Λογιστικός έλεγχος του χρέους:

Ένα θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα!

Ενώ όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι επίκειται η συγκρότηση επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους με πρωτοβουλία της προέδρου του Κοινοβουλίου Ζωής Κωνσταντοπούλου, οι αλλεπάλληλες δηλώσεις της και οι άλλες σχετικές ειδήσεις κάνουν ήδη το γύρο της Ευρώπης προκαλώντας ενδιαφέρον και ενθουσιασμό  στις τάξεις των κοινωνικών κινημάτων και ειδικά εκείνων για τον έλεγχο του χρέους σε χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ιταλία, η Ιρλανδία και κυρίως, η Ισπανία! Την ίδια ώρα στη χώρα μας, φαίνεται να αυξάνονται η περιέργεια αλλά και οι απορίες για αυτόν τον λογιστικό έλεγχο που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστος και μυστηριώδης. Τίποτα λοιπόν πιο χρήσιμο  για να φωτιστούν κάποιες πτυχές του, και συγκεκριμένα οι νομικές, από την παράθεση ενός σχετικού αποσπάσματος από το βιβλίο «Ανοίγουμε τα Βιβλία του Χρέους – Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους», που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.*

Γ. Μητραλιάς

Πλανήτης πνιγμένος στα χρέη

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ*

 Έκθεση καταπέλτης από την εταιρεία συμβούλων McKinsey διαπιστώνει αύξηση του χρέους στις περισσότερες χώρες από το 2007.

 Ασχολίαστη δημοσιεύθηκε από τις περισσότερες οικονομικές εφημερίδες και ιστοσελίδες η πρόσφατη έκθεση καταπέλτης της εταιρείας συμβούλων McKinsey, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, προειδοποιεί για τα δυσθεώρητα ύψη χρέους που έχουν συσσωρευτεί παγκοσμίως και τα οποία εγκυμονούν την επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση.
 Η εφημερίδα Financial Times παρουσιάζοντας προ ημερών την έκθεση της εν λόγω εταιρείας, χρησιμοποίησε μάλιστα τον εύγλωττο  τίτλο «Η συσσώρευση χρέους δημιουργεί φόβους για μια νέα κρίση».

Κάποια διδάγματα από την αποτυχία της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους το 2012

Συνέντευξη του Ερίκ Τουσέν στην Maud Bailly

 Το 2012 η Τρόικα προέβη σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους η οποία δεν αποδείχτηκε ευεργετική. Μπορείς να μας εξηγήσεις τους λόγους; (1)

Πράγματι. Τα συμφραζόμενα ήταν τα εξής: από τις αρχές του 2010, η Ελλάδα έγινε στόχος κερδοσκοπικών επιθέσεων από τις χρηματοπιστωτικές αγορές οι οποίες απαίτησαν εξαιρετικά υψηλά επιτόκια ως αντιστάθμισμα της αναγκαίας χρηματοδότησης για την αποπληρωμή του χρέους της χώρας. Η Ελλάδα βρέθηκε στα πρόθυρα της πτώχευσης καθώς αδυνατούσε να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της συνάπτοντας δανειακές συμβάσεις με λογικά επιτόκια. Η Τρόικα παρενέβη με ένα σχέδιο δομικής αναπροσαρμογής υπό τη μορφή «Μνημονίων». Θα χορηγούσε νέες πιστώσεις στην Ελλάδα υπό τον όρο ότι αυτή θα αποπλήρωνε του πιστωτές της, δηλαδή, πριν από όλους, τις ιδιωτικές ευρωπαϊκές τράπεζες, και μάλιστα με συγκεκριμένη σειρά προτεραιότητας: τις γαλλικές, γερμανικές, ιταλικές, βελγικές τράπεζες... Οι πιστώσεις αυτές βέβαια συνοδεύτηκαν από μέτρα λιτότητας τα οποία είχαν βάναυσες ή και καταστροφικές συνέπεις σε ό,τι αφορά τόσο όρους διαβίωσης του πληθυσμού όσο και την ίδια την οικονομική δραστηριότητα της χώρας.

Τι είναι και σε τι αποσκοπεί ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους;

 Την ώρα που το ζήτημα του χρέους κυριαρχεί στο πολιτικό προσκήνιο αλλά και στις ζωές μας, και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου δηλώνει ότι «δρομολογήθηκαν πρωτοβουλίες λογιστικού ελέγχου του χρέους», είναι τουλάχιστον χρήσιμο να θυμηθούμε ή να μάθουμε τι είναι, τι θέλει και πως γίνεται αυτός ο λογιστικός έλεγχος του χρέους. Να λοιπόν γιατί αναδημοσιεύουμε ένα σχετικό απόσπασμα του βιβλίου «Ανοίγουμε τα βιβλία του χρέους - Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους» των Ερίκ Τουσέν, Μαρία Λουσία Φατορέλλι, CADTM και Jubilee South, με επιμέλεια, προλεγόμενα και μετάφραση του Γ. Μητραλιά, που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.

                                                                                 Γιώργος Μητραλιάς

ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ

Άρθρο του Μανώλη Γλέζου

 Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.
 Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.  Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.  Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.  Κρίμα και πάλι κρίμα.
 Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.

Συνέντευξη  Ερίκ Τουσέν στο Vmedia​:
Μέρκελ, Ραχόι και λοιποί εταίροι επιδιώκουν την ελληνική αποτυχία

Μέρκελ και Ραχόι χρησιμοποιούν κάθε μέσο προκειμένου να εμποδίσουν την ελληνική κυβέρνηση να αποκλίνει από το δρόμο της λιτότητας, κάνουν τα πάντα προκειμένου να αποτύχει και να μην αποτελέσει το καλό παράδειγμα για άλλους ευρωπαϊκού λαούς, τονίζει ο Ερίκ Τουσέν, εκπρόσωπος της  Επιτροπής  για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM)  και μέλος της ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους του Ισημερινού το 2007, μιλώντας στην εκπομπή «Περπατάμε Μαζί» του Vmedia

{youtube}zM51raXZGzI{/youtube}

«Οι Βέλγοι θα πληρώσουν για τους Έλληνες;»

Του Renaud Vivien*

 Στις 31 Ιανουαρίου, ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Luc Coene δήλωσε ότι οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε στις άλλες χώρες. Αναφορικά με το Βέλγιο, δήλωσε ότι «Η χώρα μας χρειάστηκε να δανειστεί χρήματα για να τα δώσει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ). Αν αυτά τα χρήματα χαθούνε, αυτό σημαίνει ότι οι Βέλγοι πολίτες πρέπει να κάνουν πρόσθετες οικονομίες για να αντισταθμίσουν τις απώλειες που προκάλεσε η Ελλάδα»

 Αυτή η δήλωση προκαλεί πολλά σχόλια, αρχής γενομένης από την υπενθύμιση των γεγονότων. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του κυρίου Coene, ο ελληνικός πληθυσμός δεν ωφελήθηκε από τα ποσά που χορήγησε το Βέλγιο. Αυτά τα χρήματα πήγαν στα ταμεία των ξένων τραπεζών που ήταν οι κύριοι πιστωτές της Ελλάδας πριν από τη παρέμβαση που έκαναν τα ευρωπαϊκά κράτη για να τις σώσουν. Υπενθυμίζουμε ότι αυτές οι τράπεζες (πρωτίστως γαλλικές, γερμανικές, βελγικές και ιταλικές) είχαν κερδοσκοπήσει πάρα πολύ  δανείζοντας μαζικά στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι το έκαναν χωρίς να διστάσουν, ακόμα και μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οφείλεται στο ότι γνώριζαν ότι, σε περίπτωση δυσκολιών της Ελλάδας  να τις εξοφλήσει,  τις προστάτευαν τα Κράτη. Και δεν έκαναν λάθος…

Πλαστά διλήμματα, ένας οδηγός για την κρίση

Χριστίνα Λασκαρίδη

 Τελικά θα το πληρώσουμε το χρέος; Αυτό θα εξαρτηθεί από το αν οι δηλώσεις των φίλων της Μέρκελ, όπως για παράδειγμα του φινλανδού πρωθυπουργού Αλεξάντερ Σταμπ, που επιμένει ανυποχώρητα ότι όλο το ελληνικό χρέος πρέπει να πληρωθεί, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Μετά την εκλογική νίκη του Σύριζα μάλιστα ακούμε ακόμη πιο αδιάλλακτες, και ακόμη πιο επιθετικές, τέτοιες δηλώσεις. Ωστόσο, όπως μας εξήγησε ο πρόεδρος της Κομισιόν και τέως πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, «όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, πρέπει να λέμε ψέματα». Και το πιο συνηθισμένο ψέμα αφορά τους λόγους για τους οποίους έγιναν πρώτα πρώτα οι παρεμβάσεις της Τρόικας.

Tα διαπραγματευτικά σενάρια με τους πιστωτές μας

 Εχουμε ξεπεράσει πλέον την άρνηση της πραγματικότητας. Ποιος τολμά να ισχυριστεί στην Ευρώπη τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους; Κανείς. Ποιος τολμά ωστόσο, στην Ευρώπη, να μιλήσει για ακύρωση, έστω και μερική, του ελληνικού χρέους; Κανείς. Εκτός, φυσικά, από τη δημοκρατικά εκλεγμένη, νέα ελληνική κυβέρνηση, της οποίας το μόνο μεγάλο λάθος θα ήταν ακριβώς να πει την αλήθεια ζητώντας τη μερική διαγραφή του χρέους!

 Γιατί να ζητηθεί η τήρηση των δεσμεύσεων, όταν όλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι αξιόπιστες ή ρεαλιστικές; Ποια συμφέροντα προστατεύονται με τόσο εξωφρενικό τρόπο; Οι διαπραγματευτές, κατά πρώτο λόγο οι Γερμανοί διαπραγματευτές, θέλουν όλοι να διατηρήσουν την ευρωζώνη ή ορισμένοι εξ αυτών στοχεύουν στη διάλυσή της;

Ποια απάντηση του Σύριζα στην αλληλεγγύη εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών;

 Του Γιώργου Μητραλιά

 Αρκεί μια απλή ματιά στην πιο καυτή ευρωπαϊκή επικαιρότητα για να πεισθούμε ότι προς τον Σύριζα και τη κυβέρνησή του στρέφουν τα βλέμματα και επενδύουν τις ελπίδες τους όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες! Πρόκειται για κάτι πρωτόγνωρο αλλά συνάμα και τόσο χειροπιαστό ώστε να ταράσσει κιόλας τον ύπνο των «Ευρωπαίων εταίρων» και να θορυβεί τους κάθε λογής «από πάνω» μέσα αλλά και έξω από τη γηραιά μας ήπειρο!

Εκθεση – κόλαφος για το ελληνικό χρέος

Το 92% των δανείων από το 2010 έχει επιστραφεί στους πιστωτές!

Λεωνίδας Βατικιώτης

 «Τα προγράμματα λιτότητας έγιναν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες και για να προστατευτούν τα κέρδη των κερδοσκόπων».

 Πλήρη απομυθοποίηση της περιλάλητης «γενναιοδωρίας» των πιστωτών μας, οι οποίοι τη στιγμή που η Ελλάδα κινδύνευε έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη και την έσωσαν, όπως ισχυρίζεται η επίσημη αφήγηση, αποτελεί έκθεση βρετανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης. Με βάση την ίδια αφήγηση, που κυριαρχεί στις στήλες όχι μόνο του λαϊκίστικου γερμανικού Τύπου (βλ. Bild), αλλά και σε σημαντικό μέρος του ελληνικού, το κίνητρο των δανειστών μας δεν ήταν άλλο από την ανιδιοτελή αλληλεγγύη. Κι έτσι κι εμείς οφείλουμε τώρα, αφού εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, να φανούμε τυπικοί με τις υποχρεώσεις μας και να επιστρέφουμε τα χρήματα που όλοι μαζί υποτίθεται πως δανειστήκαμε…

Η αναδιάρθρωση χωρίς λογιστικό έλεγχο δεν αποτελεί λύση

Μια συζήτηση με τον Ερίκ Τουσέν

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

  Η αναδιάρθρωση χρέους δεν μπορεί από μόνη της να αποτελέσει ικανοποιητική απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα, υποστηρίζει ο Ερίκ Τουσέν, επικεφαλής του βελγικού τμήματος της CADTM  (Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου) αντιπροτείνοντας λογιστικό έλεγχο και αναστολή πληρωμών.

  Η αναδιάρθρωση χρέους, τονίζει,  ήταν πάντοτε το αποτέλεσμα οικονομικών και γεωπολιτικών υπολογισμών, που σπάνια απέφεραν μακροπρόθεσμα ευνοϊκό αποτέλεσμα για τους οφειλέτες. Η «αναδιάρθρωση» του δημόσιου χρέους, όπως την αποκαλούν το ΔΝΤ, η Λέσχη του Παρισιού, οι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι και πρόσφατα η αριστερά στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και στην Ισπανία, δεν είναι ένας ικανοποιητικός όρος.

Ζήτω ο ελληνικός λαός που απέρριψε τη λιτότητα!

CADTM - Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου

2 Φεβρουαρίου 2015

 Η Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) χαιρετίζει την ετυμηγορία του ελληνικού λαού και τις πρώτες αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση που βγήκε από τις κάλπες. Σπρωγμένη από την πολύ μεγάλη λαϊκή υποστήριξη, η κυβέρνηση συνασπισμού υπό την ηγεσία του Σύριζα, που σχηματίστηκε στις 27 Ιανουαρίου 2015,  πήρε μια σειρά από ιδιαίτερα σημαντικά συγκεκριμένα μέτρα για να αρχίσει να βελτιώνει τις συνθήκες ζωής εκείνου του τμήματος του ελληνικού πληθυσμού που, από το 2010 και πέρα, έχει πληγεί περισσότερο από τη πολιτική της Τρόικα και των ελληνικών αρχών.  Ο αναπληρωτής υπουργός Γιώργος Κατρούγκαλος ανάγγειλε την επαναπρόσληψη 3.500 δημοσίων υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων και των 595 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών που παλεύουν από το 2013 ενάντια στην απόλυσή τους. Ο υπουργός Π. Λαφαζάνης ανάγγειλε ότι ο νόμιμος κατώτατος μισθός που είχε μειωθεί πάρα πολύ, θα περάσει σύντομα από τα 580 στα 751 ευρώ.

Οι καλύτεροί μας σύμμαχοι, οι 300.000 της Πουέρτα ντελ Σολ!

Του Γιώργου Μητραλιά

 Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας δεν θα μπορούσε να φανταστεί πόσο πολύτιμο, χρήσιμο και καίριας χρονικής σημασίας θα ήταν το δώρο που θα έκανε στον Αλέξη Τσίπρα και στη κυβέρνησή του όταν πριν από 3 μήνες αποφάσιζε να οργανώσει στις 31 Ιανουαρίου του 2015, δηλαδή χτες, την πρώτη μεγάλη επίδειξη δύναμης των Podemos στη Μαδρίτη. Κάνοντας να ξεχειλίσει η τεράστια και εμβληματική πλατεία Πουέρτα ντελ Σολ και οι γύρω δρόμοι από 300.000 οπαδούς του, που δεν σταμάτησαν να φωνάζουν «Si, se puede» καθώς και «El pueblo unido jamas sera vencido», ο Ιγκλέσιας έδειξε στους διαφόρους Γιούνκερ, Μέρκελ, Ολλάντ ή Κάμερον καθώς και στους λοιπούς  «από πάνω» της Ευρώπης όχι μόνο ότι η Ελλάδα του Σύριζα δεν είναι πια μόνη, αλλά και ότι βαθαίνει επικίνδυνα το χάσμα που χωρίζει τους νεοφιλελεύθερους Ευρωπαίους κυβερνήτες μας από τις κοινωνίες τους! Με άλλα λόγια, η επίδειξη δύναμης των Ισπανών Podemos  ήλθε την κατάλληλη στιγμή για να τρομάξει τους νεοφιλελεύθερους δημίους μας και συνάμα να τους προειδοποιήσει να μην παρατραβήξουν το σκοινί με τη νεαρή ελληνική κυβέρνηση αν δεν θέλουν να δουν να πληθαίνουν στην Ευρώπη μας τα Podemos και οι Σύριζα…

Ο Joseph Stiglitz αποδεικνύει ότι η αναστολή αποπληρωμής του χρέους μπορεί να είναι ευεργετική σε μια χώρα και στο πληθυσμό της

του Eric Toussaint*

 Από τότε που η Ευρωπαϊκή  Ένωση πλήττεται  κατά μέτωπο από τη κρίση του χρέους και πολλές χώρες στραγγαλίζονται από τους πιστωτές, εμφανίζεται στον ορίζοντα η προοπτική της παύσης πληρωμών. Η πλειοψηφία δεξιών και αριστερών οικονομολόγων εκτιμά  ότι πρέπει να αποφευχθεί η διακοπή εξόφλησης του χρέους. Οι πιστώσεις που χορηγήθηκαν επειγόντως από τη Τρόικα στην Ελλάδα (Μάης 2010), στην Ιρλανδία (Νοέμβρης 2010), στη Πορτογαλία (Μάης 2011) και στη Κύπρο (Μάρτης 2013) χορηγήθηκαν με το πρόσχημα ότι έπρεπε να αποφευχθεί η στάση πληρωμών που θα είχε, όπως έλεγαν, καταστροφικές συνέπειες για τους πληθυσμούς των παραπάνω χωρών. Ωστόσο, βρίσκουμε σε πολλές οικονομικές έρευνες ισχυρά επιχειρήματα υπέρ της απόφασης αναστολής της αποπληρωμής του χρέους. Επιπλέον, σήμερα, είναι δύσκολο να αρνηθούμε ότι οι όροι που συνδέονται με αυτές τις πιστώσεις συνδυαζόμενοι με την αύξηση του χρέους έχουν δραματικές συνέπειες για τους λαούς, αρχής γενομένης από τον ελληνικό λαό. Έχει έλθει λοιπόν η ώρα να κατανοήσουμε ότι η αναστολή της αποπληρωμής του χρέους μπορεί να αποτελέσει μια δίκαιη επιλογή.

Κυρία Λαγκάρντ, κύριε Γιούνκερ,

εσείς δεν σέβεστε τις δεσμεύσεις σας !

Renaud Vivieni

 Λίγες μέρες πριν τις εκλογές στην Ελλάδα, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξαναχτύπησαν και υποτροπίασαν, εφιστώντας προσοχή ενάντια σε οποιοδήποτε απόπειρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Η Κριστίν Λαγκάρντ, διευθύντρια του ΔΝΤ, δήλωσε πως «ένα χρέος παραμένει ένα χρέος . πρόκειται για μια σύμβαση», ενώ ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, διακήρυξε ότι «η Ευρώπη περιμένει από την Ελλάδα να σεβαστεί τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει έναντι των εταίρων της». Για να πιέσουν λοιπόν την επερχόμενη κυβέρνηση να συνεχίσει να εφαρμόζει τα προγράμματα λιτότητας και να αποπληρώνει το χρέος της, ο κύριος Γιούνκερ και η κυρία Λαγκάρντ επικαλούνται την ηθική και τη νομιμότητα (το σεβασμό των δεσμεύσεων που ανέλαβαν τα κράτη και το δίκαιο των συμβάσεων). Ωστόσο, το Διεθνές Δίκαιο υπαγορεύει κάτι εντελώς διαφορετικό και επιτρέπει σε ένα κράτος να αποκηρύξει τα χρέη του.

Το Σπίτι των Γυναικών: Μια επείγουσα αναγκαιότητα!

 Αίτημα προς την πολιτεία για τη δημιουργία «Σπιτιού Γυναικών» απευθύνουν δεκάδες ακτιβίστριες μέσω της πλατφόρμας avaaz.org για τα ψηφίσματα πολιτών. Η συλλογή υπογραφών έχει ξεκινήσει.
 Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρωτοβουλία είναι ενωτική και συσπειρώνει γυναίκες από διάφορα κοινωνικά κινήματα αλλά και το σύνολο της αριστεράς , πλήν του ΚΚΕ. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η σπάνια ενωτική κίνηση ουσίας είναι από γυναίκες και για γυναίκες...

Η ΕΕ αποστομώνει… τους εγχώριους αρνητές του λογιστικού ελέγχου για το χρέος!

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ*

 Και όμως η ίδια η ΕΕ δίνει τη δυνατότητα να διενεργηθεί λογιστικός έλεγχος για το δημόσιο χρέος! Όπως αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύθηκε σε μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, ο Ερίκ Τουσέν  (http://www.contra-xreos.gr/arthra/738-an-o-syriza.html),  πρόεδρος του βελγικού τμήματος της Επιτροπής για την Ακύρωση  του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM),  κανονισμός της ΕΕ δίνει τη δυνατότητα ή μάλλον επιβάλει σε μία κυβέρνηση να προχωρήσει σε λογιστικό έλεγχο για το πώς και το γιατί του δημόσιου χρέους.

Aν ο Σύριζα εφάρμοζε κατά γράμμα ένα κανονισμό της ΕΕ για το χρέος…

Του Eric Toussaint*

 (Το κείμενο που ακολουθεί είναι η πλήρης εκδοχή του μικρότερου κειμένου που είχαμε δημοσιεύσει πριν από λίγες μέρες, και το οποίο προοριζόταν να δημοσιευτεί -όπως και συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί- σε σημαντικές ευρωπαϊκές εφημερίδες όπως η ισπανική Publico, η γαλλική Le Monde, η βελγική Le Soir, κ.α.)

 Από τότε που προκηρύχτηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η δυνατότητα του Σύριζα να βγει νικητής από τις κάλπες και να σχηματίσει κυβέρνηση παρουσιάζεται σαν απειλή στη κοινή γνώμη και ειδικά σε εκείνη της Ευρωζώνης. Και όμως, αυτοί που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου γνωρίζουν θαυμάσια πως ο Σύριζα έχει εξαγγείλει ότι δεν θα αναστείλει την αποπληρωμή του χρέους και δεν θα βγει από το Ευρώ όταν θα γίνει κυβέρνηση. Ο Σύριζα προτείνει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εύχεται να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, ο Σύριζα δεσμεύεται να τερματίσει τα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα που έλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η Τρόικα.

Όλοι είμαστε Charlie, αλλά δεν είμαστε ίδιοι

Γιάννος Θανασέκος*

 Η ομόφωνη, ή οικουμενική, καταδίκη του τρομοκρατικού πλήγματος στο Παρίσι τόσο από την κοινή γνώμη όσο και από όλους τους πολιτικούς φορείς είναι κατανοητή και συμβολικά στο ύψος του στυγερού εγκλήματος – όπως επίσης και η άμεση εκδήλωση της διεθνούς αλληλεγγύης για την υπεράσπιση του θεμελιώδους δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο προβάλλεται αυτή ή «Ιερά Συμμαχία» από τα κυβερνητικά επιτελεία, κινδυνεύει, αν όχι τείνει, να επισκιάσει ορισμένα ουσιαστικά προβλήματα που απορρέουν από το γεγονός αυτό καθαυτό.