Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011 - Ελευθεροτυπία
Η ρίψη αυγού τιμωρείται, η ρίψη καρκινογόνων χημικών όχι...
«Εγώ ήμουν η αυγοβόλος»
Την ευθύνη για την... αυγοβολή κατά του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Μαν. Όθωνα, πριν από λίγες μέρες, στο Ρέθυμνο, αναλαμβάνει η ιστορικός κ. Μαρίνα Δημητριάδου, με κείμενο που απέστειλε στο enet.gr (κείμενο το οποίο έχει αναρτήσει και σε blog, που δημιούργησε επί τούτου).
26-09-2011 - http://leonidasvatikiotis.wordpress.com
Φως στο ιρλανδικό χρέος έριξε ο λογιστικός έλεγχος
(Επίκαιρα, 22/9/2011)
του Λεωνίδα Βατικιώτη
Μια σημαντική στιγμή στην πάλη των λαών ενάντια στην πληρωμή του δημόσιου χρέους ήταν η Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη, όταν δόθηκε στη δημοσιότητα το πόρισμα της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου που συστάθηκε στην Ιρλανδία. Η επιτροπή αποτελούταν από τρεις ανεξάρτητους καθηγητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που διδάσκουν στο πανεπιστήμιο του Λίμερικ. Το έργο τους δε, υποστηρίχθηκε από το βρετανικό συνδικάτο UNITE, που αποτελεί την μεγαλύτερη συνδικαλιστική ένωση της Μεγάλης Βρετανίας, και τις οργανώσεις Afri (Action from Ireland) και επίσης Debt and Development Coalition.
2011-09-21 - http://leonidasvatikiotis.wordpress.com
Θέμα χρόνου η χρεωκοπία (Πριν, 18 Σεπτέμβρη 2011)
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ, ΦΑΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ
Οι γαλλικές τράπεζες το τελευταίο θύμα
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΕΡΚΕΛ
Προσωρινό ανάχωμα στην επέκταση της οικονομικής κρίσης δημιούργησαν οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου με τη συντονισμένη παρέμβασή τους την Πέμπτη. Αντιγράφοντας μια μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2008, στο απόγειο της τρέχουσας κρίσης, οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Αγγλίας, της Ιαπωνίας, της Ελβετίας και μαζί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κάλυψαν με δολάρια τη ρευστότητα που ζητούσαν οι τράπεζες, αποτρέποντας την πιστωτική ασφυξία που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και στην αναστολή των τραπεζικών δραστηριοτήτων, λόγω έλλειψης ρευστού. Το χέρι βοήθειας των κεντρικών τραπεζών στράφηκε πρώτα και κύρια προς τις γαλλικές τράπεζες που έχουν εξελιχθεί στο τελευταίο θύμα της κρίσης στην ευρωζώνη.
Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Δημόσιου Χρέους
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η στατιστική αλχημεία όσον αφορά το δημόσιο χρέος επιτάσσει:
Να ανοίξουν τα βιβλία του δημόσιου χρέους και των δημόσιων οικονομικών!
Κοινωνικός έλεγχος τώρα !
Τεράστιο θέμα ηθικής τάξης προκύπτει για την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου μετά την αποκάλυψη της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και μέλους του ΔΣ της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Ζωής Γεωργαντά, ότι κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ «μαγείρευαν» τα στατιστικά στοιχεία!
Οι αποκαλύψεις της Ζωής Γεωργαντά, που ήδη προκάλεσαν την παρέμβαση εισαγγελέα ο οποίος ζήτησε τη διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης, αναφέρουν ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 οδηγήθηκε στο 15,4% κατόπιν αλχημειών με σκοπό να ληφθούν τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόστηκαν. Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου (που με τα λόγια του υφυπουργού Οικονομικών, Φίλιππου Σαχινίδη είχε αποφασίσει από τον Οκτώβρη του 2009 να μας στείλει στο σφαγείο του ΔΝΤ και της ΕΕ) ήθελε με αυτό τον τρόπο να εμφανίσει ως αναγκαία και επιβεβλημένη την πολιτική των Μνημονίων και γι’ αυτό κατέφυγε σε τέτοιες απαράδεκτες μεθόδους που στόχο είχαν να παραπλανήσουν το λαό. Η παύση δε στη συνέχεια από τον αρμόδιο υπουργό Βαγγέλη Βενιζέλο των 5 από τα 6 μέλη της διοίκησης της υπηρεσίας (με εξαίρεση τον προερχόμενο από το ΔΝΤ επικεφαλής της) παραπέμπει σε ενέργειες ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Η ανάμιξη της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, της Eurostat, στις στατιστικές απάτες επίσης δείχνει ότι η δήθεν ανεξαρτησία της αποτελεί ψέμα!
Κατά συνέπεια το αίτημα της Πρωτοβουλίας για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου να πέσει φως στο δημόσιο χρέος και σε όλα τα δημόσια οικονομικά αποκτά δραματική επικαιρότητα, καθώς αποκαλύπτεται ότι κυβέρνηση – ΔΝΤ – ΕΕ είναι εντελώς αναξιόπιστοι και επικίνδυνοι για να διαχειριστούν προς όφελος της κοινωνίας τόσο σοβαρές υποθέσεις όπως το δημόσιο χρέος.
Αθήνα 19 Σεπτέμβρη 2011
Παρασκευή, 16 Σεπτεμβρίου 2011
Διδάγματα από την Αργεντινή για την Ελλάδα
του Κλάουντιο Κατς*
Η φωτιά που άναψαν οι Έλληνες εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη και θα καθορίσει ποιος θα πληρώσει τις συνέπειες της κρίσης. Τις εξελίξεις αυτές τις παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη Λατινική Αμερική. Πολύ λίγα νέα αναμένονται με τόσες ελπίδες όσο μια νίκη των λαϊκών δυνάμεων στην Ευρώπη.
Οι συγκρίσεις του παραδείγματος της Αργεντινής με την κατάρρευση της Ελλάδας είναι αναρίθμητες. Οι αναλυτές προσπαθούν να διακρίνουν κατά πόσον τα μέτρα που έλαβε η μία χώρα ανακουφίζουν ή επιδεινώνουν την κατάσταση της άλλης . Η αξιολόγηση αυτή επεκτείνεται συνήθως και σε άλλες χώρες στην περιφέρεια της Ευρώπης, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία. Στα κοινωνικά κινήματα όμως κυριαρχεί μια άλλη ανησυχία: Ποια διδάγματα προσφέρονται από την εμπειρία της Νότιας Αμερικής στη μάχη κατά της προσαρμογής.
Δευτέρα, 5 Σεπτεμβρίου 2011
Ιστορική Διακήρυξη Παλαιστινίων και Ισραηλινών για την Υποστήριξη της Ισραηλινής Κοινωνικής Διαμαρτυρίας και του Αντιαποικιακού Αγώνα
Περίπου 20 πολιτικά κόμματα και κοινωνικά κινήματα κι από τις δυο πλευρές της Πράσινης Γραμμής εξέδωσαν μια ιστορική διακήρυξη υποστήριξης των κοινωνικών διαμαρτυριών που συγκλονίζουν σήμερα το Ισραήλ τονίζοντας την ανάγκη σύνδεσής τους με την πάλη ενάντια στην ισραηλινή κατοχή και τις εποικιστικές πολιτικές.
Μαζί για να θέσουμε τέρμα στη κατοχή και στο ρατσισμό, υποστηρίζοντας την πάλη του Παλαιστινιακού λαού να κατακτήσει τα εθνικά του δικαιώματα και ενάντια στην εθνική και κοινωνική καταπίεση
Ακόμα και την ώρα των ενθαρρυντικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, του κύματος κοινωνικών διαμαρτυριών και της αφύπνισης των αγώνων των λαών για ελευθερίες και το δικαίωμα να ζουν με αξιοπρέπεια, ο Παλαιστινιακός λαός ζει πάντα υπό το ζυγό της ισραηλινής κατοχής, παρά την επίμονη και συνεχιζόμενη πάλη του για ελευθερία. Η διεθνής κοινότητα, από τη μεριά της, κάνει επίδειξη της ανικανότητάς της και δεν τείνει χέρι υποστήριξης στον παλαιστινιακό αγώνα για απελευθέρωση και δικαιοσύνη
Παρασκευή, 9 Σεπτεμβρίου 2011
Οι πολίτες της Πλατείας ντελ Σολ και του Συντάγματος διαδηλώνουμε την αγανάκτησή μας και προσκαλούμε όλους τους αγανακτισμένους να συσπειρωθούν μαζί μας
Από τις ΗΠΑ μέχρι τις Βρυξέλλες, από την Ελλάδα μέχρι τη Βολιβία, από την Ισπανία μέχρι την Τυνησία, η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει. Yπεύθυνοι είναι εκείνοι που μας επιβάλλουν συνταγές για να την ξεπεράσουμε. Αυτές είναι: Η μεταφορά δημόσιων πόρων σε ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, την ίδια ώρα που βάζουν τους λαούς να πληρώνουν το λογαριασμό με σχέδια προσαρμογής, που όχι μόνο δεν μας βγάζουν από τη κρίση αλλά μας βυθίζουν ακόμα περισσότερο σε αυτήν.
Στην ΕΕ, οι επιθέσεις των χρηματαγορών ενάντια στα δημόσια χρέη, εκβιάζουν τις κυβερνήσεις και σέρνουν σε ομηρία τα κοινοβούλια, που υιοθετούν μέτρα άδικα, χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμότητα και πίσω από τη πλάτη των λαών τους. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, αντί να εναντιώνονται στις επιθέσεις των χρηματαγορών, ευθυγραμμίζονται με αυτές.
Από την αρχή αυτής της κρίσης, γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας μετατροπής του ιδιωτικού χρέους σε δημόσιο χρέος. Πρόκειται για την ατιμώρητη κοινωνικοποίηση των ζημιών αφού πρώτα ιδιωτικοποίησαν σκανδαλωδώς τα κέρδη.
Παρασκευή, 9 Σεπτεμβρίου 2011
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ SUD(SOLIDAIRES, UNITAIRES ET DÉMOCRATIQUES) - BANQUES POPULAIRES -CAISSES D’EPARGNE *
Οι Τράπεζες ενέχονται στην κρίση του δημόσιου χρέους
Πρέπει να λογοδοτήσουν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους
Σήμερα, η χρηματοοικονομική κρίση εισέρχεται σε νέα φάση με την κρίση του δημόσιου χρέους (επίσης γνωστή ως κρίση κρατικών ομολόγων). Αυτή η οικονομική κρίση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική των τραπεζών που τα τελευταία χρόνια, έχουν διατηρήσει υψηλό το χρέος των επιχειρήσεων και κυρίως των νοικοκυριών. Η πολιτική αυτή αποσκοπεί στο να αντιμετωπίσει τη χαμηλή ζήτηση, λόγω της μείωσης των μισθών και του μεριδίου στην κατανομή της προστιθέμενης αξίας. Η ανάπτυξη των πιστώσεων, επέτρεψε στις τράπεζες να δημιουργήσουν πρόσθετα περιθώρια κέρδους που έσπευσαν να εκχωρήσουν σε κερδοσκοπικές επενδύσεις που οδήγησαν στην κρίση ‘’των δανείων υψηλού κινδύνου’’ το 2007. Παράλληλα, τα κράτη και αυτά αύξησαντο χρέος τους, λόγω της μείωσης των φόρων, σε συνδυασμό με τη φοροδιαφυγή του εισοδήματος των μεγάλων εταιρειών και των πλουσίων ιδιωτών προς φορολογικούς παραδείσους. Η απόδειξη των δωρεών προς τους πλούσιους στη Γαλλία είναι ο φορολογικός συντελεστής για τα υψηλότερα εισοδήματα που κατέβηκε από το 65% στο 41% από 1986 μέχρι 2007. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η έκθεση του Συμβουλίου υποχρεωτικών φορολογικών εισφορών , rapport du Conseil des prélèvements obligatoires ,τον Οκτώβριο 2010 που επεσήμανε ότι οι εταιρείες του CAC 40(του γαλλικού χρηματιστηρίου) φορολογούνται κατά μέσο όρο με ένα 8% των κερδών τους, αντί 33,3% που είναι ο κανονικός φορολογικός συντελεστής.
Παρασκευή, 9 Σεπτεμβρίου 2011
Η Ελλάδα σε κρίση: Το σπίτι των ανατελλουσών αποπληρωμών
Μία εγκαταλελειμμένη έπαυλη του 19ου αι. έχει μετατραπεί σε κτίριο-σύμβολο των αμφιβόλου κύρους συμφωνιών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών.
guardian.co.uk, Αύγουστος 2011
Ελλάδα εν κρίσει: η εγκαταλελειμμένη έπαυλη στην περιοχή του Ζωγράφου, στην Αθήνα, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο των διενέξεων σχετικά με ένα δάνειο.
Παρασκευή, 9 Σεπτεμβρίου 2011
Πίσω από το προσωπείο των τραπεζιτών
Στα πλαίσια μίας ακόμα οικονομικής κρίσης, ο έλεγχος του χρέους θα μπορούσε να προσφέρει μία διέξοδο στην αντιμετώπιση της ισχύος του μεγάλου κεφαλαίου.
του Nick Dearden για το Red Pepper
Η οικονομική κρίση οδήγησε τους ακτιβιστές σε χώρες, όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία, να αναζητήσουν μοντέλα από αναπτυσσόμενες χώρες, για το πώς να αντιπαλέψουν ένα παντοδύναμο, “εγωπαθές” οικονομικό σύστημα, που αναγκάζει τον απλό κόσμο να πληρώνει το τίμημα των αποτυχιών του. Από το Δουβλίνο έως τη Χαράρε , το αίτημα των “λογιστικών ελέγχων” θεωρήθηκε ως ένα ζωτικό πρώτο βήμα για την ενημέρωση και κινητοποίηση των λαών ενάντια σε ένα άδικο οικονομικό σύστημα , που ωφελεί τους λίγους εις βάρος των πολλών.
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011
Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία: γιατί οι συμφωνίες με την Τρόικα είναι απεχθείς;
των Renaud Vivien, Eric Toussaint*
Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία είναι οι τρεις πρώτες χώρες της Ευρωζώνης που τέθηκαν υπό τη κηδεμονία των πιστωτών τους συνάπτοντας σχέδια «βοήθειας» με τη «Τρόικα» που αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Όμως αυτές οι συμφωνίες, που γεννάνε νέα χρέη και που επιβάλλουν στους λαούς μέτρα λιτότητας χωρίς προηγούμενο, μπορούν να αμφισβητηθούν στη βάση του διεθνούς δικαίου. Πράγματι, αυτές οι συμφωνίες είναι «απεχθείς» και άρα άνομες. Όπως το τονίζει η θεωρία του απεχθούς χρέους, «τα χρέη των Κρατών πρέπει να έχουν συναφθεί και τα απορρέοντα κεφάλαια να έχουν χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες και τα συμφέροντα του Κράτους» (1). Όμως, τα δάνεια της Τρόικα χορηγούνται υπό τον όρο της λήψης μέτρων λιτότητας που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και που δεν θα επιτρέψουν σε αυτά τα Κράτη να βγουν από τη κρίση.
Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011
Μια, δυο, τρεις, πολλές πλατείες
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Στο Τελ Αβίβ έφτασε το κίνημα της πλατείας, πιάνοντας στον ύπνο την πολιτική και οικονομική εξουσία του κράτους του Ισραήλ.
Χιλιάδες Ισραηλινοί πολίτες συνεχίζουν να κατεβαίνουν στη «λεωφόρο Ρότσιλντ» -η οποία ειρήσθω εν παρόδω κάποτε ονομαζόταν «οδός του λαού»-, σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία του Τελ Αβίβ με συνθήματα όπως: «Ο λαός απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη», «Θέλουμε δικαιοσύνη, όχι ελεημοσύνη», «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», «Οταν η κυβέρνηση είναι εναντίον του λαού, ο λαός είναι κατά της κυβέρνησης».
Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011
Ο πραγματικός απολογισμός της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης
του Κ.Λαπαβίτσα
Λίγες ώρες μετά την λήξη της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης και της κοινής ανακοίνωσης για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος του ελληνικού χρέους ζητήθηκε από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου SOAS του Λονδίνου, Κώστα Λαπαβίτσα, να σχολιάσει και να αναλύσει τις αποφάσεις. Το παρόν κείμενο αποτελεί απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης που δημοσιεύτηκε στις 22 Ιουλίου στο www.thepressproject.gr
Η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι πανηγυρίζουν για τις αποφάσεις της συνόδου. Εσείς τι είδατε να συμβαίνει χθες στις Βρυξέλλες;
Αυτό που αποφασίστηκε χθες (21/07) μπορούμε συνοπτικά να το ονομάσουμε αθέτηση πληρωμών με πρωτοβουλία του δανειστή. Εμείς είχαμε από καιρό πει ότι η Ελλάδα οδεύει αναπόφευκτα προς αθέτηση πληρωμών. Υπάρχουν δύο τρόποι να γίνει: Ο ένας είναι με πρωτοβουλία του δανειστή.
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
Πρέπει άραγε να πληρώσουμε το χρέος;
Υπάρχει κι άλλη λύση για τα χρέη
Των DAMIEN MILLET και ERIC TOUSSAINT*
Παλαιότερα, υπήρχε ο Πρώτος Κόσμος, ο «Βορράς», ο οποίος υποτίθεται ότι αποτελούσε ένα μπλοκ ευημερίας. Ακολουθούσε ο Δεύτερος Κόσμος, στον οποίο ανήκαν οι χώρες του σοβιετικού μπλοκ, και ο Τρίτος Κόσμος, στον οποίο περιλαμβάνονταν οι φτωχές χώρες του «Νότου», οι οποίες, ήδη από τη δεκαετία του 1980, είχαν εξαναγκαστεί να υποκύψουν στις προσταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ο Δεύτερος Κόσμος κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Με τη χρηματοοικονομική κρίση του 2008, στον Πρώτο Κόσμο παρατηρήθηκαν σημαντικές αναταράξεις. Συνεπώς, στο εξής, καμία γεωγραφική διαίρεση δεν φαίνεται πλέον εύστοχη. Το μόνο που μπορούμε να διακρίνουμε πλέον είναι δύο κατηγορίες πληθυσμού: από τη μια υπάρχει μια χούφτα ατόμων που επωφελούνται από τον σύγχρονο καπιταλισμό, ενώ από την άλλη υπάρχει η πλειονότητα που τον υφίσταται, κυρίως μέσα από τον μηχανισμό του χρέους.
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
«Με συνεχείς περικοπές, ξαφνικά η Ελλάδα θα δηλώσει χρεοκοπία»
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟ
Ο Αλέξης Πασσαδάκης είναι Γερμανός ελληνικής καταγωγής, ηγετικό στέλεχος στη Γερμανία της ακτιβιστικής οργάνωσης κατά της παγκοσμιοποίησης Attac, με ειδικότητα την οικονομική κρίση.
Είναι πολιτικός επιστήμονας, κάτοικος Βερολίνου και με ένα πολύ ενδιαφέρον παρελθόν: ο παππούς του Κωνσταντινοπολίτης, κρητικής καταγωγής, βρέθηκε το 1941 αιχμάλωτος των ναζί στη βόρεια Ελλάδα. Στάλθηκε στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία, όμως για καλή του τύχη έπεσε σε έναν φιλεύσπλαχνο γερμανό επιστάτη, που μέχρι το τέλος του πολέμου τον προστάτευσε από τα χειρότερα. Ο παππούς Πασσαδάκης ερωτεύτηκε την κόρη του επιστάτη, την παντρεύτηκε και έμεινε για πάντα στη Γερμανία.
Σήμερα ο εγγονός του αγωνίζεται με την οργάνωση Attac, προκειμένου να διαγραφούν τα χρέη της Ελλάδας και την ιδέα αυτή διαδίδει στη Γερμανία με άρθρα του και εμφανίσεις στα ΜΜΕ. Μιλήσαμε μαζί του για την ελληνική κρίση, τη Γερμανία και τον νεοφιλελευθερισμό.
ΕΨΙΛΟΝ - Ημ/νία: 26/06/2011
ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΧΡΕΗ - HAGEN FLEISCHER
«Το κατοχικό δάνειο είναι μια γερμανική υποχρέωση που δεν έχει σχέση με τις πολεμικές αποζημιώσεις»
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ (
Εξι δισεκατομμύρια ευρώ! Αυτό είναι το ύψος σε σημερινές τιμές του κατοχικού δανείου που υποχρεώθηκε να καταβάλει το '42 η χώρα μας στη ναζιστική Γερμανία. Τι(ς) πταίει και τελικά αυτά τα δανεικά παραμένουν αγύριστα; Η πολιτική τού ένα βήμα μπρος - δύο πίσω που ακολούθησαν όλες οι ελληνικές μεταπολεμικές κυβερνήσεις. Ατολμία; Αδυναμία; Δουλοπρέπεια; Το βέβαιο είναι ότι μπροστά στο θρύλο της «γερμανικής ισχύος» η χώρα συμπεριφέρθηκε με ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Το αντιλαμβάνεται κανείς και από το 70ετές παρασκήνιο που ξετυλίγει ο καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Χάγκεν Φλάισερ.
Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
Λεφτά υπάρχουν!
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
«Οι εκατομμυριούχοι σε ολόκληρο τον κόσμο είναι πλουσιότεροι από ό,τι ήταν πριν από τη διεθνή οικονομική κρίση, γεγονός που αποτελεί την πιο πρόσφατη ένδειξη ότι οι έχοντες αντεπεξήλθαν στην ύφεση πολύ καλύτερα από ό,τι άλλες κοινωνικές ομάδες».
Ετσι ξεκινούσε προ ημερών ρεπορτάζ της εφημερίδας «Financial Times», το οποίο παρουσίαζε τα συμπεράσματα έκθεσης της εταιρείας συμβούλων Merrill Lynch Cap Gemini για τον Παγκόσμιο Πλούτο (World Wealth Report).
Η έκθεση αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν σήμερα περί τους 11 εκατομμύρια ιδιώτες που διαθέτουν ρευστοποιήσιμη περιουσία (χωρίς δηλαδή να περιλαμβάνονται τα ακίνητα και οι συντάξεις) άνω των 1 εκατ. δολαρίων. Ο συνολικός τους πλούτος αυξήθηκε μάλιστα στα 42,7 τρισ. δολάρια πέρυσι, παρουσιάζοντας αύξηση 9,7%, υποσκελίζοντας το προηγούμενο ρεκόρ πλούτου των 40,7 τρισ. δολαρίων του 2007.
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 3 Ιουλίου 2011
Η πλατεία (Ταχρίρ) επέβαλε το «όχι» στο ΔΝΤ
ΜΩΥΣΗΣ ΛΙΤΣΗΣ
Κι όμως, η Αίγυπτος τόλμησε να πει «όχι» στο ΔΝΤ και μάλιστα τρεις εβδομάδες αφότου το Κάιρο είχε καταλήξει σε συμφωνία με τον διεθνή οργανισμό για τη σύναψη δανείου ύψους 3 δισ. δολαρίων (2,1 δισ. ευρώ), με σκοπό τη χρηματοδότηση του αιγυπτιακού δημοσιονομικού ελλείμματος.
Η κυβέρνηση της Αιγύπτου προτίμησε να αναθεωρήσει τον προϋπολογισμό για το οικονομικό έτος που ξεκίνησε τον Ιούλιο, δηλώνοντας προς το παρόν ότι δεν υπάρχει ανάγκη για δάνειο. Τα λεφτά μπορούν να βρεθούν από την υψηλότερη φορολόγηση αυτών που έχουν... Τα πλούσια αραβικά εμιράτα όπως το Κατάρ έχουν επίσης βοηθήσει τη χρηματοδότηση του αιγυπτιακού προϋπολογισμού, προσφέροντας ήδη 500 εκατ. δολάρια, ενώ ανάλογο ποσό φέρεται να έχει υποσχεθεί και η Σαουδική Αραβία.
Κυριακή 26 Ιουνίου 2011
Κατοχικό Δάνειο: Μιά Άγνωστη Αλήθεια
του Τάσου Μ. Ηλιαδάκη
Α. ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη-Μ. Ανατολή-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν σ' αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της.
Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής. Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης. Στόχος των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης-Μ. Ανατολής και η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων.
Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το 20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου.
Ελευθεροτυπία, Σάββατο 25 Ιουνίου 2011
Η επιστροφή της πολιτικής
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Για χρόνια ο μέσος Ελληνας (και Ευρωπαίος) αποστρεφόταν την πολιτική.
Τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στις πάσης φύσεως εκλογικές διαδικασίες, επιστέγασμα υποτίθεται της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, το επιβεβαίωναν.
Η Ελλάδα μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να προσαρμόζεται στα «ευρωπαϊκά» πρότυπα. Τα κόμματα εξουσίας, εκτός από διορισμούς και υποσχέσεις για βόλεμα σε όσους είχαν πρόσβαση σε κάποιον τοπικό κομματάρχη, δεν παρουσιάζουν ουσιώδεις διαφορές.