The Belgian Supreme Court announces its verdict: CADTM wins total victory against the vulture fund NML Capital
by CADTM
Demonstration in front of the Belgian Supreme Court in Brussels. Photo: Julien Bauwens.
Press re
The Direction of the South Korean Labor Movement since the 2016 Candlelight Vigils
by Song Ho-joon
In November 2016 candlelight vigils began to flare up in South Korea. Millions of people joined the movement and within
Colombo Declaration on Illegitimate Debts 7th CADTM South Asia Workshop
17 April by CADTM
Participants to the 7th CADTM South Asia regional workshop in Colombo 6-8th April 2018
We, the participants of the 7th CADTM
Catalogne
Féroce répression des Comités de Défense de la République accusés de ...“terrorisme”!
Par Yorgos Mitralias
Les épigones de Franco à Madrid ne cachent plus leurs intentions: Faire absolument to
Comunicado del sindicalismo de clase en solidaridad con CataluñaBasta de represión al pueblo catalan
Los sindicatos firmantes en representación de la clase trabajadora de varias naciones queremos manifestar el siguie
Rio de Janeiro (Brazil):
Our comrade Marielle Franco murdered
by Inprecor, International Viewpoint, PSOL
Activist of the LGTB movement, the World March of Women, City Councilor of the Party Socialism and Liberty (PSO
ESTADO ESPAÑOL
Huelga feminista del 8M:
Las mujeres escribimos la Historia en primera persona del plural
por Fátima Martín
El 8 de marzo de 2018, Día Internacional de la Mujer Trabajadora, en la primera huelga f
WOMEN'S STRIKE 8 MARCH 2018
Statement from the International Women’s Strike in the United States.
On 8 March, we will go on strike against gender violence – against the men who commit violence and against the syst
Arctic warming: scientists alarmed by 'crazy' temperature rises
Record warmth in the Arctic this month could yet prove to be a freak occurrence, but experts warn the warming event is unprecedented
Jonathan Watts Global
Tunisia: “The promised economic miracle never happened” – A continuation of the uprisings of 2011
by Gilbert Achcar
For the specialist of the Arab world Gilbert Achcar, the Tunisian revolt was “foreseeable”.
Macerata, ordinaria follia oppure normalissimo fascismo?
Ovvero come si fa a distinguere un pazzo da un razzista savio?
di Checchino Antonini
Macerata, ordinaria follia o ordinario fascismo? Mettiamo in fila
La investidura de Puigdemont y las tensiones del independentismo
Martí Caussa
El martes día 30 por la mañana Roger Torrent, presidente del Parlament y miembro de ERC, aplazó el pleno que debía investir Puigdemont
Catalogne : construire de la base ce que le sommet nous refuse
par Txetx Etcheverry*
Quoi qu’on pense de l’indépendance de la Catalogne, le processus catalan est quelque chose de passionnant à étudier pour
D’où viennent les fonds vautours ?
par CADTM
L’activité financière basée sur le recouvrement de créances rachetées à bas prix n’est pas l’apanage de la période moderne |1|. Concomitamment à
Η μεγάλη διεθνής κρίση, που 
Λαμβάνοντας υπόψη ότι από τον 15ο αιώνα το χρέος έχει αποτελέσει το κύριο ιστορικό μέσο του αποικισμού για τη λεηλασία, ηγεμόνευση, καθυπόταξη, εξευτελισμό και καταστροφή των Λαών και των παραδόσεών τους,
-Αντιμέτωποι με την τρέχουσα κρίση του δημόσιου χρέους, αναφέρεστε σε έναν έλεγχο του για να μην πληρωθεί το παράνομο χρέος. Πόσο χρέος θα πρέπει να θεωρείται ως τέτοιο;
Ξεκίνησε ήδη η συζήτηση στην Αυγή γύρω από το χαρακτήρα που θα πρέπει να έχει η επόμενη Βουλή, με ευκαιρία την πρόταση που έχω διατυπώσει στο πρόσφατο βιβλίο μου «Κρίση και Διέξοδος» και επανέφερα με την ομιλία μου στην Επιτροπή για τις αλλαγές στο κράτος και το πολιτικό σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ, στις 21.2.2013. Το ξεκίνημα δεν έγινε με τους καλύτερους όρους, δεδομένου ότι ο συνάδελφος Δημήτρης Χριστόπουλος στο άρθρο του της περασμένης Κυριακής με τίτλο «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του συνταγματικού βερμπαλισμού» επέλεξε να αρθρογραφήσει κυρίως με χαρακτηρισμούς (περί «ελαφρότητας», «ανούσιας φλυαρίας» κ.λ.π.) παρά με επιχειρήματα. Προφανώς καθένας μας διαλέγει το ύφος και το ήθος που θέλει να τον προσδιορίζουν, φοβάμαι όμως ότι ο αρθρογράφος δεν έχει καταλάβει την άποψη μου, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνει και τι γράφει προς αντίκρουσή της.
Για να βγει από την κρίση του ο καπιταλισμός δεν καταβροχθίζει μόνο ανθρώπινες ζωές. Τρώει, επιπλέον, από τις ίδιες του τις σάρκες, καταστρέφει πάγιο κεφάλαιο. Το κεφάλαιο όμως αυτό, συμβαίνει να είναι, ταυτοχρόνως, και τα μέσα παραγωγής, τα εργαλεία, οι μηχανές, οι υποδομές, από την χρήση των οποίων ζουν και αναπαράγονται οι εργαζόμενες τάξεις (και το σύνολο του πληθυσμού). Η τάξη των κεφαλαιοκρατών, κρατώντας στα χέρια της την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, θεωρεί δικαίωμά της να τα καταστρέφει, και όντως τα καταστρέφει, όταν αυτά δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως κεφάλαιο, δηλαδή όταν δεν αποφέρουν το επιθυμητό κέρδος. Καταστρέφει έτσι και τους υλικούς όρους συντήρησης και αναπαραγωγής των κυριαρχούμενων κοινωνικών τάξεων που οδηγούνται αυτές οι ίδιες πλέον σε καταστροφή. Η ανθρωπιστική κρίση απορρέει από το δικαίωμα της τάξης των κεφαλαιοκρατών να καταστρέφουν τις υλικές προϋποθέσεις της ζωής μας όταν αυτές δεν λειτουργούν ικανοποιητικά ως κεφάλαιο.
Καταγγέλοντας τις ρατσιστικές απειλές που εξαπέλυσε το κόμμα Χρυσή Αυγή εναντίον του Μωυσή Λίτση, ιδρυτικού μέλους της ελληνικής CADTM, το διεθνές δίκτυο της CADTM επισημαίνει τον κίνδυνο που ενέχει η άνοδος του φασισμού ως άμεση συνέπεια των μέτρων κοινωνικής υποβάθμισης που επιβάλλονται από τους πιστωτές στο όνομα της δεδηλωμένης προτεραιότητας στην εξόφληση του χρέους εις βάρος των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
Το δημόσιο χρέος είχε φθάσει ήδη σε υψηλά επίπεδα στο Βορρά (με τον όρο «Βορράς» εννοούμε τις πλέον βιομηχανικές χώρες) τη δεκαετία του 1980. Μετά την πρώτη πετρελαϊκή και οικονομική κρίση την περίοδο 1973-1975, οι κυβερνήσεις επιχείρησαν μια κεϊνσιανού τύπου ανάκαμψη της οικονομίας καταφεύγοντας στο δανεισμό. Η εξυπηρέτηση του χρέους στη συνέχεια έγινε δυσβάσταχτη, όταν η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων αύξησε βίαια τα επιτόκια (Οκτώβριος 1979) επιχειρώντας να ανατρέψει την κεϊνσιανή πολιτική μισού περίπου αιώνα, την οποία είχε επιβάλει η πρώτη προεδρική θητεία του Φραγκλίνου Ρούσβελτ το 1933.
του 
Η Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και ειδικότερα των χριστιανών, προκειμένου να καταδικάσουμε έργω και λόγω κάθε ρατσιστική, φασιστική και ναζιστική ιδεολογία, νοοτροπία και συμπεριφορά, που καθίσταται διπλά επικίνδυνη όταν ενδύεται τον μανδύα της υπεράσπισης των «χριστιανικών αξιών», όπως πράττει πρόσφατα η Χρυσή Αυγή. Φοβόμαστε πως αυτές οι πρακτικές δεν είναι συγκυριακές ούτε πρόσκαιρες, αλλά έχουν έρθει για να μείνουν με κίνδυνο να παγιωθούν. Ακόμα και αν δεν αποδειχτεί με τρόπο αδιαμφισβήτητο η άμεση σχέση της οργάνωσης με την πρόσφατη, άνανδρη εν ψυχρώ δολοφονία (με στιλέτο πισώπλατα) του εικοσιεπτάχρονου πακιστανού Σερντάρ Γιακούμπ, η πολιτική αλλά και η ηθική ευθύνη για αυτή και άλλες ομοειδείς πράξεις είναι δεδομένη. Και θα είναι δεδομένη, όσο η οργάνωση αυτή στοχοποιεί κατηγορίες συνανθρώπων μας καλλιεργώντας το μίσος και αντιμετωπίζοντάς τους ως "σκουπίδια" και κατ' επέκταση 2ας κατηγορίας ανθρώπους και "αναλώσιμους". Το ειδεχθές ρατσιστικό έγκλημα κάνει επείγουσα την ηθική απαξίωση και καταδίκη στη συνείδηση των πολιτών κάθε μορφής ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων, απ' όπου κι αν προέρχονται. Καταλυτικό ρόλο για να επιτευχθεί αυτό θα παίξει μια καταδικαστική απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την οποία και καλούμε να προχωρήσει το δίχως άλλο, βάζοντας ένα οριστικό τέρμα στη σύγχυση τέτοιων ιδεολογιών με τη χριστιανική ταυτότητα. Δεν δικαιούμαστε να κοιτάμε αμέριμνοι να σφαγιάζονται συνάνθρωποί μας έξω από τις πόρτες μας. Ας πάψουμε πλέον να παραμένουμε απαθείς θεατές στην ταινία τρόμου «Χρυσή Αυγή». 
«Και οι πολίται, βεβαίως, δικαιούνται εις παθητικήν αντίστασιν έναντι των αντισυνταγματικών και παρανόμων πράξεων των κρατικών οργάνων, ως είναι αι αυτοβούλως εκδιδόμεναι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου του Υπουργικού Συμβουλίου». 
Τη δική του εκδοχή του νόμου Χαρτς IV για ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων ετοιμάζει ο σοσιαλιστής πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, καθώς η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, εξελίσσεται σε «μεγάλο ασθενή» του ευρώ.
Σαν σήμερα, στις 12 Ιανουαρίου 2010, έφυγε ο γνωστός θεωρητικός του Μαρξισμού, ηγέτης του τροτσκιστικού κινήματος και αρχηγού της φοιτητικής επανάστασης του ’68 στη Γαλλία, Daniel Bensaïd, αφού έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Ο διανόητής και συγγραφέας Tariq Ali περιγράφει για λογαριασμό της εφημερίδας Guardian την πορεία του Daniel Bensaïd στην πολιτική και την περιπλάνησή του στους δρόμους της διανόησης.
Η διαδεδομένη αντίληψη πως οι εβραϊκοί πληθυσμοί της Ευρώπης οδηγήθηκαν τυφλά και υπάκουα σαν «πρόβατα επί σφαγή» στα χιτλερικά στρατόπεδα εξόντωσης δεν αντιστοιχεί απόλυτα στην ιστορική πραγματικότητα. Η βαρύτητα του Ολοκαυτώματος στην ιστοριογραφία, τη συλλογική μνήμη και το δημόσιο λόγο, μοιραία υποφωτίζει το γεγονός πως εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίοι αντιστάθηκαν δυναμικά και πολύμορφα στην χιτλερική γενοκτονία. Αποτελώντας κύριο στόχο των ναζιστικών διώξεων, η υποστήριξή τους από τα εθνικοαπλευθερωτικά κινήματα όλων των κατεχόμενων χωρών ήταν μεγάλη και η συμμετοχή τους σε αυτά μαζική.
Μπροστά σε μια νέα συγκυρία, προσωρινής-σχετικής σταθεροποίησης της κυβέρνησης, αλλά και μπροστά στο «απειλητικό» 2013 όπου θα κριθούν πολλά. 
Ύφεση, λιτότητα και μαζική ανεργία περιμένει το 2013 το μεγαλύτερο μέρος του αναπτυγμένου κόσμου. Η κρίση των υπερχρεωμένων χωρών του ευρωπαϊκού νότου, αρχίζει και απειλεί σοβαρά τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, με την Ιταλία για μία ακόμη φορά να αποτελεί κρίσιμο τεστ για την επιτυχή ή όχι διαχείριση της κρίσης. Η πρόσφατη παραίτηση του τεχνοκράτη πρωθυπουργού Μάριο Μόντι και οι πρόωρες εκλογές του Φεβρουαρίου, δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρουν να βγάλουν από την κάλπη πολιτική σταθερότητα.
Το Άουσβιτς-Μπίρκεναου κατέληξε να συμβολίζει τη θηριωδία των ναζί, και τον περασμένο μήνα έγιναν επιμνημόσυνες εκδηλώσεις σε διεθνές επίπεδο για την 60ή επέτειο της απελευθέρωσής του. Ωστόσο, οι ιστορικοί είναι ακόμα διχασμένοι σχετικά με το μήνυμα του Ολοκαυτώματος, στο πλαίσιο της εξέλιξης του δυτικού πολιτισμού.
Η πρόσφατη υποβάθμιση της υψηλής αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας ΑΑΑ της Γαλλίας από τον οίκο Moody’s ήταν σαφής προειδοποίηση: Ή ο Ολάντ θα ακολουθήσει τα χνάρια της Μέρκελ και θα εγκαταλείψει την στροφή «αριστερά» ή θα αρχίσει να πληρώνει το τίμημα του υψηλότερου κόστους δανεισμού με ό,τι αυτό συνεπάγεται. 
Η Ελλάδα ήταν από την πρώτη στιγμή το πειραματόζωο της Ευρώπης. Η οικονομική της σημασία ήταν τόσο μικρή για τα δεδομένα της ευρωζώνης, που το θέμα θα μπορούσε να είχε λυθεί σχεδόν ανώδυνα με γενναίο από την αρχή «κούρεμα» του χρέους, χωρίς τρομακτικές επιπτώσεις ούτε για την ελληνική κοινωνία, ούτε για το ίδιο το εγχείρημα του ευρώ που παραπαίει.
Παρόλο που ο φασισμός νικήθηκε, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, οι νεοφασιστικές δυνάμεις μπόρεσαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο να αναδιοργανωθούν και να δράσουν δημόσια. Αλλά με λίγες εξαιρέσεις η επιρροή τους ήταν μάλλον ισχνή - και δρούσαν κυρίως στο περιθώριο της κοινωνίας.
Εκτός από την κρίση χρέους, υπάρχει και ο προϋπολογισμός. Το ρήγμα στις σχέσεις Βερολίνου-Λονδίνου βαθαίνει, απειλώντας να αφήσει την ΕΕ χωρίς προϋπολογισμό σε μία ιδιαίτερη κρίσιμη καμπή για την ιστορία της «ένωσης».
Μια νέα χρονιά ύφεσης, η έκτη στη σειρά μετά το 2008 όταν μειώθηκε για πρώτη φορά το ΑΕΠ, θα είναι το 2013 αν εφαρμοστούν τα αντιλαϊκά μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση από κοινού με τους δανειστές συνολικού ύψους 13,5 δισ. ευρώ. Τα μέτρα που θα εφαρμοστούν την διετία 2013 – 2014, πλήττουν σχεδόν αποκλειστικά τα πιο φτωχά στρώματα κι αναμένεται να επιδεινώσουν ακόμη παραπέρα την θέση τους, από κάθε άποψη: μισθολογική, συνταξιοδοτική, κοινωνικών παροχών, κ.λπ. Όπως αναφέρεται στο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής που δόθηκε στη δημοσιότητα μαζί με τον προϋπολογισμό του 2013 και περιλαμβάνει μέτρα λιτότητας αξίας 14,24 δισ. ευρώ μέχρι και για το 2016 (επιδιώκοντας με αυτό τον τρόπο να παγιοποιήσει την σημερινή πολιτική λιτότητας) από αυτά το 71,9% αφορά μείωση κοινωνικών δαπανών και το υπόλοιπο 28,1% είναι μέτρα που στοχεύουν στην αύξηση των δημοσίων εσόδων.