Όταν ένα βίντεο λέει πάρα πολύ περισσότερες αλήθειες από χίλιες αναλύσεις για τους εφιάλτες, τις αγωνίες και τους αγώνες του σήμερα. Ειδικά όταν προέρχεται από το μεγαλύτερο κίνημα των «από κάτω» που έχει γνωρίσει η κοινωνία της παγκόσμιας βορειοαμερικανικής υπερδύναμης –τουλάχιστον- στις τελευταίες δεκαετίες. Και ακόμα περισσότερο όταν αυτό εκφράζεται και ταυτίζεται με το πανανθρώπινο -και απίστευτα επίκαιρο- απελευθερωτικό κάλεσμα του μεγαλοφυούς Τσάρλι Τσάπλιν λίγο πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Μακελειό. Δείτε και ακούστε το…
Του Γιώργου Μητραλιά
Προσοχή, αυτό που συμβαίνει με τον Μπέρνι Σάντερς, το κίνημά του και τις αμερικανικές προκριματικές εκλογές ίσως να μην έχει προηγούμενο στην ιστορία της παραπληροφόρησης και της πλύσης εγκεφάλου των πολιτών από μέρους των καθεστωτικών ΜΜΕ! Και όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά σε ολάκερο τον πλανήτη!...
Εξηγούμεθα αρχίζοντας με ένα παράδειγμα από την πιο «καυτή» επικαιρότητα: Στις αρχές αυτού του μήνα και επί μερικές μέρες, η είδηση από τις ΗΠΑ που κυριαρχούσε στα παγκόσμια ΜΜΕ, και φυσικά και στην Ελλάδα, ήταν το οικτρό τέλος του γορίλα στο Σινσινάτι. Στο ίδιο όμως χρονικό διάστημα, ο Μπέρνι Σάντερς πρωταγωνιστούσε στα εξής γεγονότα που αποσιωπήθηκαν εντελώς από όλα τα ΜΜΕ όλων των χωρών του κόσμου: Συγκέντρωνε τεράστια πλήθη (πολλές δεκάδες χιλιάδες) στις συγκεντρώσεις του σε μια ντουζίνα πόλεων της Καλιφόρνια, σπάζοντας κάθε ιστορικό ρεκόρ λαϊκής συμμετοχής σε προεκλογικές εκδηλώσεις στις ΗΠΑ. Συνέτριβε τον Ντόναλντ Τραμπ σε όλες τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν εκείνες τις μέρες, με διαφορές που πάντα ξεπερνούσαν τις 10 ποσοστιαίες μονάδες. Ανακοίνωνε –για πολλοστή φορά- ότι θα συνέχιζε τη μάχη του μέχρι τέλους και ότι θα διεκδικούσε το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος στο τελικό Συνέδριό του στη Φιλαδέλφεια στα τέλη Ιουλίου. Και τέλος, έφτανε και ξεπερνούσε την παραπαίουσα Χίλαρι στις δημοσκοπήσεις για την αναμέτρησή τους στην Καλιφόρνια, ενώ μόλις πριν από ένα μήνα, αυτές οι δημοσκοπήσεις έφερναν την Χίλαρι να προηγείται ακόμα και με 18%.
Του Γιώργου Μητραλιά
Με απέραντη θλίψη μάθαμε πριν μερικές μέρες το θάνατο της Χέντι Επστάϊν (Hedy Epstein) στα 91 της χρόνια, όταν συναντήσαμε τη νεκρολογία της σε μια από τις αναρίθμητες ιστοσελίδες του κινήματος υποστήριξης στον Μπέρνι Σάντερς. Αυτή η ατρόμητη μικροκαμωμένη, εύθραυστη γηραιά κυρία με τη μεγάλη καρδιά δεν είναι πια ανάμεσά μας για να σώζει την τιμή του ανθρώπινου είδους ενσαρκώνοντας, όσο κανείς άλλος, το ιερό καθήκον της εξέγερσης ενάντια σε κάθε αδικία απανταχού γης!
Του Μωυσή Λίτση
Αυτό που φάνταζε πριν από μερικά χρόνια ως προειδοποίηση, το ενδεχόμενο δηλαδή ανόδου της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη και ανοικτά ή συγκεκαλυμμένα φασιστικών και νεοναζιστικών κομμάτων κατά το παράδειγμα του Μεσοπολέμου, εξαιτίας της μεγαλύτερης οικονομικής-κοινωνικής κρίσης, σήμερα είναι πραγματικότητα.
Παρά το γεγονός ότι τελικά χάρη στην καταμέτρηση των επιστολικών ψήφων, ο ακροδεξιός Νόρμπερτ Χόφερ του κόμματος της Ελευθερίας έχασε οριακά στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στην Αυστρία -συγκέντρωσε το 49,7% έναντι 50,3% του υποστηριζόμενου από τους Πράσινους Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν- η αλγεινή εντύπωση από το γεγονός ότι οι μισοί Αυστριακοί ψήφισαν υπέρ ενός νοσταλγού του Χίτλερ δεν αλλάζει.
Του Γιώργου Μητραλιά
Και ξαφνικά συνέβη το αναπόφευκτο: Στις 23 Μαΐου 2016, σύσσωμος ο αμερικανικός τηλεοπτικός και γραπτός τύπος, και από κοντά και ο διεθνής, σταμάτησαν να σφυρίζουν αδιάφορα για την καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς και διαπίστωσαν με τρόμο ότι ο γερουσιαστής από το Βερμόντ «είχε κηρύξει πόλεμο στο Δημοκρατικό κόμμα»! Και όχι μόνον αυτό. Άρχισαν να κινδυνολογούν ότι «οι οπαδοί του Σάντερς ρέπουν προς τη βία», ότι «είναι αγροίκοι» και ότι «θα βάλουν φωτιά στο Δημοκρατικό Συνέδριο στη Φιλαδέλφεια» που θα χρίσει στα τέλη Ιούλιου τον υποψήφιο του κόμματος για την προεδρία των ΗΠΑ…
του Ερίκ Τουσέν*
Δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος μιας σημαντικής δουλειάς του Ερίκ Τουσέν για την ιστορία του ελληνικού δημόσιου χρέους. Την επόμενη βδομάδα θα δημοσιεύσουμε το δεύτερο μέρος. Ο Ερίκ Τουσέν είναι Βέλγος πολιτικός επιστήμονας και ιστορικός, διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Παρισιού VIII και του Πανεπιστημίου της Λιέγης, όπου και διδάσκει. Είναι πρόεδρος της Επιτροπής για τη Διαγραφή του Χρέους των Χωρών του Τρίτου Κόσμου (Comite pour l'annulation de la dette du Tiers Monde, CADTM). Είναι επίσης μέλος της Προεδρικής Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους (CAIC) στον Ισημερινό, του Διεθνούς Συμβουλίου του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ από την ίδρυσή του το 2001, της επιστημονικής επιτροπής της Attac Γαλλίας, του επιστημονικού δικτύου της Attac Βελγίου, καθώς και της Διεθνούς Επιτροπής της Τετάρτης Διεθνούς (Post-Reunification). Από τον Απρίλη του 2015 είναι επιστημονικός συντονιστής της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που δημιουργήθηκε από την τότε Πρόεδρο της ελληνικής Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Από το 2010, με την εμφάνιση της κρίσης χρέους, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής. Αυτή η κρίση χρέους, που δημιουργήθηκε πρώτα και κύρια από τις ιδιωτικές τράπεζες, δεν είναι ωστόσο καινοφανής στην ιστορία της ανεξάρτητης Ελλάδας. Από το 1826 τέσσερις μεγάλες κρίσεις χρέους σημάδεψαν πολύ βαθιά τη ζωή των Ελλήνων. Κάθε φορά, ευρωπαϊκές δυνάμεις συνασπίζονταν για να αναγκάσουν την Ελλάδα να συνάψει νέα δάνεια για να αποπληρώσει τα παλαιά.
Πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως μπορεί να κινδυνεύσουν από καταστροφικές πλημμύρες στις παράλιες περιοχές μέχρι το 2060 λόγω των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης του πληθυσμού, προειδοποιεί μελέτη της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Christian Aid. "Η ταχεία αύξηση των αστικών πληθυσμών κατά μήκος των ακτογραμμών σε όλο τον κόσμο --ένα αποτέλεσμα της φυσικής αύξησης του πληθυσμού και της οικονομικής μετανάστευσης-- σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες απειλές από την κλιματική αλλαγή, θα θέσουν σε κίνδυνο περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους λόγω των πλημμυρών στις παράκτιες περιοχές μέχρι το 2060", επισημαίνει η έκθεση.
O πλανήτης καίγεται - κυριολεκτικά. Η πυρκαγιά στην περιοχή του Φορτ Μακ Μάρεϊ στον Καναδά που μαινόταν επί οκτώ ημέρες καταστρέφοντας το 20% των κατοικιών κι εκτοπίζοντας πάνω από 100.000 ανθρώπους, είναι η τελευταία μιας σειράς από πύρινες λαίλαπες που έχουν ξεσπάσει σε σύντομο χρονικό διάστημα η μία από την άλλη, σε μια Γη που κάθε χρόνο γίνεται και πιο θερμή.
Νωρίτερα, αυτόν τον χρόνο, μεγάλες φωτιές ξέσπασαν σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, την Τασμανία στην Αυστραλία, την Οκλαχόμα και το Κάνσας στις ΗΠΑ, ενώ πέρυσι οι φωτιές στην Αλάσκα και την Καλιφόρνια έκαψαν 40 εκατ. στρέμματα γης - αριθμός-ρεκόρ. Υπήρχαν περιπτώσεις που οι πυρκαγιές μαίνονταν ανεξέλεγκτες για ολόκληρες εβδομάδες, στην Καλιφόρνια και την Αλάσκα, την πολιτεία η οποία επλήγη περισσότερο. Πέρυσι επίσης, τεράστιες πυρκαγιές έπληξαν τη Σιβηρία, τη Μογγολία και την Κίνα, ενώ στη Βραζιλία η περίοδος των πυρκαγιών έχει αυξηθεί κατά έναν μήνα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. «Όσο περισσότερο ανεβαίνει η θερμοκρασία τόσες περισσότερες φωτιές ξεσπούν», δίνει μία εξήγηση για την αύξηση των πυρκαγιών παγκοσμίως ο Μάικ Φλάνιγκαν, καθηγητής δασολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά. Μάλιστα, στην περιοχή, το θερμόμετρο έφτασε την προηγούμενη εβδομάδα στους 30 βαθμούς Κελσίου, ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες για Μάιο στον Καναδά.
του Πάνου Τότσικα
Τα τελευταία χρόνια προωθείται ως κεντρική πολιτική η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας γης, της δημόσιας περιουσίας και των κοινών αγαθών με στόχο, υποτίθεται, την εξασφάλιση χρημάτων για την εξόφληση του δημόσιου χρέους της χώρας, το οποίο ωστόσο συνεχώς αυξάνεται.
Η αντιστροφή της σημερινής ζοφερής πραγματικότητας, προϋποθέτει ως πρώτη προτεραιότητα, την ανάκτηση, την προστασία και τον δημοκρατικό έλεγχο του συνόλου των δημόσιων και κοινών αγαθών, μεταξύ των οποίων και των ελεύθερων, δημόσιων χώρων.
Οι ελεύθεροι, οι αδόμητοι χώροι σε μια πόλη, αποτελούν συστατικά και σημαντικότατα στοιχεία κοινωνικού εξοπλισμού, όπως και οι κτιριακές εγκαταστάσεις που διατίθενται για χώρους εκπαίδευσης υγείας, πολιτισμού, αθλητισμού, κοινωνικής πρόνοιας κλπ.
Παγκόσμια Συνέλευση στην Τύνιδα
Της διεθνούς CADTM
Μετά από την απαγόρευσή της από τις αρχές του Μαρόκου, η παγκόσμια συνέλευση του δικτύου CADTM διεξήχθη τελικά από τις 26 μέχρι τις 30 Απριλίου στην Τύνιδα μέσα σε κλίμα αλληλεγγύης και αντίστασης. Οι 59 εκπρόσωποι από 29 χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας και της Ευρώπης μπόρεσαν να αναλύσουν την εξέλιξη του συστήματος χρέος και να αναζητήσουν τις καλύτερες στρατηγικές προκειμένου να τελειώνουμε με αυτό το εξουσιαστικό εργαλείο.
Το βάθεμα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στις ΗΠΑ στρέφει σε αναζήτηση λύσης στα αριστερά του αμερικανικού δικομματισμού
Του Μωυσή Λίτση
Είναι ίσως από τις λίγες φορές που η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ, έχει αποκτήσει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον εξαιτίας των εκλογικών επιτυχιών των δύο μέχρι χθες αουτσάιντερ: Του πολυεκατομμυριούχου της αγοράς ακινήτων Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος διεκδικεί το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και του «σοσιαλιστή» Μπέρνι Σάντερς που ξεκινώντας από πολύ χαμηλά ποσοστά και χωρίς την άπλετη χρηματοδότηση της αντιπάλου του, πρώην υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, έχει καταγάγει σημαντικές νίκες στις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος και έχει δημιουργήσει ένα πρωτοφανές για τα τελευταία χρόνια κίνημα στις ΗΠΑ.
Του Γιώργου Μητραλιά
Περνούν πια οι εβδομάδες και οι μήνες και η συνεχώς αναγγελλόμενη από τα γαλλικά ΜΜΕ «κόπωση» και «εξάντληση» του λαϊκού κινήματος ενάντια στον αντεργατικό «νόμο της εργασίας» δεν λέει να επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα. Συμβαίνει μάλιστα το ακριβώς αντίθετο. Το κίνημα απλώνεται πια σε όλη τη Γαλλία, ριζοσπαστικοποιείται όσο κανένα άλλο στα τελευταία 30 χρόνια και εφευρίσκει νέες αμεσοδημοκρατικές δομές συσπείρωσης και δράσης των κινητοποιημένων πολιτών, σαν την Nuit Debout, που ριζώνουν πια στις πλατείες πολλών δεκάδων γαλλικών πόλεων! Και είναι ακριβώς επειδή συμβαίνουν όλα αυτά, που η κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς, η δεξιά έως ακροδεξιά αντιπολίτευση των Σαρκοζί-Λε Πεν αλλά και σύσσωμο το γαλλικό κατεστημένο δείχνουν μια πρωτοφανή νευρικότητα, απειλούν θεούς και δαίμονες, και εγκαινιάζουν νέες μορφές δράσης των κατασταλτικών (ΜΑΤ, αστυνομία) και προπαγανδιστικών τους μηχανισμών (ΜΜΕ)!
Του Μωυσή Λίτση*
Από τον περασμένο Ιούλιο και μετά, από τότε δηλαδή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παραδόθηκε αμαχητί στους δανειστές, το κύριο επιχείρημα της κυβέρνησης ήταν: αποδεχθήκαμε μία σκληρή επώδυνη συμφωνία αλλά κερδίσαμε τουλάχιστον την υπόσχεση για αναδιάρθρωση χρέους.
Αφήνοντας κατά μέρος τη στροφή 180 μοιρών του ΣΥΡΙΖΑ, που από τον λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους, την αναστολή πληρωμών, τη διαγραφή του παράνομου, απεχθούς και μη βιώσιμου μέρους του και την ανάληψη πρωτοβουλιών για μία ευρωπαϊκή διάσκεψη για το ελληνικό χρέος, στα πρότυπα της διάσκεψης του Λονδίνου το 1953 για το γερμανικό χρέος, εκλιπαρεί για λίγη… κατανόηση από τους δανειστές, η αναδιάρθρωση είναι η νέα χίμαιρα των αυταπατών(;) της κυβέρνησης Τσίπρα.
Άργησε μερικούς μήνες αλλά τελικά ο απόηχος του «φαινομένου» Μπέρνι Σάντερς που ξεσηκώνει εκατομμύρια Αμερικανών έφτασε και στην Ευρώπη. Και έτσι, είδαμε πριν λίγες μέρες τον Γάλλο αριστερό ηγέτη Ζαν Λυκ Μελανσόν να κάνει την αυτοκριτική του επειδή «στο παρελθόν, ειλικρινά είχα άδικο που δεν ενδιαφερόμουν για τις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή έβαζα τα πάντα στο ίδιο σακί», πριν αναφωνήσει γοητευμένος: «Ε, λοιπόν όχι. Ο Μπέρνι Σάντερς τολμά τώρα μια φοβερή πρόκληση απέναντι στο σύστημα»!...
Του Ερίκ Τουσέν
Ο Juan Pablo Bohoslavsky, ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του Ο.Η.Ε., δημοσίευσε και παρουσίασε πρόσφατα έκθεση για την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, προκειμένου να γίνουν αντιληπτά τα αποτελέσματα που επέφερε το χρέος στην άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. To C.A.D.T.M. – Eπιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου κόσμου –συστήνει να λάβετε γνώση της εν λόγω έκθεσης, μέσα από τον σύνδεσμο A/HRC/31/60/Add.2 (Report of the Independent Expert on the effects of foreign debt and other related international financial obligations of States on the full enjoyment of human rights, particularly economic, social and cultural rights -Mission to Greece (έκθεση 29ης Φεβρουαρίου 2016).
Του Γιώργου Μητραλιά
Το θέαμα ενός υποψηφίου για το Δημοκρατικό χρίσμα που σταματάει σε μια απεργιακή φρουρά εργατών και παίρνει το λόγο για να στηρίξει έμπρακτα την απεργία τους, ήταν αρκούντως σπάνιο για να μην περάσει απαρατήρητο από τα ΜΜΕ των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό συνέβη την περασμένη Δευτέρα στην Times Square της Νέας Υόρκης, η απεργιακή φρουρά ήταν των 40.000 απεργών του γίγαντα των τηλεπικοινωνιών Verizon, που διεκδικούν συλλογική σύμβαση, και ο υποψήφιος ήταν βέβαια ο Μπέρνι Σάντερς. Προεκλογικό κόλπο ενός ακόμα πολιτικάντη; Δημαγωγία ; «Λαϊκισμός»; Όχι, απλώς συνέπεια και συνέχεια στους αγώνες μιας ζωής στο πλευρό των εργαζομένων. Εξάλλου, η αμέσως προηγούμενη φορά που ο Σάντερς είχε κάνει ακριβώς το ίδιο ήταν μόλις πριν λίγους μήνες, τον περασμένο Οκτώβριο, σε μια άλλη απεργιακή φρουρά, στο Μανχάταν εκείνη τη φορά…
Η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να φέρει οικονομική καταστροφή σε κλίμακα τρισεκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με την πιο ολοκληρωμένη αποτίμηση των οικονομικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής μέχρι σήμερα. Η διεθνής ομάδα οικονομολόγων και επιστημόνων υπολόγισε πως εάν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα συνεχίσουν να αυξάνονται με αμείωτη ένταση, οι οικονομικές ζημιές θα είναι ισοδύναμες με τα περιουσιακά στοιχεία των έξι μεγαλύτερων εταιρειών που είναι εισηγμένες στο αμερικανικό χρηματιστήριο.
Του Γιώργου Μητραλιά
«Εργαζόμαστε για να δούμε τον Σάντερς να κερδίζει το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος. Όμως, δεν κάνουμε μόνον αυτό. Πηγαίνουμε πιο πέρα οικοδομώντας ένα κίνημα δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα». Η δήλωση είναι σαφής και ανήκει στον Larry Cohen, πρώην πρόεδρο του Συνδικάτου (600.000 μέλη) Communications Workers of America, του μεγαλύτερου συνδικάτου εργαζομένων στις επικοινωνίες και στα ΜΜΕ των ΗΠΑ, που είναι ταυτόχρονα και (επίσημος) «Κύριος Σύμβουλος» στην υπό εξέλιξη προεκλογική εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς. Ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει όμως το γεγονός ότι με αυτή τη δήλωση άνοιξε η συγκέντρωση συνδικαλιστών –και όχι μόνο- που οργανώθηκε την 1ης Απριλίου στο Σικάγο από το συνδικαλιστικό δίκτυο Labor for Bernie (1) που αριθμεί ήδη 12.000 μέλη, μεταξύ των οποίων 5 μεγάλα εθνικά συνδικάτα και 90 τοπικές συνδικαλιστικές ενώσεις!
Του Μωυσή Λίτση*
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τους διαλόγους μεταξύ Τόμσεν και Βαλκολέσκου και τον σχεδιαζόμενο νέο εκβιασμό με επαπειλούμενη χρεοκοπία της χώρας μας, δεν εκπλήσσουν.
Εκπλήσσουν μόνον όσους έγιναν εν μία νυκτί από ξαφνικοί πολέμιοι του ΔΝΤ και της τρόικας, συνεργάσιμα παιδιά…. Από το 2002 ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς περιέγραφε αρκετά γλαφυρά στο βιβλίο του «Η Μεγάλη Αυταπάτη (Εκδόσεις Λιβάνη), το πώς οι ακριβοπληρωμένοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ (και άλλων οργανισμών όπως η Κομισιόν και η ΕΚΤ θα προσθέταμε εμείς) από την άνεση πολυτελών ξενοδοχείων πέντε αστέρων εκπονούν συνταγές… εξυγίανσης που επηρεάζουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Να σας καλημερίσω όλους και όλες, και να συγχαρώ για την πρωτοβουλία εκείνους κι εκείνες που συνετέλεσαν στην σημερινή εκδήλωση και ιδιαίτερα τον καθηγητή Γιώργο Κασιμάτη, που είναι ψυχή πολλών αγώνων αντίστασης και απελευθέρωσης.
Σαν σήμερα ιδρύθηκε πέρυσι τέτοια μέρα η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους. Σαν σήμερα, 4 Απριλίου 2015.
Σήμερα, 4 Απριλίου 2016, η μεν Επιτροπή υφίσταται μια απηνή δίωξη από πλευράς της Κυβέρνησης και της νέας ηγεσίας της Βουλής, η δε χώρα βρίσκεται στη δεινή θέση να αποκαλύπτεται μέσα από τη δημοσιοποίηση των συνομιλιών των διαφόρων επιτετραμμένων τοποτηρητών ότι στην ουσία το ζήτημα του χρέους δεν αποτελεί καν αντικείμενο διεκδίκησης από πλευράς της Ελληνικής Κυβέρνησης. Αυτό που προέκυψε από τις δημοσιεύσεις των Wikileaks είναι ότι το ζήτημα του χρέους αποτελεί περιφερειακό ή πιο κεντρικό ζήτημα στις μεθοδεύσεις από πλευράς δανειστών αλλά η Ελληνική Κυβέρνηση φαίνεται να έχει απολύτως παραιτηθεί από οποιαδήποτε σχετική συζήτηση και συμβιβαστεί με το γεγονός ότι οι επόμενες γενιές, όχι μόνον οι ζώσες αλλά και οι αγέννητες, θα πληρώνουν ένα χρέος το οποίο δεν οφείλουν και το οποίο πρέπει να διαγραφεί.
του Γιώργου Μητραλιά
Τρεις βδομάδες μετά από τη γέννησή του, το νεαρό γαλλικό κίνημα μισθωτών και νέων ήταν στο ραντεβού με την ιστορία και η μαζικότητα της επίδειξης της δύναμής του, την Πέμπτη 31 Μαρτίου, ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των οργανωτών της : Ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πλατείες 260 γαλλικών πόλεων, και μάλιστα αψηφώντας στην περίπτωση του Παρισιού και αρκετών άλλων πόλεων, τις πολύ άσκημες καιρικές συνθήκες (νεροποντή και πολύ ισχυροί άνεμοι) που κάθε άλλο παρά προσφέρονταν για πορείες και συγκεντρώσεις! Και όχι μόνον αυτό. Μετά από αυτές τις παλλαϊκές διαδηλώσεις, που ήταν υπερδιπλάσιες σε όγκο από εκείνες της 9 Μαρτίου, ομάδες εκατοντάδων πολιτών παρέμειναν όλη τη νύχτα σε κεντρικές πλατείες τουλάχιστον είκοσι γαλλικών πόλεων (Παρίσι, Νάντ, Τουλούζη, Γκρενόμπλ, Ρεν, Λιλ, Μονπελιέ,…) σε μια προσπάθεια να δώσουν συνέχεια στη κινητοποίηση μέσα από πλήθος εναλλακτικών δραστηριοτήτων που θυμίζουν έντονα τα τεκταινόμενα στις πλατείες στη διάρκεια του κινήματος των Αγανακτισμένων το 2011… Και φαίνεται να το πετυχαίνουν καθώς την επομένη, ήταν χιλιάδες οι πολίτες που για δεύτερη συνεχή νύχτα κατέκλυσαν τις πλατείες των γαλλικών πόλεων (στο Παρίσι, την Place de la Republique), για να συζητήσουν και να αποφασίσουν την οργάνωση και την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους!
Γιατί είμαστε επαναστάτες σήμερα; |
Του Ερνέστ Μαντέλ*
Επανάσταση είναι η ριζική ανατροπή, μέσα σε λίγο χρόνο, των οικονομικών και (ή) των πολιτικών δομών εξουσίας, από την κατακλυσμική δράση πλατιών μαζών. Είναι επίσης η απότομη μετατροπή της μάζας του λαού από λίγο ή πολύ παθητικό αντικείμενο σε αποφασιστικό πρωταγωνιστή της πολιτικής ζωής.
Μια επανάσταση ξεσπάει όταν οι μάζες αποφασίσουν να δώσουν τέλος στις συνθήκες ύπαρξης που τους φαίνονται αφόρητες. Αυτή εκφράζει λοιπόν μια βαριά κρίση μιας δοσμένης κοινωνίας. Αυτή η κρίση βυθίζει τις ρίζες της μέσα σε μια κρίση των εξουσιαστικών δομών. Εκφράζει επίσης την απώλεια νομιμοποίησης των κυβερνώντων, και την απώλεια της υπομονής πλατιών λαϊκών στρωμάτων.
Επειδή το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην ξεχνάμε ότι οι ανοιχτοί λογαριασμοί με αυτό το βάρβαρο και απάνθρωπο σύστημα που κυβερνάει τον κόσμο δεν είναι ούτε σημερινοί ούτε χτεσινοί, αλλά πάνε πολύ μακριά πίσω μέσα στο χρόνο, για αυτό και είναι παραπάνω από υποχρέωση και καθήκον μας να θυμηθούμε ότι πριν από ένα αιώνα, ανήμερα το Πάσχα του 1916, η εξέγερση των Ιρλανδών πνίγηκε στο αίμα από τον βρετανικό ιμπεριαλισμό. Όμως, το τίμημα που πλήρωσαν οι φονιάδες ήταν ανάλογο του εγκλήματός τους: αυτή η νικημένη εξέγερση του μεγάλου Τζέϊμς Κόνολι και των συντρόφων του, σήμανε ουσιαστικά την αρχή του τέλους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού!
του ΕρίκΤουσέν
Αναλύοντας από κριτική σκοπιά τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα του Χρέους από το 2010, ο Ερίκ Τουσέν εξηγεί πως η ελληνική κυβέρνηση έφτασε να υπογράψει την αποφράδα συμφωνία, στις 13 Ιουλίου 2015. Το ότι, ως κυβέρνηση, δεν στηρίχθηκε στον λογιστικό έλεγχο του Χρέους, παρόλο που της έδινε τη δυνατότητα να μην υποκύψει στις «απαιτήσεις» των δανειστών - εφόσον θα είχε προβεί σε αναστολή πληρωμής του χρέους - είναι παράγοντας κεντρικής σημασίας στην παραπάνω εξέλιξη. Ο Ερίκ Τουσέν παρουσιάζει ένα σχέδιο Β που αφορά το Χρέος, τις τράπεζες, τη δημοσιονομική λιτότητα, το νόμισμα και τη φορολόγηση.
Το ζήτημα του ελληνικού χρέους είναι απολύτως κεντρικό. Από τη στιγμή που επιβάλλεται το πρώτο μνημόνιο στην Ελλάδα, τον Μάιο του 2010, και συγκροτείται η Τρόικα, αυτός ο συνεταιρισμός μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Κομισιόν, το ζήτημα του χρέους παραμένει απολύτως κεντρικό για τα επόμενα χρόνια[1].
Χαιρετώντας πνεύματα ηρώων,
αιμόφυρτα κεφάλια
Grodek (Georg Trakl)
Του Γιώργου Γιαννόπουλου*
Στη Δώρα Σ. και στον Θανάση Κ.
Tο σοκάκι βγάζει στη θάλασσα. Τα βήματα αβέβαια στο χιόνι σ’ οδηγούν σχεδόν μηχανικά στην κατηφόρα. Έπειτα στα δεξιά σου μετά τις λευκές ξύλινες επιβλητικές επαύλεις αντικρίζεις το σπίτι. Στο γαλάζιο, στην παγωνιά των βημάτων, στους φοίνικες, στα γνωστά κόκκινα τούβλα έρχεσαι αντιμέτωπος με τη μέσα σιωπή. Και τη συγκίνηση. Το σπίτι θυμίζει κινηματογραφικό σκηνικό. Τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα... κι η συντριβή. Γκρεμισμένη στέγη, βυθισμένα δάπεδα, σπασμένα παράθυρα που χάσκουν, τα γεωμετρικά πλακάκια της κουζίνας στις αποχρώσεις της μελάνης... Η ανθρώπινη παρουσία στις μυλόπετρες του χρόνου. Και το πάθος, το αδάμαστο πάθος... κι ο παφλασμός των υδάτων στη δύσθυμη προκυμαία.
Του Γιώργου Μητραλιά
Μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια απάθειας, λήθαργου και αδράνειας της γαλλικής κοινωνίας, που συμπίπτουν με τα τέσσερα χρόνια (2012-2016) της προεδρίας του Φρανσουά Ολάντ, όλα δείχνουν πια ότι η υπό εξέλιξη ραγδαία αφύπνισή της θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια από εκείνες τις ηφαιστειακές εκρήξεις στις οποίες μας έχει συνηθίσει -εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες- το νεολαιίστικο και εργατικό κίνημα της Γαλλίας! Και τολμούμε να προβλέψουμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί στις αμέσως επόμενες βδομάδες, μέσα στον Απρίλη ή το Μάη του 2016…
+ video 15λεπτης ομιλίας του Σάντερς με ελληνικούς υπότιτλους
Του Γιώργου Μητραλιά
Ένα μεγάλο ερώτημα πλανιέται πια πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και κατά –αναγκαστική- επέκταση και πάνω από ολάκερο τον κόσμο: άραγε ο πρωτοφανής λαϊκός ξεσηκωμός που προκαλεί η καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς θα μπορέσει να μετατραπεί στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα που θα φέρει τα πάνω κάτω στην καρδιά της ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης και θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας;
Δεν αμφιβάλλουμε για την έκπληξη και τις απορίες που θα προκαλέσει στον αναγνώστη το παραπάνω ερώτημα. Λαϊκό κίνημα στις ΗΠΑ; Και μάλιστα οργανωμένο; Που θα φέρει τα πάνω κάτω; Μα, είναι δυνατό να συμβαίνουν στις ΗΠΑ τέτοια «κοσμοϊστορικά» γεγονότα και κανένας να μην μιλάει εδώ για αυτά; Φυσικά, ο αναγνώστης έχει κάθε λόγο να απορεί. Και σίγουρα δεν φταίει αυτός για την έλλειψη στοιχειώδους πληροφόρησής του, αλλά μάλλον η τόσο επιμελώς οργανωμένη –σε διεθνή κλίμακα- πλήρης παραπληροφόρησή του. Είναι μάλιστα ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί διεθνώς ότι ακόμα και εκείνοι που ψάχνουν με το φανάρι στις ειδήσεις, δεν έχουν καταφέρει να μάθουν παρά μόνον ότι ένας κάπως «ιδιότυπος» γηραιός Αμερικανός γερουσιαστής, που παρουσιάζεται ως «σοσιαλιστής» και ονομάζεται Μπέρνι Σάντερς, δημιουργεί τη μια έκπληξη μετά την άλλη και δυσκολεύει την πορεία της Χίλαρι Κλίντον προς το χρίσμα των Δημοκρατικών και στο… Λευκό Οίκο. Και πέραν αυτών ουδέν…
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
H Ευρώπη δεν αντέχει 160.000 πρόσφυγες-τόσους προβλέπει η συμφωνία της ΕΕ για μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο στις 28 χώρες μέλη, η οποία δεν τηρείται καν-αλλά αντέχει… περισσότερους από 4 εκατομμύρια αστέγους!
Μέσω κοινωνικών δικτύων επανήλθε στο φως της δημοσιότητας άρθρο της εφημερίδας «Γκάρντιαν» από τον Φεβρουάριο του 2014, στο οποίο αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι στην Ευρώπη υπάρχουν σήμερα περισσότερες από 11 εκατ. άδειες κατοικίες, όταν σε ολόκληρη την ΕΕ υπάρχουν 4,1 εκατ. άστεγοι.
Για ταπρωτοποριακά κόμματα |
του Ερνέστ Μαντέλ
Αυτό το κείμενο βασίζεται στην ομιλία που έκανε ο Ερνέστ Μαντέλ στη συνδιάσκεψη για τα εκατό χρόνια του Μαρξ, που οργανώθηκε στο πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, στον Καναδά, στις 15 Δεκεμβρίου 1983.
Αν θέλουμε να προσεγγίσουμε το ζήτημα των κομμάτων, της οικοδόμησης ενός πολιτικού κόμματος και της ανάγκης ενός επαναστατικού πρωτοποριακού κόμματος, τότε πρέπει να ξεκινήσουμε από τις ιδιαιτερότητες της σοσιαλιστικής επανάστασης (ή αν δεν σας αρέσει η λέξη «επανάσταση», από το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της αστικής κοινωνίας). Η σοσιαλιστική επανάσταση είναι η πρώτη επανάσταση στην ιστορία της ανθρωπότητας που αποπειράται να αναδιαμορφώσει την κοινωνία ενσυνείδητα, σύμφωνα με ένα προκαθορισμένο σχέδιο. Αυτό το σχέδιο δεν εμπεριέχει φυσικά όλες τις λεπτομέρειες, που εξαρτώνται από τις συγκεκριμένες συνθήκες και τη μεταβαλλόμενη υλική υποδομή της κοινωνίας.
Νέο ξεκίνημα για την Επιτροπή, με μετατροπή της σε Σωματείο και εκπόνηση έκθεσης για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα
Ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες του Μωυσή Λίτση
Δεκατρείς Ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων υπέγραψαν στις Βρυξέλλες κείμενο στήριξης στη συνέχιση του έργου της Επιτροπής Αλήθειας για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος, που είχε συστήσει πέρυσι η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η υπογραφή του κειμένου έγινε με αφορμή εκδήλωση της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς(GUE/NLG) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την οποία παρακολούθησαν περισσότερα από 120 άτομα και στην οποία παρουσιάστηκε το μέχρι στιγμής έργο της Επιτροπής. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο συντονιστής του έργου της Επιτροπής Αλήθειας Ερίκ Τουσέν, ο οποίος ήταν ομιλητής στο ένα από τα δύο πάνελ της ημερίδας, «σπανίως έχω δει τόσο γεμάτη την αίθουσα αυτή».
Του Eric Toussaint
Έπειτα από την άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ελληνικής κυβέρνησης, τον Ιούλιο του 2015, στους δανειστές και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, οφείλουμε να προχωρήσουμε στην εκπόνηση ενός Σχεδίου Β. Για να λύσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας μέσω της ρήξης με τις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις που εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες, πρέπει, ταυτόχρονα:
- να εφαρμοστούν μέτρα φορολογικής φύσεως – και αυτό όχι μόνο με σκοπό να αντλήσουμε όσο γίνεται περισσότερους πόρους από τους πλούσιους για να τους διοχετεύσουμε στα ταμεία του Κράτους, αλλά επίσης και για να μειώσουμε δραστικά τα άδικα τέλη και φόρους που βαραίνουν την πλειονότητα του πληθυσμού,