Featured

putinΣκίτσο της Σόνιας Μητραλιά

Βλαντίμιρ Πούτιν: νονός και ενοποιητής της διεθνούς ακροδεξιάς!

Του Γιώργου Μητραλιά

Αυτό το άρθρο δεν έχει για αντικείμενο τον πολεμοκάπηλο Πούτιν ή τον Πούτιν εισβολέα της Ουκρανίας. Το αντικείμενο αυτού του άρθρου είναι ο αντιδημοκράτης, ο αντιδραστικός και ο ελευθεριοκτόνος Πούτιν με τις όλο και πιο φασιστικές πρακτικές. Έχοντας λοιπόν παρουσιάσει ήδη τον πρώτο πυλώνα τής υπό δημιουργία Φαιάς Διεθνούς, δηλαδή τον Ισραηλινό γενοκτόνο Μπίμπι Νετανιάχου, και ενώ αναμένουμε τον τρίτο, που θα μπορούσε να είναι ένας Ντόναλντ Τραμπ, καθαγιασμένος από μια ενδεχόμενη επιτυχία του στις προσεχείς αμερικανικές προεδρικές εκλογές, ιδού τώρα ο Ρώσος Βλαντίμιρ Πούτιν, νονός και ίνδαλμα της παγκόσμιας ακροδεξιάς, ως δεύτερος πυλώνας αυτής της υπό διαμόρφωση νεοφασιστικής Διεθνούς!

Γιατί όμως ο Πούτιν έγινε το είδωλο της ακροδεξιάς και των νεοφασιστών σε όλο τον κόσμο; Η απάντηση είναι η ίδια που δόθηκε πρόσφατα όταν μιλούσαμε για τον Νετανιάχου: Ο Πούτιν είναι «σαρξ εκ της σαρκός» αυτής της παγκόσμιας ακροδεξιάς, επειδή μοιράζεται μαζί της την ίδια βαθιά αποστροφή για τα πιο στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, την ίδια λατρεία του υπέρτατου ηγέτη και της ωμής βίας, την ίδια έλλειψη κάθε ενδοιασμού στην άσκηση της εξουσίας, το ίδιο μίσος για τους διαφορετικούς και τις μειονότητες, τον ίδιο σοβινιστικό και σκοταδιστικό ψευδομεσσιανισμό, την ίδια διαίρεση της ανθρωπότητας σε κατακτητικές και κυρίαρχες «φυλές» και έθνη από τη μια πλευρά και σε κυριαρχούμενες και υποταγμένες «φυλές» από την άλλη. Θα αρκούσε λοιπόν να αντικαταστήσουμε το όνομα του Νετανιάχου με το όνομα του Πούτιν για να διαπιστώσουμε ότι « όλοι αυτοί αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του τον δικό τους εαυτό επειδή θεωρούν, πολύ σωστά, ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι σαρξ εκ της σαρκός τους. Και όχι μόνο λόγω των πολεμικών και άλλων «κατορθωμάτων» του που έχουν κάνει τη Ρωσία του Πούτιν να είναι το κράτος των ονείρων τους (και των εφιαλτών μας). Αν όλοι τον εξυμνούν και ταυτίζονται μαζί του, είναι επειδή ο Πούτιν είναι καθαρόαιμος φασίστας από την καταγωγή του, την πολιτική του παιδεία και τον μέντορα του…».

Ωστόσο, οι εκλεκτικές συγγένειες του Πούτιν με τη διεθνή ακροδεξιά αποκτούν το πλήρες νόημά τους μόνον όταν προσθέσουμε σε αυτές το κοινό θανάσιμο μίσος τους για οτιδήποτε είναι αριστερό. Αυτό ακριβώς που έκανε τον Πούτιν να αυτο-αναγορευθεί σε κάτι παραπάνω από σκληρό αντικομμουνιστή, όταν απευθυνόμενος στους συμπατριώτες του λίγες ώρες πριν από την εισβολή του στην Ουκρανία, την δικαιολόγησε με τα εξής λόγια: “Επιτρέψτε μου να αρχίσω από το γεγονός ότι η σύγχρονη Ουκρανία έχει δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου από τη Ρωσία, ή πιο συγκεκριμένα, από τη μπολσεβίκικη και κομμουνιστική Ρωσία. Η διαδικασία άρχισε σχεδόν αμέσως μετά την επανάσταση του 1917, και ο Λένιν και οι σύντροφοί του το έκαναν με ένα ιδιαίτερα σκληρό τρόπο για την ίδια τη Ρωσία -με την απόσχιση, αρπάζοντας τμήματα των δικών της ιστορικών εδαφών”. Και για να μην αφήσει κανένα περιθώριο αμφιβολίας, ο Πούτιν πρόσθεσε: η μπολσεβίκικη πολιτική οδήγησε στην ανάδειξη της σοβιετικής Ουκρανίας, την οποία, ακόμα και σήμερα, μπορούμε δίκαια να αποκαλέσουμε “Ουκρανία του Βλαντίμιρ Λένιν”. Αυτός είναι ο δημιουργός και ο αρχιτέκτονας της”!

Όμως, αυτός ο σκληρός αντικομμουνισμός δεν θα ήταν αρκετός για να χαρακτηρίσει τον Πούτιν ως φασίστα, αν δεν υπήρχαν οι συναναστροφές του με πατενταρισμένους φασίστες, καθώς και οι ολοένα και πιο συχνές τουλάχιστον... «περίεργες» δηλώσεις του για τον ναζισμό Όπως, για παράδειγμα, αυτή που έκανε στη διάρκεια της συνέντευξής του στον υπερ-αντιδραστικό Αμερικανό δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν υποστήριξε ότι «οι Πολωνοί δεν είχαν παραχωρήσει τον διάδρομο του Ντάντσιχ στη Γερμανία και το παράκαναν, ωθώντας τον Χίτλερ να ξεκινήσει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επιτιθέμενος εναντίον τους. Γιατί ξεκίνησε ο πόλεμος εναντίον της Πολωνίας την 1η Σεπτεμβρίου 1939; Η Πολωνία αποδείχθηκε αδιάλλακτη και ο Χίτλερ δεν είχε άλλη επιλογή από το να αρχίσει να υλοποιεί τα σχέδιά του με την Πολωνία!"

Εδώ λοιπόν έχουμε τον κ. Πούτιν να αναθεωρεί την ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου προκειμένου να αθωώσει τον Χίτλερ και το εγκληματικό του καθεστώς. Όπως γράφαμε τότε: «αν πιστέψουμε τον κ. Πούτιν, ο πραγματικός ένοχος για το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν... η Πολωνία! Και ο Χίτλερ και ο στρατός του, που σύμφωνα με αυτόν, ήταν τόσο φιλικοί προς τους Πολωνούς, δεν επιτέθηκαν στην Πολωνία παρά μόνον...επειδή τους ανάγκασε να το κάνουν η αδιαλλαξία των ηγετών της Πολωνίας! Με άλλα λόγια, ο Πούτιν παίρνει τοις μετρητοίς, υιοθετεί και μας ξανασερβίρει αυτά που ο ίδιος ο Χίτλερ είπε τότε για να δικαιολογήσει την εισβολή του στην Πολωνία! Αλλά το ακόμα πιο απίστευτο είναι ότι αυτή η σκανδαλώδης άφεση αμαρτιών στον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ του προέρχεται από τον ίδιο κ. Πούτιν που δεν σταματά να μιλάει για την ανάγκη "αποναζιστικοποίησης" της Ουκρανίας προκειμένου να δικαιολογήσει τον πόλεμό του ενάντια σε αυτή τη χώρα! »

Η απόπειρα του κ. Πούτιν να ξαναγράψει την ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν αποτελεί όμως έκπληξη, όταν γνωρίζουμε την έλξη που του ασκούν οι υπερ-αντιδραστικοί ή ακόμα και καθαρόαιμοι φασίστες «φιλόσοφοι» και λοιποί γκουρού που είναι σήμερα της μόδας στην πουτινική Ρωσία. Όπως για παράδειγμα ο Ιβάν Ίλιν (Ivan Ильин), ένας Ρώσος εμιγκρές φιλόσοφος και υπέρμαχος του φασισμού του Μουσολίνι και του ναζισμού του Χίτλερ, με τους οποίους εξάλλου συναναστράφηκε και υπηρέτησε τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, και τον οποίο ο Πούτιν αρέσκεται να τσιτάρει όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Γιατί όμως αυτή η λατρεία του σλαβόφιλου αριστοκράτη και δηλωμένου φασίστα; Μα, επειδή ο Ίλιν προπαγάνδισε σε όλη τη ζωή του τη (μεγάλη) Ρωσία -που θα περιλάμβανε την Ουκρανία, η οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχει- που μοιάζει σαν δύο σταγόνες νερό με αυτήν που δημιουργεί σήμερα ο Πούτιν: ένα άκρως συγκεντρωτικό κράτος, με επικεφαλής έναν παντοδύναμο, θεοποιημένο αυταρχικό αρχηγό, ο οποίος θα κυβερνούσε χωρίς να νοιάζεται για το εκ των προτέρων γνωστό αποτέλεσμα της εκλογικής φάρσας .

Une affiche des étudiants révoltés: Illin faisant le salut nazi à la gauche, Douguine à droite.αφίσα των κινητοποιημένων φοιτητών: στα αριστερά,ο Ίλιν χαιρετάει φασιστικά, στα δεξιά ο ΝτούγκινΔεν είναι τυχαίο ότι το Κρεμλίνο θέλησε να τιμήσει αυτόν τον υμνητή του φασισμού και του ναζισμού, δίνοντας το όνομά του στην Ανώτατη Πολιτική Σχολή του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Καλύτερα όμως να μην το είχε κάνει επειδή αυτή η σκανδαλώδης απόφαση προκάλεσε την οργή των φοιτητών που κινητοποιήθηκαν κατά χιλιάδες σε τουλάχιστον δέκα ρωσικές πόλεις, αυτή την άνοιξη, Παρά την καταστολή, το αίτημά τους συγκέντρωσε 28.000 υπογραφές μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, αναγκάζοντας τις αρχές και τον επικεφαλής της σχολής, που δεν είναι άλλος από τον έτερο φιλόσοφο-γκουρού του Κρεμλίνου, τον Αλεξάντερ Ντούγκιν, να χαρακτηρίσουν τους διαδηλωτές...«έκτη φάλαγγα της Δύσης» και «πράκτορες των ξένων»! Μια εύγλωττη λεπτομέρεια: ως γνωστόν, στον Ντούγκιν άρεσε να συζητάει και να φωτογραφίζεται με βουλευτές της πολύ νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής…

affiche des étudiants moscovites: Disons « non » au fascisme à la RGGUαφίσα των φοιτητών της Μόσχας: λέμε όχι στο φασισμόΣε τελική ανάλυση, αυτό που ενώνει τον Πούτιν με τα νεοφασιστικά και ακροδεξιά κόμματα και οργανώσεις σε όλο τον κόσμο δεν είναι μόνο η συνωμοσιολογία, η ροπή τους στην αστυνομική αντίληψη της ιστορίας, ο μισογυνισμός και το κοινό τους μίσος για τη δημοκρατία (ακόμη και την αστική), την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνονται σε συνδικάτα και να απεργούν. Ούτε το μίσος τους για τους μετανάστες, τις φεμινίστριες, τους ΛΟΑΤ, τους μουσουλμάνους, τους αντιρατσιστές, τους οικολόγους, τους αντιφασίστες και οποιονδήποτε άλλον τολμά να τους αμφισβητήσει. Αυτό που τους ενώνει και τους κάνει, με επικεφαλής τον Πούτιν, τόσο επικίνδυνους είναι πάνω απ' όλα η νεκροφιλική τους απανθρωπιά και η κοινή τους φονική αποστροφή για ό,τι είναι ταξική πάλη, αντίσταση και αγώνας για τη χειραφέτηση των από κάτω!

Το συμπέρασμα είναι λοιπόν ότι, εκμεταλλευόμενος την ισχύ της χώρας του και τους μεγάλους οικονομικούς, στρατιωτικούς, πολιτικούς και άλλους πόρους και μέσα που μπορεί να του διαθέσει, ο Πούτιν δείχνει όλο και πιο αποφασισμένος να παίξει μέχρι τέρμα το χαρτί του ενοποιητή της διαρκώς ανερχόμενης διεθνούς ακροδεξιάς. Με λίγα λόγια, δείχνει αποφασισμένος να προχωρήσει στην οικοδόμηση της Φαιάς Διεθνούς, της οποίας φιλοδοξεί να ηγηθεί...