Poor People’s Campaign
Η “Εκστρατεία των Φτωχών Ανθρώπων” ξεκίνησε και φέρνει τα πάνω κάτω στην Αμερική!
Του Γιώργου Μητραλιά
Τα αμερικανικά ΜΜΕ δεν λένε περίπου λέξη, τα ευρωπαϊκά την αγνοούν πλήρως αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι η Εκστρατεία των Φτωχών Ανθρώπων δεν βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με δράσεις που υπόσχονται να φέρουν τα πάνω κάτω στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής! Και αυτές οι δράσεις που άρχισαν στις 13 Μαίου, θα κρατήσουν 40 ολάκερες μέρες, σε τουλάχιστον 41 αμερικανικές Πολιτείες, καλύπτοντας όλο το φάσμα των καταπιεσμένων και των αγώνων τους που διαμορφώνουν ένα συνολικό διεκδικητικό πρόγραμμα εντελώς γειωμένο στη σημερινή βορειοαμερικανική πραγματικότητα και συνάμα αρκούντως ριζοσπαστικό για να ανοίγει το δρόμο που οδηγεί στην ανατροπή του ίδιου του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού συστήματος της χώρας!
Θα μπορούσαμε να πούμε πως όλα άρχισαν πριν ακριβώς από μισό αιώνα, το 1968, όταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ολοκλήρωνε τη ριζοσπαστικοποίησή του αναδεικνύοντας την ταξική διάσταση του ρατσισμού και καλώντας στη συστράτευση όλων των καταπιεσμένων ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία, χρώμα δέρματος, σεξουαλική προτίμηση ή εθνικότητα. Και έτσι εγένετο η πρώτη Εκστρατεία των Φτωχών Ανθρώπων που έμελλε όμως να διακοπεί βίαια και να βρει άδοξο τέλος όταν ο εμπνευστής και ηγέτης της Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έπεφτε λίγο αργότερα νεκρός, δολοφονημένος από εκείνους ακριβώς που πανικοβάλλε η προοπτική μιας εξέγερσης των “φτωχών ανθρώπων” στη μητρόπολη του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Σήμερα, δηλαδή πενήντα χρόνια αργότερα, η Εκστρατεία των Φτωχών Ανθρώπων αναβιώνει και, κατά κοινή ομολογία, αυτό συμβαίνει την πιο κατάλληλη στιγμή. Τρανή απόδειξη, η τεράστια υποστήριξή της και η ενεργός συμμετοχή σε αυτήν εκατοντάδων κινημάτων και οργανώσεων κάθε λογής, σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ: Μεγάλα και μικρά εργατικά αλλά και αγροτικά συνδικάτα (επισιτισμός, τηλεπικοινωνίες, μέταλλο, …), διεκδικητικά κινήματα από το μαζικότατο και μαχητικό Fight fot 15 $ (για τα 15 $ κατώτατη ωριαία αμοιβή) μέχρι το επίσης μαζικό και ριζοσπαστικό Black Lives Matter, σχεδόν όλα τα φεμινιστικά και LGBT κινήματα, μεγάλες και μικρές, παλιές και νέες αντιρατσιστικές οργανώσεις και ιθαγενικά κινήματα μαζί με τις οργανώσεις των μεταναστών και των υποστηρικτών τους, και φυσικά το σύνολο των κινημάτων και δικτύων που παλεύουν ενάντια στην κλιματική και περιβαλλοντική καταστροφή. Και επίσης, αντιπολεμικά και αντιμιλιταριστικά κινήματα και εκατοντάδες θρησκευτικές (χριστιανικές, εβραϊκές, μουσουλμανικές, ινδουϊστικές, σιχ,...) και άλλες συλλογικότητες και κοινότητες που εκφράζουν την ποικιλότητα των καταπιεσμένων και των αντιστάσεών τους…
Τι είναι λοιπόν και τι θέλει η Εκστρατεία των Φτωχών Ανθρώπων; Η απάντηση που δίνει ή ίδια σε αυτό το ερώτημα είναι εύγλωττη και διαφωτιστική: Είναι “Ένα πανεθνικό κάλεσμα για ηθική αναγέννηση (που) ενώνει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε ολάκερη τη χώρα για να πολεμήσουν τα κακά που είναι ο συστημικός ρατσισμός, η φτώχεια, η πολεμική οικονομία, η οικολογική καταστροφή και η στρεβλή ηθική του έθνους”! Είναι ένα κάλεσμα για πάλη με έμφαση στην άμεση δράση, που ενώνει τις κατακερματισμένες διεκδικήσεις και αγώνες σε μια ενιαία πάλη όλων των καταπιεσμένων ακριβώς επειδή όλες αυτές οι καταπιέσεις και όλοι αυτοί οι αγώνες έχουν ένα κοινό παρονομαστή, σε πείσμα των “από πάνω” που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το... να διαιρούν για να βασιλεύουν.
Η (νέα) Εκστρατεία των Φτωχών Ανθρώπων δεν πέφτει όμως από τον ουρανό. Για να φτάσουμε σε αυτήν, χρειάστηκε πρώτα να δοκιμαστούν στην πράξη οι ιδέες και προτάσεις που ο πρωτεργάτης της Αφροαμερικανός αιδεσιμότατος Γουίλιαμ Μπάρμπερ (William Barber) εφάρμοσε (με επιτυχία) στα τελευταία δώδεκα χρόνια στην πολιτεία του, στην αντιδραστική και ρατσιστική Βόρεια Καρολίνα. Φτάνοντας να συσπειρώσει τελικά στο ενιαίο κίνημα Μαζί Προς Τα Εμπρός (Forward Together Movement) 145 οργανώσεις Χριστιανών, Μουσουλμάνων, Εβραίων, άθεων, μαύρων, Λατίνος, φτωχών λευκών, εργατών, αντιρατσιστών, φεμινιστριών, άνεργων, μεταναστών με και χωρίς χαρτιά, ομοφυλόφιλων, ανασφάλιστων, οικολόγων, νέων και ηλικιωμένων, ο φοβερός και τρομερός αγκιτάτορας Γ. Μπάρμπερ πέτυχε τελικά το μέχρι τότε αδιανόητο: Να ενώσει και να κινητοποιήσει τους διαιρεμένους και απογοητευμένους “από κάτω”, να αλλάξει δραστικά τους συσχετισμούς δυνάμεων, να πετύχει πολλές επί μέρους νίκες και τελικά, να ανατρέψει το αντιδραστικό πολιτικό κατεστημένο της Β. Καρολίνας! Και επιπλέον, να αρχίσει την “εξαγωγή” του του κινήματος σε μια ντουζίνα άλλες πολιτείες…
Ο αιδεσιμότατος Μπάρμπερ δεν μασάει τα λόγια του: “Ζούμε, λέει, σε μια φτωχοποιημένη δημοκρατία. Άνθρωποι από τη μια μέχρι την άλλη άκρη της χώρας υψώνουν το ανάστημά τους ενάντια στο ψέμμα ότι όσα έχουμε δεν φτάνουν για όλους. Ξέρουμε ότι στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου, δεν υπάρχει λόγος παιδιά να πεινάνε, άρρωστοι να μην έχουν περίθαλψη και πολίτες να εμποδίζονται να ψηφίσουν. Και πρέπει να πολεμηθούν και τα δυο πολιτικά κόμματα, το ένα για αυτά που κάνει και το άλλο για αυτά που δεν κάνει”. Όμως, ο Μπάρμπερ δεν είναι μόνος. Δίπλα και μαζί του είναι η συν-πρόεδρος της Εκστρατείας, η αιδεσιμότατη (της Πρεσβυτεριανής εκκλησίας) Δρ. Liz Theoharis (Λιζ Θεοχάρης), νεαρή μητέρα δυο παιδιών, με πλούσιο συγγραφικό έργο αλλά και με εικοσάχρονη πείρα έντονης δράσης δίπλα στους εργάτες, στους άστεγους, στους φτωχούς και στις κάθε λογής καταπιεσμένες μειονότητες. Για την ελληνικής καταγωγής Liz Theoharis (1) στόχος της Εκστρατείας είναι “να ακουστεί η φωνή μας. Να πούμε στο έθνος ότι υπάρχουν 140 εκατομμύρια φτωχοί που ζούνε σε αυτό. Ότι σήμερα, το 2018, έχουμε λιγότερα δικαιώματα ψήφου από ό,τι πριν από 50 χρόνια. Ότι υπάρχουν 11 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν υπό την απειλή να φυλακιστούν ή να εκτοπιστούν. Ότι έχουμε μεγάλη οικολογική καταστροφή με 4 εκατομμύρια νοικοκυριά που αντί για νερό βλέπουν να βγαίνει από τις βρύσες τους δηλητηριώδης μόλυβδος. Έρχεται η στιγμή που η σιωπή είναι προδοσία. Έρχεται η ώρα που δεν μπορούμε να το αντέξουμε άλλο. Η ώρα που πρέπει να κατέβουμε στους δρόμους, που πρέπει να φωνάξουμε δυνατά, που πρέπει να διαμαρτυρηθούμε και να οργανωθούμε...Αμερική, έχεις πάρει λάθος κατεύθυνση!”
Η Εκστρατεία των Φτωχών Ανθρώπων που προτάσσει την πάλη ενάντια στην κοινωνική ανισότητα, τη φτώχεια, το ρατσισμό, το μιλιταρισμό και την κλιματική καταστροφή, δεν περιορίζεται όμως μόνο στην πολιτική ανυπακοή, στην άμεση δράση και στις παραδειγματικές καταλήψεις (όπως π.χ.πριν από λίγες μέρες, της έδρας του δεύτερου μεγαλύτερου παγκόσμιου εργοδότη που είναι τα φαστφουντάδικα ΜακΝτόναλντς ή των Πολιτειακών κοινοβουλίων). Επεξεργάζεται και προτείνει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα των καιρών μας και ταυτόχρονα κάνει τα πάντα για να δημιουργήσει δίκτυα αυτοοργανωμένων πολιτών που συντονίζουν τις δράσεις τους σε τοπικό, περιφερειακό, πολιτειακό και εθνικό επίπεδο. Σίγουρα, το έργο της δεν είναι καθόλου εύκολο καθώς έχει να αντιμετωπίσει το τερατώδες πλανητικό κτήνος στη φωλιά του, αλλά και μόνο η εμφάνισή της στο κοινωνικό προσκήνιο των ΗΠΑ προσφέρει ελπίδα, έμπνευση και αγωνιστικό προσανατολισμό σε δεκάδες εκατομμύρια πολίτες μέσα αλλά και έξω από τη χώρα. Και ας μην το κρύβουμε, μια ενδεχόμενη επιτυχία της θα άλλαζε δραστικά τα δεδομένα του αγώνα των “από κάτω” την ώρα ακριβώς που οι “από πάνω” παίζουν -σχεδόν ανενόχλητοι - στα ζάρια τους την τύχη του πλανήτη και της ανθρωπότητας...(2)
Σημειώσεις
1. Η οικογένεια Theoharis δεν έχει την παραμικρή σχέση με τους γνωστούς μας “μπρούκληδες” που το ελληνικό κατεστημένο αρέσκεται να ταυτίζει με όλους τους Έλληνες μετανάστες στην Αμερική. Ο πολυγραφότατος πατέρας καθηγητής Athan Theoharis θεωρείται ότι είναι ίσως ο σημαντικότερος αμερικανός ιστορικός του βορειοαμερικανικού αντικομμουνισμού, και κυρίως, του FBI, των μυστικών υπηρεσιών και της παραβίασης των δημοκρατικών δικαιωμάτων των αμερικανών πολιτών από μέρους του κράτους και των υπηρεσιών του. Τόσο μάλιστα σημαντικός ώστε να είναι ο μόνος στον οποίο άνοιξαν τα προσωπικά αρχεία πολλών αμερικανών προέδρων με απόφαση της Γερουσίας. Η αδελφή Jeanne Theoharis είναι μια λαμπρή καθηγήτρια, ερευνήτρια και συγγραφέας στην οποία μάλιστα απονεμήθηκε το 2014 το ετήσιο βραβείο της παλαιότερης μεγάλης αντιρατσιστικής οργάνωσης NAACP των Αφροαμερικανών για τη βιογραφία της πρωτοπόρας του αγώνα των Μαύρων Ρόζα Παρκς (The Rebellious Life of Mrs. Rosa Parks). Τέλος, η μητέρα της Nancy Theoharis, προκάλεσε στα 80 της, την οργή του σιωνιστικού κύκλου του Harvard εκθέτοντας στο πανεπιστήμιο τις φωτογραφίες της με στιγμιότυπα από την τελευταία Ιντιφάντα του Παλαιστινιακού λαού για την ελευθερία του.
“Φυσικά”, η οικογένεια Theoharis και τα επιτεύγματά της παραμένουν εντελώς άγνωστα στη χώρα καταγωγής της που είναι η Ελλάδα!...
2. Άρθρα, αναλύσεις, τοποθετήσεις και βίντεο από πρώτο χέρι για τις καθημερινές επιτυχίες και περιπέτειες της Εκστρατείας των Φτωχών Ανθρώπων, καθώς και για ό,τι σημαντικό συμβαίνει στην κορυφή και κυρίως, στη βάση της αμερικανικής κοινωνίας, μπορείτε να παρακολουθήσετε στο Facebook που ανανεώνεται ανά δίωρο :
https://www.facebook.com/