«Ο Μπέρνι Σάντερς άρχισε μια πολιτική επανάσταση. Τώρα, δεν μπορεί να την σταματήσει»!

Του Γιώργου Μητραλιά

Ο παραπάνω τίτλος δεν είναι δικός μας, είναι της μεγάλης αμερικανικής   εφημερίδας Γουάσινγκτον Ποστ, αλλά τον υιοθετούμε χωρίς κανένα δισταγμό επειδή αποτυπώνει πιστά τη δραματική πραγματικότητα των υπό εξέλιξη ιστορικών γεγονότων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλιστα, ο τίτλος/διαπίστωση της Γουάσινγκτον Ποστ αποκτά μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι προέρχεται από μια εφημερίδα που μαζί με τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης αποτελούν το δίδυμο των πιο φανατικών υπερμάχων της Χίλαρι Κλίντον –και αντιπάλων του Μπέρνι Σάντερς- στον αμερικανικό γραπτό τύπο. Εξάλλου, για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία, ιδού οι χτεσινοί εύγλωττοι τίτλοι τόσο των Τάϊμς της Νέας Υόρκης («Ο Σάντερς μπροστά στο καθήκον να χαλιναγωγήσει την εξέγερση που ο ίδιος άρχισε»), όσο και του ιστορικού περιοδικού Τάϊμ («Ο Σάντερς έχασε τον έλεγχο της Πολιτικής του Επανάστασης»)!...

Σε τι όμως αναφέρονται οι πηχυαίοι τίτλοι των καλών αμερικανικών εντύπων; Μα, προφανώς σε όσα μας αποκρύπτουν επιμελώς τα ελληνικά ΜΜΕ, στα γεγονότα που κυριάρχησαν στις πρώτες ώρες του –όσο ποτέ άλλοτε-  κρίσιμου Συνεδρίου (Convention) του Δημοκρατικού κόμματος στη Φιλαδέλφεια. Γεγονότα που το έχουν μετατρέψει από ανώδυνο πολιτικό τσίρκο, που θα έπρεπε να είναι σύμφωνα με τις αμερικανικές πολιτικές παραδόσεις, σε αληθινή αρένα πρωτοφανών για τις ΗΠΑ άγριων πολιτικών και ταξικών συγκρούσεων! Και ακόμα πιο συγκεκριμένα, αναφέρονται τόσο στο αποκαλυπτικό γιουχάισμα διαρκείας που επεφύλαξαν οι 1.900 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του Μπέρνι Σάντερς στον λατρευτό τους ηγέτη όταν αυτός τους κάλεσε να ψηφίσουν την Χίλαρι Κλίντον, όσο και στα όσα  συνταρακτικά και συνάμα εύγλωττα (διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, καταλήψεις,…) επακολούθησαν μέσα στην αίθουσα του Συνεδρίου αλλά και έξω από αυτήν, στους δρόμους της Φιλαδέλφειας.  Και τα οποία με λίγα λόγια, σηματοδοτούν δυο εξελίξεις ιστορικών διαστάσεων για τις ΗΠΑ αλλά και για ολάκερη την οικουμένη:  Τα δημόσια αποκαλυπτήρια της βαθύτερης κρίσης που έχει γνωρίσει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, και το πέρασμα στην περίφημη «δεύτερη φάση» του γιγάντιου ριζοσπαστικού κινήματος που δημιούργησε η καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς, και την οποία αναγγέλλαμε ήδη στο προηγούμενο άρθρο μας. (1)

Με απλά λόγια, τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος αυτού του κινήματος που –ας μην το ξεχνάμε- συσπειρώνει ή υποστηρίζεται από αρκετές δεκάδες εκατομμύρια πολίτες (!) αρνείται κατηγορηματικά να υπακούσει στις νουθεσίες του μέντορά του Μπέρνι Σάντερς που το καλεί να «ηρεμήσει», να φρενάρει τις φιλοδοξίες του και να αναπαυθεί στις δάφνες του, και αποφασίζει δυο πράγματα: α) Να κηρύξει την πλήρη ανεξαρτησία του  από το Δημοκρατικό κόμμα και τον αμερικανικό κυρίαρχο δικομματισμό, και β)  Να πάρει το δικό του δρόμο και να έλθει από εδώ και πέρα σε ευθεία σύγκρουση με το αμερικανικό κατεστημένο! Αν και τα ακριβή ποιοτικά χαρακτηριστικά και οι τελικές διαστάσεις που θα πάρει αυτό το κίνημα δεν μπορούν ακόμα να προσδιοριστούν καθώς τα πάντα απομένουν να γίνουν, πρόκειται πάντως για μια εξέλιξη που ξεπερνάει κάθε προσδοκία και που θα ήταν απλώς αδιανόητη μέχρι πριν μερικούς μήνες: Ένα ανεξάρτητο μαζικό ριζοσπαστικό κίνημα στην καρδιά του πλανητικού καπιταλιστικού γίγαντα!...

Σταματάμε εδώ αυτό το –ηθελημένα πολύ σύντομο- κείμενο που δεν έχει άλλο στόχο από το να προσπαθήσει να ανοίξει μια μικρή ρωγμή στον τοίχο σιωπής και παραπληροφόρησης που περιβάλλει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη (με εξαίρεση τη Βρετανία) τα πρωτόγνωρα δραματικά γεγονότα που συγκλονίζουν αυτές τις μέρες την παγκόσμια υπερδύναμη των 335 εκατομμυρίων κατοίκων.(2) Πριν όμως δώσουμε στους αναγνώστες ραντεβού στις επόμενες μέρες για μια λεπτομερέστερη παρουσίαση και εκτίμηση αυτών των γεγονότων, μερικά λόγια για δυο, από πρώτη άποψη άσχετα μεταξύ τους, γεγονότα που είναι όμως και τα δυο προάγγελοι ενός ακραία εφιαλτικού μέλλοντος. Καταρχήν, το γεγονός ότι όχι μια ή δυο, αλλά οι 9 στις 12 τελευταίες δημοσκοπήσεις της αμερικανικής κοινής γνώμης, φέρουν τον Ντόναλντ Τράμπ να προηγείται όλο και πιο καθαρά της Χίλαρι Κλίντον στη πρόθεση ψήφου. Δηλαδή, ότι ο Τραμπ έχει πια όλο και μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, καθώς επωφελείται της συνειδητής –και τόσο ταξικής- επιλογής του κατεστημένου των Δημοκρατικών να μην του αντιτάξει τον μόνο πολιτικό που, σύμφωνα με όλες χωρίς εξαίρεση τις δημοσκοπήσεις,  μπορεί να τον συντρίψει, τον Μπέρνι Σάντερς! Και κατόπιν, ότι γινόμαστε μάρτυρες αλλά και θύματα μιας συνομωσίας σιωπής και παραπληροφόρησης που αποσκοπεί, και προς το παρόν πετυχαίνει, να αποκρύψει από τη διεθνή και ειδικότερα την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι στη Μέκκα του ιμπεριαλισμού γεννιέται, αναπτύσσεται και ωριμάζει το μαζικότερο ριζοσπαστικό κίνημα αμφισβήτησης της αστικής δημοκρατίας και του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που έχουμε γνωρίσει τουλάχιστον μετά από το 1968! Δηλαδή, από τη μια το φάσμα ενός ακραίου ρατσιστή ακροδεξιού και τυχοδιώκτη στην προεδρία των ΗΠΑ και από την άλλη, η όλο και πιο χειροπιαστή πραγματικότητα ενός πλανητικού «Μεγάλου Αδελφού» που δεν αφήνει ανοιχτή την παραμικρή χαραμάδα αντικειμενικής πληροφόρησης της παγκόσμιας κοινής γνώμης.

Μήπως άραγε έχει έλθει η ώρα να ενδιαφερθούμε, να ξυπνήσουμε και να βγούμε από τη νάρκη μας;

Σημειώσεις

1. http://contra-xreos.gr/arthra/1089-2016-07-16-00-05-00.html

2. Για να σπάσετε αυτό τον τοίχο σιωπής και παραπληροφόρησης, συμβουλευθείτε το έγκυρο και πλούσιο σε έγκαιρη πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στις ΗΠΑ και ειδικά στο κίνημα του Μπέρνι Σάντερς (ειδήσεις, βίντεο, άρθρα του αμερικανικού τύπου, τοποθετήσεις συλλογικοτήτων, αναλύσεις) Facebook  που δημιούργησε η Πρωτοβουλία «Έλληνες για το μαζικό κίνημα του Μπέρνι Σάντερς».