A boot is crushing the neck of American democracy
by Cornel West
The fundamental question at this moment is: can the United States be reformed?
Here we go again. Another black person killed by the US police. Another wave of multiracial resistance. Another cycle of race talk on the corporate media. Another displ
COVID-19:
The murderous state!
by SUD Santé
We are publishing this text from the SUD Santé Sociaux federation, because it reflects the reality encountered by staff in this sector in our different countries.
On 17 November 2019, in the city of Wuhan, China, the coronavirus 2019 (COVID 19) appeared. On January
El activista y expreso político del franquismo Chato Galante fallece por coronavirus
Era miembro de la asociación de presos y represaliados de la dictadura franquista La Comuna y pertenecía a la Liga Comunista Revolucionaria cuando fue detenido y torturado hasta en cuatro ocasiones entre los años 1969 y 197
The Capitalist Pandemic,
Coronavirus and the Economic Crisis (Part 1)
by Eric Toussaint
A public health crisis
The coronavirus pandemic is a serious public health problem and the human suffering caused by the spread of this virus will be enormous. If it massively affects countries of the Global South with ver
La Lega #HaciaLaHuelgaFeminista
- Coro de Mujeres Feministas
EL DIA 8 DE MARZOHAREMOS UNA HUELGACON TODAS LAS MUJERESLA CALLE SERÁ NUESTRA
ABUELAS, ESTUDIANTES HETEROS, TRANS, BOLLERASDIVERSAS Y MIGRANTESVAMOS JUNTAS A LA HUELGA
O LI OLI OLÁ……..LA HUELGA VENCERÁES LA HUELGA FEMINIS
Thirteen theses on the imminent ecological catastrophe and the (revolutionary) means of averting it
by Michael Löwy*
I. The ecological crisis is already the most important social and political question of the 21st century, and will become even more so in the coming months and years. The future of the plan
Megafires in Australia: a climate tipping point, live
by TANURO Daniel
The expression ‘tipping point’ refers to the point when a system passes from one system of equilibrium to another, the point where it is no longer possible to prevent accumulated quantitative changes from causing a qualitative change
Δεκέμβρης 2019 - Η ζωή στη Γαλλία
της μεγάλης ταξικής αναμέτρησης
(Επειδή τα δικά μας και τα διεθνή ΜΜΕ δεν λένε λέξη)
Μέρα με τη μέρα, η απεργία, οι διαδηλώσεις, η αυτοορ
Olivier Besancenot : "C'est peut être une grande page de l'histoire sociale et politique qui est en train de s’écrire..."
"Il faudra généraliser le mouvement, saturer la société de telle manière par le nombre qu'on arrive à régler l'affaire en quelques jours" - “Il vaut mieux quelques jours de
NPA: Vers une grève politique contre Macron et son monde!
Que la journée de grève du jeudi 5 décembre se traduise par un blocage du pays à un niveau que l’on n’avait pas vu depuis novembre-décembre 1995 est une quasi-certitude. Ce que nous ne savons pas encore, c’est à quel point ce succès de la gr
NPA: Pour nos retraites, pour dégager Macron, construisons la grève générale
Depuis des décennies nous sommes confrontés à la destruction progressive de nos droits sociaux acquis par les luttes. Le projet de contre-réforme des retraites Macron-Delevoye s’inscrit dans cette même logique. Loin de l’uni
En décembre, c’est tous ensemble (tribune)
Pour faire reculer le gouvernement sur les retraites, une seule journée de grève limitée à quelques secteurs ne suffira pas. Travailleurs, gilets jaunes, habitants des quartiers, chômeurs… c’est un mouvement d’ensemble et une grève générale jusqu’au re
Comment il était possible d’obtenir une victoire contre les créanciers de la Grèce et quelle stratégie en Europe
par Eric Toussaint
Alors que le nouveau film de Costa-Gavras, Adults in the Room, revient sur les événements qui ont secoué l'Europe en 2015 en reprenant le récit présenté par Varoufakis,
30 ans après la chute du mur de Berlin
Réflexions sur Ernest Mandel, la IV° internationale et la crise en Allemagne de l’Est en 1989-1990
par TOUSSAINT ÉRIC
La crise qui a secoué la RDA en 1989-90 et son dénouement constituent incontestablement un moment important de l’histoire du XXe siècle [1]
Από το βιβλίο του Ντ. Μπενσαίντ "Ο Μαρξ της εποχής μας-Μεγαλείο και κακοδαιμονίες ενός κριτικού εγχειρήματος", εκδ. Τόπος, μετάφραση Γιάννης Καυκιάς.
Το εύρος του φαινομένου του θερμοκηπίου φαίνεται να είχε υποτιμηθεί δραματικά, καθώς νέα δεδομένα για το νότιο ημισφαίριο δείχνουν ότι οι έως τώρα μετρήσεις ήταν ανακριβείς. Συγκρίνοντας κλιματικά μοντέλα και δορυφορικές μετρήσεις, οι επιστήμονες του αμερικανικού ερευνητικού εργαστηρίου Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια ανακάλυψαν πως η μακρόχρονη άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών του νοτίου ημισφαιρίου σε βάθος 700 μέτρων είχε υποτιμηθεί έως και κατά 58 τοις εκατό. «Η υποτίμηση είναι αποτέλεσμα ελλιπούς δειγματισμού μέχρι πριν την τελευταία δεκαετία, καθώς και των περιορισμών των αναλυτικών μεθόδων που χρησιμοποιούνταν για την εκτίμηση της θερμοκρασίας σε περιοχές με λίγα δεδομένα», δήλωσε ο ωκεανογράφος Πωλ Ντουράκ, επικεφαλής της έρευνας. 
Όταν στην Ισπανία μιλούν για τη διαρκώς κλιμακούμενη κρίση στις σχέσεις της Καταλονίας με το Ισπανικό Κράτος, συνηθίζουν να κάνουν λόγο για την επερχόμενη «σύγκρουση δύο τρένων». Ε, λοιπόν, μετά από τις ραγδαίες και συχνά δραματικές εξελίξεις των τελευταίων 4-5 ημερών, μπορούμε να πούμε ότι αυτά τα δυο τρένα όχι μόνο ξεκίνησαν αλλά και αναπτύσσουν όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα στη πορεία τους προς τη μετωπική τους σύγκρουση! 
Με την κρίση σε Ουκρανία-Ρωσία να απειλεί να προσθέσει ένα ακόμη γκρίζο σύννεφο στις επιδεινούμενες προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας και ιδιαίτερα της ευρωζώνης, η Μόσχα στρέφεται όλο και περισσότερο προς την Κίνα, για να ανταπεξέλθει στην πίεση του δυτικού εμπάργκο.
Να λοιπόν που διαλύθηκαν και οι τελευταίες αμφιβολίες και φτάσαμε αισίως σε αυτό το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014, που έχει όλα τα φόντα να μείνει στην ιστορία καθώς είναι σήμερα που αρχίζει, και επίσημα, η αντίστροφη μέτρηση για την ώρα της αλήθειας του Ισπανικού Κράτους, της Καταλονίας αλλά ίσως και όλης της Ευρώπης. Όμως, προσοχή: Η αναμέτρηση Βαρκελώνης-Μαδρίτης, αλλά και Βαρκελώνης- Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αφορά προς το παρόν το πιθανό υπέρ της ανεξαρτησίας αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 9ης Νοεμβρίου, αλλά το ίδιο το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του καταλανικού λαού. Με πιο απλά λόγια, η κυβέρνηση Ραχόϊ και οι διεθνείς σύμμαχοι και υποστηρικτές της αμφισβητούν και υπόσχονται να εμποδίσουν «με κάθε μέσο», όπως λένε, ακόμα και να στηθούν στις 9 Νοεμβρίου στη Καταλονία οι κάλπες της Consulta, που θα δώσουν στους Καταλανούς πολίτες το αναφαίρετο και στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμά τους…να ψηφίσουν.
Αν και απομένουν να γίνουν μερικές ακόμα κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, ενώ παράλληλα θα χρειαστούμε τουλάχιστον κάμποσες μέρες για να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη σε όσες ήδη έχουν γίνει, νομίζουμε πάντως ότι είναι ήδη δυνατό να κάνουμε 1-2 γενικές παρατηρήσεις και διαπιστώσεις.
Σήμερα είναι η 20η Σεπτεμβρίου, ημέρα που κορυφώνεται η διεθνής εβδομάδα αλληλεγγύης στις 595 Ελληνίδες καθαρίστριες και στον εμβληματικό 12μηνο αγώνα τους, με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που θα γίνουν σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις, από το Λονδίνο και τη Μαδρίτη, μέχρι το Βερολίνο και τη Μασσαλία.
Καθώς πλησιάζουμε στην 20η Σεπτεμβρίου, μέρα κορύφωσης των κινητοποιήσεων της εβδομάδας διεθνούς αλληλεγγύης στις 595 καθαρίστριες μας, ο τόνος των διαδηλώσεων τείνει να αλλάξει, να γίνει πιο μαχητικός, να συνδέσει το τοπικό με το διεθνές, το τερπνό μετά του ωφελίμου ή μάλλον το ωφέλιμο με το…ακόμα πιο ωφέλιμο. 
Μετά από την Καταλονία και τη Βρετανία, το οδοιπορικό μας στο παγκόσμιο κίνημα συμπαράστασης στις Ελληνίδες καθαρίστριες μας φέρνει σήμερα στη Γαλλία. Το πρώτο πράγμα που χτυπάει εδώ στο μάτι είναι το πολύ ευρύ φάσμα οργανώσεων και ευαισθησιών που οργανώνουν τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης. Εργατικά συνδικάτα συνεργάζονται με φεμινιστικές και οικολογικές συλλογικότητες, αλλά και με κινήσεις πολιτών, κοινωνικά κινήματα και αριστερά πολιτικά κόμματα διαφορετικών προσανατολισμών και κινητοποιούνται –όλοι και όλες μαζί- στο πλευρό των 595 καθαριστριών όχι μόνο στο Παρίσι αλλά και σε πολλές άλλες γαλλικές πόλεις.
Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα πληθαίνουν οι απαντήσεις στο «Κάλεσμα για μια διεθνή μέρα αλληλεγγύης στις 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών της Ελλάδας», που ήδη κυκλοφορεί σε 9 γλώσσες. Κάνοντας ένα μεγάλο άλμα στην παρουσίαση αυτής της διεθνούς καμπάνιας, που εγκαινιάσαμε χτες με την Καταλονία, περνάμε σήμερα στη Βρετανία όπου η κινητοποίηση είναι ήδη σημαντική και χρωστάει πολλά στη δράση της Greek Solidarity Campaign, αντιπροσωπεία της οποίας –στην οποία θα μετέχει και εκπρόσωπος του λονδρέζικου συνδικάτου καθαριστών- θα επισκεφτεί τις επόμενες βδομάδες την Αθήνα και θα έχει επαφές με τις 595 αγωνιζόμενες καθαρίστριες.
Η λεζάντα στην εικόνα/κουίζ που ανάρτησε πριν από τρεις μέρες στην ιστοσελίδα της η τοπική οργάνωση της πόλης Μανσού της Καταλονίας του κυβερνητικού Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας, ήταν ιδιαίτερα εύγλωττη: «Ποια μέθοδος σας φαίνεται πιο αποτελεσματική για να λογικευτεί ο Αρτούρ Μας;». Αναπόφευκτα, το περίεργο κουίζ πήρε ακαριαία διαστάσεις σκανδάλου καθώς ο Αρτούρ Μας είναι ο σημερινός (συντηρητικός) πρωθυπουργός της Καταλονίας και το ζήτημα για το οποίο θα έπρεπε «να λογικευτεί» είναι η δέσμευσή του να καλέσει στις 9 Νοεμβρίου τους συμπατριώτες του στις κάλπες για να αποφανθούν αν θέλουν την Καταλονία ανεξάρτητη από το Ισπανικό Κράτος!...
Το 
Η ένωση ATTAC Μαρόκου χαιρετίζει το θάρρος των 595 Ελληνίδων καθαριστριών του Δημοσίου, που αγωνίζονται εδώ και 11 μήνες ενάντια στην απόλυσή τους και στα μέτρα λιτότητας και συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα που έχει επιβάλει η υπό την κηδεμονία των Διεθνών Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ελληνική κυβέρνηση. 
Η προειδοποίηση που ακολουθεί απευθύνεται κατά προτεραιότητα σε όλες τις «ευαισθησίες» της ελληνικής αριστεράς: Στους αμέσως επόμενους μήνες –ή ακόμα και εβδομάδες- δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην Ισπανία και ειδικότερα στη Καταλονία, αν δεν θέλετε να βρεθείτε προ μεγάλων εκπλήξεων που θα ανατρέψουν τα όποια -κυβερνητικά και άλλα- σχέδιά σας. Γιατί; Μα, επειδή οι διαρκώς επιταχυνόμενες εξελίξεις στο Ισπανικό Κράτος, είναι πια ιστορικών διαστάσεων και απειλούν να αναδιαμορφώσουν το κοινωνικό και πολιτικό σκηνικό σε όλη την Ευρώπη, μεταβάλλοντας τους συσχετισμούς δυνάμεων και βάζοντας σε κρίση παγιωμένες –εδώ και πολλές δεκαετίες- καταστάσεις, ισορροπίες και… καθεστώτα. Με άλλα λόγια, μεγάλη προσοχή στα τεκταινόμενα της Ισπανίας αν δεν θέλετε να λογαριάζετε –και εδώ στην Ελλάδα- χωρίς τον Ισπανό και Καταλανό ξενοδόχο…
Γιατί το άρθρο που ακολουθεί; Προφανώς, επειδή τραβάει προκαταβολικά τον αναγνώστη καθώς αναφέρεται όχι σε κάποιον ανώνυμο, αλλά στο δισέγγονο του Δαρβίνου. Επίσης, προφανώς, επειδή δίκαια συγκινεί και βάζει σε (χρήσιμες) σκέψεις η ζωή και ο ηρωικός του θάνατος «μια μέρα πριν κλείσει τα 21 χρόνια του». Όμως, υπάρχει κι ένας ακόμα λόγος που μας έκανε να «αλιεύσουμε» -και να μεταφράσουμε- το παρακάτω άρθρο στη διαδικτυακή εφημερίδα της Ανδαλουσίας andalucesdiario.es: Αποκαλύπτει στον Έλληνα αναγνώστη μια σημερινή ισπανική πραγματικότητα που αγνοεί, εκείνη της «πολιτικής αρχαιολογίας», δηλαδή της οργανωμένης και συστηματικής αναζήτησης από χιλιάδες εθελοντές των λειψάνων εκατοντάδων χιλιάδων -πάντα άθαφτων και αγνοούμενων- αντιφασιστών μαχητών του εμφυλίου του 1936-1939.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι εξέπληξε την προηγούμενη εβδομάδα με την απόφασή του να μειώσει κι’ άλλο τα επιτόκια, σε νέα ιστορικά χαμηλά επίπεδα, σχεδόν στο μηδέν(0,05%) από 0,15%. Μείωσε επίσης και τα επιτόκια καταθέσεων, από το -0,10% στο -0,20% σε μια προσπάθεια να αποθαρρύνει τις τράπεζες να «παρκάρουν» κεφάλαια στην ΕΚΤ. Στόχος το πάμφθηνο χρήμα να βοηθήσει την ανάπτυξη της οικονομίας της Ευρωζώνης που βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο χρόνιας στασιμότητας και αποπληθωρισμού: μείωσης δηλαδή του πληθωρισμού σε επίπεδα τα οποία δεν συμφέρει τις επιχειρήσεις να επενδύσουν αφού δεν μπορούν να προσδοκούν σε αύξηση τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών που παρέχουν.
H Τρόικα, που αποτελείται από εκπροσώπους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πραγματοποίησε για πρώτη φορά τις διαπραγματεύσεις της με την ελληνική κυβέρνηση, από τις 2 έως τις 4 Σεπτεμβρίου, εκτός της χώρας. Ως τόπο φιλοξενίας επέλεξε το Παρίσι, και πιο συγκεκριμένα την έδρα του εξόχως φιλελεύθερου Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), στο Château de la Muette. 
Αν και το κάλεσμα για μια διεθνή μέρα αλληλεγγύης στις 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών έγινε μέσα στο κατακαλόκαιρο, η ανταπόκριση που συναντάει είναι τόσο θετική που επαληθεύει την αρχική αισιόδοξη υπόθεση εργασίας: Αυτός ο παραδειγματικός αγώνας μιας χούφτας Ελληνίδων εργατριών ξεπερνάει τα όρια της χώρας μας και είναι εμβληματικός των καλύτερων λαϊκών αντιστάσεων στη σκληρή εποχή των Μνημονίων στην Ευρώπη, αλλά και πέρα από αυτήν!...
Γιατί μια σελίδα της "Εποχής" για τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο; Το ερώτημα δεν μπαίνει σωστά. Γιατί μόνο μια σελίδα για το Πρώτο Παγκόσμιο Μακελειό και μόνο στην Εποχή;*
Την ώρα που παντού στην Ευρώπη –αλλά όχι και στην Ελλάδα- τα εκατό χρόνια από το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκόσμιου Μακελειού προσφέρουν μια καλή αφορμή για να (ξανα)θυμηθούν οι «από κάτω» τους γιγάντιους ανοιχτούς λογαριασμούς που διατηρούν πάντα με τους «από πάνω»τουλάχιστον από την εποχή της σταύρωσης του Σπάρτακου, το contra-xreos.gr θέλει να συμβάλει σ’αυτή τη διδακτική αναπόληση καθώς τη θεωρεί ζωτικής σημασίας για το σήμερα και το αύριο της ανθρωπότητας. Μπορεί λοιπόν να συνέβη πριν από ένα αιώνα, αλλά εκείνη η αδιανόητη ανθρωποσφαγή είχε για θύματά της νέους οι περισσότεροι από τους οποίους δεν πρόλαβαν ποτέ να γίνουν είκοσι χρονών… Και να σκεφτεί κανείς ότι την ώρα που οι πατριώτες όλων των χωρών αλληλοσφάζονταν, τη τιμή του σοσιαλισμού, του εργατικού κινήματος και της ίδιας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας την έσωσαν τότε όχι παραπάνω από τρεις ντουζίνες αγωνιστές που αποφάσισαν να πάνε ενάντια στο ρεύμα και στα κόμματά τους. Εκείνοι ακριβώς που συναντήθηκαν το Σεπτέμβρη του 1915 στο ελβετικό χωριουδάκι του Τσίμερβαλντ…
H Hedy Epstein, ενενηντάχρονη επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, συνελήφθη τη Δευτέρα κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας μπροστά στο γραφείο του κυβερνήτη του Μιζούρι (βλέπε παρακάτω το συναρπαστικό βιογραφικό της -στα αγγλικά- από τη Wikipedia)
Σε αυτή τη σειρά των άρθρων , αναλύεται η πολυτάραχη ιστορία του ΔΝΤ στην Ουκρανία, από το ξέσπασμα της κρίσης του 2007-2008 μέχρι τον τελευταίο προγραμματισμό του χρέους που αποδέχτηκε η μη εκλεγμένη κυβέρνηση μετά την εξέγερση, στα τέλη του 2013 - αρχές του 2014.
Η εκθετική αύξηση της μόλυνσης τόσο του αέρα στις μεγάλες πόλεις, όσο και του πόσιμου νερού και του περιβάλλοντος γενικότερα, η υπερβολική θέρμανση του πλανήτη, το ξεκίνημα της τήξης των πολικών πάγων, ο πολλαπλασιασμός των «φυσικών» καταστροφών, η σταδιακή φθορά του στρώματος του όζοντος στην ατμόσφαιρα, η αποψίλωση, με ολοένα και πιο γοργούς ρυθμούς, των τροπικών δασών και η γοργή ελάττωση της βιο-ποικιλότητας με την εξαφάνιση χιλιάδων ειδών. Η εξάντληση των εδαφών, η ερημοποίηση, η συνεχής συγκέντρωση αποβλήτων (ειδικά πυρηνικών) που δεν είναι πια εύκολο να τα διαχειριστούμε, ο πολλαπλασιασμός των πυρηνικών ατυχημάτων και η απειλή ενός καινούργιου Tchernobyl. Η μόλυνση της τροφής, οι γενετικοί χειρισμοί, οι «τρελές αγελάδες», το κρέας με ορμόνες.
Η αρχή του 21ου αιώνα είναι καταστροφική: οικολογικός κίνδυνος χωρίς προηγούμενο, χαοτική παγκόσμια τάξη πραγμάτων σημαδεμένη από το τρόμο και τους πολέμους χαμηλής έντασης που απλώνονται σαν γάγγραινα πάνω στο πλανήτη -στη κεντρική Αφρική, στη Μέση Ανατολή, κατά μήκος της ακτής του Ειρηνικού στη Νότια Αμερική- και αντανακλώνται σε όλα τα έθνη.
Βερολίνο 1933. Η Νύχτα των Κρυστάλλων. Το ναζιστικό καθεστώς προωθεί μια κοινωνική συνοχή στηριγμένη στο ναρκισσισμό του «εθνικού εμείς», καθιστώντας την κοινωνία πρόθυμη να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο τη φυλετική της καθαρότητα. Τα πρόσωπα (και άρα οι πολίτες) κρύβονταν συχνά πίσω από την απρόσωπη άρεια συλλογική ψυχή, επενδύοντας στα γυμνασμένα σώματα των μαχητών και στην αδρή «καθαρότητα» του δημόσιου χώρου βασικές κοινωνικές και ψυχολογικές προσδοκίες τους, αλλά και τις εξατομικευμένες ευθύνες τους. Στο καθεστώς αυτό συνοδεύουν λίγο λίγο τους Εβραίους στη φρικιαστική πορεία του «αποδιοπομπαίου τράγου» οι αριστεροί, αρκετοί φιλελεύθεροι, οι ομοφυλόφιλοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι Αθίγγανοι. Μια κοινωνία καθαρών που στο όνομα της καθαρότητας βρωμίζει πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, πετώντας «ακάθαρτους»(!) ανθρώπους στα στρατόπεδα όπως τα άπλυτα ρούχα σε μια βιαστική επίσκεψη στο πίσω μέρος της ντουλάπας.
Η γυναικεία δουλειά και η γυναικεία εργασία είναι θαμμένες βαθιά στην καρδιά της καπιταλιστικής κοινωνικής και οικονομικής δομής.
Η πολεμική που ξέσπασε στη Γερμανία, ανάμεσα σ΄ αυτούς που προσπαθούν να υποβαθμίσουν τον ναζιστικό όλεθρο (Nolte, Hillgruber) και σε αυτούς που υποστηρίζουν τη μοναδικότητά του (Habermas και πολλοί άλλοι) δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους. Η θεωρία των πρώτων είναι γνωστή: η ανθρωπότητα γνώρισε σφαγές σε κάθε αιώνα, ιδιαίτερα στις αρχές του δικού μας και κυρίως εναντίον των "ταξικών εχθρών" στη Σοβιετική Ένωση, συνεπώς κοντά στα σύνορα της Γερμανίας. Εμείς οι Γερμανοί, στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από το να προσαρμοστούμε σε μια πρακτική φρικτή αλλά καθιερωμένη: μια πρακτική "ασιατική" η οποία ερμηνεύεται σε σφαγές, μαζικές εκτοπίσεις, σκληρή απομόνωση σε εχθρικές περιοχές, βασανιστήρια, διάλυση των οικογενειών. Η δική μας μοναδική καινοτομία υπήρξε τεχνολογικής φύσεως: επινοήσαμε τους θαλάμους αερίων. Ας το πούμε εν συντομία: είναι ακριβώς αυτή η καινοτομία την οποία αρνείται η σχολή των "αναθεωρητών" οπαδών του Faurisson, επομένως οι δύο θεωρίες αλληλοσυμπληρώνονται σε μια ερμηνεία της ιστορίας η οποία δεν μπορεί παρά να είναι ανησυχητική. 
Τα «όρνεα», που προσπαθούν να σύρουν την Αργεντινή στο χείλος μιας νέας καταστροφής επεκτείνονται τώρα στην ισπανική αγορά. Η NML Capital που, μαζί με άλλους , έφερε την Αργεντινή στα πρόθυρα της στάσης πληρωμών, τρώει τώρα τα ψοφίμια της ισπανικής αγοράς. Η Elliott Management, του αμερικανού τοκογλύφου Paul Singer , κατέχει ήδη ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε επισφαλή δάνεια της ισπανικής τράπεζας Bankia και 300 εκατομμύρια ευρώ της Santander. Εκτιμάται ότι για τα δύο χαρτοφυλάκια έχει καταβάλει μόλις 50 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Auraree.com. 
Σε ένα άρθρο του 1843 για «τις προόδους της κοινωνικής μεταρρύθμισης στην ηπειρωτική Ευρώπη», ο νεαρός Ένγκελς (μόλις είκοσι ετών) περιέγραφε τον κομμουνισμό ως «αναγκαία κατάληξη που συνάγεται αναγκαία από τις γενικές συνθήκες του σύγχρονου πολιτισμού». Εν ολίγοις, πρόκειται για έναν κομμουνισμό νοούμενο με όρους λογικής, καρπό της επανάστασης του 1830, όπου οι εργάτες «επέστρεψαν στις ζωντανές πηγές και στη μελέτη της μεγάλης επανάστασης και ιδιοποιήθηκαν με σφρίγος τον κομμουνισμό του Μπαμπέφ».
Μετά από 11 μήνες σκληρού και συνεχούς αγώνα, 595 καθαρίστριες του δημοσίου έχουν γίνει η ενσάρκωση, το σύμβολο, η ψυχή, η ίδια η ζωή της πιο σθεναρής αντίστασης στην πολιτική λιτότητας της Ελλάδας...