CADTM Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου

ΚΑΛΕΣΜΑ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ

Εδώ και μήνες, διαδηλώνουν στην Ελλάδα για να αντιταχθούν στο σχέδιο λιτότητας που η κυβέρνηση, οι ευρωπαίοι ηγέτες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισαν να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό. Σήμερα, η ηγεσία της χώρας δεν ανήκει πια στους εκλεγμένους αντιπροσώπους της αλλά έχει τεθεί υπό τη κηδεμονία του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών που δεν υπόκεινται σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο.

29 Ιουλίου 2010

Η Ουγγαρία αψηφά το ΔΝΤ

του Jerome Duval

Η Ουγγαρία που θα έχει για έξι μήνες τη προεδρία της ΕΕ από τη 1^η Ιανουαρίου 2011, υφίσταται πολύ έντονα τις συνέπειες μιας χρηματιστικής κρίσης που δεν λέει να τελειώσει. Αν και όχι πολύ μακριά από τους στόχους του Μάαστριχτ ως προς το έλλειμμα (3,8% το 2008), η Ουγγαρία έγινε η πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έτυχε της οικονομικής υποστήριξης της τρόικας ΔΝΤ, ΕΕ και Παγκόσμιας Τράπεζας.Τον Οκτώβριο του 2008, αποφασίζεται για την Ουγγαρία ένα σχέδιο 20 δισεκατομμυρίων ευρώ: 12,3 δισεκατομμύρια ευρώ της δανείζει το ΔΝΤ

Τυφώνας λιτότητας στην Ευρώπη 

των Jérôme Duval, Damien Millet, Sophie Perchellet*

Η παρούσα κρίση αποτελεί  για το ΔΝΤ το ιδεώδες μέσο για να εφαρμόσει στην Ευρώπη τις διαβόητες υπερφιλελεύθερες συνταγές που προσφέρει στις αναπτυσσόμενες χώρες από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Απονομιμοποιημένο από τρεις δεκαετίες  διαρθρωτικής προσαρμογής που επέβαλε βάναυσα στους λαούς του Νότου, το ΔΝΤ τοποθετήθηκε και πάλι στη καρδιά του πολιτικού παιχνιδιού από τότε που το G20 ανέλαβε τη διαχείριση της κρίσης το 2008.  Ο Νότος ήταν το πρώτο πεδίο μάχης, η Ευρώπη είναι σήμερα η προέκτασή του. 

Η ελληνική κρίση: ο πιο αδύναμος κρίκος της «νεοφιλελεύθερης αλυσίδας»

του Γιάννη Θανασέκου*

Σύντομη υπενθύμιση του ιστορικού πλαισίου

Έχοντας στερηθεί μια μακρά διαδικασία καπιταλιστικής συσσώρευσης, κληρονόμος ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα (1821-1830) –κατά της  παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- που δεν μπόρεσε, ακριβώς εξαιτίας αυτού του λόγου, να μετεξελιχτεί  σε κλασική αστική επανάσταση, συνδυάζοντας στοιχεία μιας δομικής κυρίως αγροτικής υπανάπτυξης με μια μορφή ολιγαρχικού Κράτους υποταγμένου στις προσταγές των ξένων δυνάμεων, αγκομαχώντας για παραπάνω από μισό αιώνα να ολοκληρώσει την εδαφική της ενοποίηση (1830-1913), ταπεινωμένη από την αποτυχία των επεκτατικών της τυχοδιωκτισμών στη Μικρά Ασία (1919-1922),

Ανακοίνωση τύπου

Το CADTM υποστηρίζει να δικαστεί η υπόθεση «Λουμούμπα» στο Βέλγιο

24 Ιουνίου 2010

Την Τρίτη 22 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, στο όνομα του Φρανσουά Λουμούμπα (πρωτότοκου γιού του Πατρίς Λουμούμπα), ένα μέλος της οικογένειάς του ανάγγειλε, μπροστά σε πολλούς δημοσιογράφους, Κονγκολέζους/ες και κινήματα ανάμεσα στα οποία και το CADTM,  την υποβολή τον προσεχή Οκτώβρη μήνυσης κατά δώδεκα Βέλγων υπόπτων για συμμετοχή στην απαγωγή, στα βασανιστήρια και στη δολοφονία το 1961 του πατέρα τους, Πατρίς Λουμούμπα, ήρωα της ανεξαρτησίας του Κονγκό.

Σε αυτή τη συνέντευξη τύπου που έγινε στα γραφεία του βέλγικου Συνδέσμου για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετείχαν ειδικότερα ο Christophe Marchand (δικηγόρος ειδικευμένος στο ποινικό δίκαιο), ο Ludo De Witte  (συγγραφέας του βιβλίου «Η δολοφονία του Λουμούμπα»), η Annemie Schaus (δικηγόρος και πρύτανης της Νομικής

Το χρέος της Ελλάδας: ποιο σύνθημα πρέπει να υπερασπιστούμε;

 του François Chesnais*

27 Μαΐου 2010

Όσον αφορά το χαρακτηρισμό του ελληνικού χρέους και τα συνθήματα που το αφορούν, οι οργανώσεις και τα κόμματα του αντικαπιταλιστικού και αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος  δείχνουν υπερβολική  επιφυλακτικότητα, που φτάνει στα όρια της ατολμίας. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί το σύνθημα που επιβάλλεται σήμερα είναι η καταγγελία (όρος καλύτερος από την ακύρωση) του χρέους της από την Ελλάδα. Η πιο αποτελεσματική υποστήριξη των μισθωτών των άλλων χωρών της Ευρώπης στους έλληνες νεολαίους και εργαζομένους θα ήταν ότι κάνουν κι αυτοί το ίδιο.  Η καταγγελία αρμόζει σε όλα τα δημόσια χρέη. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπει ένα τέλος στη «δικτατορία των αγορών», που θα ήταν καλύτερο να αποκαλέσουμε «εθελούσια υποταγή» των κυβερνήσεων, καθώς είναι τόσο κραυγαλέα η πλήρης παραίτησή τους απέναντι στις τράπεζες και στα ταμεία χρηματιστικών τοποθετήσεων, η αποδοχή τους να μεταβληθούν σε υπηρέτες και εκτελεστικά όργανα των μέτρων που εκείνα θέλησαν.

Ποιες προοδευτικές απαντήσεις;

του Michel Husson

8 Ιουνίου 2010

Η παρούσα κρίση είναι μια εξαιρετικά βαθιά κρίση. Η αντίδραση των κυβερνήσεων είναι τελικά αρκετά ξεκάθαρη: βουλώνουν τις τρύπες για να αποφύγουν τη καταστροφή, υποτάσσονται στα καπρίτσια των αγορών χωρίς να προσπαθούν ποτέ να τις ελέγξουν  και ετοιμάζουν τις απαραίτητες προσαρμογές για να επανέλθουν το συντομότερο δυνατό στο business as usual. Το βάθος της κρίσης είναι τέτοιο που τους κάνει να μην διαθέτουν εναλλακτική λύση  στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού που εφάρμοσαν.  Τα σχέδια λιτότητας  που ετοιμάζονται, είναι και θα είναι τρομερά βίαια και δεν μπορεί παρά να σκληρύνουν τα οπισθοδρομικά χαρακτηριστικά αυτού του συστήματος.

CADTM Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου

ΚΑΛΕΣΜΑ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ

Εδώ και μήνες, διαδηλώνουν στην Ελλάδα για να αντιταχθούν στο σχέδιο λιτότητας που η κυβέρνηση, οι ευρωπαίοι ηγέτες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισαν να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό. Σήμερα, η ηγεσία της χώρας δεν ανήκει πια στους εκλεγμένους αντιπροσώπους της αλλά έχει τεθεί υπό τη κηδεμονία του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών που δεν υπόκεινται σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο.

Από την αρχή του 2010, έχουν ήδη οργανωθεί πολλές γενικές απεργίες από το σύνολο των συνδικάτων και των αριστερών πολιτικών κομμάτων.

Αυτός ο παραδειγματικός αγώνας διεξάγεται παράλληλα με εκείνους των λαών της ανατολικής Ευρώπης (Ρουμανία, Ουγγαρία, Λετονία,…), των άλλων χωρών των Βαλκανίων (Βοσνία…), της Ιρλανδίας και πρόσφατα της Ισλανδίας, που βρίσκονται αντιμέτωποι με ανάλογα σχέδια λιτότητας.

Συνέντευξη του Pascal Franchet από τον Dante Sanjurlo

 Η κρίση του δημόσιου χρέους είναι εντελώς αποκαλυπτική ότι είμαστε ακόμα πολύ μακριά από το τέλος της κρίσης

24 Ιουνίου 2010

Ερώτηση: Το χρέος των ευρωπαϊκών Κρατών πανικοβάλει ξαφνικά όλο το κόσμο. Γιατί; Και σε τι χρησίμεψαν τα χρήματα αυτού του χρέους;  Χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος των πολιτών;

Απάντηση (Pascal Franchet) : Η κρίση του χρέους είναι αποκαλυπτική ότι η κρίση απέχει πολύ από το τερματισμό της. Οι επιθέσεις ενάντια στο ελληνικό δημόσιο χρέος καταδεικνύουν τη βούληση των χρηματαγορών και των εντολέων τους (οι τράπεζες αλλά και οι μεγάλες επιχειρήσεις) να ξαναρχίσουν το τρελό αγώνα δρόμου τους προς την πιο ακραία κερδοσκοπία, χωρίς αμφιβολία με τρόπο ακόμα χειρότερο από εκείνο που πυροδότησε τη χρηματιστική κρίση του 2007-2008.

Στη μνήμη της Ντενίζ Κομάν (Denise Comanne) 1949-2010

Φεμινίστρια στρατευμένη στους τοπικούς και διεθνείς αγώνες ενάντια στο καπιταλισμό, στο ρατσισμό και στη πατριαρχία, η Ντενίζ Κομάν είχε ιδρύσει το CADTM στο πλευρό του συντρόφου της Ερίκ Τουσέν και άλλων αγωνιστών πριν από ακριβώς είκοσι χρόνια. Το απόγευμα της Παρασκευής 28 Μαΐου 2010, πέθανε ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς βγαίνοντας από συγκέντρωση στις Βρυξέλλες για τα 50 χρόνια από την ανεξαρτησία του Κονγκό, στην οποία ήταν ομιλήτρια. Εργάτρια και συνδικαλίστρια στη Λιέγη, η ταπεινή Ντενίζ δεν ήταν όποια κι όποια. Πάντα καλόκαρδη και με το χαμόγελο στα χείλη, πρώτη στη λάντζα και στις «άχαρες» δουλείες της οργάνωσης, διεθνίστρια και επαναστάτρια άλλων «ηρωϊκών» εποχών, βρέθηκε επί τόπου στο πλευρό των Πολωνών εργατών το 1983, των Βρετανών ανθρακωρύχων στη μακρά τους απεργία το 1984-86,