Catalunya:
Alargar la excepción para impedir la solución
David Fernández
Año nuevo con las viejas excepciones de siempre, la agenda política catalana arrancará en breve, a la sombra prevista de un 22 de enero m
The far right: A global phenomenon
by Michael Löwy
In recent years, the reactionary, authoritarian and/or fascist extreme right wing has been in the ascendant all over the world: it already governs half of the
La révolte étudiante bouscule le pouvoir en Albanie
Par Jean-Arnault Dérens et Laurent Geslin (Mediapart)
Jamais les universités albanaises n’avaient connu de telles mobilisations. La hausse annonc
Appel : Amplifions les mobilisations pour la justice sociale et climatique
Apparu pour refuser une augmentation inique des prix des carburants, le mouvement des gilets jaunes a mis dans le débat public l’ensemble d
La répression intense n’a pas empêché la mobilisation. Macron doit céder ! -Communiqué NPA
Samedi 8 décembre 2018, 20:09
Ces derniers jours, le pouvoir avait cherché à faire monter chez touTEs un sentiment de
Besancenot: "J'appelle à la mobilisation générale... pour l’état d'urgence social et écologique"
Olivier Besancenot face à Jean Jacques Bourdin sur BFMTV- 07/12/2018
Besancenot cite Dom Hélder Câmara,évêque
Gilets jaunes : apprendre de l’histoire et agir dans le présent
Des propositions à ceux et celles qui luttent
5 décembre par Eric Toussaint
Certains estiment que lorsqu’on engage un mouvement contre une taxe (
Gilets jaunes : premier recul du gouvernement, le mouvement doit pousser son avantage-Communiqué NPA
Gilets jaunes : premier recul du gouvernement, le mouvement doit pousser son avantage-Communiqué NPA
mise à jour Mardi 4 décembre 2018, 19:03
Édouard Philippe tente d’éteindre le feu que le gouvernement a lui-m
Olivier Besancenot: Gilets Jaunes, une authentique révolte populaire!
Olivier Besancenot invité à "On n'est pas couché", en défense du mouvement des Gilets Jaunes: Pour la grève générale, que tout le monde tire
Gilets jaunes : continuer la mobilisation contre la vie chère - Communiqué NPA
Samedi 1 décembre 2018, 19:29
Des dizaines, peut-être des centaines de milliers de personnes, ont manifesté aujourd’hui dans toute l
Sur les champs des gilets
Par samizdat
Après avoir longtemps hésité à rejoindre le mouvement des Gilets Jaunes à Paris en ce 24 novembre, j'ai fait le choix d'aller sur le terrain pour toucher au plus près cette
Après le 17 novembre, prolonger la colère contre Macron et le gouvernement des riches - Communiqué du NPA
Dimanche 18 novembre 2018, 09:24
Le constat est sans appel, le gouvernement le reconnaît lui-même : aujour
How did the first world war actually end?
by Paul Mason
Journalist Paul Mason poses the question of how World War I actually ended, as this question is being roundly ignored amidst the often revisionist and pro-war cen
Appel salutaire de Bernie Sanders: “Construire un mouvement démocratique mondial pour contrer l’autoritarisme”*
Par Yorgos Mitralias
L’appel lancé par Bernie Sanders le 9 octobre en faveur de la construction
O ΓΙΟΣ 
Μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια απάθειας, λήθαργου και αδράνειας της γαλλικής κοινωνίας, που συμπίπτουν με τα τέσσερα χρόνια (2012-2016) της προεδρίας του Φρανσουά Ολάντ, όλα δείχνουν πια ότι η υπό εξέλιξη ραγδαία αφύπνισή της θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια από εκείνες τις ηφαιστειακές εκρήξεις στις οποίες μας έχει συνηθίσει -εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες- το νεολαιίστικο και εργατικό κίνημα της Γαλλίας! Και τολμούμε να προβλέψουμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί στις αμέσως επόμενες βδομάδες, μέσα στον Απρίλη ή το Μάη του 2016…
Ένα μεγάλο ερώτημα πλανιέται πια πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και κατά –αναγκαστική- επέκταση και πάνω από ολάκερο τον κόσμο: άραγε ο πρωτοφανής λαϊκός ξεσηκωμός που προκαλεί η καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς θα μπορέσει να μετατραπεί στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα που θα φέρει τα πάνω κάτω στην καρδιά της ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης και θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας;
Αυτό το κείμενο βασίζεται στην ομιλία που έκανε ο Ερνέστ Μαντέλ στη συνδιάσκεψη για τα εκατό χρόνια του Μαρξ, που οργανώθηκε στο πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, στον Καναδά, στις 15 Δεκεμβρίου 1983.
Δεκατρείς Ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων υπέγραψαν στις Βρυξέλλες κείμενο στήριξης στη συνέχιση του έργου της Επιτροπής Αλήθειας για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος, που είχε συστήσει πέρυσι η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Έπειτα από την άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ελληνικής κυβέρνησης, τον Ιούλιο του 2015, στους δανειστές και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, οφείλουμε να προχωρήσουμε στην εκπόνηση ενός Σχεδίου Β. Για να λύσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας μέσω της ρήξης με τις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις που εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες, πρέπει, ταυτόχρονα:
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο «Η αφόρητη επικαιρότητα του πρώτου Παγκόσμιου μακελειού» για –τουλάχιστον- τρεις λόγους:
Ο ρυθμός ανόδου της στάθμης των ωκεανών είναι ο ταχύτερος εδώ και σχεδόν 3.000 χρόνια, σύμφωνα με ομάδα Αμερικανών επιστημόνων που εξέτασε ιστορικά στοιχεία και άλλες ενδείξεις για να προσομοιώσει την πορεία των επιπέδων της στάθμης για αυτή την περίοδο. «Μπορούμε να πούμε ότι, με πιθανότητα 95 τοις εκατό, η άνοδος της στάθμης τον 20ό αιώνα ήταν ταχύτερη από ό,τι σε οποιονδήποτε από τους προηγούμενους 27 αιώνες», δήλωσε ο Μπομπ Κοπ του Πανεπιστημίου Ράτγκερς, επικεφαλής της διεθνούς ερευνητικής ομάδας. 
Δυστυχώς, το βίντεο της «ελληνικής» ομιλίας του Μπέρνι Σάντερς που ακολουθεί είναι στα αγγλικά (αλλά με ελληνικούς υπότιτλους) και έτσι οι λαμπρές θέσεις του για το Όχι στο δημοψήφισμα, το δημόσιο χρέος, τις πολιτικές λιτότητας, την ανεργία, τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, τη φασιστική απειλή, την Τρόικα, την Ευρώπη των τραπεζιτών και τα τόσα δεινά που επιβάλουν στον ελληνικό λαό οι δήμιοί του θα παραμείνουν αναξιοποίητες από την ελληνική κυβέρνηση και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο. Ελπίζοντας λοιπόν ότι ο Αμερικανός γερουσιαστής και διαρκώς ανερχόμενος υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα των ΗΠΑ θα μιλήσει προσεχώς στα ελληνικά, μην τυχόν και κινήσει το ενδιαφέρον των ελληνικών ΜΜΕ και του πολιτικού προσωπικού της χώρας, περιοριζόμαστε αυτή τη φορά να παρουσιάσουμε με ελληνικούς υποτίτλους το διαρκείας πεντέμισι λεπτών βίντεο της συνέντευξης τύπου που έδωσε στις 30 Ιουλίου 2015 μέσα στην Αμερικανική Γερουσία και στην οποία είχαμε ήδη αναφερθεί σε άρθρο μας του περασμένου Νοεμβρίου (βλέπε 
Ο πατέρας μου ο Οιδίπους
Προσοχή, το βίντεο του ντοκιμαντέρ που ακολουθεί δεν είναι στα ελληνικά (είναι στα αγγλικά), αλλά αξίζει να ειδωθεί για τρεις λόγους : α) Επειδή το έχει φτιάξει και σπικάρει ο Μπέρνι Σάντερς, β) επειδή έχει ως αντικείμενο τη ζωή και το έργο μιας από τις μεγαλύτερες μορφές του επαναστατικού μαρξισμού, τον θρυλικό ηγέτη της αμερικανικής εργατικής τάξης Eugene Debs, και γ) επειδή φωτίζει την προσωπικότητα του δημιουργού του, που τυχαίνει να ξεσηκώνει σήμερα εκατομμύρια Αμερικανών πολιτών καθώς διεκδικεί –με όλο και μεγαλύτερες αξιώσεις- το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
Εμείς που υπογράφουμε, διαδηλώνουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας και ζητάμε την απαλλαγή από κάθε κατηγορία των δυο νεαρών Ισπανών Titiriteros (κουκλοπαιχτών) Alfonso Lázaro και Raúl Garcíα (Αλφόνσο Λάθαρο και Ραούλ Γκαρθία) της κομπανίας «Μαριονέτες από τα Κάτω», που συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν εντελώς άδικα και αυθαίρετα με την εξωφρενική κατηγορία του «εγκωμιασμού της τρομοκρατίας».
Απίθανο και όμως αληθινό: Μπορεί η Ισπανία να μην έχει κυβέρνηση, να βιώνει τη σοβαρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών, να βλέπει την Καταλονία να απομακρύνεται, και να έχει μύρια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όμως εδώ και τρεις μέρες το ζήτημα που κυριαρχεί στη πολιτική της ζωή και στα ΜΜΕ έχει να κάνει με… το κουκλοθέατρο και δυο φυλακισμένους μαριονετίστες! Προσοχή, μην σπεύσετε να χαμογελάσετε. Το ζήτημα είναι σοβαρό και εξόχως πολιτικό, καθώς στην εποχή της παροξυντικής μας κρίσης ακόμα και μια παράσταση κουκλοθέατρου μπορεί να πυροδοτήσει μεγάλες κρίσεις και να γίνει αφορμή για… ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.
Όταν τον περασμένο Νοέμβριο γράφαμε ότι «ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς δεν είναι παίξε-γέλασε» (1) σίγουρα δεν φανταζόμαστε ότι τρεις μήνες αργότερα θα μετατρεπόταν από αξιοπερίεργο «σοσιαλιστή» ανταγωνιστή της Κας Χίλαρι Κλίντον για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών σε αληθινό εφιάλτη όχι μόνο αυτής αλλά και ολάκερου του αμερικανικού κατεστημένου! Και όταν επίσης γράφαμε ότι «η Κα Κλίντον, που διαθέτει την ολόθερμη υποστήριξη του μεγάλου αμερικανικού (και διεθνούς) κεφαλαίου, θα πάρει τελικά το χρίσμα έστω και αν ο καλός Μπέρνι Σάντερς συγκεντρώνει και ξεσηκώνει τεράστια πλήθη όπου εμφανίζεται», είναι φανερό ότι θεωρούσαμε περίπου εξωπραγματικό αυτό που όμως συμβαίνει πια σήμερα στις ΗΠΑ: να βλέπουμε ακόμα και τα μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ να κρίνουν «εξαιρετικά αμφίρροπη» τη μονομαχία Κλίντον-Σάντερς και να προβλέπουν ότι «όλα είναι δυνατά» στους εννιά μήνες που απομένουν μέχρι να ολοκληρωθεί η αναμέτρηση του ηλικιωμένου «σοσιαλιστή» με τη μεγάλη ευνοούμενη του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της πλανητικής υπερδύναμης!
Ακολουθεί σύνοψη της ομιλίας που έκανε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Ερίκ Τουσέν στις 14 Ιανουαρίου 2016 με την ευκαιρία της διεθνούς συνάντησης που οργάνωσε η Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο GUE/NGL (Ευρωπαϊκή Ενωμένη Αριστερά/ Σκανδιναβική Πράσινη Αριστερά). Το θέμα ήταν «Η ΕΚΤ, η μη εκλεγμένη κυβέρνηση της Ευρώπης». (Για το πλήρες πρόγραμμα δείτε: 
Συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πολιτικού και οικονομικού σχεδίου υπέβαλε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στην κεντρική ομιλία της στο πλαίσιο των εργασιών της διεθνούς Συνδιάσκεψης «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 23 και 24 Ιανουαρίου 2016.
Τον Ιούλιο του 2015 γίναμε μάρτυρες ενός χρηματοπιστωτικού πραξικοπήματος που ενορχηστρώθηκε από την Ενωμένη Ευρώπη (ΕΕ) και τους θεσμούς της ενάντια στην ελληνική κυβέρνηση. Με αυτό τον τρόπο, η ΕΕ καταδίκαζε τον ελληνικό πληθυσμό να συνεχίσει να υποφέρει από τις πολιτικές λιτότητας που ο ίδιος είχε απορρίψει δυο φορές μέσα από τις κάλπες. Αυτό το πραξικόπημα ενέτεινε τη συζήτηση σχετικά με την εξουσία των θεσμών της ΕΕ, το ασυμβίβαστό της με τη δημοκρατία και το ρόλο της ως εγγυήτριας των στοιχειωδών δικαιωμάτων που απαιτούν οι Ευρωπαίοι.
Για τον κίνδυνο ενός νέου 2008 μιλούν τα διεθνή οικονομικά ΜΜΕ, καθώς συνεχίζεται η κατρακύλα του κινεζικού χρηματιστηρίου και των διεθνών αγορών αλλά και η μεγάλη πτώση στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου. Σε αντίθεση μάλιστα με το 2008 όταν η αμερικανική Fed αλλά και οι άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες είχαν τη δυνατότητα, μειώνοντας τα επιτόκια στο μηδέν και ρίχνοντας τρισεκατομμύρια δολάρια στις αγορές, να δημιουργήσουν τη ψευδαίσθηση ότι η κρίση της παγκόσμιας οικονομίας είναι «διαχειρίσιμη», αυτή τη φορά έχουν ξεμείνει από «πυρομαχικά» προκειμένου να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη θύελλα.
Σχεδόν ένας μήνας έχει περάσει από τις ισπανικές εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου και όλα δείχνουν ότι το Ισπανικό Κράτος έχει μπει για τα καλά σε μια εντελώς νέα περίοδο της σύγχρονης ιστορίας του. Μια περίοδο που σημαδεύεται από δυο ιδρυτικά γεγονότα με συνέπειες που επηρεάζουν πολύ πέρα από τα ισπανικά σύνορα: Την πολιτική κρίση στη Μαδρίτη, που προβλέπεται να είναι παρατεταμένη, αλλά και τη ραγδαία αποδυνάμωση της ήδη καταπονημένης «εθνικής συνοχής» του που κάνει να αναπτύσσονται φυγόκεντρες δυναμικές όχι μόνο στην Καταλονία, αλλά και στη Γαλικία και –προφανώς- στη Χώρα των Βάσκων!
Οργή, κατάρες, αναθέματα και επιτακτικές εκκλήσεις για σχηματισμό «ισχυρής κυβέρνησης» στη Μαδρίτη που θα μπορεί να «υπερασπιστεί την ενότητα του Ισπανικού κράτους» και να πατάξει τους αποσχιστές της Καταλονίας, να τι χαρακτηρίζει τα πρωτοσέλιδα των μεγάλων (δεξιών, κεντροδεξιών και κεντροαριστερών) καθεστωτικών εφημερίδων της Μαδρίτης την επομένη των σαρωτικών εξελίξεων του περασμένου Σαββάτου στην Καταλονία! Και από κοντά, όλο το ισπανικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που ωρύεται ενάντια στην καταλανική «αποστασία» και ορκίζεται να χρησιμοποιήσει «όλα τα μέσα» για να την «εξαλείψει, βοηθούντων βέβαια και των εταίρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν ανέχονται τέτοιες εκδηλώσεις απειθαρχίας…
Προσφυγικό, συνοχή ΕΕ, κινήσεις απόσχισης σε Καταλονία, Σκωτία και Κορσική, όξυνση των περιφερειακών αντιθέσεων στη Μέση Ανατολή και όλα αυτά εν μέσω επίσημων προβλέψεων για επιδείνωση των προοπτικών της παγκόσμιας οικονομίας, είναι μερικές από τις προκλήσεις που μας επιφυλάσσει η νέα χρονιά.
Στο πλαίσιο του 1ου μονοήμερου φεστιβάλ αλληλέγγυας οικονομικής ενίσχυσης, για να λειτουργήσει το 
Λευκωσία: Αν κάτι τη χαρακτηρίζει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ότι δεν μασά τα λόγια της, ότι με πάθος πολεμά για τα πιστεύω της. Η τέως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων «ξεσπαθώνει» κατά του πρωθυπουργού της Ελλάδας με σκληρούς χαρακτηρισμούς. Μιλά για προδοσία του λαού, για την ανάγκη να λογοδοτήσουν όσοι έχουν ευθύνη για το δημόσιο χρέος.
Ήταν το απόγευμα της Δευτέρας 28 Δεκεμβρίου όταν στη Μπάνια Λούκα, πρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, χιλιάδες μέλη της Συνδικαλιστικής Ένωσης της χώρας (που συσπειρώνει τα 15 μεγαλύτερα συνδικάτα της Republika Srpska) περικύκλωσαν το τοπικό Κοινοβούλιο προσπαθώντας να αποτρέψουν τη ψήφιση ενός αντεργατικού νόμου που μοιάζει σαν δυο σταγόνες νερό με εκείνους που ήδη ισχύουν στην Ελλάδα. Στα πανό των διαδηλωτών μπορούσαμε να διαβάσουμε: «Όχι στη νέα εργατική νομοθεσία», «Η υπομονή των εργατών φτάνει στο τέλος της», «Δεν θέλουμε να είμαστε οι σκλάβοι του 21ου αιώνα», «Τη πλάτη όλων των εργατών πιέζει το βάρος του κεφαλαίου», κ.α. Σημαδιακή λεπτομέρεια που κάτι πρέπει να μας θυμίζει: Την -κατεπείγουσα- ψήφιση του νέου νόμου επέβαλλαν οι εμπνευστές του, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, απειλώντας να μπλοκάρουν την καταβολή ήδη συμφωνημένου δανείου σε περίπτωση μη υπακοής των Σερβοβόσνιων βουλευτών!...
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί το 4ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ερνέστ Μαντέλ "Τα Μακρά Κύματα της Καπιταλιστικής εξέλιξης" [Εκδόσεις "Εργατική Πάλη",σελ. 75-92]. Καθόσον η πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου δημοσιεύτηκε το 1980,και τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια πλην των τελευταίων δύο - που περιέχονται στην 2η έκδοση του 1994 - γράφτηκαν για αυτήν,οι θεωρητικές προβλέψεις και οι αντίστοιχες εκτιμήσεις για τις προοπτικές εξέλιξης της ταξικής πάλης και του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος,στην ιστορική και θεωρητική περιοδολόγηση που υποστηρίζει ο Μαντέλ σε αυτό το κείμενο, πρέπει να εξεταστούν από την άποψη της σύγχρονης φάσης στην εξέλιξη του καπιταλισμού, δηλ. της σύγχρονης ιστορικής περιόδου εξέλιξης του καπιταλισμού, με δεδομένη την επικράτηση της αστικής αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ, την συνεπαγόμενη καπιταλιστικοποίηση - με όρους βαθμιαίας πρωταρχικής συσσώρευσης - χωρών του πρώην σοσιαλιστικού στρατοπέδου,τη δυσμενή για τις δυνάμεις της εργασίας επιθετική μεταστροφή του συσχετισμού των ταξικών δυνάμεων σε όφελος του κεφαλαίου σε παγκόσμια κλίμακα,με την δυναμική εκτύλιξη της συστημικής κρίσης του καπιταλισμού σε μια μεταβατική ιστορική περίοδο να ενέχει τον προσανατολισμό της στρατηγικής των αστικών τάξεων διεθνώς προς την μεριά της αναδιάρθρωσης του διεθνούς καπιταλιστικού καταμερισμού εργασίας,την επίταση των διαδικασιών συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου σε παγκόσμια κλίμακα που εν μέρει συνεπάγεται και εν μέρει προϋποθέτει την αναδόμηση όλου του πεδίου επενέργειας των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών,και να καθιστά όλο και περισσότερο αναγκαία την εμπεριστατωμένη διερεύνηση των διαστάσεων και των προοπτικών ανάπτυξης του αγώνα της εργατικής τάξης για την επαναστατική διέξοδο από την συστημική κρίση προς όφελος των δυνάμεων του σοσιαλισμού. Για μια όχι αμελητέα προσπάθεια επικαιροποίησης της θεωρίας των μακρών κυμάτων της καπιταλιστικής εξέλιξης μέσω του προσδιορισμού τη τωρινής φάσης στην εξέλιξη της μακροχρόνιας ιστορικής περιόδου και εποχής της ύστερης κεφαλαιοκρατίας προτείνεται το ακόλουθο κείμενο: 
Το έργο της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους μετά τις 20.09.2015, τη διεθνή δραστηριότητά της, καθώς και τα επόμενά της βήματα παρουσίασαν σε συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, η τέως Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου και τα μέλη της Επιτροπής, Γιώργος Κασιμάτης (ομ. καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου) και Λεωνίδας Βατικιώτης (οικονομολόγος, δημοσιογράφος).
Κρίσιμες εκλογές αύριο στην Ισπανία και το αποτέλεσμά τους αναμένεται πια να φέρει τα πάνω κάτω. Γιατί; Επειδή η αριστερά των Podemos κυριαρχεί σε αυτή τη «τελική ευθεία» της προεκλογικής εκστρατείας, τόσο με τις εντυπωσιακά μεγάλες συγκεντρώσεις της όσο και με τις επιδόσεις της στις ύστατες δημοσκοπήσεις, που την φέρνουν σε απόσταση αναπνοής από το δεύτερο σε δύναμη Σοσιαλιστικό Εργατικό κόμμα (PSOE)!
Πριν ξεκινήσουμε τη σημερινή μας συζήτηση ας δούμε εν είδει τίτλων ειδήσεων την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα σε σχέση με τις εξελίξεις στη Συρία και τον λεγόμενο πόλεμο κατά του ISIS.