Featured
Hits: 4220

Παρασκευή, 9 Σεπτεμβρίου 20112011-09-09_solidaires

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ SUD(SOLIDAIRES, UNITAIRES ET DÉMOCRATIQUES) - BANQUES POPULAIRES -CAISSES D’EPARGNE *

 

2011-09-09_sudΟι Τράπεζες ενέχονται στην κρίση του δημόσιου χρέους

Πρέπει να λογοδοτήσουν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους

Σήμερα, η χρηματοοικονομική κρίση εισέρχεται σε νέα φάση με την κρίση του δημόσιου χρέους (επίσης γνωστή ως κρίση κρατικών  ομολόγων). Αυτή η οικονομική κρίση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική των τραπεζών που τα τελευταία χρόνια, έχουν διατηρήσει υψηλό το χρέος των επιχειρήσεων και κυρίως των νοικοκυριών. Η πολιτική αυτή αποσκοπεί στο να αντιμετωπίσει τη χαμηλή ζήτηση, λόγω της μείωσης των μισθών και του μεριδίου  στην κατανομή της προστιθέμενης αξίας. Η ανάπτυξη των πιστώσεων, επέτρεψε στις τράπεζες να δημιουργήσουν πρόσθετα περιθώρια κέρδους που έσπευσαν να εκχωρήσουν σε κερδοσκοπικές επενδύσεις που οδήγησαν  στην κρίση ‘’των δανείων υψηλού κινδύνου’’ το 2007. Παράλληλα, τα κράτη και αυτά αύξησαντο χρέος τους, λόγω της μείωσης των φόρων, σε συνδυασμό με τη φοροδιαφυγή του εισοδήματος των μεγάλων εταιρειών και των πλουσίων ιδιωτών  προς  φορολογικούς παραδείσους. Η απόδειξη των  δωρεών  προς τους πλούσιους στη Γαλλία είναι ο φορολογικός συντελεστής για τα υψηλότερα εισοδήματα που κατέβηκε  από το 65% στο 41% από 1986  μέχρι  2007. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η έκθεση του Συμβουλίου υποχρεωτικών φορολογικών εισφορών , rapport du Conseil des prélèvements obligatoires ,τον Οκτώβριο 2010 που επεσήμανε ότι οι εταιρείες του  CAC 40(του γαλλικού χρηματιστηρίου) φορολογούνται κατά μέσο όρο με ένα  8% των κερδών τους, αντί 33,3% που είναι ο κανονικός φορολογικός συντελεστής.

Το 2008, οι τράπεζες βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας και όχι μόνο αρνήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους αλλά απαίτησαν και έλαβαν  σημαντική βοήθεια από τα κράτη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή  προσέφερε βοήθεια 4.588,9  δισεκατομμύρια ευρώ το ανώτατο επιτρεπόμενο ποσό από την αρχή της κρίσης έως την 1η Οκτωβρίου 2010,και  τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν στην πραγματικότητα καταβάλλει  1.100 δισ. ευρώ στις  ιδιωτικές τράπεζες για την περίοδο 2008-2010. Ταυτόχρονα με  αυτές τις δωρεές , αντιμετωπίζουμε  σήμερα  στην Ευρώπη τη σκανδαλώδη κατάσταση που θέλει : οι τράπεζες να δανείζονται από την ΕΚΤ σε πολύ χαμηλά επιτόκια ,πράγμα που τους επιτρέπει, να επαναδανείζουν με υψηλά επιτόκια  τα κράτη που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, με αποτέλεσμα την επιδείνωση των προβλημάτων τους. Το νέο σχέδιο για την "διάσωση" της Ελλάδα στις 21 Ιουλίου δεν είναι παρά ένα νέο σχέδιο για να βοηθήσει τις τράπεζες. Πράγματι, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έχει πλέον το δικαίωμα να αγοράσει από τις τράπεζες στην δευτερογενή αγορά τα μειωμένα ελληνικά, πορτογαλικά και ιρλανδικά ομόλογα ,προσβλέποντας σε μια νέα κοινωνικοποίηση των ζημιών προς όφελος των  χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

 

Για να επιλυθεί η αναξιοπιστία  των ζημιών που προκλήθηκαν από τις τράπεζες, η μόνη λύση που προβλέπεται από τους οργανισμούς αξιολόγησης, τα όργανα της ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών είναι να αξιώσουν από τους λαούς να υποστούν  περαιτέρω θυσίες,  με την αποδοχή  χαμηλότερων μισθών και συντάξεων, τη αύξηση του ορίου ηλικίας  συνταξιοδότησης και στην περίπτωση των δημόσιων υπηρεσιών, με μείωση του αριθμού του προσωπικού και πώληση των κερδοφόρων δημόσιων οργανισμών , σε ιδιωτικές εταιρείες.

Αλλά οι λαοί δεν σκοπεύουν  να αφήσουν  τα πράγματα στην τύχη τους.  Από τον Ιούλιο του 2010 στην Αθήνα, έχει συσταθεί η  Ελληνική Επιτροπή Ενάντια στο Χρέος, της οποίας η  κύρια αποστολή  είναι να προωθήσει  την προσπάθεια λογιστικού ελέγχου  του ελληνικού δημόσιου χρέους. Ο Γιώργος Μητραλιάς *, ένα από τα μέλη αυτής της επιτροπής, τονίζει:

«Ο πρώτος στόχος ενός λογιστικού ελέγχου είναι να ξεκαθαρίσει το παρελθόν, να ξεμπλέξει το κουβάρι του χρέους, νήμα προς νήμα, μέχρι να ξαναφτιάξει το κουβάρι των γεγονότων που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Τι απόγινε το χρήμα του τάδε δανείου, με ποιους όρους συνάφθηκε το δείνα δάνειο; Πόσοι τόκοι πληρώθηκαν, με ποιο επιτόκιο, πόσο τμήμα του δανείου ήδη αποπληρώθηκε; Πώς διογκώθηκε το χρέος παρόλο που δεν είδαμε το χρώμα του χρήματος; Ποιο δρόμο πήραν τα κεφάλαια; Σε τι χρησίμεψαν; Ποιο μέρος τους καταχράστηκε και γιατί;»

Και προσθέτει:

«Ποιος δανείστηκε και στο όνομα ποιανού; Ποιος δάνεισε και ποιος ήταν ο ρόλος του; Πώς βρέθηκε μπλεγμένο το Κράτος, με ποια απόφαση, που λήφθηκε με ποια αρμοδιότητα; Πώς τα ιδιωτικά χρέη έγιναν «δημόσια»; Ποιος προώθησε σχέδια μαϊμούδες, ποιος έσπρωξε, ενθάρρυνε, ποιος κέρδισε από αυτά; Ποια εγκλήματα διαπράχτηκαν με αυτά τα χρήματα; Γιατί δεν αποδίδονται αστικές, ποινικές και διοικητικές ευθύνες;»

Σήμερα, μια από τις προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση είναι η κοινωνικοποίηση του συνόλου του τραπεζικού συστήματος. Ο προσανατολισμός των τραπεζών δεν θα πρέπει πλέον να είναι  η κερδοσκοπία προς όφελος μιας μειοψηφίας , αλλά πρέπει να ακολουθήσουν κοινωνικές  πολιτικές   δομημένες στη βάση αρχών που θα έχουν στο επίκεντρό τους την κατανομή του πλούτου, την κατανομή του χρόνου εργασίας, την ανάπτυξη των δημόσιων υπηρεσιών και το σεβασμό  του περιβάλλοντος .Ένα τέτοιο σχέδιο προτίθεται να στηρίξει το συνδικάτο Sud BPCE , μέλος της ένωσης Union syndicale Solidaires.

Σε όσους μας λένε ότι αυτό το σχέδιο είναι ουτοπικό, απαντάμε ότι είναι το μόνο που μπορεί να δώσει  μια πραγματική απάντηση στην κρίση που αντιμετωπίζουμε.

Επειδή είναι απαράδεκτο οι λαοί να  επωμίζονται το βάρος των οικονομικών πολιτικών για τις οποίες δεν φέρουν καμία ευθύνη, η Sud BPCE απαιτεί:

 

  • Λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους για τον εντοπισμό παράνομων και μη-νομιμοποιημένων χρεών ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε αναδιάρθρωση ή ακύρωσης τους. 

  • Λογιστικό  έλεγχο του συνόλου των κερδοσκοπικών επενδύσεων, με σκοπό την αναδιάρθρωσή τους  και την διαγραφή  τους σε βάρος των κερδοσκόπων.

 

Η τρέχουσα κρίση προσφέρει μια ευκαιρία για ανοιχτή και δημοκρατική δημόσια συζήτηση με τις  συνδικαλιστικές οργανώσεις , τους συλλόγους , τους εκπροσώπους  των εργαζομένων των τραπεζών και όλων των πολιτών.

Το εθνικό εκτελεστικό όργανο του συνδικάτου της Sud(Solidaires, Unitaires et Démocratiques) Banques Populaires Caisses d’Epargne

L’exécutif national du Sud Banques Populaires Caisses d’Epargne

J.Bonnard - M.Brugnooge - D.Gilot - JL.Kerenflec’h  - JF.Largillière

B.Meyer - JL.Pavlic - C.Perrin - S.Rodier - P.Saurin

Paris, le 26 juillet 2011        N°11 - 2011


* Από την  συγχώνευση  των δύο πιστωτικών ιδρυμάτων ‘’Banque Populaire” και “Caisse d’Epargne’’(Λαική Τράπεζα και Ταμιευτήριο)

*Από το εισαγωγικό κείμενο του Γιώργου Μητραλιά, με τίτλο,‘’Ελέγχοντας έρχεται η όρεξη’’ στο βιβλίο των E. Toussaint, M.L. Fatorelli, Cadtm, Jubilee South «Ανοίγουμε τα βιβλία του χρέους - Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους» ( εκδ. Αλεξάνδρεια, 2011).

Ο Γιώργος Μητραλιάς ανήκει  και στα  ιδρυτικά μέλη της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ που ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2010.