A boot is crushing the neck of American democracy
by Cornel West
The fundamental question at this moment is: can the United States be reformed?
Here we go again. Another black person killed by the US police. Another wave of multiracial resistance. Another cycle of race talk on the corporate media. Another displ
COVID-19:
The murderous state!
by SUD Santé
We are publishing this text from the SUD Santé Sociaux federation, because it reflects the reality encountered by staff in this sector in our different countries.
On 17 November 2019, in the city of Wuhan, China, the coronavirus 2019 (COVID 19) appeared. On January
El activista y expreso político del franquismo Chato Galante fallece por coronavirus
Era miembro de la asociación de presos y represaliados de la dictadura franquista La Comuna y pertenecía a la Liga Comunista Revolucionaria cuando fue detenido y torturado hasta en cuatro ocasiones entre los años 1969 y 197
The Capitalist Pandemic,
Coronavirus and the Economic Crisis (Part 1)
by Eric Toussaint
A public health crisis
The coronavirus pandemic is a serious public health problem and the human suffering caused by the spread of this virus will be enormous. If it massively affects countries of the Global South with ver
La Lega #HaciaLaHuelgaFeminista
- Coro de Mujeres Feministas
EL DIA 8 DE MARZOHAREMOS UNA HUELGACON TODAS LAS MUJERESLA CALLE SERÁ NUESTRA
ABUELAS, ESTUDIANTES HETEROS, TRANS, BOLLERASDIVERSAS Y MIGRANTESVAMOS JUNTAS A LA HUELGA
O LI OLI OLÁ……..LA HUELGA VENCERÁES LA HUELGA FEMINIS
Thirteen theses on the imminent ecological catastrophe and the (revolutionary) means of averting it
by Michael Löwy*
I. The ecological crisis is already the most important social and political question of the 21st century, and will become even more so in the coming months and years. The future of the plan
Megafires in Australia: a climate tipping point, live
by TANURO Daniel
The expression ‘tipping point’ refers to the point when a system passes from one system of equilibrium to another, the point where it is no longer possible to prevent accumulated quantitative changes from causing a qualitative change
Δεκέμβρης 2019 - Η ζωή στη Γαλλία
της μεγάλης ταξικής αναμέτρησης
(Επειδή τα δικά μας και τα διεθνή ΜΜΕ δεν λένε λέξη)
Μέρα με τη μέρα, η απεργία, οι διαδηλώσεις, η αυτοορ
Olivier Besancenot : "C'est peut être une grande page de l'histoire sociale et politique qui est en train de s’écrire..."
"Il faudra généraliser le mouvement, saturer la société de telle manière par le nombre qu'on arrive à régler l'affaire en quelques jours" - “Il vaut mieux quelques jours de
NPA: Vers une grève politique contre Macron et son monde!
Que la journée de grève du jeudi 5 décembre se traduise par un blocage du pays à un niveau que l’on n’avait pas vu depuis novembre-décembre 1995 est une quasi-certitude. Ce que nous ne savons pas encore, c’est à quel point ce succès de la gr
NPA: Pour nos retraites, pour dégager Macron, construisons la grève générale
Depuis des décennies nous sommes confrontés à la destruction progressive de nos droits sociaux acquis par les luttes. Le projet de contre-réforme des retraites Macron-Delevoye s’inscrit dans cette même logique. Loin de l’uni
En décembre, c’est tous ensemble (tribune)
Pour faire reculer le gouvernement sur les retraites, une seule journée de grève limitée à quelques secteurs ne suffira pas. Travailleurs, gilets jaunes, habitants des quartiers, chômeurs… c’est un mouvement d’ensemble et une grève générale jusqu’au re
Comment il était possible d’obtenir une victoire contre les créanciers de la Grèce et quelle stratégie en Europe
par Eric Toussaint
Alors que le nouveau film de Costa-Gavras, Adults in the Room, revient sur les événements qui ont secoué l'Europe en 2015 en reprenant le récit présenté par Varoufakis,
30 ans après la chute du mur de Berlin
Réflexions sur Ernest Mandel, la IV° internationale et la crise en Allemagne de l’Est en 1989-1990
par TOUSSAINT ÉRIC
La crise qui a secoué la RDA en 1989-90 et son dénouement constituent incontestablement un moment important de l’histoire du XXe siècle [1]
Περνούν πια οι εβδομάδες και οι μήνες και η συνεχώς αναγγελλόμενη από τα γαλλικά ΜΜΕ «κόπωση» και «εξάντληση» του λαϊκού κινήματος ενάντια στον αντεργατικό «νόμο της εργασίας» δεν λέει να επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα. Συμβαίνει μάλιστα το ακριβώς αντίθετο. Το κίνημα απλώνεται πια σε όλη τη Γαλλία, ριζοσπαστικοποιείται όσο κανένα άλλο στα τελευταία 30 χρόνια και εφευρίσκει νέες αμεσοδημοκρατικές δομές συσπείρωσης και δράσης των κινητοποιημένων πολιτών, σαν την Nuit Debout, που ριζώνουν πια στις πλατείες πολλών δεκάδων γαλλικών πόλεων! Και είναι ακριβώς επειδή συμβαίνουν όλα αυτά, που η κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς, η δεξιά έως ακροδεξιά αντιπολίτευση των Σαρκοζί-Λε Πεν αλλά και σύσσωμο το γαλλικό κατεστημένο δείχνουν μια πρωτοφανή νευρικότητα, απειλούν θεούς και δαίμονες, και εγκαινιάζουν νέες μορφές δράσης των κατασταλτικών (ΜΑΤ, αστυνομία) και προπαγανδιστικών τους μηχανισμών (ΜΜΕ)!
Από τον περασμένο Ιούλιο και μετά, από τότε δηλαδή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παραδόθηκε αμαχητί στους δανειστές, το κύριο επιχείρημα της κυβέρνησης ήταν: αποδεχθήκαμε μία σκληρή επώδυνη συμφωνία αλλά κερδίσαμε τουλάχιστον την υπόσχεση για αναδιάρθρωση χρέους.
Το θέαμα ενός υποψηφίου για το Δημοκρατικό χρίσμα που σταματάει σε μια απεργιακή φρουρά εργατών και παίρνει το λόγο για να στηρίξει έμπρακτα την απεργία τους, ήταν αρκούντως σπάνιο για να μην περάσει απαρατήρητο από τα ΜΜΕ των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό συνέβη την περασμένη Δευτέρα στην Times Square της Νέας Υόρκης, η απεργιακή φρουρά ήταν των 40.000 απεργών του γίγαντα των τηλεπικοινωνιών Verizon, που διεκδικούν συλλογική σύμβαση, και ο υποψήφιος ήταν βέβαια ο Μπέρνι Σάντερς. Προεκλογικό κόλπο ενός ακόμα πολιτικάντη; Δημαγωγία ; «Λαϊκισμός»; Όχι, απλώς συνέπεια και συνέχεια στους αγώνες μιας ζωής στο πλευρό των εργαζομένων. Εξάλλου, η αμέσως προηγούμενη φορά που ο Σάντερς είχε κάνει ακριβώς το ίδιο ήταν μόλις πριν λίγους μήνες, τον περασμένο Οκτώβριο, σε μια άλλη απεργιακή φρουρά, στο Μανχάταν εκείνη τη φορά…
Η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να φέρει οικονομική καταστροφή σε κλίμακα τρισεκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με την πιο ολοκληρωμένη αποτίμηση των οικονομικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής μέχρι σήμερα. Η διεθνής ομάδα οικονομολόγων και επιστημόνων υπολόγισε πως εάν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα συνεχίσουν να αυξάνονται με αμείωτη ένταση, οι οικονομικές ζημιές θα είναι ισοδύναμες με τα περιουσιακά στοιχεία των έξι μεγαλύτερων εταιρειών που είναι εισηγμένες στο αμερικανικό χρηματιστήριο.
«Εργαζόμαστε για να δούμε τον Σάντερς να κερδίζει το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος. Όμως, δεν κάνουμε μόνον αυτό. Πηγαίνουμε πιο πέρα οικοδομώντας ένα κίνημα δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα». Η δήλωση είναι σαφής και ανήκει στον Larry Cohen, πρώην πρόεδρο του Συνδικάτου (600.000 μέλη) Communications Workers of America, του μεγαλύτερου συνδικάτου εργαζομένων στις επικοινωνίες και στα ΜΜΕ των ΗΠΑ, που είναι ταυτόχρονα και (επίσημος) «Κύριος Σύμβουλος» στην υπό εξέλιξη προεκλογική εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς. Ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει όμως το γεγονός ότι με αυτή τη δήλωση άνοιξε η συγκέντρωση συνδικαλιστών –και όχι μόνο- που οργανώθηκε την 1ης Απριλίου στο Σικάγο από το συνδικαλιστικό δίκτυο Labor for Bernie (1) που αριθμεί ήδη 12.000 μέλη, μεταξύ των οποίων 5 μεγάλα εθνικά συνδικάτα και 90 τοπικές συνδικαλιστικές ενώσεις!
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τους διαλόγους μεταξύ Τόμσεν και Βαλκολέσκου και τον σχεδιαζόμενο νέο εκβιασμό με επαπειλούμενη χρεοκοπία της χώρας μας, δεν εκπλήσσουν.
Να σας καλημερίσω όλους και όλες, και να συγχαρώ για την πρωτοβουλία εκείνους κι εκείνες που συνετέλεσαν στην σημερινή εκδήλωση και ιδιαίτερα τον καθηγητή Γιώργο Κασιμάτη, που είναι ψυχή πολλών αγώνων αντίστασης και απελευθέρωσης.
Τρεις βδομάδες μετά από τη γέννησή του, το νεαρό γαλλικό κίνημα μισθωτών και νέων ήταν στο ραντεβού με την ιστορία και η μαζικότητα της επίδειξης της δύναμής του, την Πέμπτη 31 Μαρτίου, ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των οργανωτών της : Ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πλατείες 260 γαλλικών πόλεων, και μάλιστα αψηφώντας στην περίπτωση του Παρισιού και αρκετών άλλων πόλεων, τις πολύ άσκημες καιρικές συνθήκες (νεροποντή και πολύ ισχυροί άνεμοι) που κάθε άλλο παρά προσφέρονταν για πορείες και συγκεντρώσεις! Και όχι μόνον αυτό. Μετά από αυτές τις παλλαϊκές διαδηλώσεις, που ήταν υπερδιπλάσιες σε όγκο από εκείνες της 9 Μαρτίου, ομάδες εκατοντάδων πολιτών παρέμειναν όλη τη νύχτα σε κεντρικές πλατείες τουλάχιστον είκοσι γαλλικών πόλεων (Παρίσι, Νάντ, Τουλούζη, Γκρενόμπλ, Ρεν, Λιλ, Μονπελιέ,…) σε μια προσπάθεια να δώσουν συνέχεια στη κινητοποίηση μέσα από πλήθος εναλλακτικών δραστηριοτήτων που θυμίζουν έντονα τα τεκταινόμενα στις πλατείες στη διάρκεια του κινήματος των Αγανακτισμένων το 2011… Και φαίνεται να το πετυχαίνουν καθώς την επομένη, ήταν χιλιάδες οι πολίτες που για δεύτερη συνεχή νύχτα κατέκλυσαν τις πλατείες των γαλλικών πόλεων (στο Παρίσι, την Place de la Republique), για να συζητήσουν και να αποφασίσουν την οργάνωση και την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους!
Επανάσταση είναι η ριζική ανατροπή, μέσα σε λίγο χρόνο, των οικονομικών και (ή) των πολιτικών δομών εξουσίας, από την κατακλυσμική δράση πλατιών μαζών. Είναι επίσης η απότομη μετατροπή της μάζας του λαού από λίγο ή πολύ παθητικό αντικείμενο σε αποφασιστικό πρωταγωνιστή της πολιτικής ζωής.
Επειδή το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην ξεχνάμε ότι οι ανοιχτοί λογαριασμοί με αυτό το βάρβαρο και απάνθρωπο σύστημα που κυβερνάει τον κόσμο δεν είναι ούτε σημερινοί ούτε χτεσινοί, αλλά πάνε πολύ μακριά πίσω μέσα στο χρόνο, για αυτό και είναι παραπάνω από υποχρέωση και καθήκον μας να θυμηθούμε ότι πριν από ένα αιώνα, ανήμερα το Πάσχα του 1916, η εξέγερση των Ιρλανδών πνίγηκε στο αίμα από τον βρετανικό ιμπεριαλισμό. Όμως, το τίμημα που πλήρωσαν οι φονιάδες ήταν ανάλογο του εγκλήματός τους: αυτή η νικημένη εξέγερση του μεγάλου Τζέϊμς Κόνολι και των συντρόφων του, σήμανε ουσιαστικά την αρχή του τέλους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού!
Αναλύοντας από κριτική σκοπιά τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα του Χρέους από το 2010, ο Ερίκ Τουσέν εξηγεί πως η ελληνική κυβέρνηση έφτασε να υπογράψει την αποφράδα συμφωνία, στις 13 Ιουλίου 2015. Το ότι, ως κυβέρνηση, δεν στηρίχθηκε στον λογιστικό έλεγχο του Χρέους, παρόλο που της έδινε τη δυνατότητα να μην υποκύψει στις «απαιτήσεις» των δανειστών - εφόσον θα είχε προβεί σε αναστολή πληρωμής του χρέους - είναι παράγοντας κεντρικής σημασίας στην παραπάνω εξέλιξη. Ο Ερίκ Τουσέν παρουσιάζει ένα σχέδιο Β που αφορά το Χρέος, τις τράπεζες, τη δημοσιονομική λιτότητα, το νόμισμα και τη φορολόγηση.
O ΓΙΟΣ 
Μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια απάθειας, λήθαργου και αδράνειας της γαλλικής κοινωνίας, που συμπίπτουν με τα τέσσερα χρόνια (2012-2016) της προεδρίας του Φρανσουά Ολάντ, όλα δείχνουν πια ότι η υπό εξέλιξη ραγδαία αφύπνισή της θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια από εκείνες τις ηφαιστειακές εκρήξεις στις οποίες μας έχει συνηθίσει -εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες- το νεολαιίστικο και εργατικό κίνημα της Γαλλίας! Και τολμούμε να προβλέψουμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί στις αμέσως επόμενες βδομάδες, μέσα στον Απρίλη ή το Μάη του 2016…
Ένα μεγάλο ερώτημα πλανιέται πια πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και κατά –αναγκαστική- επέκταση και πάνω από ολάκερο τον κόσμο: άραγε ο πρωτοφανής λαϊκός ξεσηκωμός που προκαλεί η καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς θα μπορέσει να μετατραπεί στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα που θα φέρει τα πάνω κάτω στην καρδιά της ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης και θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας;
Αυτό το κείμενο βασίζεται στην ομιλία που έκανε ο Ερνέστ Μαντέλ στη συνδιάσκεψη για τα εκατό χρόνια του Μαρξ, που οργανώθηκε στο πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, στον Καναδά, στις 15 Δεκεμβρίου 1983.
Δεκατρείς Ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων υπέγραψαν στις Βρυξέλλες κείμενο στήριξης στη συνέχιση του έργου της Επιτροπής Αλήθειας για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος, που είχε συστήσει πέρυσι η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Έπειτα από την άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ελληνικής κυβέρνησης, τον Ιούλιο του 2015, στους δανειστές και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, οφείλουμε να προχωρήσουμε στην εκπόνηση ενός Σχεδίου Β. Για να λύσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας μέσω της ρήξης με τις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις που εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες, πρέπει, ταυτόχρονα:
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο «Η αφόρητη επικαιρότητα του πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» για –τουλάχιστον- τρεις λόγους:
Ο ρυθμός ανόδου της στάθμης των ωκεανών είναι ο ταχύτερος εδώ και σχεδόν 3.000 χρόνια, σύμφωνα με ομάδα Αμερικανών επιστημόνων που εξέτασε ιστορικά στοιχεία και άλλες ενδείξεις για να προσομοιώσει την πορεία των επιπέδων της στάθμης για αυτή την περίοδο. «Μπορούμε να πούμε ότι, με πιθανότητα 95 τοις εκατό, η άνοδος της στάθμης τον 20ό αιώνα ήταν ταχύτερη από ό,τι σε οποιονδήποτε από τους προηγούμενους 27 αιώνες», δήλωσε ο Μπομπ Κοπ του Πανεπιστημίου Ράτγκερς, επικεφαλής της διεθνούς ερευνητικής ομάδας. 
Δυστυχώς, το βίντεο της «ελληνικής» ομιλίας του Μπέρνι Σάντερς που ακολουθεί είναι στα αγγλικά (αλλά με ελληνικούς υπότιτλους) και έτσι οι λαμπρές θέσεις του για το Όχι στο δημοψήφισμα, το δημόσιο χρέος, τις πολιτικές λιτότητας, την ανεργία, τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, τη φασιστική απειλή, την Τρόικα, την Ευρώπη των τραπεζιτών και τα τόσα δεινά που επιβάλουν στον ελληνικό λαό οι δήμιοί του θα παραμείνουν αναξιοποίητες από την ελληνική κυβέρνηση και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο. Ελπίζοντας λοιπόν ότι ο Αμερικανός γερουσιαστής και διαρκώς ανερχόμενος υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα των ΗΠΑ θα μιλήσει προσεχώς στα ελληνικά, μην τυχόν και κινήσει το ενδιαφέρον των ελληνικών ΜΜΕ και του πολιτικού προσωπικού της χώρας, περιοριζόμαστε αυτή τη φορά να παρουσιάσουμε με ελληνικούς υποτίτλους το διαρκείας πεντέμισι λεπτών βίντεο της συνέντευξης τύπου που έδωσε στις 30 Ιουλίου 2015 μέσα στην Αμερικανική Γερουσία και στην οποία είχαμε ήδη αναφερθεί σε άρθρο μας του περασμένου Νοεμβρίου (βλέπε 
Ο πατέρας μου ο Οιδίπους
Προσοχή, το βίντεο του ντοκιμαντέρ που ακολουθεί δεν είναι στα ελληνικά (είναι στα αγγλικά), αλλά αξίζει να ειδωθεί για τρεις λόγους : α) Επειδή το έχει φτιάξει και σπικάρει ο Μπέρνι Σάντερς, β) επειδή έχει ως αντικείμενο τη ζωή και το έργο μιας από τις μεγαλύτερες μορφές του επαναστατικού μαρξισμού, τον θρυλικό ηγέτη της αμερικανικής εργατικής τάξης Eugene Debs, και γ) επειδή φωτίζει την προσωπικότητα του δημιουργού του, που τυχαίνει να ξεσηκώνει σήμερα εκατομμύρια Αμερικανών πολιτών καθώς διεκδικεί –με όλο και μεγαλύτερες αξιώσεις- το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
Εμείς που υπογράφουμε, διαδηλώνουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας και ζητάμε την απαλλαγή από κάθε κατηγορία των δυο νεαρών Ισπανών Titiriteros (κουκλοπαιχτών) Alfonso Lázaro και Raúl Garcíα (Αλφόνσο Λάθαρο και Ραούλ Γκαρθία) της κομπανίας «Μαριονέτες από τα Κάτω», που συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν εντελώς άδικα και αυθαίρετα με την εξωφρενική κατηγορία του «εγκωμιασμού της τρομοκρατίας».
Απίθανο και όμως αληθινό: Μπορεί η Ισπανία να μην έχει κυβέρνηση, να βιώνει τη σοβαρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών, να βλέπει την Καταλονία να απομακρύνεται, και να έχει μύρια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όμως εδώ και τρεις μέρες το ζήτημα που κυριαρχεί στη πολιτική της ζωή και στα ΜΜΕ έχει να κάνει με… το κουκλοθέατρο και δυο φυλακισμένους μαριονετίστες! Προσοχή, μην σπεύσετε να χαμογελάσετε. Το ζήτημα είναι σοβαρό και εξόχως πολιτικό, καθώς στην εποχή της παροξυντικής μας κρίσης ακόμα και μια παράσταση κουκλοθέατρου μπορεί να πυροδοτήσει μεγάλες κρίσεις και να γίνει αφορμή για… ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.
Όταν τον περασμένο Νοέμβριο γράφαμε ότι «ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς δεν είναι παίξε-γέλασε» (1) σίγουρα δεν φανταζόμαστε ότι τρεις μήνες αργότερα θα μετατρεπόταν από αξιοπερίεργο «σοσιαλιστή» ανταγωνιστή της Κας Χίλαρι Κλίντον για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών σε αληθινό εφιάλτη όχι μόνο αυτής αλλά και ολάκερου του αμερικανικού κατεστημένου! Και όταν επίσης γράφαμε ότι «η Κα Κλίντον, που διαθέτει την ολόθερμη υποστήριξη του μεγάλου αμερικανικού (και διεθνούς) κεφαλαίου, θα πάρει τελικά το χρίσμα έστω και αν ο καλός Μπέρνι Σάντερς συγκεντρώνει και ξεσηκώνει τεράστια πλήθη όπου εμφανίζεται», είναι φανερό ότι θεωρούσαμε περίπου εξωπραγματικό αυτό που όμως συμβαίνει πια σήμερα στις ΗΠΑ: να βλέπουμε ακόμα και τα μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ να κρίνουν «εξαιρετικά αμφίρροπη» τη μονομαχία Κλίντον-Σάντερς και να προβλέπουν ότι «όλα είναι δυνατά» στους εννιά μήνες που απομένουν μέχρι να ολοκληρωθεί η αναμέτρηση του ηλικιωμένου «σοσιαλιστή» με τη μεγάλη ευνοούμενη του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της πλανητικής υπερδύναμης!
Ακολουθεί σύνοψη της ομιλίας που έκανε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Ερίκ Τουσέν στις 14 Ιανουαρίου 2016 με την ευκαιρία της διεθνούς συνάντησης που οργάνωσε η Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο GUE/NGL (Ευρωπαϊκή Ενωμένη Αριστερά/ Σκανδιναβική Πράσινη Αριστερά). Το θέμα ήταν «Η ΕΚΤ, η μη εκλεγμένη κυβέρνηση της Ευρώπης». (Για το πλήρες πρόγραμμα δείτε: 
Συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πολιτικού και οικονομικού σχεδίου υπέβαλε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στην κεντρική ομιλία της στο πλαίσιο των εργασιών της διεθνούς Συνδιάσκεψης «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 23 και 24 Ιανουαρίου 2016.