Everything depends on what will happen in Algeria and Sudan
by Gilbert Achcar
An Interview with Gilbert Achcar, originally published on April 22, 2019 in the Moroccan publication Tel quell.
In Algeria and Sudan, the a
The Martyrdom of Julian Assange
By Chris Hedges*
The arrest Thursday of Julian Assange eviscerates all pretense of the rule of law and the rights of a free press. The illegalities, embraced by the Ecuadorian, British a
Rwanda: A look back at the 1994 genocide
by Eric Toussaint
Starting on 7 April 1994, in less than three months, nearly one million Rwandans – the exact figure has not yet been determined - were exterminated because
Venezuela: Suspend Debt Repayments and Create an Emergency Humanitarian Fund
11 March by Eric Toussaint
There is no doubt that Donald Trump’s policies, those of the Lima group [1] and the European powers who s
Bernie Sanders Announces 2020
Run For President
Δείτε και ακούστε
το ιστορικό κάλεσμα
του Μπέρνι Σάντερς
στον αμερικανικό λαό
(19/02/2019)
Contre les actes antisémites, contre leur instrumentalisation, pour le combat contre toutes les formes de racisme
mardi 19 février 2019
Nous soussignés associations, partis, syndicats, indépendants, sommes toutes e
GILETS JAUNES : APPEL DE LA PREMIÈRE ASSEMBLÉE DES ASSEMBLÉES / Commercy - 27 janvier 2019
Nous, Gilets Jaunes des ronds-points, des parkings, des places, des assemblées, des manifs, nous sommes réunis ces 26 et 27
Catalunya:
Alargar la excepción para impedir la solución
David Fernández
Año nuevo con las viejas excepciones de siempre, la agenda política catalana arrancará en breve, a la sombra prevista de un 22 de enero m
The far right: A global phenomenon
by Michael Löwy
In recent years, the reactionary, authoritarian and/or fascist extreme right wing has been in the ascendant all over the world: it already governs half of the
La révolte étudiante bouscule le pouvoir en Albanie
Par Jean-Arnault Dérens et Laurent Geslin (Mediapart)
Jamais les universités albanaises n’avaient connu de telles mobilisations. La hausse annonc
Appel : Amplifions les mobilisations pour la justice sociale et climatique
Apparu pour refuser une augmentation inique des prix des carburants, le mouvement des gilets jaunes a mis dans le débat public l’ensemble d
La répression intense n’a pas empêché la mobilisation. Macron doit céder ! -Communiqué NPA
Samedi 8 décembre 2018, 20:09
Ces derniers jours, le pouvoir avait cherché à faire monter chez touTEs un sentiment de
Besancenot: "J'appelle à la mobilisation générale... pour l’état d'urgence social et écologique"
Olivier Besancenot face à Jean Jacques Bourdin sur BFMTV- 07/12/2018
Besancenot cite Dom Hélder Câmara,évêque
Gilets jaunes : apprendre de l’histoire et agir dans le présent
Des propositions à ceux et celles qui luttent
5 décembre par Eric Toussaint
Certains estiment que lorsqu’on engage un mouvement contre une taxe (
Τούτες τις μέρες πριν από 76 χρόνια, τον Απρίλη του 1943, άρχιζε η εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας ενάντια στο ναζιστή δήμιό του. Την ώρα που ο αντισημιτισμός, μαζί με το φασισμό, ξανασηκώνουν κεφάλι και στη νέα γενιά της εβραϊκής Διασποράς αρχίζουν να ξαγεννιούνται οι καλύτερες σοσιαλιστικές παραδόσεις του παρελθόντος, θυμόμαστε τον Μάρεκ Έντελμαν, τον ηγέτη αυτής της εξέγερσης και τον άνθρωπο που ενσάρκωνε περισσότερο από κάθε άλλο αυτές ακριβώς τις εβραϊκές σοσιαλιστικές, αντισταλινικές και αντισιωνιστικές παραδόσεις. Στα 10 χρόνια από το θάνατό του, αναδημοσιεύουμε το κείμενο της νεκρολογίας του και συνάμα απόσπασμα από το βιβλίο του για την ηρωϊκή εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας της οποίας ηγήθηκε ο ίδιος.
Μπορείτε να φανταστείτε πόσο ριζικά θα άλλαζε ο κόσμος μας, και μαζί με αυτόν και η χώρα μας, αν στην παγκόσμια υπερδύναμη που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ξεσπούσε αύριο εμφύλιος πόλεμος; Ας μην σπεύσετε να χαμογελάσετε δηλώνοντας ότι το ερώτημα είναι εκτός τόπου και χρόνου ή ότι μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μην το κάνετε επειδή δεν είναι εκτός ούτε τόπου ούτε χρόνου! Επειδή πρωτοστατούντος του ίδιου του Τραμπ που δεν κρύβει τις εμφυλιοπολεμικές διαθέσεις του, όλο και περισσότεροι είναι στις ΗΠΑ οι εχθροί και φίλοι του που δεν αποκλείουν πια αυτό το -μέχρι χτες αδιανόητο- κατακλυσμικό ενδεχόμενο…. 
“Έχουμε τώρα ένα εκατομμύριο εθελοντές που είναι έτοιμοι να σηκώσουν τα μανίκια τους και να πιάσουν δουλειά για να σιγουρέψουν πως θα κερδίσουμε το χρίσμα των Δημοκρατικών, θα νικήσουμε τον Τραμπ και θα αλλάξουμε την οικονομική και πολιτική ζωή της χώρα μας. Νομίζω ότι όλοι σας καταλαβαίνετε πως όταν μιλάμε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, όταν μιλάμε για αύξηση του κατώτατου μισθού, όταν μιλάμε για καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, τα βάζουμε με τεράστια πανίσχυρα ιδιαίτερα συμφέροντα, γνωρίζετε ποια είναι. Μιλάμε για τη Γουώλ Στρητ, για τη βιομηχανία της υγείας, για τη βιομηχανία των ορυκτών καυσίμων, για τις φαρμακευτικές εταιρίες, για το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, για τη βιομηχανία των ιδιωτικών φυλακών. Αυτοί είναι πανίσχυροι τύποι, διαθέτουν απεριόριστα χρηματικά ποσά, μεγάλη πολιτική ισχύ στην Ουάσιγκτον. Και ο μόνος τρόπος που ξέρω για να τους νικήσουμε είναι όταν εκατομμύρια άνθρωποι που γίνονται λαϊκό κίνημα, υψώνουν το ανάστημα και αντιστέκονται, ζητούν μια κυβέρνηση και μια οικονομία που λειτουργεί για όλους μας και όχι μόνο για το 1%. Επιτρέψτε μου λοιπόν να ευχαριστήσω το ένα εκατομμύριο ανθρώπους που έχουν ήδη υπογράψει και να ζητήσω από εκείνους που δεν έχουν υπογράψει να το κάνουν, Αυτή θα είναι μια ιστορική εκστρατεία και πάμε να γράψουμε ιστορία”.(1)
Ίσως το πιο ιστορικό και συνάμα το πιο σωτήριο γεγονός για ολάκερη την ανθρωπότητα συμβαίνει αυτό το καιρό, αυτές τις βδομάδες και αυτές τις μέρες, μπροστά στα μάτια μας, που παραμένουν όμως ερμητικά κλειστά στην ίδια μας τη χώρα! Και αυτό το “ιστορικό και συνάμα σωτήριο γεγονός” δεν είναι παρά η όλο και μαζικότερη εξέγερση των νέων σε όλο και περισσότερες χώρες των περισσότερων ηπείρων, ενάντια στο υπ’αριθμό ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος: Tην κλιματική καταστροφή που επελαύνει!
Δεν είναι η πρώτη, και -αλίμονο- ούτε η τελευταία φορά, που τα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ περνούν δίπλα από το μεγάλο γεγονός... χωρίς να το πάρουν πρέφα. Αυτό συνέβη άπειρες φορές στη σύγχρονη ιστορία και η τελευταία ήταν μόλις πριν λίγες μέρες, όταν αποσιώπησαν εντελώς όχι μόνο την ιστορική δήλωση του προέδρου Τραμπ ότι “οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα γίνουν ποτέ σοσιαλιστικές”, αλλά και τη θύελλα χειροκροτημάτων, πατριωτικών συνθημάτων και ρυθμικών ιαχών (USA-USA-USA) που την ακολούθησαν από μέρους των βουλευτών και γερουσιαστών τόσο του Ρεπουμπλικανικού όσο και του Δημοκρατικού κόμματος! Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι αποσιωπώντας την είδηση, τα καλά μας ΜΜΕ έχασαν την ευκαιρία να την αναλύσουν και να την σχολιάσουν. Δηλαδή, να κάνουν ό,τι έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν τα αμερικανικά ΜΜΕ που γνωρίζουν πολύ καλά αυτό που σύσσωμα τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ αλλά και πολλοί Ευρωπαίοι αριστεροί θέλουν να αγνοούν πεισματικά: Ότι ο “σοσιαλισμός” απασχολεί τελευταία και μάλιστα πάρα πολύ ένα μεγάλο μέρος των πολιτών και κυρίως, την πλειοψηφία των νέων κάτω των 36 ετών (Millennials) στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής!…
Καταιγισμός σημαδιακών πολιτικών εξελίξεων που μπορούν να αλλάξουν την ιστορία, μεταμόρφωση του πολιτικού τοπίου, χιονοστιβάδα γεγονότων που εγκυμονούν τους μεγαλύτερους κινδύνους, αλλά ταυτόχρονα και άλλων διαμετρικά αντίθετων, ο φετινός ισπανικός χειμώνας φοβίζει καθώς υπόσχεται μια συνέχεια που μοιάζει να έρχεται από το πιο τραγικό παρελθόν!
Πάνω από δυο χρόνια έχουν περάσει από την γέννηση του κινήματος MeToo που φανέρωσε την τρομακτική έκταση της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας και της σεξουαλικής βίας λόγω φύλου σε όλο τον κόσμο! Κάθε άλλο από εφήμερο, το κίνημα αυτό δεν παύει κάθε τόσο να μας επιφυλάσσει εκπλήξεις! Ολοζώντανο, όχι μόνο διαρκεί και απλώνεται σε όλες τις ηπείρους, αλλά και εξελίσσεται από εικονικό φαινόμενο στο διαδίκτυο σε ένα πραγματικό πρωτόγνωρο κοινωνικό κίνημα του 21ου αιώνα. Και κυρίως, γίνεται σημαία των εργαζόμενων γυναικών προκαλώντας μάλιστα ιστορικές και νικηφόρες κινητοποιήσεις ενάντια σε δυο γιγάντιες πολυεθνικές του πιο αδίστακτου κεφαλαίου…
Παρά τις 6.000 προσαγωγές, τις 4.000 συλλήψεις και τους 1.600 τραυματίες του. Παρά τη μαζική χρήση εναντίον του δεκάδων χιλιάδων δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών, και την εξαγγελία νέων δρακόντιων κατασταλτικών και αντιδημοκρατικών μέτρων. Παρά την πρωτοφανή εκστρατεία τρομοκράτησης και δυσφήμισής του από τα τηλεοπτικά κανάλια και τα περισσότερα ΜΜΕ, και παρά την έντονη ψυχική και σωματική κούραση μετά από δυο μήνες σκληρών αγώνων και μπλόκων σε πάνω από 2.500 κυκλικούς κόμβους και άλλα σημεία της χώρας. Παρόλα αυτά και πολλά άλλα, το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων όχι μόνο συνεχίζει και απλώνει βαθειές ρίζες αλλά και ριζοσπαστικοποιεί το λόγο, τα αιτήματά και τις μορφές δράσης του, έχοντας πάντα την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των Γάλλων πολιτών! (1)
Πέντε βδομάδες κινητοποίησης των Κίτρινων Γιλέκων αποδείχτηκαν αρκετές για να κλονιστεί ανεπανόρθωτα το καθεστώς Μακρόν και κυρίως, για να μπει σε (σωτήρια) κρίση το συνδικαλιστικό και πολιτικό τοπίο μιας Γαλλίας που μοιάζει πια με κοινωνικό ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί! Και όπως συνέβαινε πάντα εδώ και αιώνες (!) σε αυτές τις περιπτώσεις, η παρούσα γαλλική κοινωνική εξέγερση εμπνέει και εκτός γαλλικών συνόρων και δείχνει να θέλει να βρει μιμητές αλλού στην Ευρώπη ή ακόμα και πέρα από αυτήν…
Σάββατο, 24 Νοεμβρίου 2018, η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων, που τα γαλλικά ΜΜΕ αρέσκονται να χαρακτηρίζουν “ωραιότερη λεωφόρο του κόσμου”, γεμίζει από τα οδοφράγματα χιλιάδων “Κίτρινων Γιλέκων” που διαδηλώνουν με κύριο σύνθημα το “Μακρόν παραιτήσου”. Ισχυρές δυνάμεις των γαλλικών ΜΑΤ (CRS) που φράζουν το δρόμο προς το παρακείμενο προεδρικό Μέγαρο, προσπαθούν να διαλύσουν τους διαδηλωτές με μπαράζ χημικών και με σφαίρες από καουτσούκ. Οι συγκρούσεις κρατάνε τουλάχιστον 8 ώρες. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη γαλλική ιστορία, τα άδυτα των αδύτων της γαλλικής μεγαλοαστικής τάξης και του κράτους της, η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων που ενώνει την Αψίδα του Θριάμβου με την Πλατεία Ομονοίας, βλέπει να εισβάλει σε αυτήν και να χτυπιέται με τις δυνάμεις καταστολής η πλέμπα των απόκληρων “από κάτω” που προσπαθούν να φτάσουν στο Προεδρικό Μέγαρο!… 
Ποιος έχασε και ποιος κέρδισε στις αμερικανικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου 2018; Ο Τραμπ; Οι Δημοκρατικοί; Ή μήπως κάποιοι άλλοι που αποσιωπούνται επιμελώς από τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ; Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δεν είναι δύσκολες και είναι να απορείς γιατί η χιονοστιβάδα των σχετικών ειδήσεων και αναλύσεων όχι μόνο τις αγνοοεί εντελώς αλλά και μπερδεύει αντί να φωτίζει την κοινή γνώμη…
Το κάλεσμα του Μπέρνι Σάντερς στις 9 Οκτωβρίου για τη δημιουργία “ενός παγκόσμιου δημοκρατικού κινήματος ενάντια στον αυταρχισμό” βάζει τον καθένα και την καθεμιά από εμάς μπροστά στις ευθύνες του/της: Είμαστε ναι ή όχι διατεθειμένοι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να παλέψουμε ενάντια στην αυταρχική, ρατσιστική και ακροδεξιά πανούκλα πριν είναι πολύ αργά;
Αργά ή γρήγορα ήταν γραφτό να συμβεί, και... όντως συνέβη: Στην πρώτη επέτειο του ιστορικού και νικηφόρου δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας και τη δημιουργία της ανεξάρτητης Καταλανικής Δημοκρατίας, το στρατόπεδο των ανεξαρτησιακών δυνάμεων -που πλειοψηφούν στο καταλανικό κοινοβούλιο- διασπάστηκε. Και διασπάστηκε μάλλον ανεπανόρθωτα καθώς οι “από πάνω”, δηλαδή η καταλανική κυβέρνηση, δεν δίστασαν να διατάξουν την αστυνομία τους (τους Mossos) να χτυπήσουν, και μάλιστα άγρια, τους χιλιάδες αριστερούς ριζοσπάστες των “από κάτω” που διαδήλωναν με μοναδικό αίτημα την άμεση υλοποίηση του αποτελέσματος του περυσινού δημοψηφίσματος. Δηλαδή, την οριστική και αμετάκλητη απόσχιση από το Ισπανικό (μοναρχικό) Κράτος της νεαρής Καταλανικής Δημοκρατίας (Republica Catalana)!…
Γνήσιο τέκνο της εποχής μας και του καπιταλιστικού «μοντερνισμού» της, το Άουσβιτς και η βιομηχανική-γραφειοκρατική του μηχανή μαζικής εξόντωσης ανθρώπινων όντων μας εγκαλεί σ’αυτό το μεταίχμιο δύο αιώνων τουλάχιστον για τρεις βασικούς λόγους: α) επειδή δεν παραπέμπει σε μια δήθεν επιστροφή σε κάποιες αρχέγονες βαρβαρότητες, β) επειδή συνιστά βαθιά τομή στον πολιτισμό και στον τρόπο θεώρησης της ιδέας της προόδου, και γ) επειδή τα διδάγματά του είναι τώρα -και εφεξής- περισσότερο χρήσιμα και επίκαιρα από ό,τι πριν από 55 χρόνια.
Ίσως δεν είναι διόλου τυχαίο ότι οι κάθε λογής νεοφιλελεύθεροι αλλά και οι αντίπαλοί τους ποικίλοι “πατριώτες” και λοιποί εθνικιστές γυρνάνε την πλάτη και δεν τρέφουν την παραμικρή συμπάθεια -όταν βέβαια δεν επιτίθενται βίαια- στα δυο μαζικότερα και ριζοσπαστικότερα λαϊκά κινήματα των καιρών μας: Στο ανεξαρτησιακό κίνημα του καταλανικού λαού και στα κινήματα που πολεμάνε τις πολιτικές του Τραμπ αλλά και το κατεστημένο των Δημοκρατικών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής! Σύμπτωση απόψεων και πράξεων καθόλου τυχαία και μάλλον απολύτως λογική καθώς τόσο το καταλανικό, όσο και το βορειοαμερικανικό λαϊκό κίνημα όχι μόνο απορρίπτουν αλλά είναι η ζωντανή άρνηση του ψευτοδιλήμματος “νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση ή πατριωτική/εθνική αναδίπλωση”... 
Στις 20 Αυγούστου 2018, η ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, το ΔΝΤ και οι ευρωπαίοι ηγέτες γιόρτασαν το τέλος του 3ου μνημονίου.