Δημοσιεύτηκε στην Εποχή στις 10/10/2010
Η ολομέτωπη ταξική σύγκρουση όλων των ελπίδων!
του Γιώργου Μητραλιά
Αυτή τη φορά τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να αποτρέψει τη κοινωνική έκρηξη που παίρνει πια τις διαστάσεις μιας από εκείνες τις συγκλονιστικές ταξικές συγκρούσεις στις οποίες μας έχει συνηθίσει η γαλλική κοινωνία εδώ και δυο αιώνες: μεθαύριο Τρίτη 12 Οκτωβρίου, οι Γάλλοι μισθωτοί, που όπως λέει και το σύνθημά τους «πολέμησαν για να κερδίσουν και θα πολεμήσουν για να κρατήσουν τη σύνταξή τους στα 60», ξεκινούν μια απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας που θα παραλύσει τη χώρα και θα οξύνει ταυτόχρονα στο έπακρο τη βαθιά κοινωνική, πολιτική αλλά και –εσχάτως- καθεστωτική κρίση της.
Το σκηνικό έχει λοιπόν στηθεί και είναι έτοιμο. Από τη μια, το ακραία προσωποπαγές αντιδραστικό, ρατσιστικό και νεοφιλελεύθερο καθεστώς ενός Σαρκοζί σε ελεύθερη πτώση στις προτιμήσεις των πολιτών, που έχει επιλέξει την ολομέτωπη σύγκρουση με το λαό «του», που τον μισεί και τον χλευάζει, ελπίζοντας ότι έτσι θα συσπειρώσει και πάλι γύρω του τη δεξιά και ακροδεξιά εκλογική πελατεία του που τον έφερε στην εξουσία. Και από την άλλη, μια γαλλική κοινωνία και εργατική τάξη που, παρά τις απογοητεύσεις των τελευταίων ετών, μοιάζει να μην κρατιέται, που ασκεί πίεση και σπρώχνει τις περισσότερες συνδικαλιστικές ηγεσίες πολύ πέρα από τις «μετριοπαθέστατες» δοκιμασμένες θέσεις τους. Τρείς μέρες πριν από την έναρξη της αναμέτρησης, οι προθέσεις των μισθωτών είναι πια δεδομένες: απεργία διαρκείας στο μετρό, στους σιδηροδρόμους, στα αεροδρόμια και στις αεροπορικές γραμμές, στα πλοία και στις αστικές συγκοινωνίες όλες της χώρας από το σύνολο των συνδικάτων. Απεργία διαρκείας στα λιμάνια, στον ηλεκτρισμό, στο φυσικό αέριο, στην εκπαίδευση, στα ταχυδρομεία και στις τηλεπικοινωνίες, στη χημεία, στα ΜΜΕ, στην εμπορική ναυτιλία και στα νοσοκομεία, στις οδικές μεταφορές (φυσικά, από τα συνδικάτα των μισθωτών), και σίγουρα σε πάρα πολλούς τομείς της βαριάς βιομηχανίας. Σημείο των καιρών: ακόμα και τα μετριοπαθή συνδικάτα των στελεχών επιχειρήσεων δηλώνουν συμμετοχή στις απεργίες διαρκείας ενώ, τουλάχιστον προς το παρόν, παραμένει αρραγής η ενότητα του παραδοσιακά πολυδιασπασμένου γαλλικού συνδικαλιστικού κινήματος μέσα στο οποίο αυξάνει συνεχώς το ειδικό βάρος των ριζοσπαστικών συνδικάτων βάσης Sud!
Ταυτόχρονα, πληθαίνουν από μέρα σε μέρα τα ενωτικά διασυνδικαλιστικά καλέσματα σε επίπεδο επαρχιών ή επαγγελματικών κλάδων, κάποια από τα οποία φτάνουν να καταλήγουν με τη φράση… «κάτω η καπιταλιστική κυβέρνηση»! Μετά από μια ντουζίνα μεγάλων κινητοποιήσεων και τριών απανωτών διαδηλώσεων –μέσα σε μόλις 25 μέρες-που κατέβασαν κάθε φορά στους δρόμους της Γαλλίας 2-3 εκατομμύρια διαδηλωτές, η ριζοσπαστικόποίηση είναι μαζική και αναγκάζει ακόμα και το Σοσιαλιστικό κόμμα να δηλώνει την υποστήριξή του στο διαρκώς ανερχόμενο κίνημα, ενώ τα κόμματα της πέραν της σοσιαλδημοκρατίας γαλλικής αριστεράς οργανώνουν καθημερινά ενωτικές κοινές συγκεντρώσεις σε δεκάδες γαλλικές πόλεις…
Ωστόσο, κάτι λείπει για να γίνει το κοκτέιλ εντελώς εκρηκτικό και ο Σαρκοζί δεν έχει άδικο όταν διαρρέει στον τύπο ότι νοιώθει ασφαλής ενόσω η γαλλική νεολαία δεν κατεβαίνει στους δρόμους. Όμως, και εδώ τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν τις τρεις τελευταίες μέρες: δεκάδες χιλιάδες μαθητές αρχίζουν να μπλοκάρουν τα λύκεια ειδικά στην επαρχία, να βγαίνουν στους δρόμους, και δείχνουν ήδη τις (άγριες) διαθέσεις τους όταν συγκρούονται με την αστυνομία!
Προσοχή λοιπόν επειδή σε αυτή τη Γαλλία του Οκτώβρη 2010 έχουν συγκεντρωθεί πια όλα τα συστατικά για το ξέσπασμα μιας ιστορικής ολομέτωπης ταξικής σύγκρουσης, ανάλογης με εκείνη του μεγάλου απεργιακού Δεκέμβρη του 1995, η έκβαση της οποίας θα επηρεάσει καθοριστικά τη συνέχεια των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων σε όλη την Ευρώπη. Η σύγκρουση θα είναι σκληρή, ο Σαρκοζί και οι δικοί του θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, ενώ οι κάθε λογής «καλοθελητές» (ΜΜΕ, συνδικαλιστικές και λοιπές γραφειοκρατίες…) δεν θα διστάσουν να εκμεταλλευτούν την παραμικρή ευκαιρία για να στραφούν ενάντια σε ένα κίνημα που δείχνει όμως ακμαίο, μαζικό και όλο και πιο ριζοσπαστικό. Αναμφίβολα, η συνέχεια θα είναι συναρπαστική…