint
Το ελληνικό δημόσιο χρέος ήρθε στην επικαιρότητα τη στιγμή που οι ιθύνοντες της χώρας αποδέχτηκαν τη θεραπεία λιτότητας που απαίτησαν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που πυροδότησε σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010. Από πού προέκυψε όμως αυτό το ελληνικό χρέος; Όσον αφορά το χρέος που επιβαρύνει τον ιδιωτικό τομέα, η αύξησή του είναι πρόσφατη: μια πρώτη αύξηση ακολουθεί την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη το 2001, μια δεύτερη έκρηξη του χρέους εκδηλώνεται μετά το 2007, όταν η οικονομική βοήθεια που δόθηκε στις τράπεζες από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων των Η.Π.Α., από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) χρησιμοποιήθηκε μερικώς από τους τραπεζίτες για χρηματοδότηση προς την Ελλάδα και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία. Όσο για το δημόσιο χρέος, η ανάπτυξή του ήταν παλαιότερη. Πέρα από το χρέος που κληρονομήθηκε από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η προσφυγή σε δανεισμό από τη δεκαετία του 1990 και μετά χρησίμευσε στην κάλυψη της τρύπας που είχε ανοίξει στα δημοσιονομικά με τη μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και στα υψηλά εισοδήματα. Άλλωστε, εδώ και δεκαετίες, πολλαπλά δάνεια είχαν επιτρέψει την χρηματοδότηση αγοράς στρατιωτικού υλικού κυρίως από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Δεν πρέπει ακόμα να ξεχνάμε την εξωπραγματική χρέωση του Δημοσίου για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Τα γρανάζια του δημόσιου χρέους λιπάνθηκαν και από τα λαδώματα των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, με στόχο την αποκόμιση συμβολαίων: η Siemens αποτελεί ένα εμβληματικό παράδειγμα.
Ο λογιστικός έλεγχος των δημόσιων χρεών από πολίτες στην Ευρώπη: ένα εργαλείο για να νικήσουμε τη λιτότητα
Της CAC Γαλλίας (Συλλογικότητα για ένα Λογιστικό Έλεγχο του Δημόσιου Χρέους)*
Η συλλογικότητα για λογιστικό έλεγχο από πολίτες του δημόσιου χρέους (CAC) χαιρετίζει την επιλογή του ελληνικού λαού να απορρίψει μαζικά τις πολιτικές λιτότητας στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Αυτή η νίκη ανοίγει μια ρωγμή στην Ευρώπη του χρηματιστικού κεφαλαίου, των φιρμανιών των δημόσιων χρεών και των πολιτικών λιτότητας. Ας χωθούμε μέσα σε αυτή τη ρωγμή: Μια άλλη Ευρώπη γίνεται εφικτή!
Παρά την επέμβαση στα εσωτερικά του και τη πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ελληνικός λαός αποφάσισε θαρραλέα να πάρει τις τύχες του στα χέρια του και να τελειώσει με τις πολιτικές λιτότητας που βύθισαν τη χώρα στην εξαθλίωση και την ύφεση. Στις χώρες θύματα της Τρόικα, αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αυτή η νίκη γίνεται δεκτή σαν μια τεράστια ενθάρρυνση για αγώνα που θα τερματίσει τις πολιτικές που είναι επωφελείς για τις χρηματαγορές και καταστροφικές για τους πληθυσμούς.
Εδώ και μερικές εβδομάδες, έχει αρχίσει και συνεχίζεται η καμπάνια συλλογής υπογραφών για τη δημιουργία του Σπιτιού των Γυναικών στην Αθήνα. Είναι μια ευτυχής χρονική στιγμή: το ιστορικό αποτέλεσμα των εκλογών και ο σχηματισμός της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην ιστορία της χώρας δημιουργούν νέες συνθήκες, πολύ πιο ευνοϊκές, για την ικανοποίηση βαθύτατα κοινωνικών και προοδευτικών αιτημάτων, όπως αυτό του Σπιτιού των Γυναικών. Το Σπίτι των Γυναικών, που υπάρχει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, στην δυτική και ανατολική, αλλά και στη Θεσσαλονίκη, μπορεί επιτέλους, με καθυστέρηση μερικών δεκαετιών, να δημιουργηθεί και στην Αθήνα.
Citizen Public Debt Audit - Experiences and methods
by Maria Lucia Fattorelli
Μέσω του Διαδικτύου, η CADTMείναι στην ευχάριστη θέση να θέσει στη διάθεση ενός πλατύτερου κοινού το βιβλίο CitizenPublicDebtAudit– Experiencesandmethods, που το συνέγραψε μια συλλογικότητα συγγραφέων συντονισμένη από την MariaLuciaFattorelli (Έλεγχος του χρέους – Βραζιλία, μέλος της CADTM). Η έκδοσή του πραγματοποιήθηκε από και χάρη στο CETIM(CentreEurope - TiersMonde) που εργάστηκε σε στενή συνεργασία με τη CADTM. Αυτό το εγχειρίδιο λογιστικού ελέγχου του χρέους από πολίτες είναι διαθέσιμο στα ισπανικά, στα γαλλικά, στα πορτογαλικά και βέβαια στα αγγλικά. Αυτό το βιβλίο μπορούν να το ανεβάσουν ελεύθερα άλλες ιστοσελίδες υπό τον όρο να ειδοποιήσουν τους συγγραφείς και να κάνουν γνωστή την ιστοσελίδα www.cadtm.org. Μπορεί να αναπαραχθεί για χρήση αποκλειστικά μη εμπορική. Μην διστάσετε να στείλετε τα σχόλιά σας και πληροφορίες σχετικά με την ατομική ή συλλογική χρήση που κάνετε αυτού του βιβλίου. Τα μηνύματά σας θα διαβιβαστούν στους συγγραφείς.
27 Φεβρουαρίου 1953 : όταν οι Σύμμαχοι ακύρωναν μέρος του χρέους της Γερμανίας
συνέντευξη του Ερίκ Τουσέν στον Ερβέ Νατάν*
- Με την ανάληψη της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε στην ημερήσια διάταξη την ακύρωση χρεών της Γερμανίας κατά τη συμφωνία του Λονδίνου στις 27 Φεβρουαρίου 1953. Με την ίδια ευκαιρία, πληροφορούμαστε ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα μπορούσε να χρωστά σημαντικά ποσά στο ελληνικό κράτος… Σε τι ακριβώς συνίστανται αυτές οι αξιώσεις;
Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση κάνει λόγο για δυο διαφορετικά είδη χρέους. Το ένα προέρχεται από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που επέβαλαν οι ναζί κατακτητές στις ελληνικές αρχές την περίοδο 1941-1944. Επρόκειτο για ένα δάνειο ύψους 476 εκατ. Reichmarks (το νόμισμα της Γερμανίας μέχρι το 1948), το οποίο στην πραγματικότητα μετακυλούσε το κόστος της κατοχής στους ίδιους τους κατακτημένους. Το δάνειο αυτό ουδέποτε εξοφλήθηκε παρά τα σχετικά αιτήματα των ελληνικών κυβερνήσεων. Αν εφαρμόζαμε στο χρέος αυτό ένα μέτριο ετήσιο επιτόκιο, της τάξης του 3%, θα καταλήγαμε πράγματι σε ένα σημαντικό ποσό της τάξης των 12 με 15 δισ. σημερινών ευρώ . ποσό που αντιστοιχεί στα περίπου 15 δισ. ευρώ που το Βερολίνο δέχθηκε να δανείσει – με 4,5% επιτόκιο – στην Ελλάδα το 2010 με τη σύναψη του πρώτου Μνημονίου. Σήμερα, το γερμανικό κράτος είναι επίσημος πιστωτής της Ελλάδας για ένα ποσό που ανέρχεται στα 15 δισ. ευρώ.
Ενώ όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι επίκειται η συγκρότηση επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους με πρωτοβουλία της προέδρου του Κοινοβουλίου Ζωής Κωνσταντοπούλου, οι αλλεπάλληλες δηλώσεις της και οι άλλες σχετικές ειδήσεις κάνουν ήδη το γύρο της Ευρώπης προκαλώντας ενδιαφέρον και ενθουσιασμό στις τάξεις των κοινωνικών κινημάτων και ειδικά εκείνων για τον έλεγχο του χρέους σε χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ιταλία, η Ιρλανδία και κυρίως, η Ισπανία! Την ίδια ώρα στη χώρα μας, φαίνεται να αυξάνονται η περιέργεια αλλά και οι απορίες για αυτόν τον λογιστικό έλεγχο που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστος και μυστηριώδης. Τίποτα λοιπόν πιο χρήσιμο για να φωτιστούν κάποιες πτυχές του, και συγκεκριμένα οι νομικές, από την παράθεση ενός σχετικού αποσπάσματος από το βιβλίο «Ανοίγουμε τα Βιβλία του Χρέους – Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους», που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.*
Έκθεση καταπέλτης από την εταιρεία συμβούλων McKinsey διαπιστώνει αύξηση του χρέους στις περισσότερες χώρες από το 2007.
Ασχολίαστη δημοσιεύθηκε από τις περισσότερες οικονομικές εφημερίδες και ιστοσελίδες η πρόσφατη έκθεση καταπέλτης της εταιρείας συμβούλων McKinsey, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, προειδοποιεί για τα δυσθεώρητα ύψη χρέους που έχουν συσσωρευτεί παγκοσμίως και τα οποία εγκυμονούν την επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση. Η εφημερίδα Financial Times παρουσιάζοντας προ ημερών την έκθεση της εν λόγω εταιρείας, χρησιμοποίησε μάλιστα τον εύγλωττο τίτλο «Η συσσώρευση χρέους δημιουργεί φόβους για μια νέα κρίση».
Κάποια διδάγματα από την αποτυχία της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους το 2012
Συνέντευξη του Ερίκ Τουσέν στην Maud Bailly
Το 2012 η Τρόικα προέβη σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους η οποία δεν αποδείχτηκε ευεργετική. Μπορείς να μας εξηγήσεις τους λόγους; (1)
Πράγματι. Τα συμφραζόμενα ήταν τα εξής: από τις αρχές του 2010, η Ελλάδα έγινε στόχος κερδοσκοπικών επιθέσεων από τις χρηματοπιστωτικές αγορές οι οποίες απαίτησαν εξαιρετικά υψηλά επιτόκια ως αντιστάθμισμα της αναγκαίας χρηματοδότησης για την αποπληρωμή του χρέους της χώρας. Η Ελλάδα βρέθηκε στα πρόθυρα της πτώχευσης καθώς αδυνατούσε να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της συνάπτοντας δανειακές συμβάσεις με λογικά επιτόκια. Η Τρόικα παρενέβη με ένα σχέδιο δομικής αναπροσαρμογής υπό τη μορφή «Μνημονίων». Θα χορηγούσε νέες πιστώσεις στην Ελλάδα υπό τον όρο ότι αυτή θα αποπλήρωνε του πιστωτές της, δηλαδή, πριν από όλους, τις ιδιωτικές ευρωπαϊκές τράπεζες, και μάλιστα με συγκεκριμένη σειρά προτεραιότητας: τις γαλλικές, γερμανικές, ιταλικές, βελγικές τράπεζες... Οι πιστώσεις αυτές βέβαια συνοδεύτηκαν από μέτρα λιτότητας τα οποία είχαν βάναυσες ή και καταστροφικές συνέπεις σε ό,τι αφορά τόσο όρους διαβίωσης του πληθυσμού όσο και την ίδια την οικονομική δραστηριότητα της χώρας.
Τι είναι και σε τι αποσκοπεί ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους;
Την ώρα που το ζήτημα του χρέους κυριαρχεί στο πολιτικό προσκήνιο αλλά και στις ζωές μας, και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου δηλώνει ότι «δρομολογήθηκαν πρωτοβουλίες λογιστικού ελέγχου του χρέους», είναι τουλάχιστον χρήσιμο να θυμηθούμε ή να μάθουμε τι είναι, τι θέλει και πως γίνεται αυτός ο λογιστικός έλεγχος του χρέους. Να λοιπόν γιατί αναδημοσιεύουμε ένα σχετικό απόσπασμα του βιβλίου «Ανοίγουμε τα βιβλία του χρέους - Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους» των Ερίκ Τουσέν, Μαρία Λουσία Φατορέλλι, CADTM και Jubilee South, με επιμέλεια, προλεγόμενα και μετάφραση του Γ. Μητραλιά, που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.
Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας. Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη. Κρίμα και πάλι κρίμα. Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.
Συνέντευξη Ερίκ Τουσέν στο Vmedia: Μέρκελ, Ραχόι και λοιποί εταίροι επιδιώκουν την ελληνική αποτυχία
Μέρκελ και Ραχόι χρησιμοποιούν κάθε μέσο προκειμένου να εμποδίσουν την ελληνική κυβέρνηση να αποκλίνει από το δρόμο της λιτότητας, κάνουν τα πάντα προκειμένου να αποτύχει και να μην αποτελέσει το καλό παράδειγμα για άλλους ευρωπαϊκού λαούς, τονίζει ο Ερίκ Τουσέν, εκπρόσωπος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) και μέλος της ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους του Ισημερινού το 2007, μιλώντας στην εκπομπή «Περπατάμε Μαζί» του Vmedia
Στις 31 Ιανουαρίου, ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Luc Coene δήλωσε ότι οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε στις άλλες χώρες. Αναφορικά με το Βέλγιο, δήλωσε ότι «Η χώρα μας χρειάστηκε να δανειστεί χρήματα για να τα δώσει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ). Αν αυτά τα χρήματα χαθούνε, αυτό σημαίνει ότι οι Βέλγοι πολίτες πρέπει να κάνουν πρόσθετες οικονομίες για να αντισταθμίσουν τις απώλειες που προκάλεσε η Ελλάδα»
Αυτή η δήλωση προκαλεί πολλά σχόλια, αρχής γενομένης από την υπενθύμιση των γεγονότων. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του κυρίου Coene, ο ελληνικός πληθυσμός δεν ωφελήθηκε από τα ποσά που χορήγησε το Βέλγιο. Αυτά τα χρήματα πήγαν στα ταμεία των ξένων τραπεζών που ήταν οι κύριοι πιστωτές της Ελλάδας πριν από τη παρέμβαση που έκαναν τα ευρωπαϊκά κράτη για να τις σώσουν. Υπενθυμίζουμε ότι αυτές οι τράπεζες (πρωτίστως γαλλικές, γερμανικές, βελγικές και ιταλικές) είχαν κερδοσκοπήσει πάρα πολύ δανείζοντας μαζικά στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι το έκαναν χωρίς να διστάσουν, ακόμα και μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οφείλεται στο ότι γνώριζαν ότι, σε περίπτωση δυσκολιών της Ελλάδας να τις εξοφλήσει, τις προστάτευαν τα Κράτη. Και δεν έκαναν λάθος…
Τελικά θα το πληρώσουμε το χρέος; Αυτό θα εξαρτηθεί από το αν οι δηλώσεις των φίλων της Μέρκελ, όπως για παράδειγμα του φινλανδού πρωθυπουργού Αλεξάντερ Σταμπ, που επιμένει ανυποχώρητα ότι όλο το ελληνικό χρέος πρέπει να πληρωθεί, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Μετά την εκλογική νίκη του Σύριζα μάλιστα ακούμε ακόμη πιο αδιάλλακτες, και ακόμη πιο επιθετικές, τέτοιες δηλώσεις. Ωστόσο, όπως μας εξήγησε ο πρόεδρος της Κομισιόν και τέως πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, «όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, πρέπει να λέμε ψέματα». Και το πιο συνηθισμένο ψέμα αφορά τους λόγους για τους οποίους έγιναν πρώτα πρώτα οι παρεμβάσεις της Τρόικας.
Εχουμε ξεπεράσει πλέον την άρνηση της πραγματικότητας. Ποιος τολμά να ισχυριστεί στην Ευρώπη τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους; Κανείς. Ποιος τολμά ωστόσο, στην Ευρώπη, να μιλήσει για ακύρωση, έστω και μερική, του ελληνικού χρέους; Κανείς. Εκτός, φυσικά, από τη δημοκρατικά εκλεγμένη, νέα ελληνική κυβέρνηση, της οποίας το μόνο μεγάλο λάθος θα ήταν ακριβώς να πει την αλήθεια ζητώντας τη μερική διαγραφή του χρέους!
Γιατί να ζητηθεί η τήρηση των δεσμεύσεων, όταν όλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι αξιόπιστες ή ρεαλιστικές; Ποια συμφέροντα προστατεύονται με τόσο εξωφρενικό τρόπο; Οι διαπραγματευτές, κατά πρώτο λόγο οι Γερμανοί διαπραγματευτές, θέλουν όλοι να διατηρήσουν την ευρωζώνη ή ορισμένοι εξ αυτών στοχεύουν στη διάλυσή της;
Ποια απάντηση του Σύριζα στην αλληλεγγύη εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών;
Του Γιώργου Μητραλιά
Αρκεί μια απλή ματιά στην πιο καυτή ευρωπαϊκή επικαιρότητα για να πεισθούμε ότι προς τον Σύριζα και τη κυβέρνησή του στρέφουν τα βλέμματα και επενδύουν τις ελπίδες τους όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες! Πρόκειται για κάτι πρωτόγνωρο αλλά συνάμα και τόσο χειροπιαστό ώστε να ταράσσει κιόλας τον ύπνο των «Ευρωπαίων εταίρων» και να θορυβεί τους κάθε λογής «από πάνω» μέσα αλλά και έξω από τη γηραιά μας ήπειρο!
Το 92% των δανείων από το 2010 έχει επιστραφεί στους πιστωτές!
Λεωνίδας Βατικιώτης
«Τα προγράμματα λιτότητας έγιναν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες και για να προστατευτούν τα κέρδη των κερδοσκόπων».
Πλήρη απομυθοποίηση της περιλάλητης «γενναιοδωρίας» των πιστωτών μας, οι οποίοι τη στιγμή που η Ελλάδα κινδύνευε έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη και την έσωσαν, όπως ισχυρίζεται η επίσημη αφήγηση, αποτελεί έκθεση βρετανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης. Με βάση την ίδια αφήγηση, που κυριαρχεί στις στήλες όχι μόνο του λαϊκίστικου γερμανικού Τύπου (βλ. Bild), αλλά και σε σημαντικό μέρος του ελληνικού, το κίνητρο των δανειστών μας δεν ήταν άλλο από την ανιδιοτελή αλληλεγγύη. Κι έτσι κι εμείς οφείλουμε τώρα, αφού εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, να φανούμε τυπικοί με τις υποχρεώσεις μας και να επιστρέφουμε τα χρήματα που όλοι μαζί υποτίθεται πως δανειστήκαμε…
Η αναδιάρθρωση χωρίς λογιστικό έλεγχο δεν αποτελεί λύση
Μια συζήτηση με τον Ερίκ Τουσέν
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Η αναδιάρθρωση χρέους δεν μπορεί από μόνη της να αποτελέσει ικανοποιητική απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα, υποστηρίζει ο Ερίκ Τουσέν, επικεφαλής του βελγικού τμήματος της CADTM (Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου) αντιπροτείνοντας λογιστικό έλεγχο και αναστολή πληρωμών.
Η αναδιάρθρωση χρέους, τονίζει, ήταν πάντοτε το αποτέλεσμα οικονομικών και γεωπολιτικών υπολογισμών, που σπάνια απέφεραν μακροπρόθεσμα ευνοϊκό αποτέλεσμα για τους οφειλέτες. Η «αναδιάρθρωση» του δημόσιου χρέους, όπως την αποκαλούν το ΔΝΤ, η Λέσχη του Παρισιού, οι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι και πρόσφατα η αριστερά στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και στην Ισπανία, δεν είναι ένας ικανοποιητικός όρος.
CADTM - Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου
2 Φεβρουαρίου 2015
Η Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) χαιρετίζει την ετυμηγορία του ελληνικού λαού και τις πρώτες αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση που βγήκε από τις κάλπες. Σπρωγμένη από την πολύ μεγάλη λαϊκή υποστήριξη, η κυβέρνηση συνασπισμού υπό την ηγεσία του Σύριζα, που σχηματίστηκε στις 27 Ιανουαρίου 2015, πήρε μια σειρά από ιδιαίτερα σημαντικά συγκεκριμένα μέτρα για να αρχίσει να βελτιώνει τις συνθήκες ζωής εκείνου του τμήματος του ελληνικού πληθυσμού που, από το 2010 και πέρα, έχει πληγεί περισσότερο από τη πολιτική της Τρόικα και των ελληνικών αρχών. Ο αναπληρωτής υπουργός Γιώργος Κατρούγκαλος ανάγγειλε την επαναπρόσληψη 3.500 δημοσίων υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων και των 595 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών που παλεύουν από το 2013 ενάντια στην απόλυσή τους. Ο υπουργός Π. Λαφαζάνης ανάγγειλε ότι ο νόμιμος κατώτατος μισθός που είχε μειωθεί πάρα πολύ, θα περάσει σύντομα από τα 580 στα 751 ευρώ.
Οι καλύτεροί μας σύμμαχοι, οι 300.000 της Πουέρτα ντελ Σολ!
Του Γιώργου Μητραλιά
Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας δεν θα μπορούσε να φανταστεί πόσο πολύτιμο, χρήσιμο και καίριας χρονικής σημασίας θα ήταν το δώρο που θα έκανε στον Αλέξη Τσίπρα και στη κυβέρνησή του όταν πριν από 3 μήνες αποφάσιζε να οργανώσει στις 31 Ιανουαρίου του 2015, δηλαδή χτες, την πρώτη μεγάλη επίδειξη δύναμης των Podemosστη Μαδρίτη. Κάνοντας να ξεχειλίσει η τεράστια και εμβληματική πλατεία Πουέρτα ντελ Σολ και οι γύρω δρόμοι από 300.000 οπαδούς του, που δεν σταμάτησαν να φωνάζουν «Si, sepuede» καθώς και «El pueblo unido jamas sera vencido», ο Ιγκλέσιας έδειξε στους διαφόρους Γιούνκερ, Μέρκελ, Ολλάντ ή Κάμερον καθώς και στους λοιπούς «από πάνω» της Ευρώπης όχι μόνο ότι η Ελλάδα του Σύριζα δεν είναι πια μόνη, αλλά και ότι βαθαίνει επικίνδυνα το χάσμα που χωρίζει τους νεοφιλελεύθερους Ευρωπαίους κυβερνήτες μας από τις κοινωνίες τους! Με άλλα λόγια, η επίδειξη δύναμης των Ισπανών Podemosήλθε την κατάλληλη στιγμή για να τρομάξει τους νεοφιλελεύθερους δημίους μας και συνάμα να τους προειδοποιήσει να μην παρατραβήξουν το σκοινί με τη νεαρή ελληνική κυβέρνηση αν δεν θέλουν να δουν να πληθαίνουν στην Ευρώπη μας τα Podemosκαι οι Σύριζα…