Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011
ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΨΥ: Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΟΔΗΓΕΙ ΕΝΑΝ ΣΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ
Σκέφτονται να πληρώσουν την κρίση ακόμα και με τη ζωή τους
Της ΜΑΡΙΑΣ ΔΕΔΕ
Ενας στους δύο Ελληνες αισθάνεται μελαγχολικός ή πεσμένος, σε καθημερινή βάση, για δύο τουλάχιστον εβδομάδες. Σκέψεις αυτοκτονίας περνούν από το μυαλό ενός στους πέντε από τους ανθρώπους που βρίσκονται σε υψηλή οικονομική δυσχέρεια.
Η οικονομική κρίση φαίνεται να βλάπτει σοβαρά την υγεία και δη την ψυχική. |
Η οικονομική κρίση φαίνεται να βλάπτει σοβαρά την υγεία και δη την ψυχική.
Δεν είναι μόνο ότι το κράτος πρόνοιας αποσαθρώνεται, ότι συρρικνώνονται τα κονδύλια για τη στήριξη, τη θεραπεία, την επανένταξη του ψυχικά πάσχοντος και φαντάζει μετέωρο το επόμενο βήμα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Είναι, επίσης -όπως προκύπτει από επιδημιολογική μελέτη του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ)- ότι το μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο και η διαταραχή γενικευμένου άγχους συσχετίζονται άμεσα με οικονομικές μεταβλητές. Πρωτίστως με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος να αντεπεξέλθει στις καθημερινές οικονομικές του υποχρεώσεις και ανάγκες, με τα προσωπικά του χρέη και την ανεργία.
Την ευθύνη για την... αυγοβολή κατά του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Μαν. Όθωνα, πριν από λίγες μέρες, στο Ρέθυμνο, αναλαμβάνει η ιστορικός κ. Μαρίνα Δημητριάδου, με κείμενο που απέστειλε στο 
Μια σημαντική στιγμή στην πάλη των λαών ενάντια στην πληρωμή του δημόσιου χρέους ήταν η Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη, όταν δόθηκε στη δημοσιότητα το πόρισμα της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου που συστάθηκε στην Ιρλανδία. Η επιτροπή αποτελούταν από τρεις ανεξάρτητους καθηγητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που διδάσκουν στο πανεπιστήμιο του Λίμερικ. Το έργο τους δε, υποστηρίχθηκε από το βρετανικό συνδικάτο UNITE, που αποτελεί την μεγαλύτερη συνδικαλιστική ένωση της Μεγάλης Βρετανίας, και τις οργανώσεις Afri (Action from Ireland) και επίσης Debt and Development Coalition.
Προσωρινό ανάχωμα στην επέκταση της οικονομικής κρίσης δημιούργησαν οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου με τη συντονισμένη παρέμβασή τους την Πέμπτη. Αντιγράφοντας μια μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2008, στο απόγειο της τρέχουσας κρίσης, οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Αγγλίας, της Ιαπωνίας, της Ελβετίας και μαζί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κάλυψαν με δολάρια τη ρευστότητα που ζητούσαν οι τράπεζες, αποτρέποντας την πιστωτική ασφυξία που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και στην αναστολή των τραπεζικών δραστηριοτήτων, λόγω έλλειψης ρευστού. Το χέρι βοήθειας των κεντρικών τραπεζών στράφηκε πρώτα και κύρια προς τις γαλλικές τράπεζες που έχουν εξελιχθεί στο τελευταίο θύμα της κρίσης στην ευρωζώνη. 
Η φωτιά που άναψαν οι Έλληνες εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη και θα καθορίσει ποιος θα πληρώσει τις συνέπειες της κρίσης. Τις εξελίξεις αυτές τις παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη Λατινική Αμερική. Πολύ λίγα νέα αναμένονται με τόσες ελπίδες όσο μια νίκη των λαϊκών δυνάμεων στην Ευρώπη.
Οι Τράπεζες ενέχονται στην κρίση του δημόσιου χρέους 
Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία είναι οι τρεις πρώτες χώρες της Ευρωζώνης που τέθηκαν υπό τη κηδεμονία των πιστωτών τους συνάπτοντας σχέδια «βοήθειας» με τη «Τρόικα» που αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Όμως αυτές οι συμφωνίες, που γεννάνε νέα χρέη και που επιβάλλουν στους λαούς μέτρα λιτότητας χωρίς προηγούμενο, μπορούν να αμφισβητηθούν στη βάση του διεθνούς δικαίου. Πράγματι, αυτές οι συμφωνίες είναι «απεχθείς» και άρα άνομες. Όπως το τονίζει η θεωρία του απεχθούς χρέους, «τα χρέη των Κρατών πρέπει να έχουν συναφθεί και τα απορρέοντα κεφάλαια να έχουν χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες και τα συμφέροντα του Κράτους» (1). Όμως, τα δάνεια της Τρόικα χορηγούνται υπό τον όρο της λήψης μέτρων λιτότητας που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και που δεν θα επιτρέψουν σε αυτά τα Κράτη να βγουν από τη κρίση.
Στο Τελ Αβίβ έφτασε το κίνημα της πλατείας, πιάνοντας στον ύπνο την πολιτική και οικονομική εξουσία του κράτους του Ισραήλ.
Λίγες ώρες μετά την λήξη της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης και της κοινής ανακοίνωσης για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος του ελληνικού χρέους ζητήθηκε από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου SOAS του Λονδίνου, Κώστα Λαπαβίτσα, να σχολιάσει και να αναλύσει τις αποφάσεις. Το παρόν κείμενο αποτελεί απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης που δημοσιεύτηκε στις 22 Ιουλίου στο 
Παλαιότερα, υπήρχε ο Πρώτος Κόσμος, ο «Βορράς», ο οποίος υποτίθεται ότι αποτελούσε ένα μπλοκ ευημερίας. Ακολουθούσε ο Δεύτερος Κόσμος, στον οποίο ανήκαν οι χώρες του σοβιετικού μπλοκ, και ο Τρίτος Κόσμος, στον οποίο περιλαμβάνονταν οι φτωχές χώρες του «Νότου», οι οποίες, ήδη από τη δεκαετία του 1980, είχαν εξαναγκαστεί να υποκύψουν στις προσταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ο Αλέξης Πασσαδάκης είναι Γερμανός ελληνικής καταγωγής, ηγετικό στέλεχος στη Γερμανία της ακτιβιστικής οργάνωσης κατά της παγκοσμιοποίησης Attac, με ειδικότητα την οικονομική κρίση.
Εξι δισεκατομμύρια ευρώ! Αυτό είναι το ύψος σε σημερινές τιμές του κατοχικού δανείου που υποχρεώθηκε να καταβάλει το '42 η χώρα μας στη ναζιστική Γερμανία. Τι(ς) πταίει και τελικά αυτά τα δανεικά παραμένουν αγύριστα; Η πολιτική τού ένα βήμα μπρος - δύο πίσω που ακολούθησαν όλες οι ελληνικές μεταπολεμικές κυβερνήσεις. Ατολμία; Αδυναμία; Δουλοπρέπεια; Το βέβαιο είναι ότι μπροστά στο θρύλο της «γερμανικής ισχύος» η χώρα συμπεριφέρθηκε με ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Το αντιλαμβάνεται κανείς και από το 70ετές παρασκήνιο που ξετυλίγει ο καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Χάγκεν